คุณชายมาดเข้มกับคุณหนูสุดแสบ – ตอนที่ 144: ถอดเสื้อไวกว่าใส่เสื้อ

ชัดเจนมากว่าไม่ได้ ความคิดที่วุ่นวายใน สมองของฟังก็ยังไม่สงบลง

ชายหล่อเหลาที่หลับอยู่ก็ลืมตาขึ้นมาแล้ว ตัดความหวังที่เธอจะแอบหิ่งหนีไปให้สิ้นซาก

ตอนที่สายตาสองมาที่ใบหน้าเรียวเล็กของ แววตาของเควินมีเสี้ยววินาทีที่อึ้ง พิงกี้

แต่พริบตาเดียวก็กลับมาอ่อนโยนขึ้น เขา ตั้งใจมองพิงกี้ไว้ สักพัก หลังจากยื่นมือไปเอา ผมที่แก้มเธอทัดไปที่หู

น้ำเสียงทุ้มต่ำราวกับว่าพกพาเสน่ห์ของ เสียงไวโอลินมาด้วย

“อรุณสวัสดิ์”

พิงกี้ “

“ร่างกายโอเคขึ้นรึยัง?” เควินลุกมาจาก เตียงอย่างเป็นธรรมชาติ
หุ่นที่แข็งแรงอยู่ใต้แสงอาทิตย์ที่ส่องสว่าง ดูเหมือนยิ่งเต็มไปด้วยพลังและมีเสน่ห์

เขาก้มหน้ามองพิงกี้ไว้ เหมือนไม่ได้สังเกตุ เห็นความเก้อเขินของเธอ เอาเสื้อเชิ้ตที่วางอยู่ เก้าอี้มาสวมใส่

และติดกระดุมทีละเม็ด ท่าทางที่ง่ายๆเขา ยังสามารถทําได้สง่างามอย่างไร้ที่ติ

เต็มไปด้วยเสน่ห์ของความเป็นผู้ชาย พิงกี้ ก้มหน้าอย่างตกที่นั่งลําบาก

“…..ค่อยยังชั่วแล้วค่ะ” แต่ความเป็น ธรรมชาติของเควินกลับทำให้เธอผ่อนคลายลง ได้บ้าง

อย่างน้อยเธอไม่ต้องตื่นมาก็เจอกับ สถานการณ์ที่มองหน้ากันแล้วพูดอะไรไม่ออก

“ค่อยยังชั่วแล้วแปลว่าอะไร? ถ้าเธอยัง ต้องการอีก…….” หยุดไปครู่นึง เควินก็พูดต่อ
“ความหมายของฉันคือ ขอแค่เธอต้องการ ฉันให้บริการเธอได้ทุกเมื่อ” เสียงของเขา จริงจังมาก

แถมเหมือนกับว่าเอาตัวเองวางอยู่ในมุม มองของผู้บริการ

ไม่ ไม่ต้องค่ะ” พิงกี้รีบส่ายหัว เอา ลิ้นเลียริมฝีปากแห้งกร้านจากการที่กระหายน้ำ มาทั้งคืน

แล้วพูดขึ้น “ฉันสบายดีค่ะ ตอนนี้หาย ดีแล้ว จริงๆนะ………..

กลัวเควินจะไม่เชื่อ เธอยังเพิ่มความแน่ใจ อีกคำนึง“จริงๆนะ”

แต่แล้ว เธอกลับไม่รู้ท่าที่เล็กน้อยของเธอ เป็นที่ดึงดูดของเขาอย่างสุดจะบรรยาย

ท่าทางที่ติดกระดุมหยุดลง เควินยืนมอง พิงกี้อยู่กับที่ไปหนึ่งนาที จู่ๆก็เริ่มแกะกระดุมออกโดยไม่พูดอะไร

ความเร็วในการแกะออกไวกว่าความเร็วใน การใส่ไม่รู้ตั้งกี่เท่า !

พิงกี้ “ ” ถูกท่าทางทีมาแบบกระทัน ห้นทําจนเธองงมาก เธอถามด้วยความสงสัย

“คุณถอดเสื้ออีกทำไม?

“ตอนนี้ไม่ต้องใส่แล้ว”

“อื้ม? เพราะอะไรคะ? คุณอยากเปลี่ยนตัว ใหม่หรอคะ?”

สมองของพิงกี้ยังสะลึมสลือจากที่เพิ่งตื่น จากการหลับมานาน เธอลุกขึ้นนั่งที่เตียง

ผ้าห่มที่เดิมทีปิดไหล่ไว้ไหลลื่นลงมา ไหปลาร้าที่เซ็กซี่และไหล่ที่ขาวเนียนโผล่มา

สามารถเห็นอย่างชัดเจนบนผิวที่ขาวเนียนของเธอนี้เต็มไปด้วยร่องรอยที่บ้าคลั่งของเมื่อ

น

เควินเห็นแล้วท่าทางยิ่งว่องไวขึ้น และถอด เสื้อเชิ้ตออกอย่างดุดัน

เขาโน้มตัวทาบพิงกี้ลงไปในผ้าห่มที่นุ่ม นวลอีกครั้ง และพูดจุดประสงค์ของเขาออกมา

“ฉันอยากทํากับเธอ อยากมาก! ”

พิงกี้ “. ……” เธอยังมีอาการอึ้งอยู่ คาดไม่ ถึงว่าจู่ๆจะเกิดเรื่องพลิกผันแบบนี้

แต่ไม่นานแม้แต่โอกาศที่เธอจะได้คิด ไตร่ตรองก็ไม่มีแล้ว แย่แล้ว! เธอที่อยู่ใต้ผ้าห่ม ไม่มีเสื้อผ้าติดต่อสักชิ้น

