Immortal and Martial Dual Cultivation – ตอนที่ 168 เสียงตบหน้าดังกึกก้อง

ตอนที่ 168 เสียงตบหน้าดังกึกก้อง

 

ซ่งเฉวร้องคํารามอย่างเกรี้ยวโกรธและลุกขึ้นยืนอีกครั้ง เขาใช้ฝ่ามือเสมือนกระบี่,ก่อเกิดสายลมขณะที่เขาสับตรงไปที่คอของเซี่ยวเฉิน

 

“แปะ!” อ๋าวเจียวตอบโต้โดยลูกตบอีกหนึ่งฉาด, ตบไปที่แก้มขวาของซ่งเฉวในครั้งนี้ ลูกตบนี้ไม่เพียงแค่ทําให้แก้มของเขาบวมปูดขึ้น มันยังทําให้พลังปราณในร่างของเขาสลายไป

 

“ไอ้สารเลวตัวน้อย! ปล่อยข้าซะ, มิฉะนั้น, ข้าจะทําให้แน่ใจว่าเจ้าจะยอมตายมากกว่ามีชีวิตอยู่!” ซ่งเฉวร้องตะโกนด้วยความเจ็บปวด ข้าขวาของเขาดิ้นรนพยายามหยุดออกจากมือของอ๋าวเจียว

 

อย่างไรก็ตาม,นิ้วหัวแม่มือของอ๋าวเจียวกดลงไปบนจุดที่เท้าขวาของเขา เป็นผลทําให้พลังปราณที่พลุ่งพล่านในร่างของเขาไม่สามารถไหลไปยังเส้นปราณที่เท้าขวาของเขาได้

 

อ๋าวเจียวสูดจมูกอย่างเย็นชา “เจ้ายังกล้ามายอกย้อน โอหัง!”

 

“แปะ! แปะ แปะ แปะ แปะ แปะ!”

 

มือขวาของนางตบไปที่ซ่งเฉวอย่างต่อเนื่อง สมองของเขาถูกตบเด้งไปมาราวกับคลื่นทะเลเด้งซ้ายเด้งขวาอย่างต่อเนื่อง แก้มของเขาบวมปูดราวกับลูกโป่ง,เขาน่าเวทนาที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

 

พริบตานั้นเอง,ที่ตีนเขา,ทุกคนล้วนอ้าปากค้าง ฉากที่พวกเขาเห็นเบื้องหน้าช่างเหลือเชื่อ มีเพียงเสียงตบดังออกมาไม่หยุดที่ตีนเขา

 

“ฟู่ว! ฟิ่ว”

 

ซ่งเฉวในที่สุดก็ไม่อาจอดกลั้นได้อีกต่อไปและกระอักเลือดออกมาเต็มปากอ๋าวเจียวเผยสีหน้ารังเกียจและยกมือ

 

ซ้ายของนางขึ้น,ดึงซ่งเฉวลอยขึ้นไปในอากาศและหลบเลี่ยงเลือดโลหิต

 

“ปัง!” เกิดเสียงดังขึ้นพร้อมกับอ๋าวเจียวที่จับซ่งเฉวไว้ราวกับชิ้นไม้และฟาดเขาลงไปที่พื้นอย่างรุนแรง

 

“ปัง! ปัง! ปัง!”

 

อ๋าวเจียวยกตัวของซ่งเฉวขึ้นอย่างสนุกสนานและฟาดเขาลงไปที่ด้านซ้าย, จากนั้นก็ด้านขวา…ความเร็วของนางเร็วขึ้นและเร็วขึ้นอีก,ภายในพริบตาเดียว,นางก็จับเขาฟาดไปนับครั้งไม่ถ้วน

 

นี้คือระดับขอบเขตกษัตริย์ยุทธอย่างแท้จริง! ทําไมเขาถึงได้ถูกใครบางคนจับโยนราวกับของเล่น? ทุกคนล้วนรู้สึกว่ามันช่างบ้าบอและไม่ใช่เรื่องจริง

 

