ตอนที่ 21 หนังสือมนต์มังกร (1)
เมื่อเริ่มตกดึกงานเลี้ยงอาหารค่ำก็ได้สิ้นสุดลงและเหลือไว้แต่ความเงียบงัด ไม่มีงานเลี้ยง ไม่มีไวน์ ไม่มีเสียงหัวเราะเหลืออยู่เลยแม้แต่อย่างเดียว
‘พิเศษจริง ๆ’
ในปราสาทของเมืองโมเกรียน ภายในห้องนอนของเจ้าชาย
เจ้าชายนั้นระลึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านในขณะที่ดื่มไวน์ เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าและยิ่งเขาคิดมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งสนใจมากขึ้นเท่านั้น
‘เด็กชายคนนั้นจะทรงพลังได้อย่างไร’
เขาสนใจจอมเวทย์สายลับคนนั้นหรือไม่?
ไม่ เขาไม่เคยสนใจเลย
แต่มันก็เป็นความจริงที่ว่าเอียนนั้นชนะการต่อสู้กับเซซิเลีย
นั่นเป็นเหตุการณ์การที่จะดึงความสนใจของเจ้าชาย
‘ฉันคิดว่าพรสวรรค์ของเขานั้นเกินจริง’
เจ้าชายยังรู้ความหมายของการเป็นจอมเวทย์ขั้นที่ 3
เขาได้ยินมาว่าจอมเวทย์ส่วนใหญ่จะไม่สามารถเชี่ยวชาญได้มากกว่าขั้นที่ 2 ได้ น้อยคนนักที่จะก้าวข้ามขั้นที่ 2 ไปได้
เจ้าชายเริ่มมีความต้องการให้เอียนเข้ามาเป็นพวก
‘หัวหน้าโอริเวอร์อยู่ทางขวาของฉันส่วนเด็กชายนั่นอยู่ทางซ้ายของฉัน… .. ‘
โอลิเวอร์ผู้ซึ่งมีความสามารถมาถึงระดับหัวหน้าของนักดาบแล้ว
เอียนซึ่งมีศักยภาพที่คาดเดาไม่ได้อีกมากที่ยังอยู่ภายในตัวเขา
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเจ้าชายนั้นสามารถทำให้ทั้งสองคนนั่นจงรักภักดีต่อเขา?
ทุกคนจะไม่คลานอยู่ภายใต้เท้าของเขาหรือ?
รวมถึงพี่น้องเจ้าชายที่น่ารำคาญในวังและแม้กระทั่งจอมเวทย์ผู้หยิ่งผยองของหอคอยงาช้างก็จะต้องสยบแทบเท้าเขาอย่างแน่นอน
‘แต่ต้องทำอย่างไรละ?’
เขาไม่เคยตีสนิทหรือซื้อใจของใครบางคนในชีวิตของเขาเลยสักคนเดียว
เขาไม่รู้วิธีที่จะทำให้คนหันมาจงรักภักดีต่อเขา
‘ใช่แล้ว! ฉันต้องเป็นเหมือนพ่อของฉัน’
เขาเห็นการกระทำของพ่อในหลาย ๆ ครั้ง
พ่อเคยให้รางวัลแก่พวกเขาสำหรับการทำคุณงามความดี
มันคงไม่ยากขนาดนั้นหรอกมั้ง
มันไม่มีอะไรยากเลยใช่ไหม
” โอริเวอร์ “
” มีอะไรให้รับใช้ขอรับ “
“ เด็กชายคนั้นไปพาเขามาที่นี่ ”
โอลิเวอร์เข้าใจถึงความตั้งใจของเจ้าชาย
เขาสั่งให้ทหารคนอื่นไปพาตัวเอียนมา
“ ฉันได้ยินมาว่าท่านอยากพบฉันเหรอ “
“ โอ้ คุณมาแล้ว ยินดีต้อนรับ ”
เจ้าชายต้อนรับเอียนด้วยรอยยิ้มและทำหน้าใสซื่อ
มันตรงกันข้ามมากเมื่อเทียบกับครั้งแรกที่เขาได้พบกับเอียนเมื่อเย็นที่ผ่านมา
เขาเปลี่ยนทัศนคติของเขาไปมาก
ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้สึกอับอายเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยสินะ
“ เหตุผลที่ฉันเรียกหาคุณคือ… .. ใช่ฉันรู้สึกว่ามันเป้นการกระทำที่กล้าหาญมาก สายลับเป็นหนึ่งในจอมเวทย์ขั้นสูงใช่ไหม? แต่คุณก็ประสบความสำเร็จในการจับกุมเธอ คุณก็ทำคุณงามความดีที่มากมายนัก ”
“ ขอบคุณท่านมาก เจ้าชาย ”
เจ้าชายพูดต่อด้วยความมั่นใจมากขึ้น
ดูเหมือนเขาจะคิดว่าเขาเป็นกษัตริย์ผู้ที่มีอำนาจมากมายอยู่ในมือ
” ดังนั้นฉันต้องการให้รางวัลแก่คุณเป็นพิเศษ มีรางวัลใด ๆ ที่คุณต้องการหรือไม่? เงิน ทองคำหรือที่ดินไม่ว่าคุณจะขออะไรฉันจะรับฟังและให้รางวัลนั่นกับคุณ ”
เอียนแทบหยุดตัวเองจากการขำไม่ได้
เจ้าชายกำลังเลียนแบบพ่อของเขา?
