The Boss Behind The Game – ตอนที่ 251 : เดอะบลัดซาคริฟายซ์วอร์แดนซ์ พาร์ท 1)

 
The Boss Behind The Game ตอนที่ 251 : เดอะบลัดซาคริฟายซ์วอร์แดนซ์ พาร์ท 1)
 
ในสายตาของนักโทษเหล่านี้ ฮู่เฮ่อเป็นคนเดียวที่พวกเขาจะพึ่งพาได้ในความมืดมิดนิรันดร์นี้ ในตอนนี้ แม้ว่าสติของพวกเขาจะยังฟื้นฟูไม่สมบูรณ์ แต่พวกเขาก็ทําตามคําสั่งของอู่เฮ่ออย่างไม่ลังเล
 
“หลีกไป!” เฟินสุยที่ขวัญหายกระพือปีกอย่างลนลาน เพื่อที่จะสลัดทักโทษเหล่านี้ที่กําลังไต่ขึ้นบนตัวเขาออกไป
 
มีทั้งหมด 23 ชีวิต พวกเขาทุกๆตนนั้นมีระดับสูงและได้ทิ้งชื่อเสียงเอาไว้ในบันทึกแห่งชางสือ
 
แม้แต่เฟินสุย ราชาแห่งภูตนั้นก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีที่เข้ามาพร้อมกันของพวกเขาได้ เขาถูกดึงลงมาจากอากาศทีละนิดจนกระทั่งถูกกดลงไปกับพื้น
 
มองไปที่เฟินสุยที่ดินอยู่บนพื้น ฮู่เฮ่อก็ได้หัวเราะออกมา
 
คราวนี้เขาเป็นคนที่ถือไพ่เหนือกว่า
 
“ใต้เท้าจะไม่มีวันปล่อยเจ้าไป!” เฟินสุยคํารามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยวขณะที่จ้องไปที่ฮู่เฮ่อ
 
ในขณะเดียวกัน คุยกันในช่องแชทไลฟ์สตรีม พวกเขาเริ่มให้คําแนะนํา หลากหลายวิธีเพื่อที่จะต่อกรกับเฟินสุย
 
วอเทอร์เมล่อน_ทาโร่ : “ราชาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ ฆ่ามัน! นายรวยเละแน่ถ้าฆ่ามันได้เพราะมันมีค่ามหาศาล อีกอย่างนายเองก็จะได้เลเวลด้วย (หัวเราะ)”
 
เครยอน_ซินชาน : “ไม่นะ ฉันคิดว่านายควรจะขังมันเอาไว้ซักพันปี มันจะได้ลิ้มรสความกลัวและความทรมาน! (หัวเราะ)”
 
ซูหลี_ผู้แข็งแกร่ง : “ชายที่แท้จริงจะต้องล้างแค้น ฉันจําได้ว่านายเคยบอกว่านายจะถอนขนมัน (หัวเราะ)”
 
เป๊ปป้า_โบอา : “มันเป็นการสวนกลับที่สวยงาม ราชาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่กลับมาแล้ว! (หัวเราะ)”
 
….
 
ฮู่เฮ่อรู้สึกว่าคําแนะนําที่ผู้เล่นให้มานั้นมันดูสมเหตุผล
 
หลังจากที่ไตร่ตรองคําแนะนําของพวกเขาแล้ว เขาก็ยื่นมือออกไปและชี้ไปที่เฟินสุย “ถอนขนมันและโยนมัน เข้าไปในความมืดมิดนิรันดร์ ข้าจะฆ่ามันหลังจากที่ขังมันไว้ครบพันปี!”
 
