ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 547 ฟาร์มเลี้ยงปลาทูน่าแห่งสุดท้า

เมื่อเออร์บักรู้ถึงจำนวนเงินค่าชดเชยเขาก็เริ่มให้ฉินสือโอวพูดถึงความเสียหายที่ฟาร์มปลาได้รับ เรื่องนี้จะต้องนำไปแจกแจงให้กับรัฐบาลด้วย
แม้ว่าจะเป็นเงินจำนวนมาก แต่ใครบ้างที่ไม่ชอบเงิน? ฉินสือโอวรู้สึกสนุกขึ้นมาทันที เริ่มจากหาปลาที่ถูกขโมยไปจากฟาร์มปลาจนมาพบกับคนและอุปกรณ์การจับปลาบนเรือไดโตะโชวะมารุ หากพูดออกมาก็เหมือนเป็นการโอ้อวดเปล่าๆ
แมทธิวพูดออกมาอย่างเรียบง่ายว่า “ผมขอขอบคุณจริงๆ ฉิน คุณทำประโยชน์ให้แก่ประเทศของเรา แต่ว่าผมไม่รู้จริงๆ พ่อหนุ่ม ทำไมพวกเขาถึงต้องมาถึงฟาร์มปลาของพวกคุณกัน? พวกเขายืนยันว่าพวกเขาได้รับผลกระทบการแผ่นดินไหวในทะเล แน่นอนว่านี่เป็นเรื่องไร้สาระ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเรือล่าวาฬที่เข้ามาในฟาร์มปลาส่วนบุคคลเพื่อที่จะมาจับปลาแฮร์ริ่งพวกนั้น”
ฉินสือโอวนั้นอยากที่จะอธิบาย แต่แมทธิว กลับพูดต่อว่า “ลูกเรือชาวญี่ปุ่นพวกนั้นบอกว่าพวกเขานั้นถูกคุณโยนความผิดมาให้ ผมคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องจริงแน่นอน ใช่ไหมครับ?”
ชีวิตคนเราก็เหมือนการแสดงละคร และเป็นอีกครั้งที่จักพรรดิฉินก็ต้องทำการแสดง เขายักไหล่พลางพูดขึ้นว่า “เรื่องนี้ง่ายมากเลยครับ ท่านรัฐมนตรี เพื่อดึงดูดวาฬและฉลาม ทำให้เป็นที่จะต้องใช้เหยื่อจำนวนมาก และปลาที่เป็นเหยื่อพวกนั้นในฟาร์มปลาของผมเป็นเหยื่อที่ดีที่สุด”
แมทธิวไม่ใช่คนที่จะถูกหลอกได้ง่ายๆ เขายิ้มออกมาพลางพูดว่า “เรื่องนี้ก็ไม่ถูกเสียทีเดียว เรือล่าวาฬส่วนใหญ่ไม่จำเป็นต้องใช้เหยื่อ”
“เหมือนที่คุณพูด ว่าเป็นเพียงส่วนมากเท่านั้น อย่างไรก็ตามฟาร์มปลาของผมได้รับความเสียหายอย่างหนัก โดยเฉพาะทางจิตใจ ตอนนี้ผมเปลี่ยนมาเป็นสนับสนุนการใช้กำลังแล้ว เพราะผมกังวลว่าจะมีคนแอบเขามาในฟาร์มปลาแล้วขโมยปลาของผมอีก” ฉินสือโอวพูดขึ้นมาอย่างทุกข์ใจ
นี่ไม่ใช่การแสดง ตอนนี้เขากังวลเรื่องนี้จริงๆ ชาร์คและคนอื่นๆ ต้องคอยเปลี่ยนเวรยามกันตลอด 24 ชั่วโมง นั่นก็เพราะว่ากลัวจะจะมีเรือจากรอบๆ เข้ามาขโมยปลาที่ฟาร์ม
แมทธิวพูดแนะนำว่า “ฟาร์มปลาของคุณใหญ่โตขนาดนี้ หากจะจัดการเรื่องต่างๆ คงจะยุ่งยากมาก ผมแนะนำให้คุณติดตั้งเรดาห์ทางพลเรือน ตราบใดที่มีพลังงานเพียงพอ การเฝ้าระวังฟาร์มปลาของคุณก็จะไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป”