ตอนที่ผู้ชายรังแกเข้ามาใกล้ๆ บ ซาลาเปาสองลูกของเธอไว้ในกำมือได้อย่าง ง่ายดาย กายแนบชิดกัน
ไม่ได้ทํามานาน แต่ความรู้สึกที่สวยงาม และดีแบบนี้เขากลับไม่เคยลืมเลือน

ตอนนี้มีโอกาศทําอีกหลายครั้ง เขาต้อง เป็นคนโง่เท่านั้นถึงจะยอมปล่อยโอกาศแบบนี้

เขาไม่หยุดเลยสักวินาที

ราวกับว่าถ้าทำแบบนี้ผู้หญิงที่อยู่ใต้ ร่างกายเขาถึงจะไม่กล่าวคำพูดที่ปฎิเสธยังไง อย่างงั้น

“ช้าหน่อย ขอร้องคุณล่ะ…….เบาๆ

หน่อย.….

“ถ้าช้า ถ้าเบา เธอจะเสียวได้ยังไงล่ะ?” เผชิญกับการขอร้องของเธอ ผู้ชายกลับยิ่งอยู่ ยิ่งรุนแรงขึ้น

ดวงตาที่กลมโตแวววาวมองไปที่ใบหน้า หล่อเหลาและกล้าหาญของผู้ชายเคลิ้มไปกับความรักความลุ่มหลงที่เขามีให้ แต่กลับมีความอยากได้และไม่อยากปฏิเสธ

เมื่อคืนคือถูกฤทธิ์ยาคลอบง่า แต่ตอน นี้ไม่มีข้ออ้างใดๆทั้งสิ้น ในเมื่อเสื่อมทราม แล้ว……..

งั้นก็ไปต่อเลยแล้วกัน และแล้วก็ถูกผู้ชาย จัดไปสองครั้งอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

พิงกี้เห็นผู้ชายตรงหน้ายังมีท่าทีจะมาใหม่ อีกรอบ

ทันใดนั้น ความอ่อนโยนที่มีอยู่ในใจ ทั้งหมดก็เหมือนเอาไปป้อนให้หมากินหมด

เธอยกเท้าเหยียบไปที่หน้าอกของเขา ห้าม ปรามท่าทีที่เขาโน้มตัวจะเข้าใกล้ตัวเองอีก

“เควิน คุณทําแค่พอเหมาะพอควรก็หยุด

ได้แล้ว เข้าใจไหม?” ชัดเจนมากเธอนี่แข็งนอก อ่อนใน
ระหว่างพูดใบหน้าเริ่มแดงแถมเสียงยัง แหบและแฝงด้วยความสุขหลังการร่วมรัก

นําข่มขู่นี้ไม่มีความน่ายำเกรงเลยสักนิด

เควิน “

เกิดความคิดที่อยากหยอกล้อขึ้นมา ปาก ที่บางแดงมีรอยยิ้มขึ้นมา เขายื่นมือจับข้อเท้า ของเธอไว้

สายตาเคลื่อนไหวตามเรียวขาของเธอ ไม่ บนผิวเธอขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึง………….

นี่เขาทำอะไรเนี่ย? ท่าทางนี้ของเขาทำให้ พิงกี้เก้อเขินขึ้นมาทันที

และสายตาที่จะยิ้มแต่ไม่ยิ้มยิ่งทำให้เธอรู้ ถึงความตั้งใจของเขา เขา.

“เควิน ไอ้สารเลว!”ดึงขาตัวเองกลับไม่ ได้ พิงกี้ได้แต่พลิกตัวกลับและหดตัวไว้แล้วเอาผ้าห่มปิดตัวเองไว้

ไม่ให้เควินเห็นจุดสําคัญที่สุดของตัวเอง ไม่งั้นคงอาบอายมากแน่ๆเลย!

เธอมดอยู่ใต้ผ้าห่มก็ไม่กลัวว่าจะหายใจ ไม่ออก แค่ไม่อยากเผชิญหน้ากับคนบางคนที่ ได้ใจ

“เอาล่ะ ฉันไม่แกล้งเธอแล้ว” เควินลูบที่ หลังของพิงกี้

น้ำเสียงเขามีความเอ็นดูซ่อนอยู่ข้างในที่ เขาเองก็สังเกตุไม่เห็น เมื่อกี้ยังดุดันร้ายกาจอยู่

ตอนนี้กลับหดเหมือนเต่าน้อย ช่างซื่อบื้อ ได้น่ารักจริงๆ………

จับตัวพิงกี้ที่หน้าแดงอยู่ใต้ผ้าห่มออกมา เค วินอุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำ

แล้วอาบน้ำให้เธอเหมือนสัตว์เลี้ยงที่ตัวเองรักยังไงอย่างงั้นโดยที่ไม่สนว่าเธอยินยอมหรือ

ไม่?

พิงกี้ “

อยู่ตรงหน้าผู้ชายคนนี้ความไร้ยางอาย ของเธอแทบไม่มีให้หลงเหลือแล้ว

ตอนแรกเธอยังต่อต้านอย่างเสียแรงเปล่าๆ

พอมาตอนท้ายเธอก็เอาศรีษะพิงไปที่ขอบ อ่างจากุชชี่ปล่อยให้เขาดูแลตัวเองตามสบาย

เลย

พอทั้งสองอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วสบตา

กัน

กลับกลายเป็นว่าเก้อเขินกว่านาทีที่ตื่นมา ในตอนเช้าเสียอีก