ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 308 ขี่ฉลามข้ามมหาสมุทร

ฉลามขาวกำลังท่องไปในมหาสมุทรลึก เหมือนกับรถถังเฮฟวี่แทงค์ท่ามกลางสนามรบ มันบุกทะลวงไปในน้ำ ฝูงปลาทุกชนิดที่อยู่รอบๆ ก็เกิดความโกลาหล ว่ายน้ำหนีหัวซุกหัวซุน
ตอนที่ฉินสือโอวมาถึง ฉลามขาวตัวนี้ก็กำลังงับปลาใหญ่ขนาดเจ็ดสิบแปดสิบเซนติเมตรไว้ในปากของมัน
ปลาตัวนี้เป็นสีเงิน รูปร่างคล้ายกระสวย ด้านหลังของหัวไปจนถึงด้านหน้าฐานครีบโค้งนูนขึ้นมา ตรงส่วนครีบที่ยื่นออกมาคือจุดที่สูงที่สุดของร่างกาย ค่อยๆ โค้งจากจุดนั้นลงไปจนถึงหาง ลักษณะของมันค่อนข้างประหลาด หัวเอียงแบนปลายปากที่ยื่นออกมามีความโค้งงอเล็กน้อย รูปทรงคล้ายกับปากของนก แต่แน่นอนว่าไม่ได้มีความโค้งงอมากขนาดนั้น
บริเวณรอบๆ ฉลามขาวยังมีปลาชนิดนี้อยู่ฝูงใหญ่ พวกมันกำลังว่ายหนีด้วยความตื่นตระหนก ผืนทะเลยุ่งเหยิงวุ่นวาย สับสนอลหม่านเหมือนกับว่าปลาทะเลน้อยใหญ่พวกนี้กำลังพบกับวันสิ้นโลกอย่างนั้นเลยล่ะ
ฉินสือโอวได้เห็นปลาพวกนี้ชัดๆ ในใจก็รู้สึกมีความสุขขึ้นมา เขารีบปล่อยจิตสำนึกแห่งโพไซดอนในระดับที่มากที่สุด เข้าไปปกคลุมปลาที่อยู่ในบริเวณนี้
วันนี้ฉลามขาวสร้างความดีความชอบให้แล้ว ปลาพวกนี้คือหนึ่งในพันธุ์ปลาล้ำค่าของมหาสมุทรแอตแลนติก มีชื่อทางวิชาการว่าคิงแซลมอน มีชื่อเรียกทั่วไปว่าปลาแซลมอนชินูก ปลาชนิดนี้เป็นปลาเทราต์พันธุ์ที่มีน้อยที่สุดในอเมริกาเหนือ และยังเป็นหนึ่งในพันธุ์ปลาเทราต์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุด และยังมีราคาแพงที่สุดเช่นกัน
เป็นที่ทราบกันโดยทั่วไปว่า ปลาเเซลมอนแปซิฟิกเป็นผลิตภัณฑ์ประจำท้องถิ่นของมหาสมุทรแปซิฟิก พบได้น้อยในมหาสมุทรแอตแลนติก ปลาแซลมอนชินูกก็เป็นหนึ่งในสายพันธุ์นั้น แหล่งกำเนิดหลักของมันอยู่ที่น่านน้ำอะแลสกามหาสมุทรแปซิฟิก ทว่าในน่านน้ำของทวีปอเมริกาทั้งหมดก็สามารถพบร่องรอยของพวกมันได้เช่นกัน เพียงแต่มีจำนวนน้อยมาก
ฉินสือโอวโชคดีมาก ฉลามขาวมาเจอปลาแซลมอนชินูกฝูงใหญ่ที่กำลังเตรียมตัวล่าอาหารอยู่ แต่ถูกฉลามขาวพบเข้าเสียก่อน ถ้าหากเขามาที่มหาสมุทรก่อนหน้าหรือช้ากว่านี้สักห้านาที ก็อาจจะคลาดกันกับปลาแซลมอนชินูกฝูงนี้
หลังจากเสริมความแข็งแกร่งไปแล้วสามครั้ง พื้นที่การปกคลุมของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนก็ขยายกว้างขึ้นอีก สามารถควบคุมปริมาตรได้มากกว่าสิบลูกบาศก์กิโลเมตร
