ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 783 คนต่อไปเป็นใคร

เหล่านักดำน้ำผูกเชือกลงไปในน้ำ ถ้ามีอะไรก็ให้ปล่อยลูกบอลเล็กๆ มาตามเชือก แค่เห็นลูกบอลเล็กๆ ลอยขึ้นมา คนบนเรือก็จะดึงเชือกช่วยนักดำน้ำขึ้นมาทันที
แต่ละคนใช้เวลายี่สิบนาที เวลาค่อนข้างสั้น เพราะอย่างไรก็แค่เล่นกันเท่านั้น
ฉินสือโอวลงไปในน้ำก่อน บริเวณที่เขาเลือกมีความลึกแค่สี่สิบกว่าเมตร แต่ใช้จิตสำนึกแห่งโพไซดอนดูแล้ว แถวๆ นี้มีหอยงวงช้างอาศัยอยู่
การแข่งขันครั้งนี้เขาต้องชนะ เงินสองพันดอลลาร์เป็นเรื่องเล็ก แต่เขาต้องการโชว์เหล่าทหารรับจ้างที่เพิ่งมาสักหน่อย ให้พวกเขารู้ว่าเจ้าของฟาร์มปลาแห่งนี้ไม่ใช่พวกขี้โม้
ครั้งนี้เป็นการเก็บหอยงวงช้างอย่างมืออาชีพ พอติดตั้งอุปกรณ์ครบ ฉินสือโอวก็ลงไปตรงก้นทะเลที่มีสาหร่ายชุกชุม แล้วใช้เท้าเหยียบไปที่สาหร่ายอย่างระวังไม่ให้มันพันเท้า จากนั้นถึงเริ่มหาหลอดหายใจที่โผล่อยู่ท่ามกลางทรายที่ก้นทะเล
บริเวณที่ฉินสือโอวเลือกดูเหมือนจะเป็นจุดที่มีหอยงวงช้างอาศัยอยู่เยอะที่สุด พอแหวกสาหร่ายดูใกล้ๆ ก็เห็นหลอดสีเหลืองที่โผล่ออกมาบนทราย
เพราะเมื่อหอยงวงช้างถูกขุดออกมาแล้วจะไม่สามารถเข้าไปอยู่ในทรายได้อีก ดังนั้นฉินสือโอวจึงหาแต่หลอดที่ค่อนข้างหนา นี่เป็นการแสดงให้เห็นว่าด้านล่างมีหอยงวงช้างตัวใหญ่
หอยงวงช้างเป็นประชากรดั้งเดิมของฟาร์มปลา นี่ไม่ใช่หอยที่ฉินสือโอวเพาะเลี้ยงไว้ แต่เป็นผลลัพธ์หลังจากที่รัฐบาลของนิวฟันด์แลนด์หว่านตัวอ่อนของหอยที่บริเวณทะเลของนิวฟันด์แลนด์ บริเวณทะเลน้ำตื้นของฟาร์มปลาก็มีอยู่บ้างประมาณหนึ่งถึงสองกิโลเมตร โตมาเป็นสิบยี่สิบปีแล้ว อายุของพวกมันจึงไม่น้อยเลย เทียบกับฉินสือโอวแล้วก็ยังมากกว่าด้วยซ้ำ
ทรัพยากรจำพวกหอยงวงช้างนี้ถ้าเสียหายมากๆ ก็ยากที่จะฟื้นฟู เพราะระยะเวลาในการเจริญเติบโตนานเกินไป ดังนั้นฉินสือโอวจึงให้มูลค่ากับมันไม่ต่างจากปลาทูน่าครีบน้ำเงินเท่าไร เขาปล่อยพลังแห่งโพไซดอนลงไปโดยตรงโดยไม่ได้อาศัยการรับผ่านสาหร่าย
ไม่ว่าจะเป็นทะเลน้ำตื้นหรือทะเลน้ำลึก ฟาร์มปลาก็มีหอยงวงช้างอยู่มากมาย พลังแห่งโพไซดอนช่วยเร่งการขยายพันธุ์ของมัน ตัวอ่อนจึงมีเยอะและแข็งแรง แถมไข่ก็มีเยอะด้วย