อย่างไรก็ตาม ยังมีบางคนที่สังเกตเห็นอย่างละเอียด พวกเขาพบว่าไม่ใช่ซ่งเฉวที่อ่อนแอลงและมันเป็นเซี่ยวเฉินที่แข็งแกร่งขึ้นเซี่ยวเฉินในตอนนี้ราวกับคนละคนเมื่อเทียบกับก่อนหน้า ความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ไม่อาจหยั่งถึง

 

“หรือจะเป็นเพราะกระบี่เล่มนั้น?” บางคนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่แน่ใจในที่สุดก็มีบางคนรู้สึกถึงปมของปัญหา

 

“มันดูเหมือจะเป็นเช่นนั้น มันเป็นไปได้ว่ามีร่างที่แข็งแกร่งถูกผนึกเอาไว้ในกระบี่และถูกปลดปล่อยออกมาโดยฟังเสียงของดาบและสื่อสารกับมันของหลิวหรูเยว่”

 

เซี่ยวเฉิน ผู้ที่ยังมีสติอยู่ได้มองเห็นทุกอย่างเขาก็ตกตะลึงอย่างไม่น่าเชื่อเช่นกัน แม้ว่าเขาจะทราบอยู่แล้วว่าอ๋าวเจียวนั้นแข็งแกร่งเขาไม่เคยคาดคิดว่าอาวุธวิญญาณของจักรพรรดิอัสนี,อ๋าวเจียว,จะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้

 

อ๋าวเจียวแข็งแกร่งเพียงพอที่จะทํากับขอบเขตกษัตริย์ขั้นสูงสุดได้ราวกับของเล่น จักรพรรดิอัสนีจะแข็งแกร่งถึงเพียงใดในช่วงเวลานั้น? การต่อสู้สั่นสะเทือนปฐพีประเภทไหนถึงผลักดันให้เขาเข้าไปสู่ความตาย?

 

“บูม!”

 

ขณะที่เซี่ยวเฉินกําลังครุ่นคิด, ร่างกายของซ่งเฉวทันใดนั้นก็ปลดปล่อยแสงหนาแน่นออกมา เขาได้กลายร่างเป็นกระบี่ยาวในทันที่ปลดปล่อยแสงสว่างจ้าออกมา ด้วยเสียง “เช้ง” เขาหลุดออกจากมือของอ๋าวเจียว

 

“นี่เป็นทักษะที่ระดับขอบเขตกษัตริย์ขึ้นไปเท่านั้นที่จะบรรลุได้ รวมร่างจิตวิญญาณยุทธ เขากล้าที่จะเผยวิญญาณยุทธออกมา” เซี่ยวเฉินจ้องมองไปที่กระบี่ยาวที่ส่องแสงออกมาด้วยความประหลาดใจ

 

อย่างที่ทุกคนรู้, จิตวิญญาณยุทธเป็นตัวช่วยที่สําคัญมาก สําหรับผู้บ่มเพาะพลัง หากจิตวิญญาณยุทธถูกทําลาย,การบ่มเพาะพลังของคนผู้นั้นก็จะถูกทําลาย,เปลี่ยนให้เขากลายเป็นคนพิการ

 

นอกเสียจากพวกเขาจะไม่มีทางเลือกอื่นไม่มีใครที่จะปรากฏจิตวิญญาณยุทธของพวกเขาออกมา ในตอนนี้เซี่ยวเฉินคิดเกี่ยวกับมัน,ซ่งเฉวจะต้องไม่มีทางเลือกอื่น อย่างไรก็ตาม, จิตวิญญาณยุทธของซ่งเฉวช่างธรรมดาสามัญ.มันเป็นกระบี่ยาวธรรมดาที่ดูฉุดฉาด

 

กระบี่ยาวเปลี่ยนไปเป็นแสงวูบลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว จากนั้นเกิดเสียงระเบิดดัง,มันกลายกลับมาเป็นซ่งเฉว กระบี่ที่อยู่ในมือของเขาเมื่อก่อนหน้านี้ได้หายไปแล้ว,กลับกัน,มีกระบี่ยาวส่องแสงรุ่งโรจน์มาแทนที่

