ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1450 ปลาที่กลับมามีชีวิต

“คุณรู้จักปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือ งั้นก็คงจะรู้ว่าปลาสายพันธุ์นี้กินอย่างไรถึงจะอร่อยที่สุดใช่ไหม?” เจ้าของเรือถามด้วยความสนใจ ปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือแช่แข็งกองหนึ่งวางอยู่ในหิมะ ภรรยาของเจ้าของเรือแยกตามขนาดไว้เรียบร้อยแล้ว
ปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือเป็นปลาน้ำจืด แน่นอนว่ามันก็สามารถเข้าไปอยู่ในทะเลได้ ตัวอย่างเช่นตอนที่อพยพไปวางไข่ ก็จะเข้าไปที่ทะเลเปิด อย่างที่ทุกคนรู้ว่าคนยุโรปกับคนอเมริกาเหนือไม่ชอบกินปลาน้ำจืด แต่ปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือเป็นข้อยกเว้น
ข้อได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุดของปลาสายพันธุ์นี้ก็คือขนาดที่ใหญ่เป็นพิเศษ เนื้อเยอะ ก้างน้อย รสชาติอร่อย คุณค่าทางโภชนาการสูง ยิ่งไปกว่านั้นเนื้อปลามีคอเลสเตอรอลน้อย ย่อยง่าย ซึ่งตีความได้ว่า พวกมันสามารถกินโดยใช้มีดกับส้อมได้อย่างสบายใจ กินมากแค่ไหนก็ไม่อ้วน และก็จะไม่ทำให้เกิดโรคหลอดเลือดในสมองด้วย
สำหรับคนผิวขาว ลักษณะเฉพาะพวกนี้รวมกัน และใส่ไว้ในตัวของปลา มันก็จะเป็นปลาที่ดีสายพันธุ์หนึ่ง
เพราะอะไรพวกเขาถึงไม่กินปลาคาร์ฟเอเชีย? ก็เพราะปลาคาร์ฟเอเชียก้างเยอะ กลิ่นคาวปลาหนักมาก ปริมาณไขมันกับคอเลสเตอรอลสูง ใช้วิธีแปรรูปดั้งเดิมรสชาติก็ไม่ดี แทบจะเป็นสองขั้วกับปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือ
ปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือจัดเป็นปลาน้ำเย็น มองจากองค์ประกอบทางโภชนาการ ปลาน้ำเย็นจัดเป็นปลาที่มีโปรตีนและไขมันสูง ปริมาณคอเลสเตอรอลเกือบจะศูนย์ อุดมไปด้วยกรดอะมิโน กรดไขมันไม่อิ่มตัว แร่ธาตุและวิตามิน ปริมาณดีเอชเอกับอีพีเอสูงกว่าปลาสายพันธุ์อื่นหลายเท่า
ยิ่งไปกว่านั้น ปลาน้ำเย็นส่วนใหญ่เป็นประเภทกินเนื้อ คุณภาพของเนื้อจึงสด นุ่มและอร่อย ส่วนที่กินได้ก็เยอะ
ฉินสือโอวแค่รู้จักปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนืออย่างคร่าวๆ ถึงอย่างไรเขตนิวฟันด์แลนด์ทั้งหมดก็ไม่มีปลาสายพันธุ์นี้ ข้อมูลส่วนใหญ่ที่เขารู้ก็ไร้ประโยชน์ แต่ความสามารถในการจำของเขายอดเยี่ยมมาก ดังนั้นสิ่งที่เขารู้เขาจำได้ทั้งหมด ซึ่งก็รวมถึงวิธีกินปลาสายพันธุ์นี้ด้วย
คนจีนชอบกินหม้อไฟ คนผิวขาวในแคนาดากับอเมริกาไม่ค่อยชอบวิธีแบบนั้น แต่ปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือเหมาะกับการหั่นเนื้อปลาลงไปต้มในหม้อต้มและกิน
ฉินสือโอวพูดคำตอบออกมา เจ้าของเรือยิ้มอย่างมีความสุข “ใช่ เหมาะกับการต้มเนื้อกิน แต่นี่เป็นแค่วิธีกินแบบหนึ่ง มาสิ พวกเราทำความสะอาดสักหน่อย และเตรียมหั่นเนื้อกัน แต่ก่อนหน้านั้น ผมต้องโชว์ปาหี่เล็กๆ ให้คุณดูก่อน”
