ตอนที่ 781 เห็นด้วยที่สุด
ความรักนี้ภาพฉากนี้ เมื่อตกสู่สายตาทุกคนก็เหมือนเห็นผีอย่างไรอย่างนั้น
ชายวัยกลางคนที่ถูกเรียกว่านายใหญ่โจวอึ้งตะลึง คนคนนั้นมันสัตว์ประหลาดหุ้มหนังมนุษย์เหรอ?
อี้จือฮวากับนักพรตใจบริสุทธิ์สบตากัน นึกไม่ถึงว่าจะต้องเคลื่อนไหวเอิกเกริกขนาดนี้เพื่อแสดงเป็นพวกเดธโรส ในสถานที่อย่างนี้ หัวหน้าพวกเขาถึงกับเอาจริงสักครั้งอย่างหาได้ยาก
ละอองฝุ่นกระจายไปอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มที่แต่งตัวเหมือนหมอคนนั้นถูกแทงตายนานแล้ว
เวลานี้พรรคพวกของนายใหญ่โจวหน้าซีดเผือด พวกเขาไม่กังขาคนที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นเหล่านี้อีก ความน่ากลัวแบบนี้ไม่ต่างจากเดธโรสในตำนานนั่นชัดๆ
นายใหญ่โจวย่อมรู้จักตัวตนของเดธโรส เพียงแต่เขาไม่รู้ชัดว่าเดธโรสจะแข็งแกร่งถึงขนาดนี้ แค่สมาชิกคนเดียวก็ฆ่านายท่านหลี่สามกับหมอโครงกระดูกที่เขาเชิญมาได้อย่างง่ายดาย…
ไม่ว่านายท่านหลี่สามก็ดี หรือหมอโครงกระดูกก็ดี พวกเขาต่างเป็นมือสังหารท้องถิ่นที่มีชื่อเสียงเลื่องลือ มีพลังต่อสู้แข็งแกร่ง แต่เมื่อเจอเดธโรสในตำนานก็ยังไม่ใช่คู่มือโดยสิ้นเชิง อยู่ต่อหน้าเดธโรสแล้วอ่อนแอไม่ต่างจากทารกเพิ่งเกิด
เวลานี้ เนี่ยอู๋หมิงมองประเมินหมอโครงกระดูกที่ถูกเขาซัดตายในทีเดียวท่ามกลางซากหักปรักพัง
“คุมแรงไม่ค่อยดี เผลอลงมือหนักไปหน่อย” เนี่ยอู๋หมิงพึมพำกับตัวเอง
ได้ยินคำพูดของเนี่ยอู๋หมิง พวกหนุ่มกรรมกรต่างชาติกับนักพรตใจบริสุทธิ์เผยสีหน้าสื่อว่าฉันเชื่อแล้วว่านายผิดปกติ
ทั้งที่คันไม้คันมือ แต่ก็พูดเสียดูสง่างาม
เวลานี้ ชายชราทหารรับจ้างทุกคนมองเนี่ยอู๋หมิง สีหน้าตกใจสุดขีด
พวกเขาก็เคยได้ยินชื่อเดธโรสมา แต่ต่อให้เป็นตัวหญิงหม้ายชุดดำหัวหน้าของเดธโรสก็ไม่น่ามีฝีมือน่าพรั่นพรึงขนาดนี้ ทว่าตอนนี้แค่สมาชิกเดธโรสคนเดียวก็แสดงฝีมือต่อสู้ที่แข็งแกร่งน่าครั่นคร้าม ทำให้คนอกสั่นขวัญผวาแล้ว
“พี่เฉียง พี่แข็งแกร่งเท่าคนคนนั้นไหม?” ชายผมยาวมองชายไว้เคราตรงหน้าพลางถาม
ได้ยินคำถามของชายผมยาว ชายไว้เคราก็ครุ่นคิดชั่วครู่ ก่อนจะเอ่ย “เด็กน้อย นั่นก็งั้นๆ แหละ นายก็เคยเห็นพี่เฉียงเอาจริงแล้วไม่ใช่เหรอ พี่เฉียงจะบอกอะไรให้ ถ้าพี่เฉียงเอาจริงขึ้นมาต้องแข็งแกร่งกว่าเจ้านั่นแน่นอน เจ้านั่นน่ะคงแข็งแกร่งได้สัก…แค่ครึ่งของพี่เฉียงเท่านั้นแหละ!”
