ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 888 ยังควรค่าแก่การซื้อ

มีเพียงแต่กะลาสีหัวโล้นคนนั้นที่ยังมีความกล้าหาญเหลืออยู่บ้าง เขาหมุนตัวกลับไปต่อยแบล็คไนฟ์หนึ่งหมัดอย่างไม่เชื่อคำที่ฉินสือโอวพูด หลังจากนั้นก็ถูกแบล็คไนฟ์ตีจนล้มลงไปบนพื้น!
แบล็คไนฟ์เหวี่ยงกระบองเหล็กลงไปบนแขนของกะลาสีหัวโล้นหนึ่งที ต่อจากนั้นจึงก้าวเท้าเข้าไปจับกะลาสีหัวโล้นทุ่มแบบยูโด ‘ปัง’ กระแทกกับแผ่นเหล็กเสียงดังตรงหางเรือ
คนที่สังเกตการต่อสู้อยู่ต่างก็อดที่จะขมวดคิ้วขึ้นมาไม่ได้ ฉินสือโอวรู้สึกเจ็บแทนกะลาสีหัวโล้น แบล็คไนฟ์ในตอนนี้ไม่มีความปรานีเลยจริงๆ
หลังจากแบล็คไนฟ์แสดงความสามารถออกมา แก๊งต้มตุ๋นชาวอิตาลีพวกนี้ก็เริ่มทำตัวดีขึ้น นี่ทำให้ฉินสือโอวรู้สึกผิดหวังมากๆ พวกคนขี้ขลาดที่ชอบรังแกคนที่อ่อนแอแต่กลัวคนที่แข็งแรงกว่า เป็นพวกที่ชวนให้คนรู้สึกดูถูกที่สุดแล้ว
ตอนแรกฉินสือโอวคิดว่าทั้งสองฝั่งจะใช้กำลังปะทะกัน เขาถึงกับให้เบิร์ดเอาหนังสือรับรองการเป็นทหารอาสาสมัครมาด้วย ดังนั้นขอแค่ไม่สู้กันจนถึงแก่ชีวิต ที่เหลือเขาก็แค่ไปจ่ายค่าปรับที่สถานีตำรวจ
แต่ปรากฏว่าหลังจากโดนตีไปแล้วหนึ่งราย พวกคนที่เหลือก็พากันถดตัวเข้าหากันอย่างขี้ขลาดตาขาว แม้แต่จะมองดูฉินสือโอวตรงๆ ก็ยังไม่มีใครกล้าทำ!
“ฟัคยู!” ฉินสือโอวจิ้มหน้าอกของแฮร์ริสัน “แกคิดว่าฉันเป็นคนจีนแล้วจะจัดการได้ง่ายใช่ไหม? มาสิ ลองรังแกฉันดู พวกอันธพาลจากเกาะซิซิเลีย เข้ามาจัดการฉันสิ!”
แฮร์ริสันจะร้องไห้แล้ว ที่แฮร์ริสันพูดว่าเป็นเจ้าแห่งปลา เขาก็แค่ทำอวดเบ่งไปอย่างนั้น แต่ปรากฏว่าตอนนี้พวกเขาได้พบกับเจ้าแห่งปลาตัวจริงที่เก่งกาจเข้าให้แล้ว
เออร์บักเข้ามาจับฉินสือโอวไว้ แล้วพูดกับเขาว่า “ช่างมันเถอะ ฉิน ถือซะว่าพวกเรามาดูตัวตีนโตก็แล้วกัน ลดตัวไปยุ่งกับคนพวกนี้ ไม่คุ้มค่าเลยแม้แต่นิดเดียว ใช่ไหมล่ะ?”
