“เมื่อไหร่ไข้เธอถึงจะลด? เควินหันไปมอง
ที่หมอ
หมอยืนสั่นแล้วสั่นอีก คำถามนี้คุณเควิน ถามเป็นครั้งที่ห้าแล้ว ไม่เบื่อหรือ?!
ทุกครั้ง เขาก็ทำเหมือนคำถามที่ตัวเองถาม เหมือนเปล่าประโยชน์ วาจาที่เคร่งขรึม
ท่าทางที่เย็นชา สายตาที่ราวกับว่าจะฆ่า คน เชอะ….หมออดแขวะในใจไม่ได้ แต่ว่า
เขาที่ถูกคนอื่นจับตัวมาที่นี่ ไม่กล้าแสดง สีหน้ารําคาญออกมาจริงๆ
เขาพูดอย่างเคารพอีกครั้ง ร่างกายของ คุณพิงกี้ถือว่าแข็งแรงดี
อีกสองชั่วโมงไข้ก็น่าจะลดแล้วครับ”
“อืม”เควินพยักหน้า
เขานั่งเก้าอี้ที่อยู่ข้างหน้าต่าง ท่าทางเหมือนจะนั่งเฝ้า
พายุรับเปิดปากพูด “เจ้านายครับ
กป่านนี้ผมว่าเจ้านายกลับไปพักผ่อนก่อน เถอะครับ?
ที่ รอให้คุณพิงกี้ตื่นมาเองจะดีที่สุด นี่…
ครับ”
“ไม่ต้อง
“คุณพิงกี้ยังโกรธเจ้านายอยู่นะครับ วันนี้ คุณหญิงก็มาแจมด้วยอีกแรงนึง
ถ้าคุณพิงกี้ตื่นมาแล้วเจอหน้าเจ้านาย เธอ อาจจะอารมณ์เสียได้นะครับ ”
“ไม่แน่เดี๋ยวอาจจะทะเลาะกับเจ้านายได้
นะครับ”“เพราะยังไง เมื่อกี้เจ้านายก็ฉวยโอกาสจูบ คุณพิงกี้ด้วย น่าจะหนึ่งนาทีเต็มๆครับ!คุณพิงกี้ รู้ต้องโกรธแน่
“ฉัน….
“เจ้านายอย่าบอกว่าป้อนน้ำนะครับ ผมเอง ก็ยังไม่เชื่อเลยครับ!
.” ชายตามองพายุไปทีนึง เควิน
ยกมือสัมผัสที่ริมฝีปาก
นัยน์ตาที่มืดมนแฝงด้วยความอิดโรย ไม่ นานก็แกล้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เขาลุกขึ้นเบาๆเดินออกไปข้างนอกด้วย และพูดไปด้วย
“กลับLK crystal ให้คนของหน่วยสืบลับ
เฝ้าดูเธอไว้
มีเหตุการณ์อะไรรีบรายงานฉัน”
“ไม่กลับเมฆหลวงวิลล่าหรือครับ?”
“อืม “นิ่งไปครู่นึง เควินเอ่ยขึ้นมาอีก
“ต่อไปก็พักที่นั่นเลย” เขารู้ว่าผู้หญิงคนนี้ ชอบการตกแต่งของLk crystalวิลล่า
เพราะยังไง ที่นั่นก็เป็นบ้านที่ตกแต่งเพื่อ เธอโดยเฉพาะ ส่วนเมฆหลวงวิลล่า
ที่นั่นมีแต่ความทรงจำที่ไม่ดี ต่อไปไม่ต้อง
ไปแล้ว
“ครับผมยืนอยู่ประตูหน้าห้อง เควินชี้ไป ที่ฝ้าเพดาน ที่นี่มีกล้องวงจรปิด
ลบข้อมูลของกล้องวงจรปิด และลบร่อง รอยทุกอย่างในห้องนี้ออกหมด
“ครับ!”“แล้วยังไม่รีบไปทำอีก?”เควินจ้องพายุไป ทีนึงพายุที่ชินกับการเดินตามหลังเขา
หยุดนิ่งไป ทันใดนั้นสังเกตุเห็นตัวเองมัว แต่ตอบรับจนลืมไปจัดการเรื่องเลย
“ผมจะไปเดี๋ยวนี้เลยครับ!”
