ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1027 ฟาร์มปลาอันเจริญรุ่งเรือง

เด็กหญิงตัวน้อยพลิกตัวได้เป็นครั้งแรก สำหรับเด็กทารกแล้วการพลิกตัวถือเป็นการพัฒนาครั้งสำคัญในช่วงชีวิตของพวกเขา จากนั้นเป็นต้นมาการมองเห็นของพวกเขาจะไม่จำกัดแค่บนท้องฟ้าเท่านั้น แต่ยังขยายขอบเขตไปยังรอบข้างและเริ่มเข้าใจโลกอย่างแท้จริง
ฉินสือโอวหันหน้าไปมองตามแววตาของลูกสาวและนกนางนวลหลายสิบตัวที่บินลอยผ่านมาด้วยท่าทางที่สง่างามพร้อมกับกางปีกทั้งสองข้างเพื่อต้านลม เมื่อพวกมันบินจนเหนื่อยก็จะหยุดพักบนรั้วของดาดฟ้าเรือและทำการสางขนนกให้เป็นระเบียบ
เด็กหญิงตัวน้อยสีหน้าเต็มไปด้วยประหลาดใจ เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นนกนางนวลและเห็นเอลฟ์ตัวน้อยเหล่านี้ที่บินได้อย่างอิสระ ถือว่าพลิกตัวได้แต่ยังไม่มีพัฒนาการไปถึงขั้นคลานได้ เธอจึงรู้สึกอิจฉาในใจพร้อมกับยื่นแขนออกไปจับนกนางนวล
วินนี่ดึงมือเธอลงมา เด็กหญิงตัวน้อยก็ผลักออกด้วยความไม่พอใจและยกแขนขึ้นต่อ เมื่อเป็นเช่นนี้ วินนี่จึงยิ้มกรุ้มกริ่มและถือโอกาสทำเป็นไม่สนใจเธอ เธอจึงหมดแรงยกแขน ทำให้เธอยกขึ้นได้ไม่กี่วินาทีก็ยกไม่ขึ้นแล้ว
เด็กหญิงเริ่มโกรธ ดวงตากลมโตของเธอเริ่มมีน้ำไหลออกมาอย่างรวดเร็ว ปากเล็กๆ แบะลงและกำลังจะร้องไห้
ฉินสือโอวบีบแก้มของเธอด้วยความเอ็นดูและแอบวิ่งไปจับนกนางนวลอย่างเงียบๆ แต่จะเป็นไปได้อย่างไร นกนางนวลบินหนีไปแล้วก่อนที่เขาจะเข้ามาใกล้ซะอีก
“ฮือๆๆ…” สุดท้ายเด็กหญิงตัวน้อยก็ร้องไห้ขึ้นมา
“คุณนี่นะ ไม่รู้ใจลูกสาวเลย สำหรับสิ่งที่ได้เห็นเป็นครั้งแรก ขอแค่ได้เห็นเธอก็พอใจแล้ว ไม่ต้องถึงกับจับมาให้หรอก เธอจะไปรู้เรื่องอะไรล่ะ?” วินนี่จึงพูดอย่างไม่พอใจ
ฉินสือโอวถอนหายใจแล้วพูดว่า “ลูกสาวของผม แน่นอนว่าผมต้องเอาใจใส่สิ เธอต้องการอะไร ผมก็จะหามาให้เธอ! ก็ไม่ใช่นกนางนวลเหรอ? ชาร์คไปเรียกคนอื่นๆ มา เราจะไปจับนกนางนวลกัน!”