ฉินสือโอวหาหอยงวงช้างที่มีขนาดพอเหมาะได้แล้วก็ทิ่มเข็มลงไปในทรายโดยใช้มือซ้าย แล้วใช้มือขวาถือที่พ่นความดันสูงพ่นทรายที่อยู่รอบๆ ออกไป รอจนตัวของหอยงวงช้างโผล่ออกมา เขาถึงหยิบมาใส่ถุงที่อยู่ตรงเอว
ในถุงใส่หอยงวงช้างลงไปได้ไม่มาก เกินสี่สิบกิโลกรัมจะทำให้แรงลอยตัวลดลงและอาจทำให้หอยงวงช้างที่อยู่ด้านบนกดเปลือกหอยที่อยู่ด้านล่าง อย่างนั้นหอยงวงช้างก็จะเสียหาย แต่หอยงวงช้างที่เข้าไปในตลาดต้องสมบูรณ์แบบ ซึ่งหอยทุกชนิดก็เป็นแบบนี้ทั้งนั้น
พอปริมาณใกล้จะเต็มถุงแล้ว ฉินสือโอวก็ปล่อยลูกบอลออกมา
คนบนเรือกำลังคุยกันอย่างสนุกแล้วทายกันว่าครั้งนี้ฉินสือโอวจะเก็บขึ้นมาได้เท่าไร ออสเปรรอลงไปในน้ำอย่างลำพอง ฟังจากชื่อก็รู้แล้วว่าเขาเชี่ยวชาญในการทำกิจกรรมใต้น้ำมากๆ
ในหมู่ทหารรับจ้างทั้งห้าคน มีเพียงออสเปรเท่านั้นที่เป็นทหารเรือมืออาชีพ ไม่ใช่ครึ่งๆ กลางๆ แบบกองทัพทหารเรือรบ
“ฉันเดาว่าบอสจะเก็บมาได้สิบถึงสิบห้ากิโลกรัม เท่านี้ก็เป็นคนเก็บหอยงวงช้างที่สุดยอดแล้ว ใช่ไหม? ยังไงซะพวกเราก็ไม่เคยตรวจดูสถานการณ์ใต้ทะเลมาก่อนนี่นา”
“ไม่ ฉันว่าบอสมีความมั่นใจมาก น่าจะเก็บขึ้นมาได้ประมาณยี่สิบกิโลกรัม…”
“เหลือเชื่อ ฉันกล้าพนันเลยว่าเขาเก็บขึ้นมาได้แค่สิบกิโลกรัมก็เก่งมากแล้ว…”
พวกทหารรับจ้างสูบบุหรี่คุยเล่นกันอยู่ตรงนั้น ผลสุดท้ายถุงลมยังพูดไม่ทันจบ ลูกบอลก็ลอยขึ้นมาแล้ว
บูลอ้าปากอย่างตะลึง “เจ้านายเจ๋งที่สุดไปเลย แค่นี้ก็ได้หอยงวงช้างมาเต็มถุงแล้วเหรอ?”
ไกปืนไม่เชื่อ “เขาคงไม่ได้เจออันตรายอะไรใช่ไหม? นี่เพิ่งจะห้านาทีเอง เว้นแต่ว่าเทพโพไซดอนจะอยู่ในน้ำ ไม่อยากนั้นจะหาหอยงวงช้างได้เยอะขนาดนั้นได้ยังไง?! เฮ้ พวก ดึงเชือก เอาเจ้านายขึ้นมาก่อนค่อยว่ากัน”
พวกแลนซ์รู้จักฉินสือโอวดีกว่าเหล่าทหารรับจ้างอยู่แล้ว แม้เจ้านายจะลงไปในน้ำไม่บ่อย แต่พวกเขาก็รู้ว่าความสามารถทางน้ำของเจ้านายโดดเด่นกว่าพวกเขามาก การเก็บหอยงวงช้างได้เต็มกระเป๋าในเวลาห้านาทีมีความเป็นไปได้กว่าการที่เขาจะเจออันตรายใต้ทะเล
ดังนั้นพวกเขาจึงดึงเชือกขึ้นมา ไม่นานก็เอาถุงขึ้นมาได้ ด้านในเต็มไปด้วยหอยงวงช้างตัวอวบอ้วน
ใบหน้าของออสเปรหาความลำพองไม่เจอแล้ว เขาเกาท้ายทอยอย่างเก้อเขิน “เชรด บอสโชคดีขนาดนี้เลยเหรอ ลงไปในน้ำก็เจอฝูงหอยงวงช้างเลย?”