ฉินสือโอวควักบัตรแบล็ก อาเม็กซ์ออกมาแล้วพูดกับพวกคนอิตาลีว่า “พวกแกอยากได้เงินไม่ใช่เหรอ? ฉันมีเงินนะ มาสิ ให้ตาย ขอแค่พวกแกกล้าลงมือกับฉัน ฉันจะพาพวกแกไปส่งเข้าไอซียูแน่! มาเอาค่ารักษาชีวิตสักล้านก่อนเป็นไง? ฉันจ่ายไหวนะ ฉันไม่รู้สึกกดดันแม้แต่นิดเดียว”
พวกคนอิตาลีรีบถอยไปข้างหลัง แม้กระทั่งไอ้โล้นก็ไม่กล้าซ่าแล้ว จึงหดตัวก้าวถอยไปด้านหลัง
แบล็คไนฟ์กระตุกคิ้ว เขายื่นมือออกไปจับขนหน้าอกหนาๆ ยาวๆ ของกะลาสีหัวโล้น กำลังจะอ้าปากพูด แต่ปรากฏว่าพอจับไว้ได้ขนสีดำก็ถูกดึงออกมาเป็นหย่อมใหญ่
ได้ยินเสียง ‘ซวบ’ ดังขึ้นมา ฉินสือโอวจึงหันหน้ากลับไปดู เขาเห็นแบล็คไนฟ์กำลังถือขนสีดำหย่อมหนึ่งอยู่ในมือ ส่วนกะลาสีหัวโล้นร่างกายบึกบึนคนนั้นก็กำลังกุมหน้าอกร้องตะโกนด้วยความเจ็บปวดอยู่ตรงนั้น
ฉินสือโอวตะลึงค้าง นายทหารคงไม่ได้กะจะฆ่าให้ตายหรอกใช่ไหม? ให้ตายเถอะแบล็คไนฟ์โหดเหี้ยมมากเกินไปแล้ว คาดไม่ถึงว่าเขาจะกระชากขนหน้าอกไอ้เด็กดวงตกคนนั้น? นี่มันเจ็บปวดทรมาณมากพอแล้วจริงๆ!
เบิร์ดกลัวว่าทำให้เกิดอาการบาดเจ็บสาหัส จึงเข้ามาดึงแบล็คไนฟ์เอาไว้ แบล็คไนฟ์เจ็บใจเป็นอย่างมาก เขาชูขนสีดำขึ้นมาแล้วร้องตะโกนว่า “ฟัค! ไอ้พวกแก๊งต้มตุ๋น! นี่มันเป็นของปลอม! ขนหน้าอกของพวกมันเป็นของปลอม!”
ฉินสือโอวเข้าไปดูใกล้ๆ แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ผิวบริเวณหน้าอกของชายหัวโล้นร่างกายสูงใหญ่คนนั้นเป็นรอยแดง ทว่าไม่มีรอยแผลกับรอยเลือด ขนหน้าอกพวกนี้เป็นของที่เขาติดไว้เพื่อทำให้ดูโหดเหี้ยมดุร้าย…
คู่ต่อสู้แบบนี้ไม่มีค่าเลยแม้แต่นิดเดียว ถ้ายังสู้กับพวกเขาต่อไปจะเป็นการดูถูกพวกนายทหาร ฉินสือโอวจึงพูดกับเออร์บักอย่างจนปัญญาว่า “ช่างมันเถอะ แจ้งตำรวจเถอะครับ ปล่อยให้พวกตำรวจมาจัดการเรื่องนี้เถอะ”
พอได้ยินว่าจะแจ้งตำรวจ พวกคนอิตาลีก็พากันลนลานขึ้นมาหน่อยๆ แล้ว แฮร์ริสันเข้ามาจับเข้าไว้แล้วพูดกับเขาว่า “ไม่เอาน่า เพื่อนชาวจีนของเรา บางทีอาจจะเกิดความเข้าใจผิดระหว่างพวกเรานิดหน่อยใช่ไหมล่ะ?”
“เข้าใจผิดบ้านแกสิ” ฉินสือโอวผลักแฮร์ริสันออกด้วยความรังเกียจ กล่าวว่า “ฉันจะไม่รังแกพวกแก เรื่องนี้พวกเราจะแค่แจ้งความเท่านั้น แต่ฉันไม่ได้จะให้แกมาเล่นลูกไม้อะไรกับฉันหรอกนะ!”
