ยิงธนูเป็นกีฬาที่ขึ้นอยู่กับช่วงเวลาเป็นอย่างมาก ดังนั้นจึงไม่เป็นไปไม่ได้ที่จะยิงได้ 6 คะแนนหลังจากที่ยิงครั้งแรกได้ 9
ในทำนองเดียวกันการยิงธนูก็ขึ้นอยู่กับทักษะเช่นกัน
ในการแข่งขันขนาดใหญ่เช่นการแข่งขันชิงแชมป์แห่งชาติเป็นเรื่องยากที่จะมีคนยิงได้ 6 คะแนนถึง 2 ครั้ง
ในสถานการณ์เช่นนี้หากไม่ใช่ว่าความคิดของฟ่านหยูผันผวนอย่างรุนแรงก็ย่อมแสดงว่าตัวเขาจงใจ
ในตอนนี้หานเทียนฟู่เป็นคนที่รู้เรื่องนี้ดีที่สุด
ซ่งเฟิงรู้สึกกลัวอย่างมากในตอนนี้ เขาไม่คาดคิดเลยว่าเอซของทีมที่เขาเคยพึ่งพาในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ตัวหลักของทีมจะทำผิดพลาดถึง 2 ครั้งในวันเดียวกัน
ในครั้งแรกที่เขายิงได้ 6 คะแนน ต่งจี้ก็สามารถดึงสถานการณ์กลับมา แต่หลังจากนั้นเขาก็มายิงได้ 6 คะแนนอีกความฝันที่จะชนะและเข้ารอบต่อไปกลายเป็นอากาศทันที
ท้ายที่สุดหานเทียนฟู่ก็เป็นหนึ่งในนักยิงธนูชั้นยอดในประเทศ จิตใจของเขามีความมั่นคงอย่างมากจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะแสดงความผิดพลาดออกมาอย่างนี้
เมื่อพวกเขาตระหนักถึงสิ่งนี้ทุกคนก็หมดกำลังใจ
ในท้ายที่สุดความพยายามทั้งหมดก็ไร้ผล
เมื่อฟ่านหยูก้าวออกมาเขาก็มองไปที่ซ่งเฟิง แม้ว่าจะมีความเสียใจอยู่บ้างแต่ด้วยแรงกระตุ้นในใจทำให้เขารู้สึกพึงพอใจเช่นกัน
กลุ่มสุดท้ายที่ปรากฏคือหานเทียนฟู่และถังเอี๋ยน
ทีมงานผู้ฝึกสอนของทีมเซี่ยงไฮ้มีสีหน้าผ่อนคลายกันแล้ว แม้จะไม่ได้กระโดดโลดเต้นแต่ทุกคนก็รู้ว่าพวกเขากำลังมีความพึงพอใจอยู่
“ช่องว่างสามคะแนนมณฑลเจ้อเจียงกลับทำหลุดลอยไป” ในสตูดิโอ CCTV หยางเจียนกล่าวด้วยความเสียดายอย่างยิ่งการแสดงออกของถังเอี๋ยนนั้นยอดเยี่ยมมาก แต่เพื่อนร่วมทีมของเขากลับเป็นตัวฉุดรั้งนับเป็นเรื่องที่น่าเสียดายอย่างมาก
“ ดูเหมือนว่าชัยชนะจะเป็นของเราแล้ว?”หานเทียนฟู่อดไม่ได้ที่จะพูดขณะที่เขาเดินไปที่สนามยิง
เขาแสดงท่าทีของผู้ชนะด้วยการมองไปยังถังเอี๋ยนพร้อมกับยิ้มอย่างเหยียดหยาม
“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้วหากนายทำได้มากกว่า 17 แต้ม” ถังเอี๋ยนตอบกลับ
หานเทียนฟู่ตะลึงแต่แล้วเขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
ด้วยช่องว่างขนาดใหญ่เช่นนี้เขาจะพ่ายแพ้ได้อย่างไร?
เมื่อทั้งสองไปถึงสนามแข่งขันการสนทนาก็หยุดลง
หลังจากที่หานเทียนฟู่เดินไปที่สนามแข่งขันเขาก็พร้อมที่จะยิง
หลังจากผู้ตัดสินชี้ให้เห็นว่าเกมสามารถดำเนินต่อไปได้เขาหยิบลูกศรจากซองลูกศรและเคาะมันเพื่อเริ่มการยิง
ทันใดนั้นลมก็พัดเข้ามาในสถานที่จัดงาน
การแข่งขันยิงธนูขนาดใหญ่จัดขึ้นกลางแจ้ง แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในสถานที่กึ่งปิด แต่สายลมก็ไม่สามารถควบคุมได้
นักธนูต้องปรับตัวและคำนึงถึงลมเมื่อจะเริ่มการยิงเว้นแต่จะมีลมแรงมากเกินไป
หานเทียนฟู่ขมวดคิ้วเล็กน้อยนี่ไม่ใช่เวลาที่ลมจะพัดมาเลย
แต่เขาเป็นผู้เล่นที่มีประสบการณ์มาก หลังจากปรับมุมของลูกศรแล้วเขาก็ยิง
ฟิ้วว!
“ ตูม!”
เสียงอู้อี้ลูกศรเขาสามารถยิงฝ่าลมแรงได้สำเร็จคว้า 8 คะแนนมาได้ในครั้งนี้
ชิวอ้านกั๋วลุกขึ้นและชูกำปั้น แน่นอนเขารู้สึกถึงสายลมที่พัดมาแต่หานเทียนฟู่สามารถยิงได้ 8 แต้มถือว่าเป็นการเล่นที่ยอดเยี่ยม
สายลมยังคงดำเนินต่อไปและหานเทียนฟู่ก็พยายามอย่างไม่ลดละที่จะจัดการกับสายลมให้ได้ ท้ายที่สุดเขายิงได้อีก 8 คะแนน
แม้ว่าผลของลูกศร 2 ดอกจะได้เพียง 16 คะแนน แต่ในกรณีที่สายลมพัดมาอย่างรุนแรงเช่นนี้การได้ 16 คะแนนก็ถือว่ายอดเยี่ยมมากแล้ว
หลังจากเขายิงจบชิวอ้านกั๋วก็ลงมากอดหานเทียนฟู่
สายลมยังคงดำเนินต่อไป
คนสุดท้ายที่ยิงคือถังเอี๋ยน
ในทางทฤษฎีถังเอี๋ยนยังมีโอกาสที่จะเป็นผู้ชนะ
แต่ในกรณีของสายลมที่พัดมานี่เป็นเรื่องยากกว่าปกติมากมาย
หากต้องการชัยชนะเขาต้องยิงถึง 10 แต้ม 2 ครั้ง ถึงแม้จะอยู่ในสถานการณ์ปกติมันก็ค่อนข้างยากที่จะทำได้นับประสาอะไรกับลมที่พัดมาแรงขนาดนี้
โดยปกติแล้วมันเป็นไปไม่ได้!
ถังเอี๋ยนหายใจเข้าลึก ๆ และไม่ได้เริ่มทันที เขาเริ่มปรับน้ำหนักวาดของคันธนูในจุดนั้นแทน
คันธนูสามารถปรับได้หลายระดับเพื่อเพิ่มความแรงของลูกธนู แต่เนื่องจากนี่เป็นการแข่งขันระดับชาติพวกเขาจึงใช้คันธนูที่สามารถปรับได้ขั้นสูงสุดเท่าที่สามารถปรับได้
อย่างไรก็ตามมีผู้เล่นเพียงไม่กี่คนที่จะทำการปรับเปลี่ยนในเรื่องนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างเกมเพราะโดยปกติมันไม่ได้เพิ่มมากขึ้นนักเว้นแต่จะปรับน้ำหนักอย่างมากซึ่งจะส่งผลต่อการเล่นของนักกีฬาโดยตรง
นักธนูทั่วไปได้รับการฝึกฝนโดยใช้น้ำหนักคงที่เพื่อให้เชี่ยวชาญความรู้สึกและถังเอี๋ยนเพิ่มปอนด์มากขึ้นในเวลานี้ดูเหมือนจะไม่มีความหมายมากนักน้ำหนักที่มากขึ้นจะทำให้นักยิงธนูใช้ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อมากขึ้นซึ่งจะส่งผลต่อการยิงเป็นอย่างมาก
การเคลื่อนไหวของเขาดึงดูดความอยากรู้อยากเห็นและความสงสัยของทุกคน
ถังเอี๋ยนปรับปอนด์ต่อหน้าสาธารณชน
ทีมเซี่ยงไฮ้อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ
จุดประสงค์ของถังเอี๋ยนดูเหมือนจะเพิ่มจำนวนปอนด์เพื่อขจัดผลกระทบของสายลม แต่ลูกศรนั้นเบาเกินไปและเมื่อถึงระยะ 70 เมตรหลังจากนั้นจะสูญเสียพลังไป
อย่างไรก็ตามถังเอี๋ยนดูเหมือนจะมั่นใจมาก เขาหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเอาลูกศรจากซองลูกศรเคาะมันเบาๆและเริ่มขึ้นสาย
เขาดึงสายธนูไปด้านหลังจนสุดกล้ามเนื้อและมือของเขาเป็นสีขาวซีด แต่คันธนูของเขามั่นคงอย่างยิ่ง
สิ่งนี้ดึงดูดสายตาของทุกคนถังเอี๋ยนปรับน้ำหนักการวาดได้เท่าไหร่?
หลังจากเสร็จสิ้นการปรับความตึงก่อนถังเอี๋ยนก็เอนคันธนูเข้ากับแก้มของตัวเองอย่างมั่นคงและกระพริบตาเริ่มเล็ง
หลังจากพบวิถีที่ดีที่สุดสำหรับลูกศรแล้วเขาก็ไม่ลังเลและคลายมือออก
“ฟิ้วว!”
“โว๊ะ!
ลูกศรพุ่งผ่านอากาศราวกับดาวตกเส้นทางการบินของลูกศรนั้นพุ่งไปตรงๆไม่คดเคี้ยว
“ ตูม !!”
ฉากนี้ตามมาด้วยเสียงเชียร์
10 แต้ม!
ถังเอี๋ยนยิงได้ 10 แต้มจริงๆ!
ขนาดลมแรงอย่างนี้ถังเอี๋ยนก็ยังยิง 10 คะแนนได้จริงๆ!
ชิวอ้านกั๋วและทีมเซี่ยงไฮ้ที่เหลือต่างก็ตกตะลึง
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร? !
ด้วยสายลมอย่างนี้ ถังเอี๋ยนจะยิง 10 คะแนนได้อย่างไร!
หลังจากถังเอี๋ยนยิงลูกศรลูกแรกเขาก็นวดแขนโดยไม่รู้ตัวการปรับจำนวนปอนด์จาก 60 เป็น 70 กล้ามเนื้อของเขาเหนื่อยล้าเป็นอย่างมากและถ้าเขาไม่ดูแลมันให้ดีกล้ามเนื้อเขาจะบาดเจ็บ
ถ้าเขาไม่มีความสามารถ 60% ของหลี่กวงเขาก็จะไม่กล้าลองอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกอื่น ถึงเขาจะไม่ได้รับความสามารถ 100% ของหลี่กวงก็ตามแต่มันเป็นวิธีเดียวที่เขาสามารถทำได้
โชคดีที่เขายิง 10 แต้มได้สำเร็จ
ยังเหลือลูกศรอีกลูก
เมื่อผู้ชมเห็นถังเอี๋ยนหยิบลูกศรที่สองออกมาพวกเขาก็เงียบลงทันที