พายุวิ่งเตาะแตะเข้าไปที่ห้องของพิงกี้ เปิด คอมพิวเตอร์ขึ้นมา
เขามองไปที่คอมเตรียมจะลบข้อมูลบันทึก ของกล้องวงจรปิด แต่จ้องไปจ้องมา
เขากลับปิดคอมพิวเตอร์ ข้อมูลยังอยู่ใน คอมพิวเตอร์ไม่ได้ถูกลบทิ้ง
เดินไปถึงหน้ากล้องวงจรปิด เขาพูดเสียง
เบากับกล้องวงจรปิด
จากนั้น เกรงกลัวว่าเควินจะสังเกตุเห็น เลย รีบปิดประตูแล้วเดินจากไป—วันถัดมา พิงกี้ลืมตาขึ้นมาจากพื้นที่ เย็นเฉียบ ถึงรู้สึกไม่ค่อยสบาย
แต่ก็รู้สึกร่างกายดีขึ้นไม่น้อย แต่ว่า ในใจ เธอมีข้อข้องใจเป็นอย่างมาก
เมื่อคืน……
แบกร่างกายตัวเองลุกขึ้นมา เธอมองดู
รอบๆ
เห็นที่ไม่ไกลมีน้ำเปล่าที่เหลือแค่นิดเดียว
ตกอยู่ที่พื้น
ทันใดนั้น รู้สึกว่าเมื่อคืนตัวเองอาจจะฝันไป ที่จริงไม่มีใครเคยมาที่นี่
ยิ่งไม่มีคน…..ใช้วิธีอย่างนั้นป้อนน้ำเธอ
แต่ว่า ตอนที่เธอก้มหน้าลง เห็นหลังมือมี รอยที่ถูกเข็มทิ่มโดยไม่ได้ตั้งใจ
เธออดตาค้างไม่ได้ นี่มันผิดสังเกตุนี้!
หรือว่า ทุกอย่างของเมื่อคืน เธอแค่ฝันไป จริงๆหรือ?หรือว่าเคยเกิดขึ้นจริง?
“หรือไม่งั้นลองเปิดกล้องวงจรปิดดู มี กล้องวงจรปิด เกิดเรื่องอะไรก็เห็นชัดเจน หมด”
พิงกี้พูดเองเออเอง แล้วไปเปิด คอมพิวเตอร์
เธอใส่รหัสผ่านเข้าไป แล้วเธอก็หาไฟล์ งานที่เก็บซ่อนข้อมูลของกล้องวงจรปิด
กดคลิปกล้องวงจรปิดของเมื่อคืน พิงกี้ยิ่ง
ดูยิ่งหน้าแดงก่ำ
ก่อนอื่น เห็นผู้ชายที่สูงใหญ่ใบหน้าหล่อ เหลาเคร่งขรึมบุกเข้ามาในห้อง
เขาสวมใส่เสื้อดำ และกางเกงสีดำ เห็นเธอนอนสลบอยู่ที่พื้น
ผู้ชายที่ผ่านมาเป็นคนหน้าเรียบเฉยมา โดยตลอด แต่นาทีนี้ สายตากลับมีอารมณ์
กังวล
เขาอุ้มเธอขึ้นมาจากพื้นด้วยความ ทะนุถนอม และวางบนเตียงอย่างเบาๆ
ท่าทางอ่อนโยนและมือเบามาก หลังจาก นั้น เธอกระหายน้ำมาก
กระหายจนริมฝีปากแห้งขุย เขา ก็ใช้ปาก ตัวเองป้อนน้ำให้เธอ
แต่…เวลาก็ยาวนานเกินไป ทำไมดูแล้ว เหมือนกำลังเม้าท์ทูเม้าท์เลย?!
หมอก็เป็นคนที่เขาเรียกมา เธอเห็นแม้ กระทั่งหมอก็จนปัญญาจะร้องไห้อยู่แล้ว!
สุดท้ายของสุดท้าย เห็นตอนที่เควินตัดสินใจจะจากไป
และตอนที่ให้พายุลบข้อมูลกล้องวงจรปิด พิงกี้ก็เกิดความสงสัย
ในเมื่อตัดสินใจลบคลิปออก ทําไมเธอยัง สามารถเห็นข้อมูลที่บันทึกไว้ ได้หล่ะ?
ความสงสัยนี้ ไม่นานก็ได้คำตอบ
ใบหน้าของพายุโผล่มาที่หน้ากล้อง
วงจรปิด
เขาเงยหน้าไว้อย่างลับๆล่อๆ พูดเกลี้ย
กล่อมอย่างเบาเสียง
“คุณพิงกี้ครับ เจ้านายให้ผมลบคลิปทิ้ง ไม่ให้คุณรู้ว่าพวกเราเคยมาที่นี่
แต่ผมคิดว่าไม่ลบดีกว่า ให้คุณได้เห็น หน่อยว่าเจ้านายแคร์คุณมากแค่ไหน?