เมื่อได้เริ่มการสนทนาในหัวข้อนี้แล้ว แมทธิวที่ทำงานด้านการประมงมานับสิบปี ไม่เพียงแต่จะเข้าใจตลาดการทำการประมงเท่านั้นแต่ยังมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้อีกด้วย โดยเฉพาะเรื่องการดูแลฟาร์มปลา เขาสามารถเป็นอาจารย์ให้แก่ฉินสือโอวได้เลย
เมื่อถึงเวลาอาหารเย็น แมทธิวก็ขอตัวกลับก่อน แต่ฉินสือโอวจะปล่อยให้เขากลับไปง่ายๆ งั้นเหรอ? หากไม่มองตำแหน่งรัฐมนตรีของเขา เขาก็เป็นลูกศิษย์ของเออร์บัก ซึ่งต้องคอยดูแลเขาเป็นพิเศษ
วินนี่ไปเก็บผักในสวน ส่วนฉินสือโอวนั้นกำลังหาข่าวที่เกี่ยวกับแมทธิว ปกติเขาไม่ได้สนใจเรื่องการเมือง ดังนั้นตอนที่เจอหน้าแมทธิวครั้งแรกฉินสือโอวเลยไม่รู้จักเขา แต่วินนี่นั้นชอบอ่านข่าว เธอจึงจำแมทธิวได้
แมทธิวพึ่งจะมารับตำแหน่งรัฐมนตรีกรมการประมงและมหาสมุทรแคนาดาในปีนี้ เขาพึ่งทำงานในตำแหน่งนี้ได้เพียงสามเดือนเท่านั้น หลังจากที่รับตำแหน่ง เขาก็มุ่งเน้นไปที่การลดภาษีให้แก่ชาวประมง และสนับสนุนให้ชาวประมงนั้นลงทุนในการประมงแบบดั้งเดิม เพราะเขาคิดว่าการพึ่งพาอำนาจของรัฐบาลเพียงอย่างเดียวไม่สามารถที่จะทำให้การประมงอันรุ่งเรืองของนิวฟันด์แลนด์เฉกเช่นในอดีตให้กลับคืนมาได้ สิ่งที่จำเป็นคือการลงจำนวนมากจากเจ้าของเรือประมง
เมื่อเห็นเชอร์ลีย่และพรรคพวกวิ่งกลับมายังฟาร์มปลาอย่างสนุกสนานแล้ว เออร์บักก็มองไปยังพวกเขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แล้วแนะนำแมทธิวให้เด็กๆ รู้จัก เขาแนะนำเด็กๆ ในฐานะลูกสาวและลูกชายบุญธรรมของตน และแนะนำแมทธิวในฐานะลูกศิษย์ของเขา ไม่ได้บอกว่าแมทธิวเป็นรัฐมนตรีกรมการประมงและมหาสมุทรแคนาดา
เชอร์ลีย่มอบไข่ห่านที่ถูกวาดรูปนางฟ้าลงบนเปลือกให้แมทธิว แล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหวานใสว่า “คุณปู่แมทธิว นางฟ้าจะคอยอยู่ข้างๆ คุณ เธอจะช่วยแบ่งเบาความกดดันของคุณค่ะ”
แมทธิวยิ้มออกมา เขารู้สึกเสียใจที่ครั้งนี้เขาไม่ได้พกของขวัญติดตัวมาด้วย หากเขาได้มาที่ฟาร์มปลาอีกครั้งเขาจะพกของขวัญมาให้เด็กๆ พวกนี้อย่างแน่นอน
เมื่อฉินสือโอวได้ยินสิ่งที่เชอร์ลีย่พูดเขาก็รู้สึกว่าเด็กๆ พวกนี้ได้สร้างผลลัพธ์ที่ค่อนข้างดีทีเดียว แม้ว่าแมทธิวไม่จำเป็นจะต้องจริงจังกับเรื่องนี้ แต่การให้คำสัญญาก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรตอบกลับเลย อนาคตหากเขามาที่ฟาร์มปลาอีก ฉินสือโอวก็จะสามารถคิดได้ว่าเขานั้นเป็นคนไม่รักษาสัญญา
การที่มีรัฐมนตรีกรมการประมงและมหาสมุทรแคนาดาคอยหนุนหลังอยู่ แบบนี้หมายความว่าอย่างไรกันนะ? ฉินสือโอวรู้สึกว่าตัวเองนั้นเท่เป็นอย่างมาก
