“ไม่ต้องห่วงทุกคน มันเป็นแค่การต่อสู้กับสัตว์ร้ายสองตัว พวกเขาจะออกเดินทางในไม่ช้า” มีเสียงที่ดังก้องกังวานรอบรถ ขณะที่หน้าจอแสดงผลที่ปิดอยู่เดิมนั้นกะพริบ
บนหน้าจอแสดงผลเป็นสัตว์ร้ายที่ดูเหมือนวัวที่มีเขาสี่อันอยู่บนหัวของมัน สัตว์ร้ายคำรามอย่างดุเดือด
คู่ต่อสู้ของมันคือเสือดาวที่ยาว 10 เมตร เสือดาวนั้นเหมือนอสุรกาย ในขณะที่มันเดินทางผ่านอากาศและวิ่งไปที่วัว
มันคล่องแคล่วจริงๆ!
ทหารใหม่เกือบทุกคนที่เฝ้าดูการต่อสู้ได้รับความหวาดกลัวครั้งใหญ่
พวกเขาทั้งหมดถือว่าไม่ธรรมดาในหมู่สหายของพวกเขา แต่พวกเขาก็สูญเสียความมั่นใจต่อหน้าสัตว์ร้ายขนาดใหญ่เช่นนี้
พวกเขาไม่มีความมั่นใจแม้แต่น้อยว่าพวกเขาจะสามารถเอาชีวิตรอดจากการเผชิญหน้านี้ได้
ตู้ม! วัวสี่เขาพุ่งเข้าเสือดาว ความเร็วของมันไม่เร็วมากนัก แต่มันดุร้ายมากเมื่อมันพุ่งเข้าหาเสือดาวโดยหวังว่าจะชนเข้ากับมันโดยตรง
ทุกคนที่เฝ้าดูก็ตระหนักว่าสัตว์นั้นได้หายตัวไปอย่างแปลกประหลาด และปรากฏขึ้นอีกครั้งข้างหลังวัวที่มีสี่เขา
เมื่อกรงเล็บที่คล้ายใบมีดคมโผล่ออกมาเนื้อก้อนที่มีน้ำหนักอย่างน้อย 50 กิโลกรัมก็ถูกฉีกออกจากวัวที่ดูน่ากลัว
วัวที่ดูน่ากลัวไม่ได้ช้าลง มันถูกกระแทกตรงเข้าสู่เนินเขาทำให้โลกเริ่มสั่นไหวทันที
วัวสี่เขาที่ชั่วร้ายคำรามอย่างกระวนกระวาย ในขณะที่พยายามวิ่งหนี ในขณะที่มันกำลังวิ่งเสือดาวซึ่งดูเหมือนจะเป็นอสุรกาย ดูเหมือนจะเล่นกับมันและฉีกเนื้อของมันออกมา
หนึ่งชิ้น สองชิ้น สามชิ้น …
เมื่อเสือดาวและวัวชั่วร้ายหายไป ในระยะทางรถไฟก็เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง อย่างไรก็ตามในครั้งนี้ทุกคนในรถไฟได้เงียบไป
“เฮ้ ดูสิ! ” มีคนส่งเสียงพึมพำชี้ออกไปนอกหน้าต่าง
หลิวหยุนหยางทำตามเสียงนั้น และมองออกไป เขาเห็นเลือดหยดหนึ่งขนาดเท่าไข่นกพิราบที่ฝังอยู่ในก้อนหิน
เห็นได้ชัดว่าเป็นเลือดที่ถูกกระแทกเข้ากับหิน
หลิวหยุนหยาง และคนอื่น ๆ รู้ดีว่าหินที่แข็งเป็นอย่างไร หยดเลือดไม่สามารถทิ้งร่องรอยไว้ได้
อย่างไรก็ตาม หยดเลือดที่เฉพาะเจาะจงนี้ได้ทำให้เกิดการเจาะรูเข้าไปในหิน
“สัตว์ร้ายมันได้พัฒนาไปอย่างมาก! ” ชายร่างใหญ่ผู้เป็นผู้นำของทหารบ่น “เลือดหยดนี้ต้องหนักอย่างน้อย 10 กิโลกรัม “
เลือดหยดหนึ่งจะหนักถึง 10 กิโลกรัมได้อย่างไร?