เขาตะโกนเรียกชาวประมงให้รีบมา เด็กหญิงตัวน้อยจึงหันหน้าไปมองคนเหล่านี้ เธอรู้สึกอึดอัดและทำปากขมุบขมิบและส่งเสียง ‘แงแง’ ขึ้นมา ไม่นานเธอก็นอนหงายทันที จากนั้นก็บิดตัวไปมาต่อเพราะอยากนอนตะแคงเหมือนเมื่อกี้อีก
เดาว่าเมื่อสักครู่นี้เธอใช้พลังงานมากเกินไป จึงพลิกตัวกลับมาไม่ได้ เธอจึงแบะปากร้องไห้ทันที
วินนี่ค่อยๆ ถอดเสื้อแจ็กเกตหนาออกให้เด็กหญิงตัวน้อยและเอาผ้าห่มผืนเล็กคลุมร่างกายของเธอเอาไว้ ทันใดนั้นเด็กหญิงตัวน้อยเริ่มสบายตัวขึ้น เธอขยับไหล่และถีบขาไปมาพร้อมกับบิดตูดเพื่อพลิกตัว ซึ่งทำให้เธอยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ
วินนี่จัดเสื้อผ้าให้เธออย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยอีกครั้ง ฉินสือโอวพูดว่า “คุณแค่ช่วยเธอพลิกตัว ทำไมถึงถอดเสื้อผ้าให้เธอล่ะ? ถ้าเธอหนาวจะทำอย่างไร?”
วินนี่หัวเราะพร้อมอธิบายว่า “เด็กทารกตัวน้อยต้องการความมั่นใจในการทำสิ่งต่างๆ ปล่อยให้เธอทำในสิ่งที่ทำได้ด้วยตัวเองเถอะ อย่าช่วยเธอทันทีที่เธอร้องไห้ แค่ไม่ปล่อยปละละเลยจนทำให้เธอรู้สึกกลัวก็พอ ส่วนอุณหภูมิไม่มีปัญหา การรักษาความอบอุ่นของรถเข็นเด็กทำงานได้ดีมาก”
ทั้งสองแลกเปลี่ยนกันอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ชาวประมงกลับดูประหลาดใจ แลนซ์จึงพูดอย่างไร้เดียงสาว่า “ว้าว พระเจ้า! บอส ผมจำได้ว่าเถียนกวาอายุแค่เดือนกว่าๆ ใช่มั้ยครับ? คิดไม่ถึงว่าเธอจะพลิกตัวได้เองแล้ว?”
ฉินสือโอวยักไหล่พร้อมพูดว่า “แน่นอน เมื่อแตงโมสุกผลมันก็จะหลุดออกมาตามธรรมชาติ ก็เหมือนกับเถียนกวาที่เติบโตได้เต็มที่แล้วก็สามารถพลิกตัวได้ ถือเป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ?”
แลนซ์มองไปที่บูลและถามว่า “ลูกนายอายุเท่าไหร่แล้ว?”
บูลมีสีหน้าไม่อยากตอบ แลนซ์จึงเตะขาเขาและถามอีกครั้ง บูลทำได้แค่ยิ้มแหย่ๆ แล้วพูดว่า “เกือบสามเดือนแล้ว”
“ถ้าฉันจำไม่ผิด เมื่อวานตอนที่ฉันไปบ้านนาย ลูกนายยังนอนหงายนอนคว่ำร้องไห้อุแงอุแงอยู่เลยไม่ใช่เหรอ? แต่เถียนกวาเพิ่งจะเดือนครึ่งเองกลับพลิกตัวได้แล้ว!” แลนซ์พูดอย่างดูถูก
บูลจึงรีบแก้ตัวให้ลูกชายของเขาทันที “เถียนกวายังตัวเล็กอยู่ นายดูลูกฉันสิอ้วนขนาดนั้น จะพลิกตัวเองง่ายๆ ได้อย่างไร อีกทั้งเด็กผู้หญิงก็มีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วด้วยไม่ใช่เหรอ? ส่วนเด็กผู้ชายจะมีการเจริญเติบโตที่ค่อนข้างช้า ใช่ เด็กผู้ชายเจริญเติบโตได้ช้า”
พวกชาวประมงหัวเราะดังลั่น เห็นได้ชัดว่าบูลไม่ต้องการพูดถึงเรื่องนี้อีก จึงรีบเบี่ยงประเด็นและพูดว่า “กัปตัน คุณเรียกพวกเรามามีเรื่องอะไรเหรอครับ?”