เจ้านายมีใจให้คุณมากจริงๆ คุณอย่าโกรธ เจ้านายเลย ยกโทษให้เขาเถอะครับ…….
พิงกี้ “…..
ก่อนหน้านี้พูดเกลี้ยกล่อมให้เควินจากไป บอกกล้วจะทำให้เธอโกรธ
คนๆนั้นไม่ใช่เขาเองหรือ?ตอนนี้ก็มาบอก ว่าเควินจะไป
ทําไมเขาไร้ยางอายจังเลย! คิดว่าเธอจะไม่ ดูกล้องวงจรปิดเลยหรือไง?!
พิงกี้หมดคำพูด ยิ่งดูไปเรื่อยๆเธอก็ยิ่งหมด คำพูดอีก
เดิมที่เธอนอนที่บนเตียง เพื่อจะแกล้งทำ เป็นเควินไม่เคยมา
อยู่บนเตียงเธอขยับเล็กน้อย ก็มีคนฝีมือ เก่งคนนึงโดดเข้ามาจากหน้าต่าง
แล้วยกเธอที่อยู่บนเตียงลงมาไว้ที่พื้น จาก นั้นก็แว๊บหายตัวไปอย่างไว
เห็นเธอไม่มีทีท่าจะตื่น เขาก็เข้ามาอุ้มเธอ ขึ้นไปที่เตียงอีก
คงกลัวว่าเธอนอนอยู่ที่พื้นจะเย็น
แต่….เวลาเธอนอนก็ชอบขยับตัวอยู่แล้ว
ซ้ำไปซ้ำมาหลายครั้ง จนคนอุ้มเธอจะ ร้องไห้อยู่แล้ว
เขาทำหน้าสงสารและน้อยใจใกล้มาที่หน้า กล้องวงจรปิด
“คุณพิงกี้ พี่พายุไม่ให้ผมลบคลิปทิ้ง ถ้า คุณเห็นคลิปนี้แล้วอย่าถือสานะครับ
พวกผมก็หวังดีกับคุณและเจ้านาย ครับ! ‘สุดท้าย ยังช่วยเควินพูดเอาเข้าตัว
“คุณพิงกี้ เจ้านายเก่งมากจริงๆนะครับ ขอ ให้คุณกับเจ้านายรีบมีลูกเร็วๆนะครับ
พิงกี้ “……..
ปิดคอมพิวเตอร์อย่างจนปัญญา เธอนอน คว่ำอยู่ที่เตียง
เอาศรีษะตัวเองมุดไปที่หมอนแล้วกรี๊ดขึ้น
นี่ช่าง…… ขายหน้าไปถึงดาวอังคารเลย
จริงๆ!
เควินไอ้สารเลวคนนี้ เมื่อก่อนเขาไม่ใช่ หัวหน้าของหน่วยสืบลับหรือ?
หน่วยสืบลับเป็นกองกำลังพิเศษที่มีชื่อ เสียงและเกียรติยศต้นๆทั้งในประเทศ
และต่างประเทศ ลูกน้องที่เขาฝึกซ้อมขึ้น มา ทำไมแต่ละคนถึงได้ตั้งต๊องขนาดนี้นะ?!
มา
ใช่แล้ว คนที่อุ้มเธอขึ้นลงที่เตียงคนนั้น
น่าจะเป็นคนที่เขาจัดมาให้อยู่ข้างกายเธอ ใช่ไหม?
หลังระบายอารมณ์เสร็จ หัวใจพิงกี้ก็มี ความหวานชื่นขึ้นมา ห้ามยังไงก็ห้ามไม่อยู่
เธอเอาศรีษะมุดไปที่ใต้หมอน ยิ่งไม่อยาก เงยหน้าขึ้นแล้ว
ความโกรธที่มีต่อเควิน อาจจะตอนที่เห็น เขาบุกเข้ามาที่ห้องอย่างร้อนใจก็
หายไปอย่างไม่รู้ตัวแล้ว ตอนนี้ที่เธอคิดอยู่ ในใจคือ เธอจะเข้าใกล้เควินต่อ
และทำตามสัญญาของชาตรีต่อหรือไม่?