ได้ยินชายไว้เคราบอกเช่นนั้น ชายผมยาวทำหน้าเปี่ยมไปด้วยความนับถือ “พี่เฉียงแข็งแกร่งชะมัดเลย ผมคิดว่าผมโชคดีแล้ว!”
“ฮ่าๆๆ มันก็ต้องแหงอยู่แล้ว ที่รัก พี่เฉียงจะบอกอะไรให้นะ ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้านั่นมือไวจัดการหมอโครงกระดูกกับนายท่านหลี่สามอะไรนั่นก่อน พี่เฉียงก็จัดการได้สบายๆ นายคิดว่าพี่เฉียงโม้นายใช่ไหม? พี่เฉียงไม่เคยพูดโม้หรอกนะ” ชายไว้เคราแค่นหัวเราะ
“สุดยอดไปเลย คุยโม้ไปถึงสวรรค์แล้ว ยังจะบอกว่าไม่ได้คุยโม้อีกเหรอ…” คนอ้วนอดหันมองชายไว้เคราไม่ได้
พวกเขากลุ่มทหารรับจ้างห้าคน คนที่ขี้โม้ได้มากที่สุดก็คือชายไว้เครานี่ละมั้ง
เยี่ยหวันหวั่นปิดมุมปากที่กระตุกเบาๆ เธอมองนายใหญ่โจวก่อนเอ่ยด้วยเสียงเฉยชา “ฉันจะพาทหารรับจ้างกลุ่มนี้ไป คุณมีความเห็นอะไรไหม”
“ไม่ๆๆๆ…ฉันเห็นด้วย…เห็นด้วยที่สุด!”
เจอกับคำถามของเยี่ยหวันหวั่น นายใหญ่โจวส่ายหน้ารัวเหมือนเห็นผี
อย่างไรเสียผู้หญิงที่พูดก็คือหญิงหม้ายชุดดำของเดธโรส เป็นหัวหน้าของกลุ่มโรคจิตนี้…!
ลงมือทีก็น่ากลัวขนาดนี้ แล้วตัวหญิงหม้ายชุดดำเองจะน่ากลัวขนาดไหนกัน?
——————————————————————–
ตอนที่ 782 จะจับก็จับฉัน
นายใหญ่โจวกลืนน้ำลายก่อนเอ่ยเสียงอ่อน “งั้น พะ…พวกเราไปได้แล้วใช่ไหม…”
เยี่ยหวันหวั่นลูบเล็บเบาๆ “เดี๋ยวก่อน”
นายใหญ่โจวเหงื่อเย็นไหลบนหน้าผากทันที “มะ…มีอะไรอีกเหรอ”
“วันนี้คุณเห็นอะไรบ้าง” เยี่ยหวันหวั่นถาม
นายท่านโจวชะงักก่อน จากนั้นรีบร้อนเอ่ยปาก “ฉะ…ฉันไม่เห็นอะไรทั้งนั้น! ไม่เห็นใครสักคนเดียว!”
เยี่ยหวันหวั่นได้ยินแบบนั้นจึงค่อยโบกมือ
พวกนายใหญ่โจวเผ่นแน่บกันทันที
เดิมทีเยี่ยหวันหวั่นยังคิดจะทรมานฝ่ายตรงข้ามอีกสักหน่อย แต่นึกไม่ถึงว่าเนี่ยอู๋หมิงจะแสดงอลังการ ทำลายสถานที่ราบคาบ และควบคุมคนพวกนั้นได้อยู่หมัด…
หลังคนพวกนั้นจากไป เยี่ยหวันหวั่นก็หันไปพูดกับกองทหารรับจ้างที่อยู่ตรงหน้า “พวกคุณมากับฉันเถอะ”
คนกลุ่มนั้นมองหน้ากันและกัน ยังไม่ทันได้ตั้งสติหลังรอดชีวิตมา เมื่อได้ยินประโยคนี้ก็อึ้งงันกันหมด ตอบสนองไม่ทันว่าอีกฝ่ายหมายความว่าอย่างไร
“เอ่อ…หมาย…ความว่ายังไงที่ว่า…ให้…ให้ตามคุณไป…” ชายผมยาวยืนทื่อไปหนึ่งวินาที แล้วก็มุดเข้าอ้อมแขนของชายไว้เครา “พี่เฉียง ผมไม่อยากถูกจับไปเป็นนายบำเรอออ!”
ชายไว้เคราเดินออกมาทันที “จะจับก็จับฉันเถอะ!”
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก
ใครเป็นคนให้ความกล้าพวกนายกันแน่เนี่ย?