 

กระบี่ยาวนั้นคือจิตวิญญาณยุทธของซ่งเฉว กระแสพลังของซ่งเฉวเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดหลังจากที่เขาปรากฏจิตวิญญาณยุทธออกมาเพิ่มแรงกดดันให้กับผู้ที่พบ ที่ซ่อนอยู่ในกระแสพลังของเขาเส้นสายกระแสพลังของขอบเขตยอดกษัตริย์ยุทธ

 

“ภูเขาไท่ปราบปราม!” ซ่งเฉวตะโกนพร้อมกับจ้องมองไปที่เซี่ยวเฉิน โทสะอันไร้ขอบเขตวูบไหวบนใบหน้าบวมๆของเขา

 

ภูเขามหึมาน่าเกรงขามปรากฏขึ้นด้านหลังของซ่งเฉว มีบุปผาป่าไม้นับไม่ถ้วนปกคลุมอยู่ข้างบนเป็นสีเขียวขจี เมื่อมองดูอย่างละเอียด,พวกเขาจะสามารถพบแม้กระทั่งนกและสัตว์อสูรภายในภูเขา

 

ปรากฏการณ์ลึกลับนี้สามารถแสดงออกมาถึงสิ่งมีชีวิต เซี่ยวเฉินมองดูภูเขาขนาดมหึมาที่กําลังร่วงมาใส่หัวของเขาอย่างรวดเร็ว เขารู้สึกตกตะลึงอย่างที่สุด และเขาไม่รู้ว่าอ๋าวเจียวจะรับมือกับมันเช่นไร

 

มันราวกับว่ามีภูเขากําลังกดลงมาที่พื้นดินจริงๆ ผู้บ่มเพาะพลังที่อยู่โดยรอบสามารถสัมผัสได้ถึงแรงกดดันมหาศาล,ราวกับว่าภูเขาขนาดมหึมากําลังกดลงมาบนหัวของพวกเขา พวกเขาแตกหนีกันไปคนละทางในทันที

 

สีหน้าของอ๋าวเจียวไม่เปลี่ยนแปลงตามจริง,นางเผยรอยยิ้มบางๆออกมา นางยืดแขนของเซี่ยวเฉินออกและกระบี่เงาจันทร์ที่ปักอยู่บนพื้นก็ลอยกลับมาที่มือของเขา

 

“บึ้ม!”

 

ทันทีที่อ๋าวเจียวได้จับกระบี่เงาจันทร์อีกครั้ง,ท้องฟ้ากลายเป็นมือมัว หมู่เมฆมืดดําม้วนตัวเข้ามา, ปกคลุมท้องฟ้าบดบังแสงอาทิตย์มันบดบังแสงอาทิตย์อย่างสมบูรณ์

 

ภายในหมู่เมฆดํา มีสายฟ้าแตกตัว ทันใดนั้น,สายฟ้านับร้อยเส้นปรากฏขึ้น

 

สายฟ้าฉีกแยกท้องฟ้า,มันราวกับม้านับหมื่นกําลังเคลื่อนตัว มันมีกระแสพลังอันน่าเกรงขามสว่างขึ้นบนท้องฟ้ามืดมัว,เปลี่ยนให้มันรุ่งโรจน์อย่างไม่น่าเชื่อ

 

กระแสไฟฟ้ารวมตัวที่อ๋าวเจียวและทันใดนั้นก็สลายหายไป;พื้นที่โดยรอบกลายเป็นมืดมิดอีกครั้ง ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในช่วงพริบตาเดียว เป็นผลทําให้ผู้คนที่อยู่โดยรอบรู้สึกราวกับว่ามันไม่ใช่ของจริง

 

“วาดกระบี่!”

 

ขณะที่ผู้คนกําลังสงสัยว่าที่พวกเขาเห็นนั้นเป็นของจริงหรือไม่,กระบี่เงาจันทร์ระเบิดออกพร้อมกับแสงแหลม

 

สายฟ้านับร้อยเส้นรวมตัวกันก่อเกิดเป็นกระแสสายฟ้าสว่างรุ่งโรจน์ มันสว่างเสียจนไม่อาจมองเข้าไปที่มันตรงๆ ได้มันรู้สึกราวกับมีเข็มแทงเข้าไปในดวงตาของพวกเขา 

 

“ปัง!”