แฮร์ริสันตีหน้าเศร้าพูดกับเขาว่า “ไม่ๆๆ พวกเราไม่ได้จะเล่นลูกไม้อะไร ที่จริงพวกเราเป็นแค่คนตัวเล็กๆ เท่านั้น แค่อยากจะหลอกเอาเงินมาประทังชีวิต ที่บ้านของพวกเรามีเมียมีลูกให้ต้องดูแล คุณต้องเป็นผู้อพยพแน่ๆ คุณต้องรู้อยู่แล้วว่าผู้อพยพมีชีวิตที่ลำบากขนาดไหน พวกเราถูกบีบบังคับต่างหากล่ะ”
ฉินสือโอวมองละครปาหี่ของนักต้มตุ๋นพวกนี้ออกหมดแล้ว อย่างแรกก็เล่นละครตบตาไปก่อน ถ้าหลอกไม่สำเร็จก็วางท่าเป็นอันธพาล ถ้าวางท่าเป็นอันธพาลไม่ได้ค่อยทำตัวน่าสงสารเรียกร้องความเห็นใจ จะปล่อยให้คนแบบนี้ทำตามใจไม่ได้ ต้องแจ้งตำรวจ ให้ตำรวจมาตรวจสอบ นี่นับว่าเป็นคดีฉ้อโกงแล้ว
ตำรวจแคนาดาไม่เหมือนตำรวจที่จีน พวกเขาไม่มีทางเล่นปาหี่ให้ปรับความเข้าใจกันเองอะไรแบบนั้น ขอแค่เป็นผู้ต้องสงสัยว่าทำผิดกฎหมาย ก็จะไม่มีการลูบหน้าปะจมูกอย่างแน่นอน
ยิ่งฉินสือโอวสามารถเข้าไปแจ้งกับแฮมเล็ตไว้ล่วงหน้าได้ด้วยแล้ว ท่านนายกเทศมนตรีที่เพิ่งจะกลับมารับตำแหน่งอีกครั้งจะต้องยินดีที่จะแสดงทักษะทางด้านกฎหมายให้ประชาชนในพื้นที่ได้เห็นอย่างแน่นอน
เมื่อเห็นว่าตัวเองแกล้งทำตัวน่าสงสารไปก็ไม่มีประโยชน์ แฮร์ริสันจึงกัดฟันพูดว่า “คุณฉิน เอาอย่างนี้แล้วกัน พวกเรามาคุยกันดีกว่า พวกเราจะขายเรือให้คุณ ขายให้คุณราคาต่ำๆ…”
ฉินสือโอวหัวเราะฮ่าๆ ตัดคำที่เขาจะพูด “ล้อฉันเล่นหรือเปล่า? ถึงตอนนี้ยังอยากจะขายเรือให้ฉันอยู่อีกเหรอ? ฉันจะซื้อกลับไปทำอะไร? เอาไปจอดเทียบท่าทำเป็นของที่ระลึกเหรอไง?”
แฮร์ริสันยิ้มไปพร้อมกับเขา “ไม่ใช่อย่างนั้นอยู่แล้ว คุณฉิน คุณก็เห็นแล้ว ว่าเรือของพวกเราลำนี้มีแค่เครื่องยนต์กับอุปกรณ์ที่ติดตั้งไว้ในห้องบังคับการเรือเท่านั้นที่ต้องเปลี่ยนใหม่ ในความเป็นจริงส่วนนอกของเรือลำนี้ไม่มีปัญหาอะไรทั้งสิ้น มันแทบจะไม่เคยไปทะเลที่อยู่ไกลจากแผ่นดินเลยด้วยซ้ำ แผ่นเหล็กทุกแผ่นล้วนแต่สมบูรณ์แบบ คุณแค่ต้องใช้เงินเปลี่ยนเครื่องยนต์กับติดตั้งอุปกรณ์ใหม่เล็กน้อย มันก็จะกลายเป็นเรือดีๆ ลำหนึ่งแล้ว”
ไม่ปล่อยโอกาสให้ฉินสือโอวได้พูด แฮร์ริสันพูดด้วยความรวดเร็วว่า “แล้วผมก็รู้ด้วยว่า คุณจะรีบออกทะเลใช่ไหมล่ะ? คุณต้องการเรือสักลำอย่างเร่งด่วนเลยใช่ไหม? ผมรู้ว่าคุณมีเงิน แต่ถ้าคุณจะต่อเรือลำใหม่ แบบนั้นต้องใช้เวลาครึ่งปี แต่ถ้าปรับแต่งเรือลำนี้ใหม่ แค่สองเดือนก็ใช้ได้แล้ว! ใช่แล้ว ใช้เวลาแค่สองเดือน!”
