ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 562 สถานีวิทยุไร้สาย

ขณะที่ฉินสือโอวกำลังต้มน้ำเมเปิลไซรัป อลัน แบรนดอน ซีอีโอของธนาคารมอนทรีออลที่รัฐนิวฟันด์แลนด์ก็โทรมาหาเขาและพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง “โอเคครับ บอสฉิน เราจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ภาพวาดอาทิตย์อัสดงที่มงต์มาจูร์ก็ขายออกเรียบร้อยแล้ว ให้ผมเอาเช็คของคุณไปให้ตอนนี้เลยไหมครับ?”
ราคาภาพเขียนของแวนโก๊ะคือ 52 ล้านดอลลาร์สหรัฐซึ่งเปลี่ยนเป็นดอลลาร์แคนาดาก็ประมาณ 64 ล้านดอลลาร์แคนาดา ฉินสือโอวครอบครองหุ้นในบริษัทมากกว่าครึ่งหนึ่งและรายได้ก็อยู่ที่ 34 ล้านดอลลาร์ มันเป็นเงินที่ถอนมาเพื่อใช้ลงทุนที่ฟาร์มปลาแกธเธอริงได้อย่างพอดิบพอดี
ผลประโยชน์ของหุ้นส่วนก็อยู่ที่นี่ ฉินสือโอวแค่หาสิ่งของมีค่าพวกนี้ สำหรับวิธีการเปลี่ยนเป็นเงินและจะเปลี่ยนเป็นเงินได้เท่าไรเขาไม่จำเป็นต้องกังวล เพราะบิลลี่ เบลคและแบรนดอนทั้ง 3 คนสามารถขายของทุกอย่างที่ไม่ค่อยผิดกฎหมายได้
ฉินสือโอวให้แบรนดอนตีเงินในบัตรธนาคารมอนทรีออลและบัตรอเมริกันเอ็กซ์เพรสของเขาเป็นบัตรเครดิตวงเงินสูงที่ไม่เหมาะสำหรับการฝากเงิน
หลังจากที่จัดการเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว แบรนดอนก็ส่งคำเชิญไปยังฉินสือโอวเพื่อให้เขามาเข้าร่วมงานประมูลในฤดูใบไม้ผลิของริชชี่ โดยจัดที่ออตตาวาซึ่งอยู่ไม่ไกลจากนครเซนต์จอห์น
ฉินสือโอวเข้าร่วมงานประมูลมาหลายครั้งและเริ่มรู้สึกว่าไม่มีอะไรน่าสนใจ เขาไม่มีความสามารถในการชื่นชมงานศิลปะแบบนี้ ถ้าไปก็ไปมองกลุ่มคนงี่เง่าที่ยกมือประมูลอยู่ในนั้นซึ่งทำเหมือนถามคำถามในชั้นเรียนตอนเขาเป็นเด็กประถม
แน่นอนว่าถ้าเป็นการประมูลฟาร์มปลา เขายังสนใจอยู่มาก
แบรนดอนบอกกับฉินสือโอวว่า การประมูลครั้งนี้ยังมีลูกปัดปะการังแดงจากบริษัทของพวกเขาและอยากให้เขามาดูด้วยว่าบิลลี่ทำได้ดีมาก
ฉินสือโอวให้เบลคโทรไปและถามว่างานประมูลจัดขึ้นตอนไหน ผลคืออีกแค่ 3 วันซึ่งเป็นช่วงกลางเดือนพฤษภาคม นี่ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะกลอกตาไปมา เขาจะบอกว่าเขามาถึงที่นี่ในตอนนี้เพื่อมาบอกว่าเขาต้องทำอะไร?