ขณะที่ฉินสือโอวกำลังจะพูด วินนี่ก็โบกมือขึ้นพร้อมพูดว่า “เขาแค่อยากจะอวดว่าลูกสาวพลิกตัวได้เท่านั้นเอง ไม่มีเรื่องอะไรหรอก”
ในเมื่อวินนี่พูดแบบนี้แล้ว ฉินสือโอวจึงยักไหล่และไม่ได้บอกออกไปว่าวางแผนจะจับนกนางนวล เรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ต้องฟังวินนี่ ส่วนเรื่องสำคัญต้องปรึกษากับเขาก็พอ
หลังจากหยอกล้อสาวน้อยได้สักพัก ชาวประมงก็กลับไปตรวจสอบการทำงานของเครื่องยนต์และอุปกรณ์ต่อ
ฉินสือโอวตระเวนไปตามสถานที่สำคัญหลายแห่งอย่างไม่มีปัญหา อุตสาหกรรมหนักโพไซดอนสมกับที่เป็นอู่ซ่อมเรืออันดับต้นๆ ในแคนาดาจริงๆ เขาปรับเปลี่ยนแก้ไขเรือปริ้นเซสเมล่อนได้สำเร็จ ด้วยสายตาของมือสมัครเล่นอย่างฉินสือโอว จะต้องมองไม่ออกอย่างแน่นอนว่านี่เป็นเรือที่เอามาปรับแต่งใหม่
ในห้องขับเรือชาวประมงจะตะโกนส่งเสียงเป็นระยะๆ เครื่องหาปลาของเรือประมงมีความทันสมัยมากขึ้นซึ่งมีหน้าจอขนาดใหญ่ห้าสิบห้านิ้ว บางครั้งมันก็สามารถตรวจจับร่องรอยของปลาได้
หลังจากเดินทางได้ประมาณสองชั่วโมงกว่า จู่ๆ เสียงที่คล้ายกับเสียงแตรก็ดังขึ้นที่หน้าเรือประมง จากนั้นก็มีน้ำพุ่งขึ้นมา ฉินสือโอวจึงไปหยิบกล้องโทรทรรศน์ส่องดูข้างหน้าและเห็นว่ามีวาฬสีน้ำเงินตัวใหญ่ตัวหนึ่งกำลังปรากฏเหนือบนผิวน้ำ
จากนั้นจึงเดินเรือไปข้างหน้าเรื่อยๆ แถบยาวสีเขียวเล็กๆ ปรากฏขึ้นบนหน้าจอของเครื่องหาปลา ชาวประมงต่างพากันตื่นเต้น แลนซ์จึงตะโกนว่า “นี่จะใช่ปลาทูน่าครีบน้ำเงินทั้งหมดเลยเหรอ?”