เมื่อได้ยิน แสงประกายก็ส่องออกมาจากดวงตาของเหล่านักโทษ พวกเขากดเฟินสุยลงและเริ่มถอนขนของเขาอย่างโหดร้าย
 
เมื่อขนบนร่างกายของเขาถูกถอนออกไป เฟินสุย ราชาแห่งภูตก็เริ่มครามออกมาด้วยความเศร้าใจ สายตาของเขาจ้องไปที่ฮู่เฮ่อและความโกรธแค้นก็ลุกโชนขึ้นในหัวใจของเขา แต่เขาทําได้แค่เพียงยอมรับสถานการณ์ในตอนนี้
 
ด้วยความช่วยเหลือจากเหล่านักโทษ ฮู่เฮ่อก็ไม่ใช่คนที่จะถูกควบคุมความเป็นความตายได้ง่ายๆอีกต่อไป
 
หลังจากเวลาผ่านไปสักพัก เฟินสุยที่สิ้นหวังก็กลายเป็นนกที่โป๊เปลือยและถูกพวกนักโทษโยนเข้าไปในความมืดมิดนิรันดร์
 
เขาจะต้องแก้แค้นในวิธีเดียวกันกับที่เขาถูกกระทํา หัวใจของฮู่เฮอนั้นถูกปกคลุมไปด้วยความเร้าใจในการแก้แค้น
 
เขารู้สึกว่าเขาได้ขึ้นมาอยู่จุดสูงสุดในชีวิตของเขาเนื่องจากในตอนนี้เขามีแก๊งเป็นสิ่งที่ทรงพลัง
 
เมื่อคิดถึงฮิเดริกามิที่อยู่ในช่องเก็บของของเขา ฮู่เฮ่อก็พออกมา “ช่างหัวฮิเดริกามิสิวะ!”
 
เฟินสุยถูกดึงออกมาจากความมืดมิดนิรันดร์หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง
 
ในตอนนั้น สายตาของเขามืดมน ใบหน้าของเขาปกคลุมไปด้วยรอยแผลเป็นจากชีวิตที่ผันผวน สายตาของเขาเต็มไปด้วยความกลัวที่มีต่อความมืดมิด
 
หลังจากที่ได้อ่านคอมเม้นในสตรีมแล้ว ฮู่เฮ่อก็ถามคําถามที่ทําให้ผู้เล่นทุกคนสงสัย “มานี่ บอกข้า… เจ้ารู้สึกยังไง?” 
 
ตึก! เฟินสุย ราชาแห่งภูตคุกเข่าลงด้วยความกลัว “ไม่.. ข้าไม่เข้าไปแล้ว!”
 
“ดูเหมือนว่าเจ้าจะยังอยู่ไม่นานพอที่จะรู้ว่ามันรู้สึกยังไงนะ!” ฮู่เฮ่อพูดทวนคําพูดของเฟินสุยกับเขาและโบกมือให้กับนักโทษ
 
อีกครั้ง เฟินสุยถูกโยนเข้าไปในความมืดมิดนิรันดร์
 
เมื่อได้อ่านคอมเม้นของผู้เล่น ฮู่เฮ่อก็ยิ้มออกมา แผนการได้เปลี่ยนไปและเฟินสุยในตอนนี้ก็ไม่เป็นเหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว
 
แต่เมื่อเทียบกับเขา เขาต้องมีช่วงเวลาที่ย่ําแย์ในเมื่อเขาไม่มีไวไฟสําหรับเขาข้างในนั้น!
 
ฮู่เฮ่อรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องของเวลาและเขาจะให้สัญญาณกับเหล่านักโทษให้ลากเขาออกมาอีกครั้ง
 
คราวนี้ เขาไม่ได้กลั่นแกล้งเขา ฮู่เฮ่อตั้งใจจะฆ่าเขา และหลอมศพของเขาให้เป็นซอมบี้วิญญาณ
 
ทันใดนั้นแรงกดดันที่น่ากลัวก็ปรากฏขึ้นเหนือหัวของพวกเขา เหล่านักโทษรอบๆฮู่เฮ่อตั้งท่าเตรียมพร้อมต่อการต่อสู้
 
“มันอยากจะเชื่อ เจ้าทําเช่นนี้ได้ยังไง? ข้าเริ่มสนใจในตัวเจ้าแล้วสิ ผู้ทําลายผนึก!”
 