ปลาแซลมอนชินูกฝูงนี้มีจำนวนหลายพันตัว พวกมันอยู่กระจัดกระจายกันมาก ฉินสือโอวซ้อนพื้นที่ว่างถึงสองครั้ง ถึงจะจับมาได้เกินครึ่ง
เมื่อเทียบกันกับปลาแซลมอนชัมแล้ว ปลาแซลมอนชินูกมีขนาดใหญ่กว่ามาก ปลาในฝูงส่วนใหญ่ล้วนแต่มีความยาวกว่าครึ่งเมตร ตัวที่มีขนาดใหญ่ที่สุดมีความยาวมากกว่าหนึ่งเมตร มีน้ำหนักถึงเจ็ดสิบแปดสิบกิโลกรัม ถ้าวางขายในตลาด ต้องขายได้ราคาดีอย่างแน่นอน
ฉินสือโอวบังคับทิศทางการว่ายน้ำของปลาฝูงนี้ให้ว่ายไปที่ฟาร์มปลา เขาปล่อยฉลามขาวไปล่าปลาเเซลมอนแปซิฟิกที่กำลังหนีมากินให้อิ่มท้อง เมื่อเป็นเช่นนี้เขาจะยังควบคุมฝูงปลาแซลมอนชินูกกับปลามาร์ลินได้ในเวลาเดียวกัน
แต่ปรากฏว่าเมื่อเขาลองเคลื่อนย้ายจิตสำนึกไปดู โคตรแม่เอ๊ย ปลามาร์ลินเพิ่งจะกินอิ่ม ก็หลบลงไปพักผ่อนในร่องลึกที่ก้นมหาสมุทรซะแล้ว กระทั่งลมตดก็ไม่เหลือให้เห็น
ฉินสือโอวเลยดึงจิตสำนึกแห่งโพไซดอนที่ใส่ลงไปในร่างกายของปลามาร์ลินคืนมาเสียเลย เขารอจนฉลามขาวกินอิ่ม จากนั้นก็เข้าควบคุมมันอีกครั้ง จิตสำนึกอีกหนึ่งส่วนก็ทำหน้าที่ควบคุมฝูงปลาให้กลับไปยังฟาร์มปลา
เขาควบคุมฉลามขาวให้ว่ายน้ำท่องไปในมหาสมุทร ความรู้สึกแบบนั้นดียิ่งกว่าความรู้สึกที่ได้ตะบึงม้าไปบนทุ่งหญ้าเสียอีก นั่นก็เพราะฉลามขาวมีความยาวเกือบสิบเมตร มีฟันแหลมคม รูปร่างบึกบึนแข็งแรง กระทั่งในทะเลลึกก็ยังได้รับคำกล่าวขานว่าเป็นเจ้าอาณาเขต
หลังจากการวิวัฒนาการขั้นที่สาม ฉินสือโอวก็สามารถรับรู้ถึงความรู้สึกในตอนที่จิตสำนึกแห่งโพไซดอนติดอยู่กับปลาทะเลได้แล้ว อย่างเช่นในตอนนี้ที่เขากำลังขี่ฉลามขาวจากทะเลลึกบุกขึ้นไปยังผิวน้ำ น้ำทะเลรินไหลไปตามผิวหนัง ความรู้สึกสบายและเป็นธรรมชาติแบบนั้น ไม่มีอะไรเทียบได้เลยจริงๆ
นอกจากนี้ ฉลามขาวภายใต้การขับเคลื่อนของพลังของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนก็มีความรวดเร็วว่องไว ฉินสือโอวรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังจะบินขึ้นมา เหมือนได้บินร่อนไปในน้ำทะเลอย่างอิสระ
เดิมทีฝูงปลาแอนโชวี่กำลังล่าอาหารอยู่ที่ผิวน้ำ ทันใดนั้นก็พบเข้ากับฉลามขาวขนาดยักษ์ที่กำลังว่ายตรงเข้ามา พวกมันก็รู้สึกตกใจจนฉี่แทบราดทันที เจ้าปลาเล็กๆ พวกนี้กลัวจนไม่กล้าขยับตัวแล้ว
ทว่าฉินสือโอวคงไม่สนใจพวกมันอยู่แล้ว จึงพุ่งผ่านพวกมันไปอย่างถือดี เขามุ่งหน้าต่อไปราวกับพายุหมุน
ออกมาได้หลายสิบกิโลเมตร ฉินสือโอวว่ายฉวัดเฉวียนอย่างคึกคักเลือดอุ่นๆ ในร่างกายของเขาเย็นลง ลอยไปลอยมาอยู่บนผิวน้ำก็ไม่มีประโยชน์อะไร เขาจึงเริ่มดำดิ่งลงไปในน้ำ
