ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 754 ชัยชนะขั้นที่สอง

“นี่มันเหลือเชื่อเกินไปแล้ว” ผู้เชี่ยวชาญชาวเยอรมันจ้องไปที่ฉินสือโอวด้วยสายตาประหลาดๆ หลังจากที่เขาขึ้นฝั่ง “เพื่อน ฟาร์มปลาของคุณมีแมงกะพรุนเยอะขนาดนี้ได้อย่างไรกัน? คุณไม่เอาออกบ้างเหรอ?”
แน่นอนว่าต้องเอาออก การที่มีแมงกะพรุนเยอะไม่เพียงแย่งอาหารของพวกปลา แต่ยังก้าวร้าวและเป็นอันตรายต่อความปลอดภัยของชาวประมงอีกด้วย
ฉินสือโอวไม่สามารถพูดแบบนั้นได้ เขาแสดงท่าทางใสซื่อแล้วเอ่ยถาม “เอาออกยังไงเหรอครับ? ให้ทะเลเป็นผู้ตัดสินว่าเจ้าสิ่งมีชีวิตนี่จะอยู่เหรอไปเองไม่ดีกว่าเหรอครับ?”
ชายชราถูกคำพูดของเขาทำให้ตื้นตันจนนิ่งไปห้าวินาทีเต็ม แล้วจึงพูดว่า “คุณพูดถูก เพื่อน คุณนี่เป็นคนดีคนหนึ่งเลย”
พวกเขาถือโอกาสเลือกแมงกะพรุนจำนวนหนึ่งเพื่อตรวจสอบปริมาณสารอาหารและโปรตีนที่มีอยู่ในเนื้อ ฉินสือโอวเห็นขั้นตอนการตรวจสอบที่เข้มงวดของคนพวกนี้ก็ค่อนแคะอยู่ในใจ อาหารที่คนทั่วไปในแคนาดากินคงไม่ตรวจสอบเข้มงวดขนาดนี้เลยมั้ง?
แต่นี่ก็ไม่มีอะไร อย่างไรเสียเขาก็ไม่กลัว
คณะผู้ตรวจสอบตรวจดูของอื่นๆ อีกเล็กน้อย สิ่งสุดท้ายที่สำคัญที่สุดคือปริมาณของเต่ามะเฟืองและไข่เต่า
เรื่องนี้ง่ายดายมาก ตอนที่พวกเขาตรวจดูแมงกะพรุนก่อนหน้านี้ก็เจอเต่ามะเฟืองไม่ต่ำกว่าห้าสิบตัวแล้ว และเรื่องนี้เรือวิจัยของบาลซักก็เคยเก็บสถิติเอาไว้ บาลซักมีอำนาจเบ็ดเสร็จในอุตสาหกรรมนี้ ดังนั้นหลังจากได้เห็นสถิติของบาลซักแล้วคณะผู้แทนจึงเชื่อว่ามีเต่ามะเฟืองที่โตเต็มวัยมากกว่า 240 ตัวอยู่ในฟาร์มปลาแห่งนี้
สถิติของจำนวนไข่เต่าดียิ่งกว่า ฉินสือโอวทำสัญลักษณ์ที่ที่วางไข่เอาไว้ทั้งหมดเพื่อให้มือดีดูแลพื้นที่เหล่านี้ ถ้ามีอะไรกล้าเข้าใกล้ก็จำกัดได้เลย!
ฉินสือโอวไม่ได้ตามคณะผู้เชี่ยวชาญไปตลอด เขากลับไปกลางคันเพราะเรดาห์ตรวจพบว่ามีเรือหาปลากำลังเข้ามาใกล้ฟาร์มปลาของเขาอีกแล้ว
ผลสุดท้ายตอนที่เขากำลังเตรียมตัวออกทะเล คณะผู้ตรวจสอบก็วิทยุมาขอความช่วยเหลือจากเขา “อ้อ เวรเอ๊ย! ทำไมฟาร์มปลาของคุณถึงมีเต่าอัลลิเกเตอร์ที่โหดร้ายอย่างนี้! พระเจ้า รีบหาวิธีหยุดมันเร็ว มันกำลังจะฆ่าพวกเรา!”