“ที่จริงแล้วความแข็งแกร่งของเราสามารถเพิ่มขึ้นได้จากการฝึกฝน และจะเพิ่มมากขึ้นเมื่อคุณภาพเซลล์ของเราดีขึ้น”
เมื่อชายร่างใหญ่ได้ยินเขาก็หัวเราะ “เจ้าควรวัดน้ำหนักร่างกายของเจ้านะ พวกเจ้าไม่ได้ส่องสว่างขนาดนั้นอีกแล้ว”
หลิวหยุนหยางพยักหน้าเบา ๆ ความจริงแล้วการเพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกายของเขานั้นเกิดจากการเพิ่มขึ้นของมวลเซลล์ของเขา
“พี่ใหญ่จาว จะเกิดอะไรขึ้นถ้าสัตว์ร้ายตัวนั้นโจมตีเรา? ” เด็กผู้หญิงบอบบางถามด้วยสีหน้าน่าสงสาร
“อย่ากลัวไปเลย บรรพบุรุษนักสู้ผู้แข่งแกร่งกำลังดูรถไฟของเราอยู่ แม้ว่าอสุรกายเสือดาว นั้นอาจจะเป็นสัตว์ร้ายระดับ บี แต่มันก็ยังสามารถถูกตัดหัวได้”
บรรพบุรุษนักสู้ผู้แข็งแกร่ง?
ทหารคนใหม่ที่เคยหวาดกลัวอสุรกายเสื้อดาว และ วัวสี่เขาชั่วร้ายก็ตื่นเต้นทันที บรรพบุรุษของพวกเขาอยู่ไกลมาก พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามีบรรพบุรุษของการต่อสู้อยู่บนรถไฟ
บรรพบุรุษนักสู้ทุกคนมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อมนุษยชาติ พวกเขาแต่ละคนมีความสามารถในการใช้สัตว์ร้ายระดับ บีหรือสูงกว่า
ในขณะที่การสนทนาบนรถไฟเต็มแกว่ง ทันใดนั้นได้ยินเสียงปิ๊บหลายครั้ง หลังจากเสียงปิ๊บมีเสียงประกาศว่า “เรามาถึงที่ดาพันธมิตรฐาน 7 แล้ว ทุกคนโปรดขึ้นฝั่ง”
แม้ว่าพี่ใหญ่จาวกำลังสนทนากัน ก็เคลื่อนไหวทันทีที่เขาได้ยินเสียงประกาศเขาก็หยุดสิ่งที่เขากำลังทำอยู่และวิ่งออกจากตู้โดยสารทันที
แม้ว่าทหารคนใหม่คิดว่าการกระทำของเขาแปลกไปเล็กน้อย แต่พวกเขาเป็นผู้มาใหม่ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าพูดมากพอ และออกจากตู้โดยสารโดยเร็ว
นี่ควรจะเป็นสนามฝึกของชนชั้นสูงของกองทัพมังกรตื่น ดังนั้นหลิวหยุนหยางจึงคิดว่าจะมีการก่อสร้างบางอย่างอยู่ที่นั่น อย่างไรก็ตามเมื่อเขาลงจากรถไฟเขาก็ตระหนักว่าพวกเขาอยู่ในที่รกร้างว่างเปล่า
มีหญ้าเพียงไม่กี่เส้นเท่านั้นที่งอกขึ้นมาในดินแดนที่แห้งแล้งโดยรอบ
“โปรดทราบ! นับตลอด! ” ชายผู้แข็งแกร่งที่ดูเหมือนสัตว์ร้ายในชุดพรางตัวสู้ตะโกน
อีกด้านหนึ่งของใบหน้าของชายผู้นั้นมีรอยแผลลึกที่ให้ความรู้สึกที่น่ากลัว
“หนึ่ง สอง สาม…”
นักเรียนชนชั้นสูงของกองทัพมังกรตื่นไม่ได้มีปัญหากับการนับตลอดอย่างง่าย หลิวหยุนหยางยืนอยู่ตรงกลาง เมื่อการนับเสร็จสิ้นจำนวนรวมคือ 17
นี่หมายความว่ามีนักเรียนชนชั้นสูงทั้งหมด 17 คนจากกองบัญชาการกองทัพบกมังกรตื่นของฉางอัน
“เด็ก ๆ …โอ้ มีเด็กผู้หญิงด้วย ยินดีต้อนรับสู่ฐาน 7 ข้ารับผิดชอบที่จะพาพวกเจ้าไปในฐาน หากพวกเจ้าสงสัยว่าข้าเป็นใคร เจ้าจะพบว่าเจ้าสามารถไปฐานโดยมีชีวิตได้หรือไม่”
ขณะที่เขาพูด เขาจ้องมองที่พี่ใหญ่จาว ผู้ซึ่งยืนอยู่ใกล้ ๆ “เจ้าขี้โม้จาว ข้าได้ยินมาว่าเจ้าไม่ได้ก้าวหน้ามากในหกเดือนที่ผ่านมา ถ้าเจ้าไม่ขยันในเทอมนี้ เจ้าจะถูกไล่ออกจากชนชั้นสูง” เขาพูดอย่างเยือกเย็น
คนที่นำพาทุกคนในรถไฟดูเหมือนจะหดตัวลงเล็กน้อยในทันที เขากลับเหมือนนกกระทาที่ไม่กล้าส่งเสียง
ตามคำสั่งของชายร่างผอมที่ยังไม่เปิดเผยชื่อของเขา หลิวหยุนหยางและคนอื่น ๆ ก็เดินอย่างน้อย 25 กิโลเมตร จากนั้นพวกเขาก็เข้าไปในถ้ำ
ถ้ำไม่ลึกเกินไป มันเป็นเพียงประมาณ 500 เมตร แต่มันก็กว้างพอสำหรับคนสองคนเดินถึงจะพอดี มันดูไม่เหมือนฐานแน่ ๆ
“ทำตัวของพวกเจ้าให้ผอมซะ จะมีบางการขัดขวาง ดังนั้นทุกคนจึงควรรีบเข้าไปข้างใน! ” เสียงคร่าวๆของชายผู้มีใบหน้าที่น่ากลัวสะท้อนกลับมาอีกครั้ง
ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทันใดนั้นพวกเขาทุกคนได้ยินเสียงกรีดร้องที่ทำหูเกือบแตก
หนึ่งเสียงกรีดร้อง สองเสียงกรีดร้อง สามเสียง …
แม้ว่าหลิวหยุนหยางต้องการเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ข้างหน้ามันมืด ยังมีคนอื่นขวางเขาอยู่ ดังนั้นในที่สุดเขาก็ยอมแพ้ความคิด
เมื่อเขาก้าวไปข้างหน้าเขาก็รู้ว่ามีกำแพงหินอยู่ข้างหน้าเขา ที่ด้านบนของผนังเป็นชั้นของสิ่งที่รู้สึกเหมือนเยื่อหุ้มเซลฟ์ มันเป็นสิ่งที่โปร่งใสที่สามารถรู้สึกได้ แต่ไม่สามารถสัมผัสได้
มีบางอย่างลึกลับอยู่ข้างใน หลิวหยุนหยางไม่ลังเล เขาสมมติว่าทำท่ามังกรขดตัว และรีบวิ่งมุ่งหน้าไปยังสิ่งลึกลับนั้นก่อน
ตู้ม!
เขารู้สึกถึงพลังอันยิ่งใหญ่ที่กดเขาจากทุกทิศทุกทาง แรงกดดันนี้มาจากความว่างเปล่า
แม้ว่าหลิวหยุนหยางได้ใช้เทคนิคจากพิมพ์เขียวมังกรวานรแล้ว ในขณะที่เขากระแทกสิ่งนั้นเขารู้สึกกดดันอย่างหนัก
เขาสามารถรู้สึกถึงเจ็บปวดจากทุกทิศทุกทาง
เมื่อความเจ็บปวดทวีความรุนแรงขึ้น หลิวหยุนหยางก็รู้สึกว่ามันสลายไปอีกครั้ง ทันใดนั้นแสงสว่างก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา
หลิวหยุนหยางก้าวไปข้างหน้าไม่กี่ก้าว และถึงสถานที่ที่แสงนั้นมา สิ่งที่เขาเห็นคือพื้นที่หนาแน่นที่เต็มไปด้วยต้นไม้สูงและเมืองใหญ่
อากาศมีความสดชื่นมากจนหลิวหยุนหยางได้ยินเสียงคำรามของเสือ และเสียงวานร
“ยินดีต้อนรับสู่ฐาน 7 นี่ไม่ใช่โลกหรอกนะ!” ชายร่างสูงที่มีใบหน้าร้ายกาจพูดด้วยการเยาะเย้ย