ภายในน้ำแข็งลอยทั้งก้อนนั้นขุดปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือออกมาได้ 14 ถึง 15 ตัว จำนวนที่ขุดได้น่าประทับใจมาก นี่เป็นเพราะปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือจัดเป็นวงศ์ปลาเทราท์ที่อาศัยอยู่ร่วมกัน และชอบใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ดังนั้นตอนที่น้ำกลายเป็นก้อนน้ำแข็ง พวกมันจะถูกแช่แข็งไว้ด้วยกัน
สีตัวของปลาสายพันธุ์นี้เป็นสีสดใสและสวยงามมาก ด้านหลังของปลาเป็นสีม่วงเข้ม ด้านข้างเป็นสีเหลืองอ่อน ด้านข้างมีจุดอยู่จำนวนหนึ่ง และท้องของปลาหนุ่มจะเป็นสีขาว ทั้งสองด้านของตัวปลาจะมีจุดแนวนอนสีเข้มอยู่ 2 ถึง 3 แถว ซึ่งสีจะไม่สดใสเหมือนปลาตัวใหญ่ และร่างกายก็จะไม่อวบอ้วนอุดมสมบูรณ์เหมือนกับปลาตัวใหญ่
แม้แต่ปลาที่ขนาดเท่ากัน ระดับความงดงามของสีผิวบนตัวก็แตกต่างกัน เจ้าของเรือทำความสะอาดปลาที่ผิวบนตัวมีสีสันสดใสมากเป็นพิเศษ และแขวนไว้ใต้ชายคา เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ได้วางแผนว่าจะกิน
ฉินสือโอวมองและไม่พูดอะไร เจ้าของเรือกลัวว่าเขาจะเข้าใจผิด จึงอธิบายว่า “คุณคงจะรู้สินะว่า ปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือยิ่งสีสันสดใส แสดงว่ารสชาติก็ยิ่งไม่ดี ปลาแบบนี้เหมาะแค่เอามาทำปลาตากแห้งเท่านั้น”
“เฮ้ เพื่อน ผมเข้าใจแล้ว ไม่เป็นไร” ฉินสือโอวพยักหน้า สำหรับปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือสีถือเป็นอาวุธอย่างหนึ่ง มันใช้เพื่อเตือนศัตรูไม่ให้ล่าเหยื่อของมัน ปลาที่อยู่ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ โภชนาการที่อยู่ในร่างกายจะถูกใช้เพื่อพัฒนาสีที่ผิวนอก คุณภาพของเนื้อจึงไม่ดี
เจ้าของเรือยกเตาไปไว้ข้างนอก และวางหม้อใบหนึ่งไว้ด้านบน หลังจากนั้นก็เลือกปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือที่อวบอ้วน 2 ถึง 3 ตัวใส่ลงไป
ผ่านไปครู่หนึ่ง ก้อนน้ำแข็งที่ผิวนอกของปลาพวกนี้ก็ละลาย อย่างช้าๆ หางของปลาตัวหนึ่งสั่นนิดหน่อย จากนั้นหางของมันก็สั่นขึ้นมาอีกครั้ง ครีบก็เริ่มขยับ สุดท้ายมันก็ว่ายอยู่ในน้ำ
ทีละตัวๆ ปลาที่อยู่ในหม้อกลับมามีชีวิตอีกครั้ง พวกมันว่ายอย่างกระสับกระส่ายอยู่ในน้ำอุ่น
เมื่อเห็นแบบนี้ ฉินสือโอวพูดอย่างประหลาดใจ “ว้าว นี่เป็นปาหี่ที่ดีจริงๆ ปลาพวกนี้ไม่ได้ตายแล้วหรอกเหรอ? เป็นไปได้อย่างไร? ผมเห็นด้วยตาของตัวเองเลยว่าพวกมันแข็งมาก ยิ่งไปกว่านั้นพวกมันถูกแช่แข็งอยู่ในน้ำแข็งมาอย่างน้อยครึ่งปีแล้วไม่ใช่เหรอ? อย่างนี้ยังมีชีวิตอยู่ได้? ตายและกลับมามีชีวิต?”
เจ้าของเรือเห็นเขาทำสีหน้าประหลาดใจก็หัวเราะขึ้นมา และโชว์ฟันสีขาวหิมะ 2 แถวของเขา “ไม่ใช่ตายและกลับมามีชีวิตแน่นอน ถ้าตายไปแล้ว งั้นก็คงเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของพระเจ้าแล้วล่ะ และก็คงไม่สามารถกลับมาอยู่ที่โลกมนุษย์ได้อีก อันที่จริงปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือพวกนี้ยังไม่ตาย พวกมันแค่ถูกแช่แข็งอย่างรวดเร็ว!”
“ปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือสามารถชีวิตอยู่ในอุณหภูมิต่ำได้ ตราบใดที่น้ำไม่แข็งตัว พวกมันก็สามารถมีชีวิตอยู่ได้เป็นอย่างดี ภายในเซลล์ของพวกมันมีกล้ามเนื้อน้ำตาลประเภทหนึ่งอยู่ ซึ่งประสิทธิภาพคล้ายกับสารป้องกันการแข็งตัวของรถ ความสามารถในการป้องกันความหนาวน่าอัศจรรย์มาก”
“ดังนั้น พวกมันจึงถูกแช่แข็งอยู่ในก้อนน้ำแข็ง ซึ่งมีความเป็นไปได้แค่อย่างเดียว นั่นก็คือคืนหนึ่งมีลมหนาวพัดมา น้ำผืนนั้นก็ถูกแช่แข็งในระหว่างนั้นทันที และอุณหภูมิก็ต่ำมาก ไม่อย่างนั้นถ้าความเร็วในการแข็งตัวไม่เร็วพอ พวกมันก็คงหนีไปได้แล้ว”
“เพราะภายในร่างกายของปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือมีกล้ามเนื้อน้ำตาลอยู่ และการแช่แข็งอย่างรวดเร็วทำให้น้ำที่อยู่ด้านในและด้านนอกเซลล์ของปลาไม่สามารถสร้างผลึกที่แหลมคมตามกฎได้ มันเลยไม่ทะลุเข้าไปในเซลล์ ดังนั้นเซลล์จึงสามารถมีชีวิตอยู่ได้ แต่ในเวลาเดียวกัน เพราะอุณหภูมิ การเผาผลาญของปลาก็หยุดลงโดยสมบูรณ์เช่นกัน ดังนั้น พวกมันจึงจมอยู่ใน ‘การจำศีล’”
ฉินสือโอวไม่เข้าใจว่าอย่างไร แต่เขารู้สึกว่าเจ้าของเรือจะต้องไม่เข้าใจเหตุผลของฝั่งนี้ ก็เลยแกล้งทำเป็นเข้าใจ และพยักหน้าด้วยความชื่นชม เขาพบว่าเจ้าของเรือคนนี้ชอบอวดความรู้ของตัวเอง ตั้งแต่ภูเขาน้ำแข็งถึงความเข้ากันได้ดีของฉงเอ้อกับเถียนกวาจนกระทั่งตอนนี้อีก เขาใช้วิธีของ ‘การเข้าสู่วิทยาศาสตร์’ มาวิเคราะห์ปัญหามาโดยตลอด
หลังจากปลาพวกนี้มีชีวิตขึ้นมา เจ้าของเรือก็จับพวกมันออกมาและใช้ขวานสับลงไปที่หัวของมัน จากนั้นก็อธิบายว่า “เรื่องที่ผมอธิบายไปยังไม่หมด อันที่จริงนั่นเป็นกระบวนการที่ซับซ้อนมากกระบวนการหนึ่ง แต่ผมลืมพูดไปจุดหนึ่งจากในกระบวนการนั้น ถึงแม้ว่าปลาพวกนี้จะยังไม่ตาย แต่อวัยวะก็ใกล้จะล้มเหลวแล้ว สุดท้ายการหนาวอย่างรวดเร็วตามธรรมชาติไม่ใช่การแช่แข็งทางเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์ หลังจากพวกมันกลับมามีชีวิตก็จะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานและตายในที่สุด ดังนั้น ผมฆ่าพวกมันเลยดีกว่า และมอบความสุขให้พวกมันไม่ใช่เหรอ?”
ฉินสือโอวยิ้ม “ใช่ครับ คุณทำให้พวกมันเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของพระเจ้าเร็วขึ้น”
เยินยอไปพลาง เขามองหัวปลากับตัวปลาที่เหนียวเหนอะไปพลาง ในใจก็คิดกับตัวเองว่าปลาพวกนี้จะตกไปอยู่ในอ้อมกอดของพระเจ้าทั้งแบบนี้ ไม่รู้ว่าจะเปื้อนเสื้อคลุมสีขาวของพระเจ้าหรือเปล่า
เจ้าของเรือเป็นคนที่ชอบฟังคำชม ฉินสือโอวซื้อใจเขาเต็มๆ เขามักจะแสดงความตื่นเต้นออกมาเรื่อยๆ
หลังจากแล่เนื้อปลา และหั่นเป็นชิ้นๆ เขาก็นำไข่ปลา และเอาก้างปลาออก ปลาตัวอ้วนถูกจัดการทำความสะอาดอย่างรวดเร็ว
เจ้าของเรือล้างไข่ปลาสองสามรอบ และผสมกับแป้งนิดหน่อยและสับใบผักใส่เข้าไปด้วย เขาปั้นเป็นเค้ก และแนะนำว่า “นี่คือเค้กไข่ปลาที่อร่อยที่สุดของที่นี่ เชื่อผมสิ รสชาติของมันยอดเยี่ยมมาก!”
ฉินสือโอวล้างเนื้อปลา และยิ้ม “งั้นผมคงต้องรีบชิมสักหน่อยแล้ว คุณอาจจะไม่รู้ หลังจากมาถึงที่นี่ของที่ผมกินมาตลอดก็คือปลาทอดกับปลาทูผัดธรรมดาๆ นั่นน่าเบื่อมากจริงๆ”
เจ้าของเรือพูดว่า “คุณควรจะลองเนื้อวาฬกับเนื้อแมวน้ำดู พวกคุณยังไม่เคยกินใช่ไหม?”
ฉินสือโอวยักไหล่ “ไม่ๆ ผมไม่ชอบกินของพวกนั้น ผมแค่ชอบกินปลาธรรมดาๆ ตัวอย่างเช่นปลาไธมัลลัสขั้วโลกเหนือของวันนี้ ผมยังไม่เคยกินมาก่อน แต่ผมรู้ว่ามันอร่อย”
เจ้าของเรือรู้สึกเห็นด้วยอย่างยิ่ง “ไม่มีอะไรถูกต้องไปกว่าคำพูดนี้ของคุณ นี่จะอร่อยเลิศแน่นอน มาเถอะ พวกเราจะได้เริ่มเสิร์ฟอาหาร”
………………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset