บทที่ 1 เริ่มเกม
ผู่ตง เซี่ยงไฮ้
ณ อาคารร้างแห่งหนึ่ง มีผู้คนมากมายมารวมกันที่นี่ มันมีคนทั้งหมดประมาณหนึ่งพันคนที่มารวมตัวกัน ผู้คนหลายพันคนอยู่ในกลุ่มสองกลุ่มได้แก่ กลุ่มปีกมังกรและกลุ่มกรงเล็บเหยี่ยว
ทั้งสองกลุ่มนี้เป็นผู้ครอบครองโลกใต้ดินของเซี่ยงไฮ้ บอสของกลุ่มปีกมังกรและบอสของกลุ่มกรงเล็บเหยี่ยวได้มาที่นี่ในวันนี้เพื่อทำข้อตกลงกันว่าใครกันที่จะได้เป็นผู้ปกครองตัวจริงแห่โลกใตดินของเซี่ยงไฮ้
คืนนี้พวกเขาตัดสินใจที่จะทำศึกนองเลือดให้มันรู้แพ้รู้ชนะไปเลย ผู้แพ้จะต้องเสียดินแดนของตนและต้องยุบกลุ่มไป มันจะเป็นการต่อสู้เพื่อชีวิตและความตายสำหรับทั้งสองกลุ่ม
ลู่กัง บอสของกลุ่มปีกมังกรได้นำเอาระดับสูงของกลุ่มมา 500 คน เขาคัดเลือกสมาชิกที่เก่งกาจที่สุดของเขามาในวันนี้
เช่นเดียวกัน ป่านเว่ยหยาน บอสของกลุ่มกรงเล็บเหยี่ยวก็ได้นำเอาสมาชิกกลุ่มมาจำนวน 500 คนเช่นกัน
ในบรรดาสมาชิกทั้ง 500 คนของกลุ่มปีกมังกร มันก็มีคนๆหนึ่งที่เอาท่อเหล็ก 5 อันมาไว้บนหลังของเขา แม้ว่ามันจะเป็นเพียงท่อเหล็ก แต่สมาชิกชั้นสูงของกลุ่มปีกมังกรก็เคารพบุคคลนี้เป็นอย่างมาก
ถังเส้าหยาง เขามีสถานะที่ไม่สูงนักในกลุ่มปีกมังกร เขาเป็นเพียงอันธพาลที่รับผิดชอบเขตๆหนึ่งซึ่งมีชื่อว่า เขตหยูหยูหลิวคุน มันอาจกล่าวได้ว่าเขานั้นอยู่ที่ระดับล่างสุดในกลุ่ม
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าถังเส้าหยางจะอยู่ในระดับต่ำสุด แต่สมาชิกชั้นสูงของกลุ่มปีกมังกรก็เคารพเขามาก พวกเขาเรียกเขาว่าพี่ถัง
ถังเส้าหยางได้รับความเคารพจากคนเหล่านี้เนื่องมาจากความกล้าหาญของเขา เมื่อพูดถึงเรื่องการต่อสู้ ผู้คนก็เรียกเขาว่า “ เบอร์เซิร์กถังแห่งหยูหยูหลิวคุน” เช่นเดียวกับคนบ้า เขาชอบที่จะพุ่งเข้าใส่ศัตรูและโจมตีพวกมันอย่างบ้าคลั่ง และนั่นก็คือวิธีการต่อสู้ของถังเส้าหยาง
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่กลุ่มปีกมังกรมีการต่อสู้ครั้งใหญ่เช่นนี้ อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่วันแรกที่ถังเส้าหยางมาเข้าร่วมกับกลุ่มปีกมังกร ถังเส้าหยางก็ไม่เคยหนีการสู้รบเลยสักครั้ง
และคืนนี้ก็เหมือนกัน ถังเส้าหยางตอบรับการเรียกของบอสของเขา และแม้แต่ลู่กังบอสของกลุ่มปีกมังกรก็ยังชื่นชอบถังเส้าหยาง ถ้าไม่ใช่เพราะถังเส้าหยางปฏิเสธเรื่องการเลื่อนตำแหน่งของเขา บางทีตอนนี้ถังเส้าหยางก็อาจจะกลายเป็นมือขวาของลู่กังไปแล้วก็ได้
ถังเส้าหยางเดินเข้าไปหาลู่กังภายใต้สายตาของสมาชิกกลุ่มปีกมังกร
” บอส!”
ลู่กังหันไปทางต้นตอของเสียงและยิ้ม ” โอ้ นายมาแล้ว!”
ลู่กังเดินเข้าไปหาถังเส้าหยางและกอดเขา ลู่กังสูงกว่าถังเส้าหยาง เขาสูง 2 เมตรและร่างกายของเขาก็เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ
หลังจากกอดเสร็จแล้ว ลู่กังก็หันไปทางกลุ่มกรเล็บเหยี่ยว
” เป็นยังไงบ้าง นายคิดว่าเราจะชนะได้ไหม?” ลู่กังยื่นบุหรี่ออกไปให้ถังเส้าหยาวในขณะที่เขาพูดกับถังเส้าหยาง
ถังเส้าหยางปฏิเสธบุหรี่ แม้ว่าเขาจะเป็นอันธพาลข้างถนน แต่เขาก็ไม่ได้มีนิสัยที่ชื่นชอบในการสูบบุหรี่เหมือนพวกอันธพาลคนอื่นๆ
ถังเส้าหยางมองไปที่กลุ่มกรงเล็บเหยี่ยวซึ่งอยู่ห่างจากจุดที่เขายืน 20 เมตร ไม่นานหลังจากนั้น ถังเส้าหยางก็ยิ้มออกมา “ ไม่ต้องกังวลบอส ฉันจะไปเอาร่างของไป้สารเลวป่านมาให้คุณเอง”
ถังเส้าหยางประกาศอย่างมั่นใจ เขาไม่ได้พูดมันออกมาเพราะเขาอวดดี แต่เขาพูดเพราะเขาเชื่อแบบนั้นจริงๆ เขาเชื่อมั่นในตัวเอง กลุ่มกรงเล็บเหยี่ยวนั้นเหมือนกับกองกำลังก่อนหน้าที่ต่อต้านเขา ซึ่งเขาก็มักจะทุบตีพวกมันด้วยท่อเหล็กในมือของเขา รอยยิ้มที่มืดมิดนั้นชัดเจนยิ่งขึ้นเมื่อดวงตาที่เฉียบคมและก่ำเลือดของเขาจับจ้องไปที่เหยื่อ กรงเล็บเหยี่ยว!
แม้แต่ลู่กังเองก็ยังรู้สึกค่อนข้างหวาดกลัวในตัวถังเส้าหยาง ถ้าไม่ใช่เพราะถังเส้าหยางขาดความทะเยอทะยาน ลู่กังก็คงจะพยายามกำจัดเขาไปแล้วก่อนหน้านี้
ถังเส้าหยางเป็นเหมือนดาบสองคม แต่โชคดีที่ถังเส้าหยางนั้นจงรักภักดีและขาดความทะเยอทะยาน ถังเส้าหยางมักจะปฎิเสธข้อเสนอของใครก็ตาม จนถึงทุกวันนี้ ลู่กังก็ยังจำคำพูดในตอนที่ถังเส้าหยางให้การปฎิเสธเขาได้เป็นอย่างดี
“ บอส ชื่อเล่นของฉันคือเบอร์เซิร์กถังแห่งหยูหยูหลิวคุน และฉันก็ค่อนข้างชอบชื่อนี้ ดังนั้นฉันก็จะอยู่ที่หยูหยูหลิวคุนต่อไป ดังนั้นอย่ามารบกวนฉันด้วยดินแดนอื่นเลย”
สิ่งนี้เองที่ทำให้ลู่กังไว้วางใจถังเส้าหยาง เพราะเขานั้นขาดความทะเยอทะยาน นอกจากนี้เขาก็ยังชอบคำตอบของถังเส้าหยาง ทุกครั้งก่อนที่จะออกรบ ลู่กังก็มักจะถามคำถามเดิมเสมอ และเขาก็มักจะได้รับคำตอบแบบเดียวกันเสมอ ไม่เพียงเท่านั้น ลู่กังก็ยังคงรักษาคำพูดและยอมให้เขาได้เป็นคนจัดการบอสของศัตรู
ด้วยเหตุนี้เอง เมื่อได้ยินคำตอบของถังเส้าหยาง มันก็ทำให้คลายความตึงเครียดลง ลู่กังตบไหล่ถังเส้าหยาง “ ดี ฉันจะปล่อยให้ไอ้สารเลวนั่นให้นายก็ได้”
แม้ว่าพวกเขาจะเป็นกลุ่มอันธพาล แต่พวกเขาก็รักษาคำพูดเสมอ ข้อตกลงระบุว่าการต่อสู้เริ่มต้นเวลา 02.00 น.ตรง ด้วยเหตุนี้เอง ทั้งสองฝ่ายจึงรอจนถึงตี 2 ก่อนจะเริ่มการต่อสู้ แม้ว่าสมาชิกทั้งหมดจะอยู่ที่นี่แล้วก็ตาม
มันยังเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงก่อนที่การต่อสู้จะเริ่มขึ้น แต่บรรยากาศโดยรอบนั้นก็เริ่มเข้มข้นขึ้นแล้ว ความตึงเครียดจากทั้งสองฝ่ายเกือบจะถึงจุดสูงสุด มันมีบางคนที่ประหม่าและวิตกกังวล มีบางคนที่ใจร้อน และมีบางคนที่กำลังดูถูกคู่ต่อสู้ของพวกเขา
ท่ามกลางคนเหล่านี้ มันก็ยังมีใครบางคนที่จ้องมองคู่ต่อสู้อยู่เสมอ เหมือนกับนักล่าที่มองเหยื่อของเขา ถังเส้าหยางนั่งอยู่ที่แนวหน้าของกลุ่มปีกมังกรและดวงตาสีแดงเลือดของเขาก็ไม่เคยละออกไปจากกลุ่มกรงเล็บเหยี่ยว
แทค! แทค! แทค!
กริ้ง!
เวลาตี 2 เสียงโลหะกระทบกันดังก้อง เสียงนั้นเป็นสัญญาณว่าการต่อสู้ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
ถังเส้าหยางพุ่งออกไปก่อนเป็นคนแรกในทันที เขาพุ่งออกไปพร้อมกับท่อเหล็กที่อยู่ในมือขวาของเขาขณะที่อีกสี่ท่ออยู่บนหลัง
” ย้ากกกกก!!!!”
เสียงกู่ร้องของถังเส้าหยางดังก้องกังวานไปทั่ว เสียงร้องทำให้กลุ่มกรงเล็บเหยี่ยวตกใจ พวกเขาไม่ได้คาดหวังมาก่อนว่ามันจะมีใครกล้าเข้ามาโจมตีฝูงอันธพาล 500 คนเพียงลำพัง และยิ่งไปกว่านั้น เขาก็ยังมีเพียงแค่ท่อเหล็ก
“ อ๊ะ นั่นมันเบอร์เซิร์กถังแห่งหยูหยูหลิว นั่นมันเบอร์เซิร์กถังแห่งหยูหยูหลิวคุน!!!” เสียงตื่นตระหนกดังก้องมาจากกลุ่มกรงเล็บเหยี่ยว
นั่นมันเบอร์เซิร์กถังแห่งหยูหยูหลิวคุนนั้นคือตำนานที่มีชื่อเสียงมากในโลกใต้ดิน มันมีเพียงมือใหม่ที่เพิ่งเข้าวงการเท่านั้นที่จะไม่รู้จักเขา
คนบ้าผู้ไม่เคยแพ้การต่อสู้ มันมีบันทึกการฆ่าทั้งหมด 21 ครั้งโดยที่ 4 ใน 21 คนนั้นเป็นบอสของอีกกลุ่ม การฆ่าหรือถูกฆ่านั้นเป็นเรื่องธรรมชาติในโลกใต้ดิน แต่การฆ่าบอสของกลุ่มถึงสี่คนนั้นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
บอสแต่ละคนจะมีผู้พิทักษ์ส่วนตัวที่เก่งและดีที่สุดจากคนที่ดีที่สุดของพวกเขา อย่างไรก็ตาม เบอร์เซิร์กถังคนนี้ก็ยังคงสามารถฆ่าบอสของกลุ่มเหล่านั้นได้
“ ไม่ต้องกลัว มันมีแค่ตัวคนเดียวแต่เรามีกันห้าร้อยคน!!! จะไปกลัวอะไร?” บอสของกลุ่มกรงเล็บเหยี่ยวเรียกสติพวกของเขา
อันที่จริงแล้ว ตัวเขาเองก็กลัวเบอร์เซิร์กถังแห่งหยูหยูหลิวคุนเหมือนกัน อย่างไรก็ตาม ในฐานะบอส มันก็ไม่สามารถแสดงความกลัวออกมาได้ มันต้องซ่อนความกลัวและรวบรวมขวัญกำลังใจของลูกน้อง
ขณะที่มันคิดว่าคำพูดของมันได้ผล เสียงกู่ร้องที่ดังกว่าครั้งที่แล้วก็ได้ดังขึ้นอีกครั้ง
” ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!”
คนของกลุ่มปีกมังกรติดตามถังเส้าหยางไป พวกเขาส่งเสียงกู่ร้องก้องแบบเดียวกันกับถังเส้าหยาง และผลที่ได้นั้นก็มีประสิทธิภาพมาก มันสามารถข่มขู่ฝ่ายยตรงข้ามได้อย่างอยู่หมัด
สงครามเพื่อตัดสินเจ้าแห่งเซี่ยงไฮ้ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว การทะเลาะวิวาทกินเวลาสามชั่วโมง เมื่อถึงตอนตี 5 การต่อสู้ก็จบลงโดยมีกลุ่มปีกมังกรเป็นผู้ชนะ
ถังเส้าหยางเป็นคนแรกที่พุ่งเข้าใส่แนวรบของศัตรูและเขาก็เป็นคนสุดท้ายที่ยังคงยืนอยู่ สมาชิกคนอื่นๆของกลุ่มปีกมังกรที่เหลือต่างก็นอนเหยียดตัวอยู่บนพื้นด้วยความอ่อนเพลีย
เชร็ค! เชร็ค! เชร็ค!
ถังเส้าหยางลากร่างๆหนึ่งไปกับเขา เขากำลังเดินไปหาลู่กังซึ่งยังคงอยู่ในแนวหลัง เขาถูกลากป่านเว่ยหยานมาตามที่เขาเคยพูดก่อนการต่อสู้จะเริ่ม
เป๊บ!
ถังเส้าหยางขว้างป่านเว่ยหยานไปต่อหน้าลู่กัง “ บอส! ฉันพาไอ้สารเลวป่านมาให้คุณแล้ว!”
ลู่กังจ้องมองไปที่ถังเส้าหยางด้วยสายตาที่ว่างเปล่า เพียงแค่มองไปที่ถังเส้าหยาง มันก็ทำให้ร่างกายของเขาสั่นเทาโดยสมัครใจแล้ว เสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินและกางเกงยีนส์บนตัวของถังเส้าหยางกลายเป็นสีแดง เลือดเปื้อนใบหน้าและเสื้อผ้าของเขา ลู่กังไม่รู้ว่ามันเป็นเลือดของใคร และเขาก็คิดว่าถังเส้าหยางเองก็คงจะไม่รู้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม เขาก็สามารถเห็นบาดแผลที่แขนของถังเส้าหยางได้เล็กน้อย
เขามองออกไปทันทีและจ้องมองไปที่ไอ้สารเลวป่านที่นอนหมดสติอยู่ เพียงแค่มองผ่านๆ ลู่กังก็สามารถเห็นได้ว่าแขนขาทั้งสี่ข้างของไอ้สารเลวป่านนั้นได้บิดหักอย่างผิดรูป
“ ทำได้ดีมาก! นายไปหาเฒ่าตงเพื่อรักษาบาดแผลของนายได้แล้ว!”