 

ในมันทีที่ภูเขาไท่ปราบปรามกําลังจะลงถึงพื้น,กระบี่เงาจันทร์ซัดเข้าไปที่ก้นภูเขาสูง มันเกิดเสียงระเบิดหนาแน่นและภูเขาสูงอันน่าเกรงขามแตกออกเป็นเศษเล็กเศษน้อย

 

แตกสลายไปด้วยท่าสามัญเมื่อปรากฏการณ์ลึกลับถูกทําร้าย,ซ่งเฉวทรมานจากพลังย้อนกลับมหาศาล อย่างไรก็ตาม แม้ว่าสีหน้าของเขาจะซีดขาวยิ่งกว่าเดิม เขามองดูไม่ได้ทรมานจากอาการบาดเจ็บภายในมากนัก

 

“เทือกเขาหยก!”

 

เศษซากของหินภูเขาหยุดลงกลางอากาศและหมุนรวมเข้าไปกลายเป็นยอดเขาที่ไม่สิ้นสุด มันเทือกเขาทอดยาวทับกันไปไกลจนดวงตาไม่อาจมองเห็น เทือกเขาสูงช่างยิ่งใหญ่และสง่างาม,ภูมิประเทศที่ปกคุลมไปทั่วทุกพื้นที่ช่างงดงาม มันช่างเป็นเทือกเขาที่สวยงามเทือกเขาหยก

 

“ฮ่ะ”

 

ขณะที่เทือกเขากําลังจะก่อตัวขึ้นอย่างสมบูรณ์,อ๋าวเจียวโยนกระบี่เงาจันทร์ในมือของนางขึ้นไปในอากาศ พร้อมกับเสียง “โซว” กระบี่เงาจันทร์กลายไปเป็นวิหคอัสนีตัวมหึมา

 

“หรือนี่จะเป็นแก่นกลางปีศาจระดับ 6 ในกระบี่เงาจันทร์?” เซี่ยวเฉินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่แน่ใจพร้อมกับมองไปยังวิหคอัสนีบนท้องฟ้า กระแสพลังของวิหคอัสนี้มันน่ากลัวเกินกว่าแก่นปีศาจระดับ 6

 

ผ่านไปครู่หนึ่งเซี่ยวเฉินประหลาดใจขึ้นมา พร้อมกับถามขึ้น “หรือนั้นจะเป็นจิตวิญญาณยุทธของจักรพรรดิอัสนี?”

 

วิหคอัสนีสยายปีกของมันออกและส่งเสียงร้องสั่นสะเทือนสวรรค์ กรงเล็บของมันเปล่งประกายไปด้วยกระแสไฟ

 

ฟ้าอันไร้ขอบเขต กระแสไฟฟ้าแตกตัวพร้อมกับมันฉีกสายลมในอากาศเกิดเป็นช่องหลุมมืดปรากฏขึ้น

 

ช่องนั้นถูกมันฉีกออก,ความมืดค่อยๆกระจายออกไป ภายในพริบตาเดียวเทือกเขายาวไม่สิ้นสุดก็ถูกความมืดกลืนกินเข้าไป

 

ซ่งเฉวตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ เขาเฉือนอากาศด้วยกระบี่ของเขาและตะโกนขึ้น “หนึ่งหมื่นปีให้หลัง,สวรรค์และปฐพีคงอยู่นิรันดร์,มีเพียงข้าที่คงกระพัน-สายธารภูผารุ่งโรจน์!”

 

อ๋าวเจียวเผยสีหน้าเบื่อโลกและพูดขึ้นอย่างเย็นชา “เจ้าจะพอได้หรือยัง?!”

