The Divine doctor : ชายาข้าคือแพทย์เทวะ – ตอนที่ 733-734

ตอนที่ 733 การโจมตีของเฟิงเซียงหรู
ตอนที่733 การโจมตีของเฟิงเซียงหรู
เฟิงเซียงหรูได้เคลื่อนไหวและ”ตบ” ความดุร้ายของนางทำให้คนในห้องตัวสั่น พวกบ่าวรับใช้ที่มากับเสี่ยวหยาก็รีบคว้าตัวเฟิงเซียงหรู อย่างไรก็ตามพวกเขาได้ยินเฟิงเซียงหรูกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ข้าเป็นคุณหนูสามของตระกูลเฟิง และข้าก็ได้รับแต่งตั้งเป็นอาจารย์ขององค์ชายสี่, ซวนเทียนยี่ เจ้าแน่ใจหรือว่าเจ้ากล้าทำอะไรข้า”
บ่าวรับใช้ที่ดูแลเสี่ยวหยานั้นเป็นเพียงแค่ยายและคนแข็งแรงที่ซื้อมาไม่มีใครสามารถยืนหยัดต่อสู้กับนางได้ พวกเขาจะไม่กลัวคำพูดของเฟิงเซียงหรูได้อย่างไร เสี่ยวหยาเองในขณะที่คนของนางถอยกลับพร้อมความกลับบนใบหน้า ความโกรธเต็มหัวใจของนาง อย่างไรก็ตามนางยังเห็นความแตกต่างระหว่างนางกับคนที่เป็นของตระกูลผู้สูงศักดิ์ พวกเขามีเสาค้ำยันที่เชื่อถือได้โดยไม่คำนึงถึงความสามารถของตัวเอง เนื่องจากชื่อเพียงอย่างเดียวนั้นค่อนข้างน่ากลัว แต่แล้วนางล่ะ บ่าวรับใช้ที่อยู่ข้างนางถูกซื้อมา พวกเขาเป็นบ่าวรับใช้ไร้ฝีมือที่ซื้อจากพ่อค้าทาสและความภักดีของพวกเขาขึ้นอยู่กับเงิน พวกเขายังไม่ได้เห็นอะไรมากและอาจถูกข่มขู่ให้หวาดกลัวด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ สำหรับตัวนางเอง นางพึ่งพาเหยาซื่ออย่างแท้จริงในขณะที่พูดถึงตัวเองว่าเป็นคุณหนูตระกูลเฟิง ในความเป็นจริงนางแค่แกล้งทำเป็น ในการเผชิญหน้ากับคุณหนูตระกูลเฟิงที่แท้จริง นางจะได้รับการพิจารณาอย่างไร ?
เฟิงเซียงหรูมองที่เสี่ยวหยาด้วยสายตาที่เย็นชาไร้อารมณ์อย่างไรก็ตามเสี่ยวหยาต้องการฟื้นฐานรากของตัวเอง ดังนั้นนางจึงกัดฟันกล่าวว่า “น้องสาม”
ใครจะรู้ว่าเฟิงเซียงหรูจะตอบทันที“อย่าเรียกข้าว่าน้องสาม ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้ากับข้าไม่มีอะไร ยิ่งกว่านั้นข้ายังไม่อยากตาย ตระกูลเฟิงไม่ต้องการที่จะตาย เจ้าสาปแช่งฮ่องเต้และพระชายาหยุนต่อหน้าผู้คนมากมายในเมืองหลวง เสี่ยวหยา หากเจ้าไม่ต้องการมีชีวิตอยู่ อย่าลากตระกูลเฟิงและตระกูลเหยาลงโคลนไปพร้อมกับเจ้า ! ไม่ว่าเจ้าจะเป็นศัตรูกันมากแค่ไหน ระหว่างเจ้ากับองค์หญิงจี่อัน ให้ออกไปข้างนอก อย่าทำอะไรที่เลวร้ายในร้านปักของข้า เจ้าดูถูกฮ่องเต้และพระชายาหยุนในวันนี้เป็นสิ่งที่ข้าจำได้ มันจะดีที่สุดถ้าเจ้าคิดว่าเจ้าอยากตายอย่างไร สำหรับการดูแลท่านฮูหยินเหยา ข้าอาจช่วยเจ้าได้นิดหน่อย”
เสี่ยวหยาสั่นเทาคำพูดของเฟิงเซียงหรูวางนางไว้บนลานประหาร และนี่เป็นสิ่งที่นางไม่ได้เตรียมไว้ให้ ในอดีต นางถามไปทั่วและทุกคนรู้ว่าคุณหนูสามตระกูลเฟิงเป็นบุตรสาวของอนุ บุคลิกของนางอ่อนแอ และแม้แต่มารดาที่ให้กำเนิดของนางก็เงียบ ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจเสียงดังในบ้านของตัวเอง เนื่องจากบ้านตระกูลเฟิงไม่ได้จัดเตรียมเงินทองไว้ให้ พวกเขาจึงต้องพึ่งพาร้านปักแห่งนี้เพื่อดูแลตัวเอง นางคิดว่าเฟิงเซียงหรูจะเป็นคนที่นางสามารถจัดการได้อย่างง่ายดาย แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากข้อมูลที่นางรวบรวมมา ?