พอพูดจบ แฮร์ริสันก็จ้องมองฉินสือโอวด้วยความกระวนกระวายใจ
แบบนี้ ฉินสือโอวก็ยังแอบใจเต้นอยู่นิดหน่อยจริงๆ วินนี่ท้องได้สี่เดือนกว่าๆ แล้ว ยังมีเวลาอีกห้าเดือนก่อนจะคลอด ช่วงหนึ่งเดือนก่อนที่วินนี่จะคลอดลูกและภายในหนึ่งปีหลังคลอดลูกแล้ว ตอนนั้นเขาแทบจะอยู่ห่างจากบ้านไม่ได้เลย
หรือพูดอีกอย่างก็คือ ถ้าปีต่อไปเขาออกทะเลไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นแผนการเข้าสู่มหาสมุทรแปซิฟิกก็จะล่าช้าออกไปครึ่งปี
เมื่อเห็นว่ามีโอกาสให้ฉกฉวยลงมือได้ แฮร์ริสันจึงรีบพูดต่อว่า “พูดกันตรงๆ เถอะ คุณฉิน นี่เป็นเรือดีๆ ที่พวกเราได้มาจากยูเครน เดิมทีเรือลำนี้ถูกสร้างขึ้นตามมาตรฐานของเรือรบ เพียงแต่คุณก็รู้ว่า ยูเครนขาดแคลนเงินทุน ไม่กี่ปีมานี้มีอะไรพวกเขาก็ขายทิ้งหมด พวกเราเลยอาศัยช่วงจังหวะนี้ถึงได้เรือลำนี้มา”
“แต่ว่าน่าเสียดายมาก ที่สภาพการเงินของพวกเราก็ไม่ได้ดีเหมือนกัน หลังจากซื้อเรือลำนี้มาก็ไม่มีเงินที่จะเอามาติดตั้งอุปกรณ์ให้เทียบเทียมกันกับตัวตนของมัน แต่ถ้าอยู่ในมือคุณมันจะแตกต่างกัน คุณมีเงินมีอำนาจเป็นคนใหญ่คนโต ไม่ใช่หรอกเหรอ?”
“ผมกล้ารับประกันเลยนะ คุณฉิน คุณไม่มีทางได้เจอกับเรือที่มีตัวเรือมีความแข็งแรงโดดเด่นยิ่งกว่าเรือขุนพลเคลย์ตันอีกแล้ว ถ้าคุณไม่เชื่อ คุณจะให้เพื่อนคุณที่รู้เรื่องนี้มาลองดูก็ได้ ผมไม่ได้โกหก!”
ฉินสือโอวเงียบไปสักพัก เขาไปหาเรค แล้วถามเรื่องที่เขารู้เกี่ยวกับเรือลำนี้
ไม่เสียแรงที่เรคเป็นผู้รอบรู้แห่งมหาสมุทรนครเซนต์จอห์น เขายืนยันคำพูดของแฮร์ริสัน บอกว่าเปลือกนอกของเรือลำนี้ดีมากจริงๆ ไม่อย่างนั้นคงล่อให้คนมาติดกับไม่ได้มากขนาดนั้น
ฉินสือโอวให้เรคไปหาเพื่อนที่เป็นวิศวะกรในอู่ต่อเรือมาทำการตรวจสอบเรือลำนี้ ผลสุดท้ายเต็มไปด้วยเรื่องดีๆ เรือลำนี้มีระดับความแข็งแกร่งของตัวเรือที่สูงมาก สูงยิ่งกว่าเรือที่ผลิตออกมาจากอุตสาหกรรมต่อเรือโพไซดอนทุกลำ
เมื่อได้ผลลัพธ์ที่ต้องการแล้ว ฉินสือโอวก็ไปหาพวกคนอิตาลี ยัดบุหรี่ให้แฮร์ริสันหนึ่งมวนแล้วพูดกับเขาว่า “เอาล่ะ บอกราคาฉันมา พวกแกจะขายตัวเรือของเรือลำนี้เท่าไร? ฉันต้องการราคาเดียวเท่านั้น ถ้าพวกแกไม่เอาก็ไปขี่มอเตอร์ไซค์ตำรวจ RCMP เถอะ”
พอพูดเรื่องธุรกิจ แฮร์ริสันก็ฟื้นคืนความฉลาดหลักแหลมของเมื่อก่อนหน้านี้แล้ว เขาชูนิ้วขึ้นมาสี่นิ้ว แต่พอเห็นสีหน้าของฉินสือโอวที่เปลี่ยนไป ปากเขาก็พูดออกมาว่า “สามล้านห้าแสน!”
“สามล้าน ถ้าไม่อยากขายก็ช่างมันแล้ว จะเอาราคานี้เท่านั้น!” ฉินสือโอวกล่าว
………………………………………………….