“เมื่อไหร่ไข้เธอถึงจะลด? เควินหันไปมอง
ที่หมอ
หมอยืนสั่นแล้วสั่นอีก คำถามนี้คุณเควิน ถามเป็นครั้งที่ห้าแล้ว ไม่เบื่อหรือ?!
ทุกครั้ง เขาก็ทำเหมือนคำถามที่ตัวเองถาม เหมือนเปล่าประโยชน์ วาจาที่เคร่งขรึม
ท่าทางที่เย็นชา สายตาที่ราวกับว่าจะฆ่า คน เชอะ….หมออดแขวะในใจไม่ได้ แต่ว่า
เขาที่ถูกคนอื่นจับตัวมาที่นี่ ไม่กล้าแสดง สีหน้ารําคาญออกมาจริงๆ
เขาพูดอย่างเคารพอีกครั้ง ร่างกายของ คุณพิงกี้ถือว่าแข็งแรงดี
อีกสองชั่วโมงไข้ก็น่าจะลดแล้วครับ”
“อืม”เควินพยักหน้า
เขานั่งเก้าอี้ที่อยู่ข้างหน้าต่าง ท่าทางเหมือนจะนั่งเฝ้า
พายุรับเปิดปากพูด “เจ้านายครับ
กป่านนี้ผมว่าเจ้านายกลับไปพักผ่อนก่อน เถอะครับ?
ที่ รอให้คุณพิงกี้ตื่นมาเองจะดีที่สุด นี่…
ครับ”
“ไม่ต้อง
“คุณพิงกี้ยังโกรธเจ้านายอยู่นะครับ วันนี้ คุณหญิงก็มาแจมด้วยอีกแรงนึง
ถ้าคุณพิงกี้ตื่นมาแล้วเจอหน้าเจ้านาย เธอ อาจจะอารมณ์เสียได้นะครับ ”
“ไม่แน่เดี๋ยวอาจจะทะเลาะกับเจ้านายได้
นะครับ”“เพราะยังไง เมื่อกี้เจ้านายก็ฉวยโอกาสจูบ คุณพิงกี้ด้วย น่าจะหนึ่งนาทีเต็มๆครับ!คุณพิงกี้ รู้ต้องโกรธแน่
“ฉัน….
“เจ้านายอย่าบอกว่าป้อนน้ำนะครับ ผมเอง ก็ยังไม่เชื่อเลยครับ!
.” ชายตามองพายุไปทีนึง เควิน
ยกมือสัมผัสที่ริมฝีปาก
นัยน์ตาที่มืดมนแฝงด้วยความอิดโรย ไม่ นานก็แกล้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เขาลุกขึ้นเบาๆเดินออกไปข้างนอกด้วย และพูดไปด้วย
“กลับLK crystal ให้คนของหน่วยสืบลับ
เฝ้าดูเธอไว้
มีเหตุการณ์อะไรรีบรายงานฉัน”
“ไม่กลับเมฆหลวงวิลล่าหรือครับ?”
“อืม “นิ่งไปครู่นึง เควินเอ่ยขึ้นมาอีก
“ต่อไปก็พักที่นั่นเลย” เขารู้ว่าผู้หญิงคนนี้ ชอบการตกแต่งของLk crystalวิลล่า
เพราะยังไง ที่นั่นก็เป็นบ้านที่ตกแต่งเพื่อ เธอโดยเฉพาะ ส่วนเมฆหลวงวิลล่า
ที่นั่นมีแต่ความทรงจำที่ไม่ดี ต่อไปไม่ต้อง
ไปแล้ว
“ครับผมยืนอยู่ประตูหน้าห้อง เควินชี้ไป ที่ฝ้าเพดาน ที่นี่มีกล้องวงจรปิด
ลบข้อมูลของกล้องวงจรปิด และลบร่อง รอยทุกอย่างในห้องนี้ออกหมด
“ครับ!”“แล้วยังไม่รีบไปทำอีก?”เควินจ้องพายุไป ทีนึงพายุที่ชินกับการเดินตามหลังเขา
หยุดนิ่งไป ทันใดนั้นสังเกตุเห็นตัวเองมัว แต่ตอบรับจนลืมไปจัดการเรื่องเลย
“ผมจะไปเดี๋ยวนี้เลยครับ!”