เสี่ยวหยาคิดอย่างรวดเร็วแต่ถูกเฟิงเซียงหรูทำให้กลัวอย่างสมบูรณ์ใบหน้าของนางซีดเซียวแต่นางก็หายเป็นปกติเร็วมาก จากนั้นนางก็ยิ้มและกล่าวกับเฟิงเซียงหรู “เจ้าพูดเรื่องอะไร น้องสาม อย่ากลัวพี่สาวอย่างนั้น ส่วนที่ว่าเรามีส่วนเกี่ยวข้องหรือไม่ ก็ไม่เป็นไรถ้าเจ้าไม่ยอมรับ ไม่ว่าเจ้าจะเป็นบุตรสาวของอนุ ในปัจจุบันการตัดสินใจของตระกูลเฟิงซึ่งเป็นสิ่งที่คุณหนูสี่ยอมรับ และข้าก็ยอมรับเจ้า แม้แต่ท่านพ่อก็ปฏิบัติต่อข้าอย่างอ่อนโยน แม้ว่าผู้คนจากคฤหาสน์เหยามาที่บ้าน พวกเขาปฏิบัติต่อข้าอย่างสุภาพ นั่นเป็นสาเหตุที่ไม่ว่าน้องสามจะยอมรับข้าหรือไม่ ข้าไม่สนใจอะไรมาก ข้าจะเตือนน้องสามว่า ข้าควบคุมอารมณ์ไม่ได้และพูดบางสิ่งที่ไม่ควรพูด นี่คือความจริง แต่ถ้าน้องสามจะมีความเด็ดเดี่ยวมาก มันจะไม่เป็นเรื่องดีสำหรับตระกูลเฟิงหรือตระกูลเหยา นั่นเป็นเหตุผลที่ข้าหวังว่าน้องสามจะคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับเรื่องนี้”
หลังจากเสี่ยวหยาพูดจบเฟิงเซียงหรูก็เงียบไปครู่หนึ่ง เป็นที่ชัดเจนว่าคำพูดของเสี่ยวหยาทำให้นางรู้สึกวิตกกังวล อย่างไรก็ตามหวงซวนก็ไม่สามารถคิดอะไรมากมาย นางแค่รู้สึกว่าเสี่ยวหยาพูดแรงเกินไป และนางก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวว่า “เจ้าพอใจอะไร ? อย่าลืมว่ามันไม่ใช่แค่คุณหนูสามตระกูลเฟิงที่ได้ยินเจ้าพูดสิ่งเหล่านั้น นอกจากนี้ยังมีพวกเราและองค์หญิงจี่อัน เจ้าต้องการปัดความรับผิดชอบนี้หรือไม่ ? เจ้าค่อนข้างจะมองโลกในแง่ดี”
“โอ้? ” เสี่ยวหยามองไปที่หวงซวนเป็นครั้งแรกที่นางรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องกลัวบ่าวรับใช้คนนี้ ดังนั้นนางจึงกล่าวว่า “ลองกระจายข่าวสิ ไม่เป็นไรถ้าข้าตายคนเดียว แต่จะมีหลายคนที่ไปกับข้าที่หลุมศพ มีตระกูลเฟิงและตระกูลเหยา คิดดูแล้วมันค่อนข้างน้อย ไปสิ มาดูกันว่าใครจะความสูญเสียมากที่สุด”
หวงซวนโกรธมากจนนางต้องการตบเสี่ยวหยาอย่างไรก็ตามนางถูกหยุดเฟิงหยูเฮง “เจ้าต้องการลากตระกูลเฟิงและตระกูลเหยาลงไปในหลุมศพกับเจ้าใช่หรือไม่ ? ” เฟิงหยูเฮงยิ้มและกล่าวว่า “มีคนหนึ่งทำผิด แต่ตระกูลทั้งสองไปลงหลุมศพกับเจ้า มันค่อนข้างน่ากลัวจริง ๆ แต่…มันเกี่ยวข้องกับข้าอย่างไร เจ้ากำลังขู่ข้าด้วยวิธีเดียวกันกับที่เจ้าขู่คุณหนูสามตระกูลเฟิงงั้นหรือ ? ”
เสี่ยวหยาตกใจตอนนี้นางรู้แล้วว่าเฟิงหยูเฮงตัดสัมพันธ์กับทั้งตระกูลเฟิงและตระกูลเหยาเป็นเรื่องจริง นางเป็นคนระวังและกังวลเล็กน้อย หากเฟิงหยูเฮงไม่สนใจจริง ๆ ว่าทั้งสองตระกูลนั้นมีชีวิตอยู่หรือตายและกระจายข่าวนี้ นางจะไม่ถูกบังคับให้ตายหรอกหรือ ? เสี่ยวหยากำลังคิดว่านางจะเอาตัวรอดจากสถานการณ์ที่ยากลำบากนี้อย่างไร ในขณะที่นางกำลังคิดเกี่ยวกับมัน ทันใดนั้นนางก็ได้ยินเฟิงเซียงหรูกล่าวว่า “องค์หญิงจี่อัน ท่านได้ยินอะไร ? มีเรื่องใหญ่อะไรเกิดขึ้นที่จะทำให้เกิดปัญหากับทั้งตระกูลเฟิงและตระกูลเหยาเจ้าคะ ? ”
เสี่ยวหยาสะดุ้งในขณะที่นางมองที่เฟิงเซียงหรูด้วยความประหลาดใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้นางรู้สึกประหลาดใจมาก อย่างไรก็ตามนางสามารถเข้าใจเหตุผลที่เฟิงเซียงหรูเปลี่ยนด้านและช่วยเหลือนาง ไม่มีเหตุผลอื่นนอกจากช่วยตระกูลเฟิงและตระกูลเหยาจากหายนะครั้งนี้ มันไม่เกี่ยวข้องกับตัวเองแม้แต่น้อย แต่นางก็มีความสุขที่ได้ดูละครเรื่องนี้ คุณหนูสามตระกูลเฟิงที่ขัดแย้งอย่างเปิดเผยกับเฟิงหยูเฮง นี่เป็นบทละครที่นางรู้สึกว่าสนุกสนานมาก
เสี่ยวหยาก้าวถอยหลังสองสามวินาทีแล้วยกแขนขึ้นกอดอกด้วยความคิดของนางที่เต็มไปด้วยความคิดในการมองดูทั้งสองตรงหน้านาง นางได้ยินเฟิงหยูเฮงถามว่า “คุณหนูสามตระกูลเฟิง เจ้าหมายถึงอะไร ? ”
เฟิงเซียงหรูมีใบหน้าที่ไร้อารมณ์เพราะนางแค่จ้องที่เฟิงหยูเฮงไม่มีใครสามารถคาดเดาสิ่งที่นางรู้สึก นางพูดอย่างจริงจังกับเฟิงหยูเฮง “ข้าไม่ได้ยินอะไรเลยและไม่เห็นอะไรเลย ในห้องนี้นอกจากท่านและคนที่ท่านพามา จะปิดปากเงียบเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ ดังนั้นองค์หญิงจี่อันได้โปรดกลับไปเจ้าค่ะ” นางทำท่าให้แขกออกไป และไม่สนใจว่าเฟิงหยูเฮงปฏิเสธหรือไม่รีบไปด้วย “โปรดรีบไป ร้านค้าเล็ก ๆ แห่งนี้ยังคงต้องการทำธุรกิจ ด้วยสถานะอันสูงส่งของท่าน สถานที่แห่งนี้ไม่สามารถรับใช้ใครสักคนที่น่านับถือเหมือนท่านได้เจ้าค่ะ”
เฟิงหยูเฮงไม่พูดอะไรมากอย่างไรก็ตามนางมองวังซวน หวงซวนเป็นคนที่เปิดเผย ในขณะที่วังซวนเป็นคนที่ถี่ถ้วนมาก ด้วยการมองเพียงครั้งเดียว นางก็เข้าใจในทันทีว่าสิ่งที่นางคิดถึงคืออะไร นางจึงก้าวไปข้างหน้าแล้วกล่าวกับเฟิงเซียงหรู “คุณหนูสามตระกูลเฟิง เจ้ารู้หรือไม่ว่าความผิดประเภทใดที่เจ้าได้กระทำโดยการปกป้องคนที่กล้าดูถูกฮ่องเต้ ?