เจ้าชายนั้นเลียนแบบได้แย่มาก
‘ฉันไม่มีอะไรจะขอจากเขา’
มันเป็นเรื่องจริง
ไม่มีอะไรที่จะขอให้เจ้าชายนั้นมอบให้
บางทีจักรพรรดิของหอคอยคนปัจจุบันอาจทำตามคำขอของเขาได้แต่ไม่ใช่กับเจ้าชาย
เจ้าชายคนนี้จะสามารถให้เงินเขาได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น
‘จริง ๆ แล้วฉันสามารถขออะไรก็ได้สินะ’
ทันใดนั้นเอียนก็นึกถึงคำขอที่เหมาะสม
เอียนไม่แน่ใจว่าเจ้าชายจะอนุญาตหรือไม่ แต่ก็คุ้มค่าที่จะลองดู
“ แล้ว … ”
“ คุณพูดออกมาได้เลย ”
“ ถ้าท่านยอมให้ฉันไป ฉันอยากไปเยี่ยมชมซากปรักหักพังของหอคอยงาช้างเก่าก่อนที่จะไปยังพระราชวัง ”
“ ซากหอคอยงาช้างเก่า ”
ซากปรักหักพังของหอคอยงาช้างเก่า
มันเป็นซากปรักหักพังที่เคยมีหอคอยงาช้างตั้งอยู่เมื่อหนึ่งร้อยปีก่อน
ไม่เหมือนหอคอยงาช้างที่สร้างขึ้นมาใหม่ในปัจจุบัน มันตั้งอยู่ห่างจากพระราชวังมาก
มันเป็นการร้องขอที่ง่ายและเล็กน้อยสำหรับเจ้าชาย
คำขอที่เจ้าชายไม่เข้าใจ
เจ้าชายคาดว่าเอียนจะขอเงินหรือทรัพย์สินเงินทอง
แต่สิ่งที่เอียนต้องการคือการไปเยี่ยมชมซากปรักหักพังที่ไร้ค่านั่น
อย่างที่เจ้าชายคิดไว้เอียนเป็นเพียงแค่เด็กไร้เดียงสา
ต่างจากเจ้าชายคนอื่น ๆ แม้จะยังเด็ก แต่ต่างก็ยังต้องการบัลลังก์
‘นั่นนับว่าเป็นคำขอที่ง่ายมาก’
มันไม่ได้อยู่ในเส้นทางไปยังพระราชวัง
อย่างไรก็ตามมันก็ไม่ได้ไกลจากเส้นทางเดิมมากนัก
“ ถ้านั่นคือสิ่งที่คุณต้องการฉันจะอนุญาต ”
เอียนหัวเราะในใจเพราะมันเป็นตามแผนของเขา
ดูเหมือนว่าเขาจะสามารถดำเนินแผนการไปได้เร็วกว่าที่เขาคิดไว้มาก
สิ่งที่ซ่อนอยู่ที่ใต้ดินของซากหอคอยงาช้างเก่า
‘หนังสือมนต์มังกร’
หนังสือโบราณที่เอียนค้นพบเมื่อไม่กี่ปีก่อนที่เอียนจะตายในอดีตของเขา
หนังสือนั่นมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการค้นคว้าเกี่ยวกับเวทย์มนตร์เวลา
แม้แต่เอียนก็ยังไม่สามารถเข้าใจมันได้ทั้งหมด แต่เขาก็สามารถเข้าใจภาษามังกรได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น
หนังสือเล่มเดียวที่บันทึกสิ่งที่สำคัญ ๆ ไว้มากมาย
‘คราวนี้ฉันจะเข้าใจมันได้มากขนาดไหน?’
มันเป็นความอยากรู้อยากเห็นตามธรรมชาติของผู้ที่เป็นจอมเวทย์
เอียนรู้สึกว่าหัวใจของเขากำลังเต้นอย่างรุนแรงที่จะได้ไปหาหนังสือเล่มนั้น
หอคอยที่สูงที่สุดซึ่งอยู่ใกล้กับท้องฟ้าแห่งกรีนริเวอร์ที่สุด
หอคอยงาช้างเป็นศูนย์กลางแห่งเวทย์มนตร์และเป็นเหมือนคลังสมบัติของข้อมูลมากมาย
ในนั้นทุกคนได้รับตราประทับมานา
จอมเวทย์ทุกคนที่ลงทะเบียนอยู่ในนั้นจะได้รับการทดสอบสำหรับตราประทับมานา
ไม่เพียง แต่นักเรียนของโรงเรียนจอมเวทย์ แต่ยังรวมไปถึงจอมเวทย์ของหอคอยงาช้าง
มันเป็นแบบทดสอบที่ยากเนื่องจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในดินแดนทางเขตเหนือ
“ ไม่มีอะไรที่เปิดเผยอย่างชัดเจน เราไม่รู้ด้วยซ้ำถึงความหมายของตราประทับใช่ไหม? นอกจากนี้ชายที่มีหน้ากากยังไม่ถูกจับกุม ดังนั้นข้อมูลเดียวที่เรามีคือพยานหนุ่ม “
รวมถึงฮาเบิร์ตและอาร์ชเมจของหอคอยงาช้างก็อยู่ที่นั่น
พวกเขารวมตัวกันอย่างเร่งด่วนในสภาเพื่อหารือสองเรื่องที่สำคัญ
“ ในอีกทางหนึ่งเธอก็อุทิศตัวเองเพื่อหอคอยงาช้างและอาณาจักรมาเป็นเวลานาน เธออาจถูกกล่าวหาอย่างไม่เป็นธรรมก็ได้ ยิ่งไปกว่านั้นเจ้าชายก็อยู่ที่นั่นใช่มั้ย คุณก็รู้ใช่ไหมว่าเขาไม่ค่อยชอบคนในหอคอยงาช้าง ”
แน่นอนที่สุดคือเซซิเลีย
ที่หอคอยงาช้างหนึ่งใน 3 คนนั้นถูกสงสัยว่าเป็นสายลับของประเทศอื่นหรือกลุ่มศัตรู นอกจากนี้สายลับยังเป็นจอมเวทย์ขั้นที่ 3 ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดความไว้วางใจในหอคอยงาช้างจะเกิดขึ้นได้ยาก
“ ดังนั้นจนกว่าจะถึงเวลาที่เรานั้นจะตรวจสอบปัญหาด้วยมือของเราเอง หอคอยงาช้างจะไม่สนใจข้อสงสัยทั้งหมดของ เซซิเลียมันเป็นคำสั่งของผู้คุมหอคอย ”
นั่นเป็นปฏิกิริยาจากหอคอยงาช้าง
มันเป็นกลุ่มคนที่มักจะมีอคติต่อคนภายในด้วยเสมอ
กลุ่มคนที่รวมตัวกันด้วยความภาคภูมิใจและเป็นจอมเวทย์
พวกเขาแข็งแกร่ง แต่ก็มีจำนวนน้อย
ดังนั้นพวกเขาจึงต้องมีความหนักแน่นในสายสัมพันธ์ให้มากเท่าที่จะทำได้
มีกับดักและการโจมตีรออยู่เสมอสำหรับผู้ที่มีพลังแข็งแกร่งเช่นนี้
เพื่อความปลอดภัยจากการจู่โจมจำนวนมาก นอกจากนี้ยังเพื่อเอาชนะผู้อื่นเพื่อให้อยู่ภายใต้เท้าของพวกเขา มันคือ เอกลักษณ์ของหอคอยงาช้าง
“ และเป็นพยานของเหตุการณ์นี้ที่คุณอาจเคยได้ยินมาก่อน ”
ทันใดนั้นจอมเวทย์ก็เบิกตากว้าง
แม้สำหรับพวกเขาเอียนก็เป็นคนที่น่าสนใจและลึกลับเช่นกัน
“ เราจะกำหนดสถานะของเขาได้อย่างไร ”
การดำรงอยู่ของเอียนเป็นมากกว่าเรื่องที่น่าสนใจสำหรับจอมเวทย์บางคนเสียอีก
เอียนเป็นประเด็นที่ร้อนแรงในหองาช้างในขณะนี้
“ จากข้อมูลที่เราเก็บรวบรวมมาระดับเวทย์มนตร์ของเด็กคนนี้อย่างน้อยต้องอยู่ขั้นที่ 2 หรืออาจจะมากกว่านั้น ”
หลังจากคำพูดของฮาเบิร์ตทุกคนเริ่มส่งเสียง
ตั้งแต่ที่พวกเขาเคยได้ยินข่าวลือของเด็กนั่นพวกเขาก็เกิดความคาดหวัง
อย่างไรก็ตามการยืนยันอย่างเป็นทางการของหอคอยมีระดับที่แตกต่างกันเมื่อเทียบกับความคาดหวังของแต่ละคน
ระดับความสามารถของเอียนไม่ใช่เพียงปัญหาเดียว
ความจริงที่ว่าเอียนนั้นสามารถใช้เวทย์มนตร์ที่พวกเขาไม่เคยได้เรียนรู้มาก่อนได้นั่นคือปัญหาที่ใหญ่ที่สุด
“ ดังนั้นหอคอยงาช้างจะดำเนินการตรวจสอบด้วยประสิทธิภาพที่สูงขึ้น ”
การสืบสวนเพื่อเปิดเผยทุกอย่างเกี่ยวกับเอียน
จะต้องใช้พลังของจอมเวทย์ซุ้มประตู
“ คิดดูสิ เขาไม่เคยเรียนรู้เวทมนต์จากคนอื่น เขาบอกว่าเขาถูกเลี้ยงดูมาเหมือนเด็กธรรมดาแต่แล้วสภาพแวดล้อมแบบไหนละที่เขาถูกเลี้ยงดูมาโดยพ่อแม่ของเขา ด้วยพลังทั้งหมดของหอคอยงาช้างเราจะค้นพบทุกสิ่ง ดังนั้นเราต้องการความช่วยเหลือจากคุณ ”
ทุกคนมีความเห้นที่ตรงกันเพรราะทุกคนพยักหน้า
หากมีสิ่งที่น่าสงสัยพวกเขาจำเป็นต้องค้นหาทุกสิ่งเพื่อให้ได้มาซึ่งคำตอบ
พวกเขามีตัวอย่างอย่างเซซิเลียแล้ว
“ อย่างไรก็ตามหากไม่มีปัญหาหลังจากการตรวจสอบก็จะหมายความว่าข้อสงสัยทั้งหมดที่มีต่อเอียน เพจ นั้นไม่ถูกต้อง…. ”
“ จากนั้นเราก็ต้องยอมรับมันกับการกระทำของเรา ”
ถ้ามันได้ผลออกมาว่าเขาเกิดมาเพื่อเป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริง พวกเขาจะต้องยอมรับว่าเด็กชายเอียนนั้นมีความสามารถที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้
เขาเป็นอัจฉริยะที่มีความสามารถเปรียบได้กับ ‘จอมเวทย์คนแรก’
“ เพื่อให้เราสามารถวางแผนอนาคตของเราได้ แผนการที่จะปลูกฝังเด็กคนที่สองต่อจาก ‘จอมเวทย์คนแรก’ ให้เป็นพันธมิตรของเราและเป็นเครื่องมือที่จงรักภักดีของหอคอยงาช้าง “
ท่านลอร์ดพูดถึงเพียงหอคอยงาช้างเท่านั้นไม่ใช่ทั้งจักรวรรดิ
เขาไม่ได้เรียกเอียนว่าเป็นสมาชิกของหอคอยงาช้าง แต่เขาเรียกเอียนว่าเครื่องมือที่จงรักภักดี
“ เราจะไม่สามารถควบคุมเขาได้เพียงแค่ให้ของรางวัลกับเขาและทำให้เขาเป็นที่โปรดปราน เราจำเป็นต้องสร้างวิธีของเราเองวิธีที่หอคอยงาช้างสามารถทำได้ ”
จอมเวทย์ที่เข้าร่วมประชุมพยักหน้า
โชคดีที่เอียนยังเป็นเด็ก
แม้ว่าเขาจะมีพลัง แต่เขาก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะ
สำหรับหอคอยงาช้างพวกเขาคิดว่ามันเป็นข้อดี
“ เราจะสามารถควบคุมเด็กชายคนนี้ได้อย่างง่ายดายใช่มั้ย ”
End..