พายุวิ่งเตาะแตะเข้าไปที่ห้องของพิงกี้ เปิด คอมพิวเตอร์ขึ้นมา
เขามองไปที่คอมเตรียมจะลบข้อมูลบันทึก ของกล้องวงจรปิด แต่จ้องไปจ้องมา
เขากลับปิดคอมพิวเตอร์ ข้อมูลยังอยู่ใน คอมพิวเตอร์ไม่ได้ถูกลบทิ้ง
เดินไปถึงหน้ากล้องวงจรปิด เขาพูดเสียง
เบากับกล้องวงจรปิด
จากนั้น เกรงกลัวว่าเควินจะสังเกตุเห็น เลย รีบปิดประตูแล้วเดินจากไป—วันถัดมา พิงกี้ลืมตาขึ้นมาจากพื้นที่ เย็นเฉียบ ถึงรู้สึกไม่ค่อยสบาย
แต่ก็รู้สึกร่างกายดีขึ้นไม่น้อย แต่ว่า ในใจ เธอมีข้อข้องใจเป็นอย่างมาก
เมื่อคืน……
แบกร่างกายตัวเองลุกขึ้นมา เธอมองดู
รอบๆ
เห็นที่ไม่ไกลมีน้ำเปล่าที่เหลือแค่นิดเดียว
ตกอยู่ที่พื้น
ทันใดนั้น รู้สึกว่าเมื่อคืนตัวเองอาจจะฝันไป ที่จริงไม่มีใครเคยมาที่นี่
ยิ่งไม่มีคน…..ใช้วิธีอย่างนั้นป้อนน้ำเธอ
แต่ว่า ตอนที่เธอก้มหน้าลง เห็นหลังมือมี รอยที่ถูกเข็มทิ่มโดยไม่ได้ตั้งใจ
เธออดตาค้างไม่ได้ นี่มันผิดสังเกตุนี้!
หรือว่า ทุกอย่างของเมื่อคืน เธอแค่ฝันไป จริงๆหรือ?หรือว่าเคยเกิดขึ้นจริง?
“หรือไม่งั้นลองเปิดกล้องวงจรปิดดู มี กล้องวงจรปิด เกิดเรื่องอะไรก็เห็นชัดเจน หมด”
พิงกี้พูดเองเออเอง แล้วไปเปิด คอมพิวเตอร์
เธอใส่รหัสผ่านเข้าไป แล้วเธอก็หาไฟล์ งานที่เก็บซ่อนข้อมูลของกล้องวงจรปิด
กดคลิปกล้องวงจรปิดของเมื่อคืน พิงกี้ยิ่ง
ดูยิ่งหน้าแดงก่ำ
ก่อนอื่น เห็นผู้ชายที่สูงใหญ่ใบหน้าหล่อ เหลาเคร่งขรึมบุกเข้ามาในห้อง
เขาสวมใส่เสื้อดำ และกางเกงสีดำ เห็นเธอนอนสลบอยู่ที่พื้น
ผู้ชายที่ผ่านมาเป็นคนหน้าเรียบเฉยมา โดยตลอด แต่นาทีนี้ สายตากลับมีอารมณ์
กังวล
เขาอุ้มเธอขึ้นมาจากพื้นด้วยความ ทะนุถนอม และวางบนเตียงอย่างเบาๆ
ท่าทางอ่อนโยนและมือเบามาก หลังจาก นั้น เธอกระหายน้ำมาก
กระหายจนริมฝีปากแห้งขุย เขา ก็ใช้ปาก ตัวเองป้อนน้ำให้เธอ
แต่…เวลาก็ยาวนานเกินไป ทำไมดูแล้ว เหมือนกำลังเม้าท์ทูเม้าท์เลย?!
หมอก็เป็นคนที่เขาเรียกมา เธอเห็นแม้ กระทั่งหมอก็จนปัญญาจะร้องไห้อยู่แล้ว!
สุดท้ายของสุดท้าย เห็นตอนที่เควินตัดสินใจจะจากไป
และตอนที่ให้พายุลบข้อมูลกล้องวงจรปิด พิงกี้ก็เกิดความสงสัย
ในเมื่อตัดสินใจลบคลิปออก ทําไมเธอยัง สามารถเห็นข้อมูลที่บันทึกไว้ ได้หล่ะ?
ความสงสัยนี้ ไม่นานก็ได้คำตอบ
ใบหน้าของพายุโผล่มาที่หน้ากล้อง
วงจรปิด
เขาเงยหน้าไว้อย่างลับๆล่อๆ พูดเกลี้ย
กล่อมอย่างเบาเสียง
“คุณพิงกี้ครับ เจ้านายให้ผมลบคลิปทิ้ง ไม่ให้คุณรู้ว่าพวกเราเคยมาที่นี่
แต่ผมคิดว่าไม่ลบดีกว่า ให้คุณได้เห็น หน่อยว่าเจ้านายแคร์คุณมากแค่ไหน?
เจ้านายมีใจให้คุณมากจริงๆ คุณอย่าโกรธ เจ้านายเลย ยกโทษให้เขาเถอะครับ…….
พิงกี้ “…..
ก่อนหน้านี้พูดเกลี้ยกล่อมให้เควินจากไป บอกกล้วจะทำให้เธอโกรธ
คนๆนั้นไม่ใช่เขาเองหรือ?ตอนนี้ก็มาบอก ว่าเควินจะไป
ทําไมเขาไร้ยางอายจังเลย! คิดว่าเธอจะไม่ ดูกล้องวงจรปิดเลยหรือไง?!
พิงกี้หมดคำพูด ยิ่งดูไปเรื่อยๆเธอก็ยิ่งหมด คำพูดอีก
เดิมที่เธอนอนที่บนเตียง เพื่อจะแกล้งทำ เป็นเควินไม่เคยมา
อยู่บนเตียงเธอขยับเล็กน้อย ก็มีคนฝีมือ เก่งคนนึงโดดเข้ามาจากหน้าต่าง
แล้วยกเธอที่อยู่บนเตียงลงมาไว้ที่พื้น จาก นั้นก็แว๊บหายตัวไปอย่างไว
เห็นเธอไม่มีทีท่าจะตื่น เขาก็เข้ามาอุ้มเธอ ขึ้นไปที่เตียงอีก
คงกลัวว่าเธอนอนอยู่ที่พื้นจะเย็น
แต่….เวลาเธอนอนก็ชอบขยับตัวอยู่แล้ว
ซ้ำไปซ้ำมาหลายครั้ง จนคนอุ้มเธอจะ ร้องไห้อยู่แล้ว
เขาทำหน้าสงสารและน้อยใจใกล้มาที่หน้า กล้องวงจรปิด
“คุณพิงกี้ พี่พายุไม่ให้ผมลบคลิปทิ้ง ถ้า คุณเห็นคลิปนี้แล้วอย่าถือสานะครับ
พวกผมก็หวังดีกับคุณและเจ้านาย ครับ! ‘สุดท้าย ยังช่วยเควินพูดเอาเข้าตัว
“คุณพิงกี้ เจ้านายเก่งมากจริงๆนะครับ ขอ ให้คุณกับเจ้านายรีบมีลูกเร็วๆนะครับ
พิงกี้ “……..
ปิดคอมพิวเตอร์อย่างจนปัญญา เธอนอน คว่ำอยู่ที่เตียง
เอาศรีษะตัวเองมุดไปที่หมอนแล้วกรี๊ดขึ้น
นี่ช่าง…… ขายหน้าไปถึงดาวอังคารเลย
จริงๆ!
เควินไอ้สารเลวคนนี้ เมื่อก่อนเขาไม่ใช่ หัวหน้าของหน่วยสืบลับหรือ?
หน่วยสืบลับเป็นกองกำลังพิเศษที่มีชื่อ เสียงและเกียรติยศต้นๆทั้งในประเทศ
และต่างประเทศ ลูกน้องที่เขาฝึกซ้อมขึ้น มา ทำไมแต่ละคนถึงได้ตั้งต๊องขนาดนี้นะ?!
มา
ใช่แล้ว คนที่อุ้มเธอขึ้นลงที่เตียงคนนั้น
น่าจะเป็นคนที่เขาจัดมาให้อยู่ข้างกายเธอ ใช่ไหม?
หลังระบายอารมณ์เสร็จ หัวใจพิงกี้ก็มี ความหวานชื่นขึ้นมา ห้ามยังไงก็ห้ามไม่อยู่
เธอเอาศรีษะมุดไปที่ใต้หมอน ยิ่งไม่อยาก เงยหน้าขึ้นแล้ว
ความโกรธที่มีต่อเควิน อาจจะตอนที่เห็น เขาบุกเข้ามาที่ห้องอย่างร้อนใจก็
หายไปอย่างไม่รู้ตัวแล้ว ตอนนี้ที่เธอคิดอยู่ ในใจคือ เธอจะเข้าใกล้เควินต่อ
และทำตามสัญญาของชาตรีต่อหรือไม่?