เขาไม่คิดจะไปเข้าร่วมงานประมูล ผลคือแบรนดอนก็บอกกับเขาอีกว่า สัปดาห์หน้าที่ออตตาวามีการแข่งรถช่วงเทศกาลฤดูใบไม้ผลิและถามเขาว่าสนใจไหม
เรื่องนี้ไม่ต้องถาม ฉินสือโอวไปแน่นอน เพราะมีความสนใจต่องานแข่งรถในตำนานเป็นอย่างมาก
ฉินสือโอวคิดในใจว่าขอให้เวลาชีวิตของเขาเดินไปช้าอีกนิด แต่ก็ยังมีเรื่องเข้ามาหาเขาอีกมาก แฟรงค์ เคนต์เคยแก้จุดบกพร่องที่สถานีวิทยุไร้สายแล้วหลังจากบอกเขาว่าสามารถใช้งานได้
เซิร์ฟเวอร์หลักของสถานีตั้งอยู่ที่ยอดเขา ทั่วเกาะแฟร์เวลแบ่งเซิร์ฟเวอร์หลักออกเป็น 4 จุด หอสื่อสารหลักจะอยู่ในอาคารของสนามบินซึ่งเป็นเหมือนสถานีออกอากาศ สามารถควบคุมปรับระดับคลื่นความถี่ สายเรียกเข้าและอื่นๆ ได้โดยจะเทียบเท่ากับคอนโซลตลอด
เครือของโมโตโรล่าทุกๆ สถานีจะมีคลื่นความถี่ 2 แบบ ดังนั้นระบบของสถานีทั้ง 5 ปกติก็จะมีจุดความถี่อยู่ที่ 10 ถึง 350M ต่อ 800MHz ซึ่งเป็นฟังก์ชันการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพสูงและสัญญาณดีเลิศ
ด้านในอาคาร แฟรงค์แนะนำระบบอันทรงพลังของเขาอย่างไม่มีท่าจะหยุดให้ฉินสือโอวฟัง ทางเครือสามารถให้บริการได้ 3 แบบคือ การโทรครั้งเดียว การโทรซ้อนสองและการโทรเป็นกลุ่ม การโทรครั้งเดียวคือการที่โทรศัพท์มือถือของคุณโทรไปยังสถานีวิทยุไร้สายซึ่งสถานีวิทยุไร้สายและวิทยุสื่อสารก็จะสามารถโทรกลับมาหาคุณได้ การโทรซ้อนสองคือระหว่างสถานีวิทยุไร้สายและพวกคุณสามารถโทรคุยกันได้ ส่วนการโทรเป็นกลุ่มคือการสร้างกลุ่มขึ้นมาและโทรหากัน”
ฉินสือโอวฟังและคิดทันทีว่าระดับของโมโตโรล่านั้นอยู่ที่ไฮเอนด์แล้ว ทุกที่ที่ใช้โทรศัพท์ไร้สายก็จะใช้คิวคิวและเอ็มเอสเอ็นในการคุยผ่านเสียงกัน
โมโตโรล่าน่าจะเป็นยักษ์ใหญ่ด้านการสื่อสารไร้สายรายแรกของโลก ยากมากที่จะบอกว่าทิศทางการพัฒนาที่พวกเขาเลือกในตอนนี้จะถูกต้องหรือไม่ ตอนที่เกิดระบบสมาร์ตโฟนขึ้นมา โมโตโรล่าคงเชื่อว่าโทรศัพท์มือถือควรจะเน้นไปที่ฟังก์ชันการสื่อสาร ดังนั้นพวกเขาจึงต้องเพิ่มความสามารถขึ้นไปอีกขั้นหนึ่ง
ผลคือทิศทางการพัฒนาของพวกเขาแตกต่างจากความต้องการของตลาด การมองการณ์ไกลของแอปเปิลกับซัมซุงจะแม่นยำมากกว่า โลกต้องการการเปลี่ยนแปลงและต้องการโทรศัพท์มือถือรุ่นหนึ่งที่สามารถรวมโทรศัพท์ที่ไม่ใช่สมาร์ตโฟน และคอมพิวเตอร์เข้าด้วย!
ดังนั้นจึงไม่สามารถพูดได้ว่าทิศทางการพัฒนาของโมโตโรล่ามีข้อผิดพลาด เพียงแค่คิดว่าพวกเขาประเมินความเร็วในการพัฒนาของเทคโนโลยีในปัจจุบันสูงเกินไป พวกเขาพัฒนาวิธีการสื่อสารแบบใหม่ขึ้นมา แต่ต้องใช้เครื่องยนต์ขนาดใหญ่ซึ่งจะติดตั้งบนรถ บนเรือและบนเครื่องบินได้ไม่มีปัญหา ส่วนพนักงานก็พูดจาไร้สาระ
พวกโทรศัพท์ไร้สายพวกนี้บนเกาะแฟร์เวลสามารถให้บริการการสื่อสารสำหรับสมาชิกเพื่อพูดคุยกันเป็นกลุ่มทางโทรศัพท์ได้ภายในขอบเขตพื้นที่ที่ครอบคลุมซึ่งสามารถตั้งค่าการโทรด่วนและฟังก์ชันการเพิ่มสมาชิกทีหลังได้ ซึ่งเป็นหน้าที่ที่ผู้ให้บริการเครือข่ายไร้สายทั่วโลกต้องรวมฟังก์ชันของโทรศัพท์มือถือเข้าด้วยกัน
นอกจากรับสายและโทรออกแล้ว โทรศัพท์ไร้สายและสถานีวิทยุไร้สายยังให้บริการส่งข้อมูลสั้นๆ ที่มีความยาวที่ 140 ตัวอักษรซึ่งง่ายกว่าการพูดคุย หรือก็คือสามารถส่งข้อความเอสเอ็มเอสคุยกันได้นั่นเอง
แฟรงค์สาธิตให้ฉินสือโอวดู เขาเปิดเครื่องควบคุมโทรศัพท์ไร้สาย หลังจากนั้นก็เจาะเข้าไปในคลื่นความถี่และกดคีย์หลายคีย์ ไม่ต้องรอช้าก็มีเสียงดัง ‘ตรู๊ด ตรู๊ด’ ขึ้นเป็นจังหวะในทันทีซึ่งบ่งบอกว่ากำลังรอการตอบรับ
เปรียบเทียบกับการสื่อสารผ่านโทรศัพท์มือถือ การส่งข้อความออนไลน์แบบนี้ถือว่าก้าวหน้าไปมาก โทรศัพท์โทรออกได้ในทันทีถ้ามีสัญญาณที่ดีและก็มีฟังก์ชันการรอสายสั้นๆ และเชื่อมต่อกับโทรศัพท์ไร้สายได้โดยตรง ถ้าคนฝั่งนั้นรออยู่ที่ด้านหน้าสถานีวิทยุไร้สายก็สามารถพูดตอบกลับมาได้
นี่ก็ถือว่าเร็วมากเสียง ‘ตรู๊ด ตรู๊ด’ ดังขึ้นไม่ทันไรก็มีคนมารับสายและถามว่า “สวัสดีครับ ที่นี่คือสถานีวิทยุพยากรณ์อากาศของนครเซนต์จอห์น มีอะไรให้รับใช้ครับ?”
“ผมอยากรู้ว่าสภาพอากาศของสัปดาห์หน้าตั้งแต่ต้นสัปดาห์จนจบสัปดาห์”
“โอเคครับ มิสเตอร์ เนื่องจากการมาถึงของกระแสน้ำอุ่นทางตอนใต้เข้าสู่น่านน้ำของรัฐนิวฟันด์แลนด์ในฤดูใบไม้ผลิ สภาพอากาศของสัปดาห์หน้าจะมีแสงแดดและไม่มีเมฆ มีลมพัด 3 ถึง 4 ระดับ อุณหภูมิตอนกลางคืนจะอยู่ที่…”
แฟรงค์มองไปที่ฉินสือโอวเพื่อบอกว่าการสาธิตก็จะประมาณนี้
ฉินสือโอวลองโทรไปหาเบอร์หนึ่ง ซึ่งเป็นเบอร์โทรวิทยุไร้สายของสถานีตำรวจเมืองเล็กๆ หลังจากทำการเชื่อมต่อไปหาอีกฝ่ายเสียงหยาบๆ ของโรเบิร์ตก็ดังขึ้น “สถานีตำรวจเมืองแฟร์เวล ผมนายตำรวจโรเบิร์ตมีเรื่องอะไรให้รับใช้ครับ?”
“สวัสดี นายตำรวจ ฉันเองฉิน ฉันอยากบอกนายว่า เครือการสื่อสารไร้สายของพวกเราสามารถใช้ได้แล้ว นายหาเวลามารับมันไปด้วยล่ะ” ฉินสือโอวหัวเราะ ‘ฮิฮิ’
“ว้าว เยี่ยมไปเลย! แบบนี้ก็หมายความว่าเกาะแฟร์เวลของพวกเรามีสถานีวิทยุเป็นของเราเองแล้วใช่ไหมครับ? ดีมากเลย! พวกเราต้องจัดหลายๆ รายการ ถ้าใช้สถานีวิทยุสารภาพความรู้สึกตอนเที่ยงคืนเป็นอย่างไรครับ? หรือร้องเพลงรักดี? สรุปก็คือพวกเรามีเกมที่สามารถเล่นได้แล้ว” โรเบิร์ตค่อนข้างพูดอย่างตื่นเต้น
ใช่แล้ว พวกเขามีเกมที่สามารถเล่นได้แล้ว ทางด้านฉินสือโอวต้องเป็นคนจัดรายการของสถานีวิทยุ ทุกคนที่เปิดวิทยุจะสามารถรับคลื่นสัญญาณได้
ใช้เงินเยอะมาก ฉินสือโอวจ่ายยอดที่เหลือให้กับทางโมโตโรล่าอย่างพึงพอใจ งานของแฟรงค์เสร็จแล้ว เขาบอกฉินสือโอวว่าหลังจากนี้ถ้ามีปัญหาอะไรก็ให้โทรหาเขาและเขาก็กลับไปที่นครเซนต์จอห์น
เมื่อแฟรงค์ออกไปแล้ว ฉินสือโอวก็เตรียมเล่นวิทยุไร้สาย ทางด้านทีมงานของบริษัท จีเอสเอสไอ พริซิชั่นอินสตรัคเมนท์มานูแฟคเทอร์ริ่ง จำกัดนั้นก็กลับมาอีกครั้ง วิศวกรฟรันโก้พาทีมขึ้นเครื่องบินมาพร้อมอุปกรณ์จากเมืองดัลลัส รัฐเท็กซัส ประเทศสหรัฐอเมริกา
การติดตั้งเรดาร์ที่ฟาร์มปลาต้องไปแจ้งที่รัฐบาลท้องถิ่นเพื่อจัดการก่อน ทางด้านเมืองแฟร์เวลนั้นคุยง่าย แฮมเล็ตผู้ใจดีและขยันดำเนินการตามขั้นตอนให้เขาแล้ว หลังจากนั้นก็ที่นครเซนต์จอห์น
ความเร็วในการทำงานของหน่วยงานรัฐบาลประเทศแคนาดานั้นเร็วมาก แต่พวกเขาต้องตรวจสอบขั้นตอน การทำงานและฟังก์ชันของเรดาร์อย่างเข้มงวดก่อน ฉินสือโอวไม่มีเวลาติดตามการตรวจสอบอยู่ที่นี่ เพราะต้องเตรียมไปเข้าร่วมงานประมูลในฤดูใบไม้ผลิของริชชี่
…………………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset