รถเมล์สาย 18 – ตอนที่ 0 อารัมภบท

บทที่ 0 อารัมภบท

          ตกกลางคืน ถนนที่เร่งรีบและคึกคักค่อยๆเงียบลง

          ในส่วนลึกของถนนเส้นหนึ่งมีป้ายหยุดรถประจำทางที่ถูกทิ้งร้างไว้นานแล้ว

          แสงจากหลอดไฟข้างๆป้ายรถเมล์เก่ามากและกระพริบริบหรี่ ดูน่าวังเวง

          บริเวณป้ายเต็มไปด้วยฝุ่น แต่ถ้าสังเกตดีๆ ยังคงพอมองเห็นข้อมูลของสายรถเมล์ที่วิ่งรับส่งผู้โดยสาร

          รถเมล์สาย  18   เริ่มต้นจากสวนสนุกเมือง  X  มองเห็นเพียงจุดเริ่มต้น ส่วนจุดหมายปลายทางของรถเมล์สายนี้ไม่รู้ว่าถูกอะไรขูดลบออก

          เที่ยงคืน

          บนถนนไร้ผู้คนสัญจร ร้านค้าโดยรอบต่างก็ปิดร้านและดับไฟนีออนหน้าร้านกันหมด

          บนถนนซึ่งไม่มีไฟถนน พอร้านรวงปิดไฟหน้าร้านหมด ถนนทั้งสายก็ตกอยู่ในความมืด มีเพียงแสงไฟจากหลอดเก่าๆของป้ายหยุดรถเมล์เท่านั้นที่ยังไม่ดับและกระพริบริบหรี่…

          “ เหง่งหง่าง !  เหง่งหง่าง !”

          ระฆังของโบสถ์บนถนนอีกสายไม่ไกลจากถนนสายนี้ได้ดังขึ้นตอน  24.00  น .  ที่ป้ายรถเมล์ที่ถูกทิ้งร้างแห่งนั้น ได้มีรถเมล์เก่าๆที่ดูเหมือนถูกทิ้งร้างนานแล้วมาจอดอยู่ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่

          รถเมล์ดูทรุดโทรมมาก มีหน้าต่างแตกหลายบาน ตัวถังเต็มไปด้วยสนิม มีเพียงแสงไฟบนรถเท่านั้นที่ยังส่องแสงสว่างอยู่จางๆ

          “ สาย  18”

          ครืด !

          ทันใดนั้น ประตูรถก็ค่อยๆเปิดออก  60  วินาทีต่อมา ประตูก็ค่อยๆปิดลงอย่างช้าๆ จากนั้นเสียงเครื่องยนต์ก็ดังขึ้น รถเมล์ค่อยๆเคลื่อนตัวหายไปในถนนที่มืดมิด

          รถเมล์ผีสาย  18  เป็นเหตุการณ์สยองขวัญที่เล่ากันอย่างแพร่หลายในเมือง X  ข่าวแรกที่มีออกมาคือ มีคนหนุ่มสาว  2-3  คนออกจากบาร์ตอนเที่ยงคืน ขณะเดินผ่านถนนเส้นนี้ก็ได้ยินเสียงระฆังโบสถ์และได้เห็นรถเมล์ที่ถูกทิ้งร้าง “สาย  18”

          อย่างไรก็ตาม กลุ่มหนุ่มสาวหลายคนนั้นต่างเมามาย จึงไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่พวกเขาพูด จนกระทั่งสามคืนก่อนได้มีคนหายตัวไปบนถนนเส้นนี้

          เด็กหนุ่มอายุประมาณ  15  ปี   2  คน หลังจากออกจากร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่บริเวณใกล้เคียง  พวกเขาก็เดินทางกลับบ้าน ขณะที่เดินไปที่ถนน ก็ได้ยินเสียงระฆังโบสถ์ดังขึ้นในเวลาเที่ยงคืน รถเมล์ผี “สาย 18”  ก็ปรากฏขึ้น  เด็กหนุ่มหนึ่งในสองเดินขึ้นไปบนรถ พอรถหายไป เด็กหนุ่มคนนั้นก็หายไปพร้อมกับรถ

          เด็กหนุ่มคนที่ไม่ได้ขึ้นรถไปด้วย วิ่งหนีกลับบ้าน และกลายเป็นบ้านับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ทุกวันเขามักซุกตัวอยู่ที่มุมห้อง บ่นพึมพำตลอดเวลาว่า “สาย 18!  สาย  18!  มันมาแล้ว !  มันมาแล้ว !”

          การหายตัวไปคราวนี้ เมื่อไปรวมกับเรื่องราวของกลุ่มคนเมาคราวก่อน ได้ทำให้เรื่องราวของรถเมล์ผี “สาย  18”  แพร่กระจายไปในเมือง  X