อาหารเย็นวันนี้ฉินสือโอวทำอาหารจีนแบบต้นตำรับในการต้อนรับท่านรัฐมนตรีผู้ยิ่งใหญ่ อาหารที่เขาทำนั้นค่อนข้างมีรสชาติไม่จัดจ้าน โดยส่วนใหญ่จะเป็นการปรุงเพื่อรักษารสชาติดั้งเดิมของผักไว้ ปกติแล้วคนมีอายุมักชอบทานอาหารรสชาติแบบนี้อยู่แล้ว
ผลที่ได้คือ เมื่อแมทธิวได้รับประทานอาหารเย็นเขาก็เอ่ยปากชมไม่หยุด บอกว่าฝีมือทำอาหารของฉินสือโอวนั้นยอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก
เมื่อทานอาหารเย็นเสร็จ ฉินสือโอวก็ถามออกมาอย่างสงสัยว่า รัฐมนตรีอย่างแมทธิวทำไมถึงมาจัดการเรื่องการปิดฟาร์มปลาแกธเธอริงด้วยตัวเองได้นะ?
“เพราะว่าช่วงนี้การประมงของนิวฟันด์แลนด์เกิดเรื่องขึ้นมากมาย เรื่องเรือไดโตะโชวะมารุของคุณ ตอนนี้ยังมีเรื่องการวางยาที่ฟาร์มปลาแกธเธอริงอีก สองเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นที่นิวฟันด์แลนด์ ดังนั้นผมเลยต้องมาดูเรื่องนี้ด้วยตัวเอง” แมทธิวกินผักคะน้าผัดแล้วพูดต่อว่า “แน่นอนว่า ผมเลยใช้โอกาสที่มาเป็นแขกที่ฟาร์มปลาของคุณเสียเลย นี่เป็นสิ่งที่คุณปู่เออร์ของคุณเป็นคนขอร้องผมมา ก่อนจะถึงเวลาเจรจากัน คุณปู่เออร์ของคุณบอกผมว่าเขานั้นชื่นชมและเคารพในการทำฟาร์มปลาของพวกคุณมาก ”
เกรงว่าประโยคสุดท้ายนั้นจะเป็นสาเหตุหลัก ฉินสือโอวมองไปยังเออร์บักในทันที ชายแก่ที่กำลังดื่มซุปครีมเห็ดอยู่ยักไหล่ เพื่อบ่งบอกว่าไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร
เออร์บักต้องการให้ฉินสือโอวนั้นตระหนักถึงความจริงที่ว่า บ้านมีหนึ่งเฒ่า ราวกับมีเจ้าทรัพย์
เย็นวันนั้นแมทธิวกลับไปยังห้องพักที่นครเซนต์จอห์นแล้วเช้าวันต่อมาเขาก็กลับไปยังออตตาวาทันที
เนื้อหาข่าวภาคค่ำวันนั้น ได้มีการนำเสนอข่าวรัฐมนตรีกรมการประมงและมหาสมุทรแคนาดาเข้ามาจัดการปิดฟาร์มปลาแกธเธอริงด้วยตนเอง โฆษกกรมการประมงกล่าวว่า สำหรับแรงจูงใจในการวางยาที่ฟาร์มปลาของตนเองนั้น ทางกรมการประมงไม่สามารถปล่อยปละละเลยได้
เป็นอีกครั้งที่ฉินสือโอวนั้นได้ปรากฏตัวขึ้นในเนื้อหาข่าว หรือพูดให้ถูกคือข่าวของฟาร์มปลาของเขา แมทธิวที่มาหาเขาทันทีหลังจากที่พึ่งแยกกับเขาที่ฟาร์มปลาแกธเธอริง และเออร์บักเป็นคนออกมาต้อนรับ เหตุการณ์นั้นถูกผู้สื่อข่าวถ่ายภาพไว้ได้ และรายงานว่าแมทธิว จินได้เข้ามายังฟาร์มปลาของเขาเพื่อเจรจาเป็นการส่วนตัว
ฉินสือโอวค่อนข้างรู้สึกหดหู่ใจ โอกาสที่จะถลกหนังเสือของเขาออกมานั้นมีน้อยเหลือเกิน แมทธิวคนนี้ค่อนข้างแปลก ในเมื่อเจอกับเขาที่ฟาร์มปลาแกธเธอริงแล้ว ทำไมถึงไม่บอกเขาตรงๆ ว่าจะมาที่ฟาร์มปลาของเขากันนะ?
อันที่จริงเรื่องนี้เดาได้ง่ายมาก แมทธิวไม่ได้สนใจอะไรในตัวของฉินสือโอว การที่เขามาที่ฟาร์มปลาของฉินสือโอวก็เพื่อมาเยี่ยมเออร์บักเพื่อนเก่าเท่านั้น การกระทำของเขาส่งผลต่อบรรยากาศรอบๆ แน่นอน ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะไม่บอกฉินสือโอวก่อน
โลมาและปลาทูน่าครีบน้ำเงินที่นำมาจากทะเลญี่ปุ่นได้มาถึงฟาร์มปลาแล้ว ทำให้ฝูงปลาทูน่าในฟาร์มขยายใหญ่ขึ้น
เมื่อถึงเวลาเข้านอน ฉินสือโอวที่เห็นฝูงปลาทูน่าครีบน้ำเงินพวกนี้ เขาก็นึกขึ้นได้ว่ายังมีปลาทูน่าที่ถูกเลี้ยงอยู่ในฟาร์มอีกห้าแห่งในเกาะโอชิมะที่เขายังไม่ได้นำพวกมันมา
ขอเพียงแค่ เขาหาฝูงฉลามเสือเจอ เขาก็จะบังคับพวกมันให้รีบไปยังเกาะมิคุระจิมะทันที
เกาะโอชิมะเสริมกำลังเตรียมพร้อมสำหรับการบุกรุก คลื่นอินฟราซาวด์ก็เพิ่มมากขึ้น นอกจากนี้ยังมีเรือล่าฉลามที่ลอยอยู่บนผิวน้ำด้วยหนึ่งลำ
แต่เรือล่าฉลามนั้นอยู่ค่อนข้างไกลจากเกาะมิคุระจิมะ เกาะนี้เป็นหนึ่งในเจ็ดของหมู่เกาะโอชิมะเพียงแค่ฝูงฉลามเสือฉีกอวนดักจับปลาขาดพวกมันก็เข้าไปในเกาะได้แล้ว จากนั้นก็ให้พวกมันรีบพาปลาทูน่าที่อยู่ในเกาะออกมา
เมื่อออกมาจากมิคุระจิมะ ฝูงฉลามเสือก็รีบมุ่งหน้าไปยังเกาะมิยาเกะจิมะ อวนดักจับปลาของที่ฟาร์มปลาแห่งนี้ค่อนข้างแข็งแรงและมีตาข่ายซ้อนกันสองชั้น แต่เมื่อเทียบกับฟันหน้าอันแหลมคมของฉลามเสือแล้ว ความแข็งแรงของตาข่ายพวกนั้นยังถือว่าห่างไกลนัก พวกมันฉีกขาดลงอย่างง่าย
ในที่สุด โซนาร์ของเรือจับฉลามก็จับได้ถึงฝูงฉลามเสือ ชาวประมงในเรือรีบปล่อยอวนจับฉลามลงไล่พวกมันทันที
ฉินสือโอวร่วมทำสงครามกับพวกเขา หลังจากที่ฉีกอวนตาข่ายที่เกาะมิยาเกะจิมะเป็นชิ้นๆ เหล่าฉลามเสือก็ว่ายลงไปที่ใต้ทะเล เมื่อลงไปข้างล่างคลื่นโซนาร์ก็จะไม่สามารถจับพวกมันได้ ชาวประมงบนเรือมองไปยังความว่างเปล่าที่อยู่รอบๆ แต่กลับไม่เห็นเงาของฉลามเสือเลยแม้แต่ตัวเดียว
………………………………………….