ฉินสือโอวรีบขับเจ็ทสกีไป เขาลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท มาสเตอร์ได้รับคำสั่งให้กำจัดผู้ที่กล้าเข้าใกล้ไข่เต่า
หลังจากมาถึงหาดทรายตรงมุมทางตะวันออกเฉียงใต้ของฟาร์มปลา ฉินสือโอวมองไปก็กลั้นขำไม่อยู่ เพียงแค่เห็นเต่าอัลลิเกเตอร์ขนาดใหญ่กำลังขยับขาสั้นๆ ไล่โจมตีชายสูงใหญ่คนหนึ่ง ชายคนนั้นร้องสุดชีวิต เขาวิ่งเร็วราวกับกำลังบิน
เต่าอัลลิเกเตอร์นอกจากตอนโจมตีในระยะสั้นแล้ว เวลาอื่นมันก็ไม่ได้วิ่งเร็ว ดังนั้นเลยยังไม่ได้ทำร้ายใคร
ฉินสือโอวขึ้นมาแล้วผิวปาก มาสเตอร์ก็หยุดแล้วเอียงตามองคณะผู้ตรวจสอบอย่างดูถูก ตลกจริงๆ โง่เง่า เจ้าพวกเต่าตุ่นยังกล้ามาขโมยไข่เต่าของข้าอีก? เอ๊ย ไม่ใช่ไข่เต่าของข้าแต่เป็นของเต่ามะเฟือง!
พอตะโกนให้มาสเตอร์ลงมาแล้ว ฉินสือโอวก็อธิบายว่าสมองของเจ้าเต่าอัลลิเกเตอร์ตัวนี้ไม่ปกติ คิดว่าตัวเองเป็นเต่ามะเฟืองตลอด มันปะปนอยู่กับฝูงเต่ามะเฟืองนานมากแล้ว ตอนนี้ก็เลยออกโรงช่วยเต่ามะเฟืองปกป้องไข่
ชายสูงใหญ่วัยกลางคนที่ถูกไล่พูด “เป็นไปไม่ได้น่า เต่าอัลลิเกเตอร์เป็นพวกสันโดษ พวกมันจะคบค้ากับเต่ามะเฟืองได้อย่างไร?”
ฉินสือโอวถอนหายใจแล้วพูด “ความจริงเป็นอย่างนี้ครับ เต่าอัลลิเกเตอร์ตัวนี้ถูกคนเลี้ยงจนโต จากนั้นคงพบว่ามันกินเก่งเกินไปจนเลี้ยงไม่ไหวเลยแอบเอาไปปล่อย ไม่รู้ว่ามาถึงที่เกาะเล็กๆ ของพวกเราได้อย่างไร”
“พวกคุณก็รู้ เต่ามะเฟืองเป็นเต่าน้ำจืดไม่สามารถลงทะเลไปหาอาหารได้ หลังจากที่ฝูงเต่ามะเฟืองพบมันก็จะให้ปลาและกุ้งกับมัน ทั้งสองฝ่ายก็กลายเป็นเพื่อนกันเพราะแบบนี้แหละ”
“มิตรภาพที่ยิ่งใหญ่ มิตรภาพข้ามเผ่าพันธุ์!” ผู้เชี่ยวชาญวัยชราชาวเยอรมันที่เป็นหัวหน้าคณะถอนหายใจ
ตอนนี้บนชายหาดของฟาร์มปลาต้าฉินมีไข่เต่าทั้งหมด 76 ฟอง พวกผู้เชี่ยวชาญไม่ได้ขุดทั้งหมดหลังจากตรวจดูว่าไม่มีปัญหาอะไรจริงๆ การตรวจสอบพื้นฐานก็สิ้นสุดลง
แต่การรับรองไม่ได้สิ้นสุดลงแค่นี้ คณะผู้ตรวจสอบจะอยู่ที่เมืองอีกระยะหนึ่งเพื่อรวบรวมผลลัพธ์เข้าด้วยกัน ผลลัพธ์ในท้ายที่สุดถึงจะถือว่ามีประโยชน์
ทำแบบนี้เพื่อป้องกันการใช้วิธีล่อหรือบังคับให้สัตว์หายากมาอยู่ชั่วคราวเพื่อการรับรองเป็นแหล่งอาศัยสัตว์ป่า
ฉินสือโอวไม่หวั่น คณะผู้เชี่ยวชาญจะอยู่ที่นี่นานเท่าไรก็ได้ อย่างไรเสียเต่ามะเฟืองก็เต็มใจอยู่ที่นี่เอง
การดำเนินการเรื่องการรับรองของฟาร์มปลาเป็นไปอย่างคึกคัก การต่อสู้ในการเลือกตั้งของพวกแฮมเล็ตและอ็อกเฟอร์ก็เป็นไปอย่างคึกคัก
ฉินสือโอวคิดว่าตัวเองช่วยหาเสียงแล้วก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องอีก ใครจะรู้ว่าตอนเช้าในวันที่ 23 เดือนกรกฎาคมอยู่ๆ ก็มีนักข่าวจากสื่อหลายสำนักมาที่ฟาร์มปลาของตัวเอง เพื่อต้องการให้เขาช่วยรับรองเรื่องเรื่องหนึ่ง
ฉินสือโอวสับสน ตัวเองต้องรับรองอะไร?