เมื่อเสียงเงียบลง ร่างเงาก็ปรากฏขึ้นจากไกลๆ เพียงเสี้ยววินาที เขาก็ปรากฏตัวขึ้นใกล้ๆกับฮู่เฮ่อ
 
“ข้าคาดหวังกับเจ้าไว้สูง สนใจจะมาทํางานให้ข้าไหม?” หยวนซูยิ้มออกมาด้วยความสดใส เขาไม่พูดถึงเฟินสุยที่รับใช้เขาด้วยความซื่อสัตย์เลยแม้แต่น้อย
 
“หยวนซู ข้าจะคืนเฟินสุยให้กับเจ้า ปล่อยพวกเราไปซะ!” ฮู่เฮ่อพูด เขากังวลเล็กน้อย
 
แม้ว่าเขาจะไม่กลัวตาย แต่นักโทษทั้ง 23 ตนนี้ก็ไม่มีพลังในการเกิดใหม่เหมือนกับเขา ฮู่เฮ่อไม่สามารถทนที่จะทิ้งพวกเขาเอาไว้เหมือนเดิมไม่ได้ เหมือนกับเด็กที่เพิ่ง จะเปิดใจและติดเขา
 
“ข้าไม่ได้มาเพื่อต่อรอง ข้าแค่อยากจะรู้ว่าเจ้าจะสาบานภักดีต่อข้าด้วยความเต็มใจหรือไม่!”
 
มองดูนักโทษที่อยู่รอบตัวเขาแล้ว ความคิดก็ได้แล่นเข้ามาในหัวของเขา “โอเค! ข้ารับปาก!”
 
เห็นได้ชัดว่าฮู่เฮ่อนั้นไม่เต็มรับใช้หยวนซู เขาแกล้งทําเป็นภักดี เขาจะได้ทําให้หยวนซูใจเย็นลงได้และหาโอกาสที่จะหนีไปกับเหล่านักโทษ
 
หยวนซูไม่ตอบอะไรเมื่อเขาได้ยินคําตอบ แต่เขากลับจ้องไปที่อู่เอ่อขณะที่มีหมอกสีม่วงหมุนวนอยู่ในดวงตาของเขา
 
“ลืมมันซะ! เจ้าโกหกข้า!” หยวนซูโบกมือ น้ำวนสีม่วงปรากฏขึ้นในมือ
 
นักโทษรอบๆฮู่เฮ่อเห็นมันและก้าวเท้าไปข้างหน้าในทันที จากนั้นพวกเขาก็พุ่งไปข้างหน้าและสร้างกําแพงป้องกันในทันที
 
แม้ว่าพวกเขาจะสูญเสียสติส่วนใหญ่ไปแล้ว แต่พวกเขาก็ยังคงกลัวหยวนซูอยู่ลึกๆ พวกเขาจึงไม่ทําการโจมตีใส่เขา แต่ตั้งรับแทน
 
“เมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าก็คงทําได้เพียงแค่ค้นหาในดวงวิญญาณของเจ้าเพื่อที่จะรู้ถึงความลับนั่น!” หยวนซูคํารามขณะที่น้ำวนสีม่วงในมือของเขาขยายตัวออกอย่างฉับพลัน
 
ลมกรรโชกซัดผ่านพวกเขาและแรงดูดมหาศาลก็เริ่มก่อตัวขึ้น สิ่งของต่างๆเช่นไม้และก้อนหินถูกดูดเข้าไปในน้ําวนและหายไปในทันที
 
กําแพงป้องกันด้านหน้าของอู่เฮอนั้นเริ่มที่จะสั่นคลอน แสงสีม่วงพุ่งออกมาและเติบเข้าไปในนวนสีม่วงนั้น
 
ขณะที่หยวนซูผลักน้ําวนในมือของเขาออกมา กําแพงป้องกันก็เริ่มสั่นรุนแรงขึ้นราวกับว่ามันสามารถพังทลายลงมาได้ทุกเมื่อ
 
หยวนซูเริ่มมีท่าทีเปลี่ยนไปเมื่อเขาเห็นนักโทษทั้ง 23 คนที่ต้านทานการโจมตี
 
แม้ว่าเหล่านักโทษนั้นจะทรงพลัง แต่พวกเขาก็ไม่สามารถฟื้นฟูพลังในการต่อสู้ให้กลับมาเหมือนเมื่อก่อนได้ ช่องว่างระหว่างพวกเขายังใหญ่เกินไป
 
แม้ว่าพวกเขาจะพยายามร่วมมือกันต้านทานการโจมตีนั้น
 
ภายใต้การสกัดพลังวิญญาณที่ต่อเนื่องนี้ พวกเขาบางคนไม่สามารถทนต่อมันได้ ผิวกายของพวกเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลเทาเนื่องจากพลังวิญญาณที่หมดลง
 
แต่ก็ไม่มีใครเลือกที่จะถดถอยหรือหนีไปเนื่องจากฮู่เฮ่อยังยืนอยู่ข้างหลังพวกเขา!
 
“หนีไป ไม่ต้องห่วงข้า ข้าไม่มีวันตาย!” ฮู่เฮ่อตะโกนออกมาขณะที่หัวใจของเขาปวดร้าว
 
แม้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะเป็นเวลาเพียงสั้นๆ แต่ความซื่อสัตย์เหล่านั้นทําให้ฮูเฮอรู้สึกรักใคร่ เขาจึงไม่สามารถทนดูพวกเขาสละชีวิตของพวกเขาเพื่อปกป้องเขาได้
 
แค่ก! นักโทษทุกคนไอออกมาเป็นเลือดพร้อมกัน เลือดไหลซึมออกมาและกลายเป็นหยดเลือดที่ลอยขึ้นไปบนอากาศเนื่องจากแรงดูดของนวนสีม่วง
 
ร่างกายของพวกเขาสั่นคลอนภายใต้แรงกดดันมหาศาลของหยวนซู
 
พวกเขาดูเหมือนจะถึงขีดจํากัดแล้ว ดวงตาของพวกเขาแดงเป็นสีเลือด แต่พวกเขาก็ยังกัดฟันอดทนต่อสู้เพื่อรั้งการโจมตีเอาไว้
 
ในตอนนี้ พวกเขานึกถึงวันเก่าๆในความมืดมิดรันดร์และพวกเขาก็คิดอยู่ในใจ เพื่อปกป้องพี่ใหญ่จนวินาทีสุดท้าย พวกเขาจะไม่มีวันปล่อยให้เขาเป็นอันตราย
 
ไม่มีใครก้าวถอยหลังแม้ว่าร่างกายของพวกเขาจะโซเซ จากการโจมตีที่หนักหน่วง
“หนีไป! ไอ้พวกโง่… ข้าบอกว่าข้าไม่มีวันตาย!” ฮู่เฮ่อมองไปที่พวกเขาและตะโกนออกมา
 
เมื่อได้ยินเสียงตะโกรของฮู่เฮ่อ พวกเขาก็หันหน้าซีดๆของพวกเขามาและรอยยิ้มที่แสนจะโง่เขลาก็ปรากฏขึ้นบนในหน้าของพวกเขา
 
ช่างใสชื่อและบริสุทธิ์ ความไร้เดียงสาในดวงตาของพวกเขาทําให้หัวใจของฮู่เฮ่อสั่นระทวย
 
ผู้นําของเหล่านักโทษคํารามออกมาราวกับเสียงฟ้าผ่า! ด้วยเสียงอึกทึกนั้น เสื้อผ้าบนร่างกายของเขาก็ขาดเป็น เผยให้เห็นร่างกายช่วงบนที่บึกบึนของมังกรเขาแหลม