เพิ่งจะดำลงมาได้พักหนึ่ง ทันใดนั้นก็มีปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือตัวอ้วนกลมพุ่งตรงเข้ามา ปลาตัวนี้มีความยาว 2.78 เมตร เป็นปลาทูน่าที่หาได้ยากในเขตน่านน้ำของมหาสมุทรแอตแลนติก
คล้ายกับว่าปลาตัวนี้กำลังหนีเอาชีวิตรอด มันว่ายน้ำหนีตายเข้ามาโดยไม่ได้ดูทิศทางให้ดี ปรากฏว่าพอเงยหน้าขึ้นมา ก็พบเข้ากับฉลามขาวท่าทางดุร้ายที่กำลังจ้องมันจนตาเป็นมัน
ปลาทูน่าครีบน้ำเงินหวาดกลัวจนม้วนตัวกลับแล้วคิดจะหนี แต่ปรากฏว่าพอมันหมุนตัวกลับไป ฉลามวัวฝูงหนึ่งก็โอบล้อมเข้ามาจากทุกทิศทาง
ตอนนี้ฉินสือโอวเข้าใจแล้ว ไม่แปลกใจที่ปลาทูน่าครีบน้ำเงินจะว่ายน้ำหนีอย่างไม่ได้คิดหน้าคิดหลังให้ดีจนเข้ามาเจอกับเขา ก็เพราะมันถูกฝูงฉลามวัวจ้องไว้แล้วนี่เอง
พอมองเห็นท่าทางอันธพาล กับสายตาเย็นชาจากฉลามขาวของพี่ฉิน พวกฉลามวัวก็เริ่มรู้สึกลังเล พวกมันล้อมรอบทุกอยู่ทุกทิศทางอย่างสองจิตสองใจ ไม่กล้าพุ่งเข้ามาฉีกกินปลาทูน่าครีบน้ำเงินอันแสนโอชะเลยทันที
ฉลามวัวมีนิสัยโหดเหี้ยมดุร้าย อย่าไปสนใจคำว่า ‘วัว’ พวกมันไม่ได้ซื่อตรงมุมานะบากบั่นเลยแม้แต่น้อย ในทางตรงกันข้าม กลับเป็นสัตว์ที่ได้ชื่อเรียกน่ากลัวว่าฉลามกินคนอย่างฉลามขาว ที่ในความจริงแล้วเมื่ออยู่ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่ได้รับแรงกระตุ้นก็จะมีความสุขุมและนิ่งเงียบเป็นอย่างมาก
ฉลามทั่วๆ ไป แม้จะเป็นฉลามเสือ เมื่อได้พบกับฉลามขาวที่มีขนาดยาวกว่าสิบเมตร ก็จะหลีกไปเองอย่างเงียบๆ
ทว่าฉลามวัวกลับไม่กลัว พวกมันโอบล้อมไว้รอบด้านถึงแม้จะไม่ได้โจมตีเข้ามา แต่ก็เตรียมพร้อมที่จะลงมืออยู่ทุกเมื่อ
ปลาแซลมอนชินูกฝูงนั้นเข้าไปสู่ฟาร์มปลาเรียบร้อยแล้ว ฉินสือโอวดึงจิตสำนึกส่วนนั้นกลับมาควบคุมปลาทูน่าครีบน้ำเงิน ให้ว่ายน้ำมาอยู่ข้างๆ ฉลามขาวหลังจากนั้นก็ว่ายไปยังฟาร์มปลาด้วยความรวดเร็ว นี่มันตั้งหลายหมื่นดอลลาร์แคนาดา ให้ไปอยู่ที่ฟาร์มปลาของตัวเองคงจะดีกว่า
เห็นอาหารอันโอชะที่วางอยู่ตรงหน้ากำลังจะหนีไป พวกฉลามวัวก็กระวนกระวายใจ ปากใหญ่อ้าออกพร้อมจะว่ายน้ำตาม ไม่สนใจกระทั่งลูกพี่ฉินที่มีรูปโฉมเหมือนป้อมปราการที่อยู่ตรงหน้า
พี่ฉินว่าเหตุการณ์แบบนี้ไม่ปกตินี่หว่า ไอ้พวกฉลามวัวตัวจ้อยพวกนี้ชักจะกำแหงเกินไปแล้ว พวกมันถือดีคิดว่าตัวเองแน่ ถ้าไม่จัดการพวกมะขามข้อเดียวสักหน่อย พวกมันก็คงไม่รู้ว่าใต้ฟ้ามหาสมุทรแห่งนี้เป็นถิ่นของใคร!