เฟิงเซียงหรูยังมีสีหน้าเหมือนเดิมราวกับว่านางไม่เห็นวังซวนเนื่องจากนางยังคงจ้องมองที่เฟิงหยูเฮง หลังจากนั้นไม่นานนางก็กล่าวว่า “ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ข้าไม่เห็นสิ่งที่ข้าไม่เห็น ข้าไม่ได้ยินสิ่งที่ข้าไม่ได้ยิน หากองค์หญิงจี่อันประสงค์จะยื่นฟ้องเรา พวกเราจะจ่ายให้ทั้งหมด พวกเจ้ามีแค่ 3 คน แต่เรามีพยานหลายคนที่นี่ องค์หญิงเป็นคนฉลาด ข้ารู้สึกว่าท่านจะไม่ไปกับพวกเราสามัญชนที่ต่ำต้อยในสำนักงานของทางการที่จะเผชิญหน้ากันใช่ไหมเจ้าค่ะ ? ”
เฟิงหยูเฮงหัวเราะสำหรับเสี่ยวหยา เสียงหัวเราะนั้นดูเหมือนว่าเป็นคนที่ยืนอยู่เหนือฝูงชน อย่างไรก็ตามไม่มีใครเข้าใจว่าเสียงหัวเราะนี้มีความพึงพอใจมากเพียงใด “ลืมมันไปเถิด” นางเพียงแต่จ้องมองที่เฟิงเซียงหรู แต่กล่าวกับวังซวนว่า “องค์หญิงผู้นี้ไม่มีความสามารถหรือความปรารถนาเช่นนั้น ไปกันเถิด จะพูดอะไรกับคนเหล่านี้ เพียงแค่มองที่พวกนางก็ทำให้ข้ารู้สึกรำคาญ”
ในที่สุดเฟิงหยูเฮงก็ออกจากร้านเย็บปักโดยที่ยังคงเชิดหน้าสูงความกล้าหาญขององค์หญิงไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนสามารถเทียบได้ มีคนไม่กี่คนที่ได้เห็นละครเรื่องนี้ตีแผ่ นางกล้าที่จะเชื่อคำพูดขององค์หญิงจี่อันและคุณหนูสามของตระกูลเฟิงที่ได้รับการโต้เถียงจะกระจายไปทั่วเมืองหลวง ในเวลาเดียวกันคุณหนูสามตระกูลเฟิงก็ยืนอยู่ข้างเดียวกับคุณหนูจากบ้านตระกูลเหยา เจ้านายของตระกูลเฟิงและคุณหนูสี่ซึ่งตอนนี้กำลังตัดสินใจได้ยอมรับนางแล้ว ดูเหมือนว่าองค์หญิงจี่อันนั้นโดดเดี่ยวและไม่มีญาติเลย
เฟิงหยูเฮงเดินผ่านหิมะและเสียงที่ดังกึกก้องฟังดูน่าพอใจมากหวงซวนค่อยๆ เข้ามาทำความเข้าใจว่าทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นจากการที่นางพลาดไป มันเป็นการแสดงให้เห็นว่าองค์หญิงจี่อันตัดขาดจากตระกูลเฟิงและตระกูลเหยาแล้ว แต่นางก็ยังรู้สึกว่าสิ่งต่าง ๆ ไม่เป็นธรรมต่อเฟิงหยูเฮง “คุณหนู ทำไมเราที่ต้องทำแบบนี้ ? แม้ว่ามันจะเป็นไปเพื่อประโยชน์ของพวกเขา ข้ายังรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้เจ้าค่ะ”
เฟิงหยูเฮงมองกลับไปปลอบใจนาง“อะไรคือความทุกข์นี้ ? ถ้าข้าไม่ทำสิ่งนี้ จะมีอาการเจ็บมากขึ้นในอนาคต ทุกคนสามารถเห็นว่าอันตรายที่อยู่รอบตัวข้าเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ จะมีวันหนึ่งที่พวกเขาจะกำหนดเป้าหมายไปที่สหายและครอบครัวของข้า ถ้าข้าไม่ทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อตัดความสัมพันธ์กับพวกเขาให้หมดจด เมื่อพวกเขากลายเป็นจุดอ่อนของข้าและกลายเป็นเป้าหมายสำหรับศัตรูของข้า มันจะสายเกินไปที่จะร้องไห้ ยิ่งไปกว่านั้นเหยาซื่อไม่ได้อยู่ใกล้ข้าอีกต่อไป นางยอมรับเสี่ยวหยา และความรู้สึกของข้าที่มีต่อนางมีทั้งหมดหายไปแล้ว น่าเสียดาย”
เมื่อได้ยินนางพูดอย่างนี้หวงซวนก็ยอมแพ้ในเรื่องนี้และไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม แต่เฟิงหยูเฮงกล่าวกับตัวเองว่า “เมื่อเห็นเฟิงเซียงหรูตอนนี้ ข้ารู้สึกปลื้มใจจริง ๆ ! ในที่สุดนางก็เข้าใจวิธีการใช้ประโยชน์จากคนที่อยู่ข้างนางด้วยอำนาจ เพื่อหลีกเลี่ยงความสูญเสียใด ๆ นางจะไม่ถูกกลั่นแกล้งอย่างง่ายดายเหมือนเมื่อก่อน นี่เป็นสิ่งที่ดีมาก”
“ใช่เจ้าค่ะคุณหนูสามกล้าหาญกว่าเมื่อก่อน” วังซวนยกย่องนางเช่นกัน “แม้แต่อนุอันก็ยังไม่อ่อนแอเหมือนเมื่อก่อน”
รอยยิ้มอันน่ายินดีของเฟิงหยูเฮงปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งขณะที่นางพาบ่าวรับใช้สองคนของนางไปเล่นหิมะบนถนน ดูเหมือนว่านางจะอารมณ์ดี
ในอีกด้านหนึ่งภายในร้านเย็บปักเสี่ยวหยากำลังเตรียมที่จะแสดงความขอบคุณนางต่อเฟิงเซียงหรูที่ช่วยเหลือ ในเวลาเดียวกันนางก็ต้องการที่จะได้ใกล้ชิดกับคุณหนูสามของตระกูลเฟิง อย่างไรก็ตามนางได้ยินเฟิงเซียงหรูใช้น้ำเสียงเย็นชาและไร้อารมณ์ที่จะกล่าวกับนาง “เอาสิ่งที่เจ้าซื้อออกจากที่นี่อย่างรวดเร็ว โปรดจำไว้ว่าเนื่องจากเจ้ากำลังเคลื่อนไหวโดยใช้ชื่อคุณหนูตระกูลเฟิง เจ้าต้องใส่ใจกับคำพูดและการกระทำของเจ้า อย่าเชื่อว่าเจ้าคุกคามข้าได้จริง ๆ ข้าไม่อยากสร้างปัญหามากเกินไป ไม่อย่างนั้นเจ้าคิดว่าคำพูดของคนพวกนี้มีน้ำหนักมากเมื่อเทียบกับข้อกล่าวหาขององค์หญิงจี่อันหรือไม่ ? ออกไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว”
เสี่ยวหยาเข้าใจดีว่าเฟิงเซียงหรูไม่ต้องการให้ตระกูลเฟิงเข้ามามีส่วนร่วมดังนั้นนางจะต่อสู้กับเฟิงหยูเฮง แต่เมื่อมองจากอีกด้านหนึ่ง นางไม่มีความประทับใจในตัวเอง นางไม่ได้ตั้งใจจะอยู่ที่นี่ นางเพียงแค่พูดอย่างเย็นชาขณะที่นางจากไปกับบ่าวรับใช้ที่ถือของที่ซื้อมา
เมื่อเห็นว่าเสี่ยวหยาจากไปอันชิก็ให้พนักงานปิดประตูร้าน นางจะปิดร้านแล้วในวันนี้ จากนั้นนางก็ไปหาบุตรสาวของนาง และต้องการที่จะปลอบนางเล็กน้อย อย่างไรก็ตามนางเห็นว่าใบหน้าของเฟิงเซียงหรูเต็มไปด้วยน้ำตา เฟิงเซียงหรูกัดริมฝีปากล่างและพยายามอย่างที่สุดที่จะไม่ส่งเสียง แต่นางอยู่ใกล้และได้ยินเสียงสะอื้นที่เงียบสงบของเฟิงเซียงหรูกล่าวว่า “พี่รอง ท่านพี่ต้องดูแลตัวเองให้ดี”