ฉินสือโอวรีบถ่ายทอดจิตสำนึกแห่งโพไซดอนออกไปทันที อันที่จริงแล้วมีฝูงปลาขนาดใหญ่หนึ่งฝูงที่มีปลาทูน่ารวมกันมากกว่าหนึ่งร้อยตัวปรากฏขึ้นที่ปีกข้างของเรือประมงและกำลังไล่ตามฝูงปลาค็อดตัวเล็ก หางของพวกมันแกว่งไปมาอย่างรวดเร็วและพวกมันก็สลับกันไปข้างหน้าเพื่อกลืนกินปลาค็อดตัวเล็กเข้าไปในปาก
เมื่อเป็นเช่นนี้ ฉินสือโอวจึงได้แยกปลาทูน่าออกและเหลือไว้สิบกว่าตัวเพื่อให้เข้าใกล้เรือประมงต่อไป ส่วนคนอื่นๆ ก็กำลังควบคุมการเดินเรือให้ย้อนกลับ
ด้วยความเจริญรุ่งเรืองของฟาร์มปลาในปัจจุบัน จึงมีความเป็นไปได้ที่จะทำให้สามารถพบกับฝูงปลาทูน่าครีบน้ำเงินที่อยู่รวมกันประมาณสิบกว่าตัวได้ แต่ฝูงปลาขนาดใหญ่ที่ปรากฏขึ้นนี้มีมากกว่าร้อยตัว นั่นจึงทำให้ตกใจเล็กน้อย
ปลาทูน่าครีบน้ำเงินว่ายน้ำได้อย่างรวดเร็วมาก พวกมันไล่ตามปลาค็อดผ่านใต้ท้องเรือประมงและค่อยๆ หายตัวไป
แต่หลังจากนั้นไม่นาน ฝูงปลาโอแถบฝูงหนึ่งก็ปรากฏขึ้น ซึ่งบนเรือปริ้นเซสเมล่อนมีการติดตั้งเครื่องขับไล่ฝูงปลาอยู่และนี่เป็นอุปกรณ์จับปลาที่มีความทันสมัยมาก มันเป็นผลไบโอนิกส์ที่ได้จากตัวปลาโลมา ซึ่งสามารถปล่อยคลื่นเสียงที่มีความถี่สูงขับไล่ฝูงปลาได้
ชาร์คเปิดเครื่องขับไล่ฝูงปลา ฝูงปลาโอแถบขนาดใหญ่ก็ลุกลี้ลุกลนทันที ปลาตัวเล็กจึงตกใจกลัว เพราะปลาตัวใหญ่ที่มีความยาวมากกว่าครึ่งเมตรถูกคลื่นเสียงขับไล่และหนีเตลิดไปตามทางข้างหน้าอย่างรวดเร็ว มีปลาบางตัวถึงกับหนีขึ้นไปเหนือน้ำทะเล…
ปลาทูน่าเป็นปลาที่สวยงามที่สุดในมหาสมุทรและไม่มีอะไรมาเทียบได้ ความงามของพวกมันไม่เหมือนกับปลาสวยงามที่เห็นกันได้ทั่วไป เป็นเพราะลำตัวของพวกมันมีความแข็งแรงงดงามและมีลายเส้นที่ราบเรียบ เหมือนกับรวงข้าวสาลีและซังข้าวโพดที่แข็งแรงในพื้นที่เพาะปลูก จึงทำให้ผู้คนรู้สึกพึงพอใจ
หลังจากปลาโอแถบตัวใหญ่กระโดดออกไปอย่างตื่นตระหนกตกใจแล้ว รูปร่างคล้ายกระสวยของพวกมันก็ปรากฏขึ้นท่ามกลางแสงอาทิตย์และหนังปลาก็กระทบเข้ากับแสงแดด เปล่งรัศมีหลากสีสันออกมา ทำให้ชาวประมงที่กำลังเฝ้าดูต่างส่งเสียงร้องขึ้นด้วยความประหลาดใจอย่างต่อเนื่อง
ฉินสือโอวโยนเบ็ดตกปลาลงไป เหยื่อปลาที่เขาใช้คือเหยื่อสดๆ ที่เต็มไปด้วยพลังโพไซดอน ปลาตัวเล็กหนึ่งตัวและปลาโอแถบตัวใหญ่ที่มีความยาวหนึ่งเมตรอีกหนึ่งตัวก็เป็นเหมือนกับยิงธนูขึ้นฟ้าแล้วอ้าปากกว้างเพื่อกินเบ็ด
เมื่อรู้สึกว่าเบ็ดจมลงน้ำแล้ว ฉินสือโอวจึงเริ่มดึงเบ็ด จากนั้นไม่นานก็จับปลาทูน่าตัวใหญ่แข็งแรงได้หนึ่งตัว
ใบหน้าอันสวยงามของวินนี่ก็แสดงท่าทีประหลาดใจออกมา เธอดึงแขนของฉินสือโอวแล้วพูดว่า “พระเจ้า คิดไม่ถึงเลยว่าฟาร์มปลาของเราจะเจริญขนาดนี้? มันน่าเหลือเชื่อมากจริงๆ!”
…………………………………………………