ประเมินค่าหน้าตาตัวเองดีไปหน่อยไหม
อี้จือฮวาตวาดเสียงดัง “สามหาว หน้าตาน่าเกลียดอย่างพวกแกยังกล้าคิดจะเป็นนายบำเรอของราชินีพวกเรา!”
นักพรตใจบริสุทธิ์พยักหน้า “อย่างน้อยได้ระดับพวกเราก่อนยังพอว่า!”
นายอ้วนเปิดปากเสียงเบา “พะ…เพื่ออะไร…”
เวลานี้เอง ชายชรากล่าวขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง “ขอถามนายหญิง หรือว่านายหญิงอยากได้สินค้าล็อตนั้น นายหญิงทำความเข้าใจก่อน ตอนแรกพวกเรารับรายการนี้มาจากองค์กรลับ ได้สินค้าล็อตนี้มาและส่งไปอย่างราบรื่น ใครจะนึกว่าเด็กกลุ่มนี้มันจะบอกคนอื่นว่าเรายักยอกสินค้า ให้พวกเราเป็นแพะรับบาป จนพวกเราถูกไล่ล่าตลอดเวลา…”
“ฉันรู้เรื่องดีแล้ว” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยด้วยสีหน้าไม่สะทกสะท้าน “ตอนนี้ฉันให้ตัวเลือกพวกคุณสองข้อ หนึ่งคือรับใช้ฉัน เชื่อฟังคำสั่งของฉัน แน่นอนว่าจะรับรองความปลอดภัยของพวกคุณ ข้อสอง…ฉันเชื่อว่าพวกคุณไม่อยากเลือกตัวเลือกข้อสองหรอก”
“หนึ่ง! หนึ่งๆๆ!” นายอ้วนกลอกตาขบคิด จากนั้นเลือกทันที
ตัวเลือกข้อสองต้องเป็น ‘ตาย’ แน่นอน ยังต้องเลือกอีกเหรอ!
ตอนนี้พวกเขาไม่เพียงรอดอย่างเส้นยาแดงผ่าแปด แต่ยังได้รับความคุ้มครองจากองค์กรเดธโรสที่เล่าลือกันในตำนาน เรียกได้ว่าเป็นโชคที่จู่ๆ ตกลงมาจากฟ้า ย่อมต้องเห็นด้วยอยู่แล้ว
สี่คนที่เหลือได้ยินว่าอีกฝ่ายจะดึงตัวเองไปเป็นพวกก็พลันคึกคักขึ้นมา
เพราะพวกเขาติดกับดัก ถูกสหภาพทหารรับจ้างขับไล่ แถมยังถูกคนจากที่ต่างๆ ไล่ฆ่าจนไร้ที่ไปนานแล้ว…
……..
เป้าหมายครั้งนี้ลุล่วงราบรื่นกว่าที่เยี่ยหวันหวั่นคาดคิดไว้มาก
เมื่อกลับไป เยี่ยหวันหวั่นก็ให้เฟิงเสวียนอี้กับสืออีจัดหาที่พักให้คนพวกนี้ จากนั้นคิดค่าแรงให้พวกเนี่ยอู๋หมิง
นักพรตใจบริสุทธิ์อดถามไม่ได้ “เถ้าแก่เนี้ย สวมรอยเป็นคนของเดธโรสไม่กลัวถูกเปิดโปงเหรอ”
เยี่ยหวันหวั่นเหลือบมองเขาอย่างไม่เร็วไม่ช้า “ใครบอกว่าฉันสวมรอย?”
นักพรตใจบริสุทธิ์สงสัย “เอ๋? หมายความว่ายังไง”
เยี่ยหวันหวั่นย้อนถาม “เดธโรสเป็นเรื่องที่คนกุขึ้นมาใช่ไหมล่ะ”
นักพรตใจบริสุทธิ์เอ่ย “นั่นก็จริง!”
เยี่ยหวันหวั่นพูดอีก “ในเมื่อเดธโรสไม่มีตัวตนอยู่จริง ก็แสดงว่าไม่มีใครเคยเห็นกับตา งั้นทำไมเดธโรสจะเป็นฉันไม่ได้”
นักพรตใจบริสุทธิ์พูดไม่ออก แบบนี้ก็ได้เหรอ?
อี้จือฮวาเอ่ยเสริมว่า “อืม ว่าแล้วเถ้าแก่เป็นคนทำการใหญ่! เรื่องนี้ก็คิดไว้แล้วจริงๆ ด้วย!”
…………………………..