 

มีแสงสีขาววูบผ่านและนางก็ไปปรากฏตัวสูงในอากาศวิหคอัสนีกลับกลายมาเป็นกระบี่เงาจันทร์และลอยเข้ามาในมือของนาง ก่อนที่สายธารภูผารุ่งโรจน์ของซ่งเฉวจะได้ก่อตัวขึ้น,นางได้ใช้กระบี่เฉือนเกิดเป็นแผลยาวบนหน้าอกของซ่งเฉว

 

มีประกายสายฟ้าแตกตัวอยู่บนบาดแผลนอกจากนั้น,หลังจากที่ทักษะต่อสู้ของซ่งเฉวถูกทําลาย,เขากลายเป็นบาดเจ็บหนักยิ่งกว่าเดิม เขากระอักเลือดออกมาเต็มปาก จากนั้น,ราวกับว่าวที่สายขาด,เขาร่วงลงพื้นอย่างรวดเร็ว

 

“ปัง!”

 

ร่างของอ๋าวเจียวราวกับฝีมาปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังของซ่งเฉว ด้วยลูกเตะของนาง,ส่งร่างของซ่งเฉวลอยกลับขึ้นไปในอากาศ

 

จากนั้นขณะที่เขากําลังจะร่วงลงมาอีกครั้ง นางก็เตะส่งร่างของเขาสูงขึ้นไปอีกครั้ง มันเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก ทุกครั้งที่นางเขาใส่เขา เขาจะกระอักเลือดออกมาเต็มปาก

 

อ๋าวเจียวหยุดลงหลังจากผ่านไปนาน ซางเฉวร่วงลงมาที่พื้นราวกับลูกบอลยาง,กระแทกพื้นเสียงหนักแน่น ฝุ่นควันขนาดใหญ่ถูกตบขึ้นไปในอากาศพร้อมกับเสียงดังปัง ร่างของซ่งเฉวกระเด้งบนพื้นสองสามครั้งก่อนที่จะหยุด

 

จังหวะนี้ ซ่งเฉวในที่สุดเขาก็เข้าใจ เขาไม่ได้คู่ควรกับอ๋าวเจียว คู่ต่อสู้ตรงหน้าของเขาราวกับระดับขอบเขตยอดกษัตริย์ขั้นสูงสุด

 

คู่ต่อสู้ไม่ได้ใส่ใจเขาแม้แต่น้อย ไม่ว่าจะพูเขาไท่ปราบปราม,ภูเขาหยกหรือสายธารภูผารุ่งโรจน์ของเขา…คู่ต่อสู้เห็นเป็นเพียงแค่เกม,นางเพียงแค่จะหยอกเล่นกับข้า

 

มองดูอ๋าวเจียวเดินตรงเข้ามาอย่างช้าๆ ซ่งเฉวเกิดความกลัวขึ้นในใจ กระแสแห่งความตายปรากฏขึ้นมา,ขณะที่เขากําลังดิ้นรนถอยหลัง,ถอยหนีอย่างน่อเนื่อง เขาพูดขึ้นเสียงดัง “โปรดอย่าได้สังหารข้า,ข้าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับยอดเขาฉิงหยุนอีกต่อไป”

 

ขอบเขตกษัตริย์ยุทธขั้นสูงสุดกําลังร้องขอความเตตา สานุศิษย์ศาลากระบี่สวรรค์ทุกคนล้วนรู้สึกประดักประเดิด พวกเขาทั้งหมดเริ่มดูถูกซ่งเฉว-เขามันจะใจเสาะเกินไปแล้ว

 

มีบางคนในฝูงคนที่สวมเครื่องแบบสานุศิษย์ยอดเขาปี้อวิ๋น เมื่อพวกเขาเห็นฉากตรงหน้า,พวกเขาทั้งหมดล้วนอับอาย นี่คือท่านเจ้ายอดเขาของพวกเขา ด้วยสถานการณ์ในตอนนี้ พวกเขาคงจะต้องอับอายเมื่อพบคนอื่นในอนาคต

 

“ดึง! ดึง! ดง ดง!”