เมื่อเทียบกับฉลามขาวแล้ว ฉลามวัวก็นับว่ามีขนาดสั้นป้อมจริงๆ เพราะฉลามวัวที่โตเต็มวัยก็ยังมีความยาวไม่เกินสองเมตร มีขนาดแค่หนึ่งในห้าส่วนของฉลามขาวเท่านั้น
ฉลามวัวคิดจะใช้กลยุทธ์ฝูงหมาป่า ใช้ประโยชน์จากจำนวนปลาที่มีอยู่มาก พวกมันเริ่มโจมตีจากทั้งด้านบนด้านล่างทั้งฝั่งซ้ายและฝั่งขวาจากหน้าและหลัง
สุภาพบุรุษฉินยิ้มออกมาน้อยๆ หลังจากนั้น จิตสำนึกแห่งโพไซดอนก็เดือดดาลขึ้นมาโดยพลัน พายุในมหาสมุทรปรากฏขึ้นในน่านน้ำโดยรอบ
เห็นเพียงแต่คลื่นใต้น้ำที่สาดซัดอย่างบ้าคลั่ง ฟองคลื่นใต้น้ำส่งเสียงคำรามออกมา ทันใดนั้นก็เหมือนว่าน่านน้ำทั้งผืนได้กลายเป็นถังซักผ้าไปแล้ว กระแสน้ำจากทั่วทิศทางโหมปะทะเข้าด้วยกัน ก่อตัวเป็นคลื่นน้ำวนราวกับพายุทอร์นาโด…
ฉลามวัวที่ทำท่าทางดุดันอยู่เมื่อสักครู่ก็เฉาลงพวกมันเหมือนกับเสื้อผ้าหลายๆ ชิ้นที่ถูกปั่นวนจนไม่รู้ทิศทาง
แน่นอนว่า ฉินสือโอวเองก็หนีไม่รอด เขาถูกกระแสน้ำเชี่ยวกรากที่ไหลทะลักอย่างบ้าคลั่งม้วนวนลงไปเช่นกัน
กระแสน้ำซัดสาด ฉินสือโอวรู้สึกปวดไปทั่วร่าง อีกทั้งยังโคลงเคลงไปมาจนเขาหน้ามืดตาลาย หนักหนายิ่งกว่าเมารถเมาเรือเสียอีก
ไม่มีทางเลือกแล้ว ฉินสือโอวพยายามควบคุมจิตสำนึกแห่งโพไซดอนเพื่อให้ระลอกคลื่นสงบลงอย่างสุดชีวิต กระแสน้ำสงบลงได้อย่างยากเย็น เขาถึงได้รู้สึกสบายขึ้นมาบ้าง
ร่างกายของเขามีขนาดใหญ่จึงดีกว่าหน่อย ฉลามวัวพวกนั้นต่างหากที่น่าสงสาร พวกมันตัวเล็กขนาดนั้น แต่ถูกกวัดแกว่งโยกไหวจนเสียสมดุลไปแล้ว ถึงแม้ว่าน้ำทะเลจะสงบลงแล้ว แต่พวกมันบางส่วนก็ยังกลิ้งไปกับพื้น อีกส่วนก็มุดลงไปในก้นทะเลอย่างแน่นิ่ง เหมือนกับก้อนอิฐที่ถูกโยนลงไปในน้ำไม่มีผิด
เห็นสภาพน่าอนาถของฉลามวัวพวกนี้ ฉินสือโอวถึงได้รู้สึกสบายใจขึ้นมาหน่อย เหอะๆ พวกแกน่ะมีพลังต่อสู้อยู่แค่ห้า คอยดูเถอะหลังจากนี้พวกแกจะยังกล้าทำตัวกร่างต่อหน้าฉันอีกไหม!
แต่เขาเองก็คิดไว้แล้วล่ะว่าต่อไปถ้าจะใช้วิธีนี้อีก เขาต้องถอนจิตสำนึกแห่งโพไซดอนออกมาก่อน ถึงอย่างไรวิธีนี้ก็ค่อนข้างรุนแรง พลังการโจมตีไม่ได้แบ่งแยกเรากับศัตรู พลังการทำลายล้างก็มีอยู่มากเกินไป
……………………………………………