นักข่าวคนหนึ่งพูด “คุณฉิน คุณยังจำเรื่องราวตอนที่คุณไปร่วมงานประกาศรางวัลทูลา รีฟส์ อวอร์ดเมื่อช่วงครึ่งปีแรกของปีที่แล้วได้ไหม? ว่ากันว่าคุณบันทึกวิดีโอไว้ทั้งหมด?”
รางวัลทูลา รีฟส์ อวอร์ดคือรางวัลผลงานพิเศษในการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่นของนครเซนต์จอห์น เพราะปีที่แล้วฉินสือโอวใช้เงินกับฟาร์มปลาไปสามพันล้านเลยได้รับรางวัลนี้ นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาและอ็อกเฟอร์พบกัน แต่ก็แค่พบกันพูดคุยกันไม่กี่คำ นายกเทศมนตรีก็ไปแล้ว
ฉินสือโอวจำเรื่องนี้ได้แม่น เพราะเรือประมงทูน่าสโนว์บอลของเขาก็เป็นรางวัลที่ได้มาจากเรื่องนี้ ผ่านมาปีหนึ่งแล้วนักข่าวจะพูดเรื่องนี้ขึ้นมาอีกทำไม?
ไม่นานเขาก็รู้ว่าทำไม เพราะนักข่าวต้องการดูวิดีโอในตอนนั้น
ฉินสือโอวบันทึกวิดีโอเอาไว้จริงๆ อย่างไรเสียก็เป็นครั้งแรกที่ได้เจอกับนายกเทศมนตรีและยังเป็นการได้รับรางวัลที่ใหญ่ที่สุดในเมือง ตอนนั้นเขายังเป็นคนบ้านนอกคอกนาที่ไม่เคยเห็นโลกก็เลยบันทึกการประกาศรางวัลและงานแถลงข่าวแล้วอัปโหลดขึ้นสเปซของตัวเอง
หลังจากอัปโหลดวิดีโอนี้แล้วเขาก็ลืมไปเลย เพราะไม่ได้มีความหมายอะไร
หลังจากเปิดแล้วพวกนักข่าวก็ดูอย่างละเอียด ที่สำคัญคือตอนที่รถยนต์ที่นายกเทศมนตรีนั่งมาถึงงานประกาศรางวัล
ฉินสือโอวดูไปด้วยก็รู้สึกว่าไม่มีปัญหาอะไร ก็เป็นรถเอสยูวี อินฟินิที แต่เขาดูรุ่นไม่ออก ดูท่าทางแล้วก็น่าจะหรูพอตัว
แต่พอพวกนักข่าวเห็นภาพนี้เข้าก็คึกคักขึ้นมาในพริบตา มีคนส่งเสียงออกมา “อ็อกเฟอร์งานเข้าแล้ว”
ฉินสือโอวถาม “นี่มันเรื่องอะไรกันเหรอเพื่อน?”
นักข่าวคนหนึ่งพูดด้วยท่าทางเบิกบาน “คุณยังมองไม่เห็นปัญหาอีกเหรอ? ดูให้ละเอียด ดูให้ดี!”
ฉินสือโอวดูอย่างละเอียดแล้วก็ยังไม่เห็นปัญหาอะไร ได้แต่เดาว่า “รถรุ่นนี้แพงมาก?”
“อินฟีนิที คิวเอ็กซ์แปดศูนย์ ก็ต้องแพงมากอยู่แล้ว แต่นี่ไม่สำคัญ ปัญหาคือเครื่องยนต์ 5.6 ของรถรุ่นนี้ ดูรูปถ่ายนี่ให้ดีๆ นี่เป็นทะเบียนรถ” นักข่าวคนนั้นกล่าวอย่างยินดี
ฉินสือโอวไม่ได้สังเกตตรงจุดนี้ จริงๆ หลังกลับด้านดูแล้วก็เป็นความจริงรถคันนี้มีทะเบียน!
นักข่าวอธิบาย ฉินสือโอวจึงรู้ว่าครั้งนี้อ็อกเฟอร์เจอเรื่องยุ่งยากเข้าแล้ว
ตามกฎของนิวฟันด์แลนด์เครื่องยนต์ของรถสาธารณะห้ามเกิน 5.0 รถรุ่นนี้เครื่องยนต์เกินมาตรฐานและตามกฎทางทหารของแคนาดา ไม่อนุญาตให้ใช้ยานพาหนะทางทหารสำหรับพลเรือนและไม่สามารถกลายเป็นยานพาหนะของรัฐบาลได้!
……………………………………..