บูลหัวเราะอย่างลึกลับ “ไม่ ไม่ใช่โชคดี พวกนายไม่รู้แน่นอน…”
“แค่กๆ แค่กๆ !”แลนซ์กระแอมไอขึ้นมาแล้วแอบใช้สายตามองบูลอย่างดุดัน
บูลยิ้มเยาะแล้วเงียบปาก เดิมทีเขาจะพูดถึงเรื่องห้าธาตุพิชิตมังกรของฉินสือโอว แต่พอชาร์คเตือนเขาถึงจำได้ บอสบอกว่าเรื่องนี้เป็นความลับ นอกจากพวกเขาแล้วห้ามแพร่งพรายออกไป
นึกถึงเรื่องนี้ได้แล้ว บูลก็มองไปทางเหล่าทหารรับจ้างด้วยแววตาภูมิใจ พวกนายห้าคนนี้ยังมีคุณสมบัติไม่เพียงพอที่จะรู้ความลับของบอส!
ในยี่สิบนาที ฉินสือโอวส่งถุงขึ้นมาทั้งหมดสี่ใบ ปริมาณหอยงวงช้างมีเกินหนึ่งร้อยกิโลกรัม
นี่คือผลจากการที่ฉินสือโอวยับยั้งชั่งใจแล้ว รสชาติความสดของหอยงวงช้างสำคัญมาก ต้องรีบส่งเข้าตลาดให้เร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นก็จะขายไม่ได้ราคา
ปกติในการทำธุรกิจแล้ว ต้องจับหอยงวงช้างมาปริมาณเยอะๆ ก่อน จากนั้นค่อยเอาใส่เรือและรถน้ำแข็งส่งไปตามใบสั่งซื้อให้ถึงมือลูกค้าแต่ละที่ของแคนาดาภายในวันนั้น ที่นั่นใช้กล่องในการแบ่งชนิด แบ่งบรรจุภัณฑ์ แล้วค่อยส่งไปที่เอเชียในวันนั้น มีเพียงกรรมวิธีที่รวบรัดแบบนี้เท่านั้นที่จะสามารถรักษาคุณภาพของหอยงวงช้างได้สดเพียงพอจริงๆ
พวกแลนซ์เอาหอยงวงช้างใส่ตะกร้าอย่างระวัง ตะกร้าแบบนี้ทำมาเป็นพิเศษ ช่องว่างเลยน้อย พอดีกับการใส่หอยงวงช้าง หลีกเลี่ยงไม่ให้พวกมันพลิกตัวให้ตัวเองสกปรก
เหล่าชาวประมงเอาหอยงวงช้างแต่ละตัวใส่ลงไปอย่างระวังไม่ให้พวกมันอ้าปาก แบบนี้จะช่วยให้พวกมันมีชีวิตอยู่ได้นานขึ้น
ยี่สิบนาทีผ่านไป ฉินสือโอวก็ขึ้นมาจากน้ำ เขาถอดหมวกดำน้ำออกพลางยิ้มเบาๆ “คนต่อไปเป็นใคร?”
แซ็กผลักบูลไปทีหนึ่ง เขาขยิบตายักคิ้วแล้วพูดขึ้น “เฮ้พวก นายเก่งทุกอย่างไม่ใช่เหรอ? ไปสิ ไปสิ”
บูลมองอย่างดุดัน นี่แกโกรธแค้นอะไรกัน ถึงกับต้องฆ่าแกงกันเลยเหรอ?
เขาต่อยแซ็กไปทีหนึ่ง จากนั้นบูลก็โบกมือแล้วยิ้มเย้ย “เรื่องนี้ฉันไม่โชว์ดีกว่า เวรเอ้ย ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ชนะหรอก ไม่อย่างนั้นจะลงไปแค่ห้าสิบดอลลาร์ทำไม?”
พวกทหารรุ่นใหญ่มองไปที่ออสเปรแล้วฝากความหวังไว้กับเขา ออสเปรยิ้มแข็งทื่อแล้วพูดออกมา “ผมลงไปลองหน่อยแล้วกัน เอาแถวๆ นี้ก็พอ”
เหล่าชาวประมงได้ยินแบบนี้แล้วก็เป่าปากกันเกรียว บูลก็ทำเสียงเชียร์ด้วย เขาพูดเล่นให้ออสเปรหาโอกาสใช้ลูกเล่น
ที่จริงการแข่งขันเก็บหอยงวงช้างโดยปกติแล้วต้องให้คนที่ดำลงไปเลือกพื้นที่เอง
แต่ออสเปรจะกล้าเลือกอีกเหรอ? ตามแผนของเขา ในยี่สิบนาทีต้องใช้สิบนาทีในการหาบริเวณที่อยู่อาศัยของหอย สิบนาทีสุดท้ายใช้เก็บหอย ถ้าโชคดีคงเก็บได้สักถุง
แต่ตอนนี้ดูแล้วหอยงวงช้างสักถุงก็ไม่น่ามี
…………………………………………………