แม้ว่าลูกน้องของเขาจะค่อนข้างน่ากลัว แต่เขาก็โล่งใจที่มีลูกน้องที่ไว้ใจได้อย่างถังเส้าหยาง
เฒ่าตงเป็นหมอที่ลู่กังได้ว่าจ้างมา ทุกครั้งที่พวกเขามีสงคราม เฒ่าตงก็จะรอพวกเขาอยู่ที่นอกสนามรบเสมอ
อันที่จริง เฒ่าตงนั้นก็มีคลินิกเล็กๆ แต่เขาก็หาเงินจากคลินิกได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น และนี่คือเหตุผลที่ทำให้เฒ่าตงยินดีที่จะทำงานร่วมกับกลุ่มปีกมังกรเพื่อหารายได้พิเศษ
เมื่อเห็นสภาพของถังเส้าหยาง เฒ่าตงก็ตกใจในทันที
“ ไม่ต้องตกใจเฒ่าตง นี่ไม่ใช่เลือดของฉัน คุณแค่ต้องห้ามเลือดตรงมือและหลังของฉันก็พอ” ถังเส้าหยางยิ้ม
ถังเส้าหยางและเฒ่าตงนั้นเป็นคนรู้จักเก่า ท้ายที่สุดแล้ว คลินิกของเฒ่าตงก็อยู่ในเขตหยูหยูหลิวคุน
เฒ่าตงทำได้เพียงส่ายหัวและเริ่มงานของเขา แม้ว่าถังเส้าหยางจะเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มและมักเกี่ยวข้องกับการต่อสู้ระหว่างกลุ่มเสมอ แต่เฒ่าตงก็ยังคงคิดว่าถังเส้าหยางนั้นเป็นคนดี
ถังเส้าหยางมักจะช่วยเหลือผู้คนในเขตหยูหยูหลิวคุนเสมอ และเฒ่าตงก็เป็นหนึ่งในคนที่ได้รับความช่วยเหลือบ่อยที่สุดจากถังเส้าหยาง ด้วยเหตุนี้เอง เฒ่าตงจึงจดจ่อกับงานของเขาในขณะที่ถังเส้าหยางเองก็ไม่พูดอะไร รถตู้ตกอยู่ในความเงียบขณะที่เฒ่าตงเย็บแผลให้ถังเส้าหยาง
หลังจากทำแผลเสร็จแล้ว ลู่กังก็สั่งให้คนขับรถไปส่งถังเส้าหยางกลับบ้าน การต่อสู้สิ้นสุดลงแล้ว ลู่กังรู้สึกว่าถังเส้าหยางมีส่วนร่วมมามากพอแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ให้ถังเส้าหยางอยู่ต่อ
6 โมงเช้า ถังเส้าหยางมาถึงบ้านของเขา บ้านของเขาอยู่ที่ขอบของเขตหยุหยูหลิวคุน เมื่อกลับถึงบ้านแล้ว เขาก็นอนลงบนเตียงในทันที
เขาไม่สนใจว่าเลือดในร่างกายของเขาจะแห้งหรือยัง ถังเส้าหยางแค่อยากพักผ่อนให้เร็วที่สุด ผ้าปูที่นอนเปลี่ยนเป็นสีแดงในทันทีที่ร่างของเขาตกลงบนเตียง
ทันทีที่ร่างของเขาสัมผัสลงบนเตียง เขาก็ผล็อยหลับไป
ถังเส้าหยางไม่รู้ว่าเขาหลับไปนานแค่ไหน อย่างไรก็ตาม เขาก็ถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงหุ่นยนต์แปลกๆ เสียงมันไม่ชัดเจนและน่ารำคาญ มันยังดังหึ่งๆและถังเส้าหยางก็ถูกบังคับให้ตื่น
” …. เริ่มเกม! ขั้นตอนที่หนึ่ง: เอาชีวิตรอดเพื่อเป็นผู้ที่เหมาะสมที่สุด!”
นั่นคือสิ่งที่ถังเส้าหยางได้ยินในทันทีที่เขาลืมตาขึ้น เขาตื่นขึ้นในทันทีและพบว่ามันไม่มีใครอยู่ในห้องของเขา อย่างไรก็ตาม ถังเส้าหยางก็มั่นใจว่าเขาได้ยินเสียงนั้น และเสียงนั้นก็เป็นเหมือนเสียงของหุ่นยนต์
เขามองไปที่ต้นเสียงแต่ไม่พบอะไร ไม่นานมันก็มีเสียงแปลกๆดังขึ้นอีกครั้ง มันไม่ใช่เสียงหุ่นยนต์ แต่มันเหมือนเสียงคร่ำครวญที่ไม่รู้จัก
” แฮรรรรรรรรรรร!”
ถังเส้าหยางหันศีรษะไปและพบบางสิ่งที่ไม่น่าเชื่อ เขาพบซอมบี้อยู่ในห้องของเขา เขาไม่เคยคิดเลยว่าสักวันมันจะมีซอมบี้ปรากฎตัวขึ้นในห้องของเขา