 

ทันใดนั้น,มีเสียงบรรเลงรื่นรมย์ดังมาจากท้องฟ้า เครื่องบรรเลงเพลงราวกับเสียงที่ส่งมาจากสวรรค์ นี่มันทําให้ฝูงชนรู้สึกเบาใจอย่างไม่มีเหตุผล

 

เมื่อพวกเขาเงยหัวขึ้นไป มองเห็นเป็นเรือหยกโปร่งแสงเป็นประกายที่ล้มอรอบไปด้วยเมฆหมอก เสียงดนตรียังคงบรรเลงลอยผ่านหูของทุกคนพร้อมกับเข้ามาใกล้ขึ้นทุกที ทันใดนั้นมันก็ลอยมาจากเส้นขอบฟ้าในสายตาของทุกคน

 

สตรีพร้อมเรือนร่างที่ประณีตพุ่งผ่านเมฆหมอกมาจากหัวเรือ,นางดูราวกับเทพธิดาที่กําลังลอยล่องลงมาจากฟาก

 

เมื่อซ่งเฉวเห็นคนผู้นี้เขาเผยสีหน้าเป็นสุข เขาพูดด้วยเสียงอันดัง “อาหญิงเฉิน,ช่วยเหลือข้าเร็ว! มันผู้นี้ลามปามผู้อาวุโสกว่า,หักหลังนิกายของเขา และโจมตีใส่ท่าน เจ้ายอดเขาปี้อวิ๋น เขาได้กระทําความผิดใหญ่หลวง”

 

ไร้ยางอาย!

 

เมื่อทุกคนได้ยินดังนี้ ความคิดนี้ปรากฏขึ้นในใจของพวกเขา ท่านเจ้ายอดเขา,ขอบเขตกษัตริย์ยุทธขั้นสูงสุด,ลดตัวลงไปใช้กฎนิกายมากดดันผู้เยาว์

 

ในประวัติศาสตร์นับหมื่นปีของศาลากระบี่สวรรค์,ไม่เคยปรากฏท่านเจ้ายอดเขาที่ไร้ยางอายถึงเพียงนี้ เขาได้เสียหน้าในศาลากระบี่สวรรค์ไปโดยสิ้นเชิง

 

เมื่อสตรีที่ราวกับเทพธิดาในอากาศเห็นสถานการณ์เช่นนี้ นางขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่าช่วยไม่ได้ ก่อนหน้านี้,นางได้สอบถามฉู่ชินอวิ๋นถึงที่มาของอาการบาดเจ็บของนาง หลังจากนั้นนางก็มุ่งตรงมาที่นี่ในทันที

 

Immortal and Martial Dual Cultivation

Immortal and Martial Dual Cultivation

เซี่ยวเฉินได้ซื้อ ‘ตำราบ่มเพาะพลัง’ มาจากเถาเป่าพร้อมกับเม็ดยาเซียนที่จะทำให้เซี่ยวเฉินเข้าสู่โลกแห่งเซียนได้ ถึงกระนั้นเขาได้เขาได้ฝึกฝนตามตำรามากว่าสามปีแต่กลับไม่มีความคืบหน้าแม้แต่น้อย เขาจึงตัดสินใจที่จะกินเม็ดยาเซียนเข้าไปและมันทำให้เขาข้ามภพไปเกิดในร่างของเด็กหนุ่มที่มีชื่อเดียวกับเขา ไปสู่โลกทวีปเทียนหวู่ไปสู่โลกที่ถูกปกครองด้วยศิลปะการต่อสู้ไปสู่จุดเริ่มต้นใหม่ของเขา ผู้แต่ง : 月如火 Reach the peak of immortal cultivation and become able to run amok without fear! Use the power of martial arts to rule the world and defeat heroes! The weather changes at the whim and wave of a palm. He who cultivates both immortal techniques and martial arts, who could possibly defeat him! Xiao Chen is a shut-in who purchased a ‘Compendium of Cultivation’. Soon after, he crossed over into the Tianwu World, a world ruled by martial arts. He then refined pills, drew talismans, practiced formations, crafted weapons and cultivated the Azure Dragon Martial Soul that had not been seen for thousands of years. This is a story that tells of an exciting and magnificent legend!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset