บทที่ 43 ข้าราชบริพาร
เมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว
ถังเส้าหยางพุ่งเข้าหาราชาวานรเมฆาพร้อมกับขวานศึกของเขา
ดูเหมือนว่าราชาวานรเมฆาจะรับรู้ได้ถึงความคิดของถังเส้าหยาง มันคำรามไปยังลิงอีกสามตัวที่เหลือ และลิงทั้งสามตัวก็จากไปในทันที
มันเป็นการต่อสู้แบบหนึ่งต่อหนึ่ง และราชาวานรเมฆายอมรับความท้าทาย
ถังเส้าหยางยิ้มและยกเดสทรอยเยอร์ของเขาขึ้น ทันทีที่เขามาถึงหน้าราชาวานรเมฆา เขาก็เหวี่ยงขวานศึกออกไปในแนวนอน
แต่ที่ทำให้เขาประหลาดใจก็คือ ราชาวานรเมฆานั้นว่องไวมากแม้จะมีขาดตัวที่ใหญ่ มันามารถหลบการโจมตีของถังเส้าหยางไปได้อย่างง่ายดาย
ในเวลาเดียวกัน มันก็กำมือแน่นแล้วซัดไปที่ถังเส้าหยาง
บู้มมม!
หมัดยักษ์กระแทกเข้ากับพื้นเปล่าในขณะที่ถังเส้าหยางประสบความสำเร็จในการหลบเลี่ยงการโจมตีที่รุนแรงโดยการกลิ้งตัวไปทางขวา
ด้วยค่าคุณสมบัติในปัจจุบันของเขา ขวานศึกขนาดใหญ่นี้ก็จะไม่เป็นอุปสรรคต่อการเคลื่อนไหวของเขาอีกต่อไปแล้ว
ถังเส้าหยางไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น หลังจากกลิ้งหลบไปกับพื้นแล้ว เขาก็กระโดดกลับขึ้นมาในทันที เขาสร้างระยะห่างที่ปลอดภัยระหว่างเขากับราชาลิง
บู้มมม!
ไม่เพียงแต่ความเร็วในการเคลื่อนที่ของมันที่รวดเร็วเท่านั้น แต่ความเร็วในการโจมตีของมันเองก็ประมาทไม่ได้เช่นกัน
เมื่อเห็นคู่ต่อสู้ของมันวิ่งหนีจากมัน ราชาวานรเมฆาก็ยกแขนหนาของมันขึ้นเล้วฟาดลงไปในคู่ต่อสู้ของมัน
มันโกรธมากเมื่อคู่ต่อสู้วิ่งหนีไปได้ และในขณะที่มันมองถังเส้าหยาง มันก็เริ่มมีรอยยิ้มปรากฎขึ้นบรใยหน้าของมัน
“ เชี่ยอะไรวะ ไอ้สมองลิงนี่มันกล้าล้อเลียนฉัน!” ถังเส้าหยางถูกยั่วยุสำเร็จโดยราชาวานรเมฆา และเขาก็พุ่งเข้าไปหามันในทันที
ราชาวานรเมฆายิ้มออกมาอย่างปีติยินดีเมื่อเห็นเหยื่อของมันติดกับ จากนั้นมันก็พุ่งเข้าหาถังเส้าหยางเช่นกัน
เมื่อระยะห่างระหว่างพวกเขาสั้นลงเหลือสามเมตร ถังเส้าหยางก็ใช้ปลายขวานที่แหลมคมของเขาแทงเข้าไปที่ท้องของราชาวานรเมฆา
เขาใช้ขวานศึกที่ยาวเป็นข้อได้เปรียบ แต่กระนั้นราชาวานรเมฆาก็สามารถตอบสนองได้รวดเร็ว มันปัดขวานศึกออกไปด้วยมือซ้าย
ร่างกายของถังเส้าหยางเสียการทรงตัวจากการปัดป้องการโจมตีของราชาวานรเมฆา และมันก็ทำให้เขาเกือบจะล้ม
“ อื้อ!”
ถังเส้าหยางอุทานด้วยความเจ็บปวดในขณะที่ร่างกายของเขากระเด็นออกไปหลักจากถูกราชาวานรเมฆาโจมตีเข้ามาอีกครั้ง หมัดของราชาวานรเมฆาไม่ใช่เรื่องตลก
ร่างกายของเขากระเด็นไปไกลหลายเมตรและหยุดลงเมื่อเขากระแทกเช้ากับต้นไม้
อั๊ก!
ถังเส้าหยางกระอักเลือด เขาไม่ได้พูดอะไรและยืนขึ้นอีกครั้ง
แต่แล้ว ทันใดน้นเขาก็สามารถสัมผัสได้ถึงอันตราย เขาก้มตัวลงและกลิ้งไปข้างหน้าโดยไม่ลังเล
พรึ่บ! บู้มมมม!
มันเป็นขวานศึกของเขาที่ราชาวานรเมฆาขว้างกลับมา สิ่งนี้ทำให้ต้นไม้ที่อยู่ข้างหลังถูกกระแทกเข้าอย่างจังและหักโค่นลงไป
กระนั้นถังเส้าหยางก็ไม่มีเวลาที่จะไปดึงขวานศึกของเขากลับมาเมื่อเขาสัมผัสได้ว่ามันมีเงาร่างใหญ่กำลังปกคลุมตัวเขาอยู่
บู้มมมม!
เสียงดังก้องกังวานดังมาจากกจุดเดิมที่เขาอยู่ ฝุ่นผงลอยขึ้นปกคลุมร่างกายส่วนล่างของวานรเมฆา
ถังเส้าหยางเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว โดยวนไปรอบๆราชาลิงและวนไปทางข้างหลังและพุ่งเข้าหามัน เขาชกไปที่เท้าซ้ายของราชาวานรเมฆาอย่างสุดกำลัง
เป๊บ!
“ ฮู่ววว!” ราชาวานรเมฆาส่งเสียงคำรามอย่างเจ็บปวดและคุกเข่าลง
หลังจากนั้น ราชาวานรก็หันกลับมาอย่างรวดเร็วและกวาดการโจมตีออกไป
ว้าว!
โชคไม่ดีที่ครั้งนี้มันโจมตีโดนอากาศเปล่า
ถังเส้าหยางตอบสนองอย่างรวดเร็วโดยการปีนขึ้นไปบนหลังของราชาวานรเมฆา เขากระโจนขึ้นไปและยกกำปั้นขึ้นก่อนจะซัดลงไปที่หัวของลิง
แบม!
หัวของราชาวานรเมฆาสั่นสะเทือนและร่างกายของมันก็เซไปมาจากการกระแทกนี้ นี่เป็นโอกาสทองสำหรับเขา
ถังเส้าหยางกระโดดหมุนตัวลงมา เขาวางแผนที่จะพุ่งเข้าใส่ราชาวานรเมฆาอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เขาเงยหน้าขึ้น เขาก็ได้รับการต้อนรับจากเท้าของราชาวานรเมฆา
แม้จะยังมึนหัวอยู่ แต่มันก็ยังสามารถโจมตีถังเส้าหยางได้อยู่
ถังเส้าหยางรับการโจมตีของมันโดยการตั้งการ์ด
บัก!
ลูกเตะของราชาวานรเมฆาส่งถังเส้าหยางลอยกระเด็กออกไป
แบ้มม!
ร่างกายของเขาลอยไปกระแทกกับพื้น แต่มันไม่ได้หยุดอยู่เพียงแค่นั้น ร่างกายของเขายังคงกลิ้งอยู่บนพื้น และมันก็หยุดลงหลังจากที่ร่างกายของเขาชนเข้ากับก้อนหิน มันได้ทิ้งร่องรอยไว้บนพื้นเป็นทางยาว
ถังเส้าหยางยืนขึ้นในทันทีหลังจากนั้น และแม้ว่าเขาจะยืนขึ้น แต่ร่างกายของเขาก็แกว่งไปแกว่งมา
โชคดีที่ราชาวานรเมฆาไม่ได้ไล่ตามเขามา อันที่จริงราชาวานรเมฆาเองก็อยู่ในสภาพเดียวกันกับเขา
“ หึ้ย ไอ้ลิงเวรนั่นมันแข็งแกร่งจริงๆ…” เขาสบถออกมาขณะที่อยู่ในสภาพอาบเลือด เลือดไหลออกมาจากบาดแผลที่เขาได้รับ
หน้าผาก ปาก จมูก และร่างกาย เสื้อผ้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงเนื่องจากเลือด
“ ฉันจะต้องแพ้แน่หากมันยังเป็นแบบนี้ต่อไป…” ถังเส้าหยางพึมพำขณะหายใจแรง
[ผสานวิญญาณ]
เสียงที่กระฉับกระเฉงและตื่นเต้นดังขึ้นพร้อมๆกัน “ ในที่สุดท่านก็เรียกข้าออกมา นายของข้า!”
ร่างจำลองของคารานปรากฏขึ้นด้านหลังของถังเส้าหยาง ร่างของคารานที่สูงกว่าสองเมตรได้มองไปที่ราชาวานรเมฆาและถอนหายใจอย่างผิดหวัง “ คู่ต่อสู้อ่อนแอแต่เอาเถอะ…”
หลังจากนั้น ร่างจำลองของคารานก็กลายเป็นก๊าซสีเขียวและซึมเข้าไปในร่างกายของถังเส้าหยาง
ผิวสีแทนของถังเส้าหยางเริ่มเปลี่ยนไปเป็นสีเขียวและร่างกายของเขาก็ขยายใหญ่ขึ้น กล้ามเนื้อที่อัดแน่นของเขาเองก็โป่งออกมาเมื่อผมของเขาเริ่มยาวขึ้น
ดวงตาสีดำมันวาวของเขาเปลี่ยนเป็นสีเขียวและรอยยิ้มที่ดูป่าเถื่อนก็ปรากฎขึ้นบนริมฝีปากของเขา
“ ฮ่าฮ่าฮ่า… หลังจากเวลาผ่านไปนาน ในที่สุดข้าก็ได้กลับมาสู้อีกครั้ง!”
เสียงที่ตื่นเต้นของคารานดังขึ้นในหัวของถังเส้าหยาง แม้ว่าคารานจะควบคุมร่างกายไม่ได้ แต่เขาก็ยังสัมผัสได้ถึงการต่อสู้ราวกับว่ามันเป็นการต่อสู้ของเขาเอง
ถังเส้าหยางไม่ได้ถูกรบกวนโดยคารานที่กำลังตื่นเต้น ดวงตาของเขามองตรงไปยังศัตรูที่กำลังงงงวยกับการเปลี่ยนแปลงของเขา
“ มานิ่สิ ไอ้หนู ฉันจะขยี้แกให้เละเป็นผุยผงเลย!”
“ ฮ่าฮ่าฮ่า… ใช่เลย ข้าก็ไม่ชอบมันเหมือนกัน ดังนั้นไปบดขยี้มันให้เละกันเลยเถอะ!
ว้าว!
ถังเส้าหยางพุ่งเข้าราชาวานรเมฆาทันทีหลังจากพูดจบ ราชาวานรเมฆาเองเมื่อถูกกระตุ้นโดยท่าทีที่ท้าทายของถังเส้าหยาง มันก็พุ่งตรงไปหาเขาเช่นกัน
แน่นอนว่าถังเส้าหยางไม่ได้โง่ถึงขนาดนั้นที่จะไปต่อสู้กับลิงสูงเจ็ดเมตรโต่งๆ เมื่อระยะห่างระหว่างทั้งสองสั้นลงเหลือสามเมตร เขาก็เปิดใช้งานสกิลของเขา
[สงครามร่ำไห้]
สกิลพิเศษนี้มาจากการผสานวิญญารร่วมกับคาราน นักรบผู้ยิ่งใหญ่
ถังเส้าหยางเปิดปากกว้างโดยไม่รู้ตัวและกู่ร้องออกมา
ย้ากกก!
ผลของสกิลนี้ทำงานในทันที มันทำให้ราชาวานรเมฆาหยุดลงอย่างกะทันหัน หัวมันสั่นและร่างกายของมันก็สั่น มันต้องใช้เวลาในการฟื้นสติของมัน
นอกจากนั้น ถังเส้าหยางเองก็ได้ยินเสียงหุ่นยนต์ดังขึ้นในหัวของเขา
[ เปิดใช้งานสงครามร่ำไห้ เพิ่มค่าคุณสมบัติของคุณ 20% เป็นเวลาห้านาที ]
ด้วยค่าคุณสมบัติพิเศษที่ได้รับมานี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของถังเส้าหยางก็กว้างขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ไม่มีทางที่ถังเส้าหยางจะพลาดโอกาสทองเช่นนี้ อย่างไรก็ตาม แทนที่จะรีบพุ่งเข้าไปหาราชาวานรเมฆา เขาก็ยังคงอยู่ที่เดิม เขาใช้สกิลอื่น
[ ขวานคลั่ง ]
เป็นอีกครั้งที่ราวกับว่ามือของเขาขยับไปเอง เขายกมือทั้งสองข้างขึ้น จากนั้นก๊าซสีเขียวโปร่งแสงก็ก่อตัวเป็นรูปขวานในมือทั้งสองข้างของเขา
ขวานนี้ยาวครึ่งเมตร จากนั้นถังเส้าหยางก็ขยับร่างกายโดยอัตโนมัตี
ว้าว!
มือของเขาทำการขว้างขวานไปยังเป้าหมาย ขวานโปร่งแสงสองอันที่สร้างจากก๊าซสีเขียวถูกโยนไปทางราชาวานรเมฆา
ขวานหมุนไปในอากาศ และมันก็พุ่งเข้าหาราชาวานรเมฆาด้วยความเร็วอันน่าสะพรึงกลัว
กระเด็น!
ขวานทั้งสองตอกเข้าที่ไหล่ของราชาวานรเมฆา และผลักมันให้ล้มลง
กรอร์!
เสียงคำรามที่เจ็บปวดหลุดออกมาจากปากของราชาวานรเมฆา อย่างไรก็ตาม ถังเส้าหยางก็ไม่แสดงความเมตตาใดๆ เขาพุ่งเข้าหาราชาวานรเมฆาที่กำลังทรุดอยู่และกระโดดขึ้นไปที่จุดอ่อนของมัน
เขายิ้มจนปากแทบฉักจากนั้นก็…
แบม! แบม! แบม!
ถังเส้าหยางซัดหมัดไปที่ใบหน้าของลิง
เสียงคำรามดังขึ้นเรื่อยๆเมื่อความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้ามาบนใบหน้าของมันนั้นเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยค่าคุณสมบัติโบนัสอีก 20 เปอร์เซ็นต์จากสกิลก่อนหน้านี้ มือแต่ละข้างของเขาจึงเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังที่น่าสะพรึงกลัว
“ มาจบเรื่องนี้ด้วยสกิลที่สามกันเถอะ!”
[แยกปฐพี]
เช่นเดียวกับเมื่อก่อน ส่วนหนึ่งของร่างกายของเขาเริ่มขยับไปเอง และคราวนี้มันก็เป็นเท้าขวาของเขา เขายกเท้าขวาขึ้นและกระทืบลงไปที่ร่างฝั่งขวาของราชาวานรเมฆา
สาด!
ทันทีที่เท้าขวาของเขาแตะถึงพื้น เลือกก็กระฉูดออกมาจากร่างของราชาวานรเมฆา
มันกระตุกเล็กน้อยก่อนที่มันจะปล่อยร่างกายของมันอย่างอ่อนแรง ดวงตาสีแดงของมันเริ่มหรี่ลง และลิงที่ดูดุร้ายก่อนหน้านี้ก็ได้อ่อนแรงลงเรื่อยๆ
ถังเส้าหยางไม่ได้จบชีวิตของราชาวานรเมฆาในทันที เขาไปเก็บขวานศึกกลับมาแล้วเดินไปที่ส่วนหัวของราชาวานรเมฆา
เขามองลงไปที่ลิงและพูดว่า “ มีอะไรจะสั่งเสียไหม?”
ราชาวานรเมฆาอ้าปากและคำรามเบาๆ อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้มันก็ทำให้ถังเส้าหยางรู้สึกประหลาดใจ เพราะเขาสามารถเข้าใจสิ่งที่มันต้องการจะสื่อได้
“ กรอว์…กร๊อว์l… กรอว์…” [ มนุษย์ เจ้าเป็นนักรบผู้ยิ่งใหญ่… เจ้าแข็งแกร่งกว่าราชาองค์นี้… และข้าก็มีคำขอสุดท้าสำหรับเจ้า นักรบผู้ยิ่งใหญ่]
เสียงนี้ได้ถูกแปลโดยตรงไปยังหัวของเขา
“ พูดมา! ฉันจะทำให้ตรวบใดที่ฉันทำได้!”
“ กรอว์… กร้อว์!!” [ นักรบผู้ยิ่งใหญ่ เจ้ายินดีที่จะนำพาเผ่าวานรเมฆาของข้าไปด้วยหรือไม่…? ไม่สิ โปรดนำเผ่าวานรเมฆาของข้าไปสู่จุดสูงสุดด้วย]
ในเวลาเดียวกัน เสียงหุ่นยนต์ก็ดังขึ้นในหัวของเขา
[ คุณยินดีที่จะยอมรับเผ่าวานรเมฆาเข้ามาเป็นข้าราชบริพารของคุณหรือไม่? ใช่/ไม่ใช่?]
ดวงตาของถังเส้าหยางเป็นประกายและโดยไม่ต้องคิด เขาเลือกใช่
[ ยินดีด้วย! เผ่าวานรเมฆาได้กลายมาเป็นข้าราชบริพารของจักรวรรดิถังเรียบร้อยแล้ว! คุณได้รับรางวัล +1 เลเวลและ 5 คะแนนสกิล]
“ กรอว์ … ” [ขอบคุณ นักรบผู้ยิ่งใหญ่]
ว้าว!
หลังจากนั้นถังเส้าหยางก็ตัดศีรษะศัตรูของเขาและชูมันขึ้นราวกับเป็นถ้วยรางวัล
[ คุณได้เลเวลอัพแล้ว! ]
[ คุณได้รับคะแนนค่าคุณสมบัติ 2 คะแนน! ]
[ ยินดีด้วย! คุณได้ยึดครองดินแดนแห่งหมอกได้สำเร็จ! คุณได้รับ +1 เลเวลและ +5 คะแนนสกิล]
