หยางฮ่าวเองก็รู้สึกมีความสุข
เขากำเนิดเติบโตขึ้นมาในขุมพลังของจอมยุทธระดับดารา และแสดงให้เห็นถึงพรสวรรค์ด้านวรยุทธที่ยอดเยี่ยมตั้งแต่ยังเด็ก เขาเป็นเหมือนดวงอาทิตย์ที่เจิดจรัสอยู่บนท้องฟ้าเสมอ ไม่ว่าเขาจะเดินทางไปที่ไหนก็มีแต่คนสรรเสริญนับถือเขา
ในตระกูล เขาถูกคาดหวังเอาไว้สูงมาก ในหมู่พ้องเพื่อน เขาเป็นอัจฉริยะที่ไร้พ่ายและทุกคนต่างก็หวั่นเกรง แม้จะเข้าร่วมนิกายสวรรค์เยือกแข็งก็ไม่มีข้อยกเว้น
ราวกับว่าเขาเป็นบุตรชายอันเป็นที่รักของสรวงสวรรค์
แต่ทั้งหมดเป็นเพราะหลิงฮันที่ทำให้เขาสูญเสียครั้งใหญ่
และถึงจะไม่ใช่หลิงฮัน เขาก็เกือบถูกจักรพรรดินีแห่งดาราหายนะเล่นงาน ถึงขั้นเกือบเสียชีวืต
นี่ถือเป็นความอัปยศที่สุดในชีวิตของเขา ในอนาคตเขาจะเดินทางไปจัดการจักรพรรดินีถึงจักรวรรดิราชวงศ์หายนะ แต่ตอนนี้เขาจะต้องลงมือฆ่าหลิงฮันซะก่อนแบบทบต้นทบดอก
“ฮันหลิน เจ้าสังหารศิษย์ร่วมนิกายเดียวกันถือเป็นความผิดอันใหญ่หลวง ยิ่งกว่าการไม่เคารพข้า!” หยางฮ่าวกล่าวอย่างเย็นชา “ข้าขอแนะนำแขวนเขาไว้ที่ประตูทางเข้านิกายและเฉือนเนื้อของเขาทุกวันจนกว่าโลหิตจะเหือดแห้ง”
โหดเหี้ยมยิ่งนัก!
ทุกคนคิดในใจ
มันเป็นเรื่องยากที่ตัวตนระดับพระเจ้าจะตายเพียงแค่เฉือนเนื้อ
แต่ประเด็นสำคัญไม่ได้อยู่ที่ตรงนั้น ถึงแขนขาหักก็สามารถรักษาได้และโลหิตก็สามารถผลิตขึ้นมาใหม่ได้ แต่นั่นจะต้องใช้พลังชีวิต
พลังชีวิตไม่สามารถมองเห็นหรือสัมผัสได้ แต่มันมีอยู่จริง แม้แต่วิธีการชั่วร้ายยังสามารถดูดซับพลังชีวิตเพื่อเปลี่ยนเป็นพลังของตัวเองและใช้เพื่อยืดอายุและส่งเสริมการบ่มเพาะพลังได้เลย
หยางฮ่าวต้องการทรมานหลิงฮันและปล่อยให้เขาตายอย่างช้าๆ จนกว่าพลังชีวิตจะหมด
อำมหิต!
ก่าวฮวงและฮวาหยางเหวินดูตกตะลึง หยางฮ่าวเป็นคนที่โหดร้ายมาก พวกเขาจะต้องไม่รุกรานเขาในอนาคต
หลิงฮันหัวเราะและพูดว่า “หยางฮ่าว หากเจ้าแน่จริงก็ลดระดับพลังให้อยู่ในระดับเดียวกับข้า และมาต่อสู้กันตัวต่อตัว!”
หยางฮ่าวแสยะยิ้มและพูดว่า “หึ! ทำไมข้าจะต้องลดตัวไปต่อสู้กับเจ้าด้วย!”
“คิดว่าข้ารังแกเจ้าแล้วงั้นหรือ? ในการต่อสู้ระดับเดียวกัน ข้ายินดีที่จะต่อสู้กับเจ้าด้วยมือและเท้าข้างเดียว” หลิงฮันเก็บมือซ้ายไว้ด้านหลังและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “หรือจะให้ข้าใช้มือซ้ายแทนล่ะ” เขาเปลี่ยนมือ
บ้ามาก นี่มันบ้าไปแล้ว!
“ศิษย์พี่หยาง ทำไมท่านไม่ให้ข้าเป็นคนสั่งสอนเขาแทนล่ะ เพื่อที่เขาจะได้ซื่อสัตย์?” ก่าวฮวงพูดแนะนำ ถึงเขาจะมีอายุมากกว่าหยางฮ่าวและมีระดับพลังที่สูงกว่า แต่สถานะของเขาต่ำกว่ามาก
หยางฮ่าวพยักหน้าและพูดว่า “เอางั้นก็ได้!” เขาจ้องมองไปที่หลิงฮัน มดปลวกอย่างเจ้าจะมีคุณสมบัติต่อสู้กับข้าได้อย่างไร? น่าตลกสิ้นดี!
หัวใจของหลิงฮันเต็มไปด้วยความหนาวเย็นและกระหายการต่อสู้ ในกรณีเลวร้ายที่สุดเขาก็สามารถเข้าไปหลบในหอคอยทมิฬและค่อยกลับมาแก้แค้นวันหลัง
“ดูเหมือนเจ้าจะยังไม่เข็ดหลาบซักที เจ้าชอบสร้างปัญหาให้กับข้าซะจริง!” หูเฟยหยินปรากฏตัวอย่างกะทันหัน แต่กลิ่นหายของนางในตอนนี้ยิ่งใหญ่กว่าระดับภูผาวารี
หรือว่านางคือจักรพรรดินี!
หลิงฮันขมวดคิ้ว ทั้งที่เขาวางแผนทุกอย่างเอาไว้เรียบร้อยแล้ว หากจักรพรรดินีปรากฏตัวเพื่อสร้างปัญหา มันก็อาจเป็นปัญหาต่อแผนการของเขา เพราะถ้าจักรพรรดินีตกอยู่ในสถานการณ์วิกฤต เขาจะหนีเอาตัวรอดอยู่ในหอคอยทมิฬคนเดียวได้อย่างไร?
ทั้งชีวิตหยางฮ่าวไม่เคยหวาดกลัวใคร แต่เมื่อเห็นจักรพรรดินี เขาก็เผยสีหน้าที่หวาดกลัวออกมาทันที
เพี๊ยะ!
จักรพรรดินียื่นมือออกไปและตบหน้าของหยางฮ่าว ฝ่ามือดังกล่าวทำให้หยางฮ่าวพ่นโลหิตออกมาด้วยสีหน้าเจ็บปวด
มันเจ็บมาก!
โชคยังดีที่จักรพรรดินียังออมมือ มิฉะนั้นด้วยฝ่ามือของจอมยุทธระดับดารา หยางฮ่าวจะยังมีชีวิตต่อหรือไม่?
“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้ากล้ามากที่กล้าทำร้ายข้าเป็นครั้งที่สอง!” หยางฮ่าวพูดอย่างเย็นชา
แต่ที่นี่คือ…นิกายสวรรค์เยือกแข็ง!
ทันใดนั้นเองก็มีร่างของคนสองคนปรากฏตัวพร้อมกัน ทั้งสองคนเหมือนชายวัยประมาณห้าสิบปีและพลังบางอย่างปกปิดใบหน้าของพวกเขา ทำให้ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าที่แท้จริงได้ และด้านหลังพวกเขามีดวงดาวสี่ดวง
“ท่านพ่อ!” ก่วงฮวงและฮวาหยางเหวินเผยมีหน้ามีความสุข และแทบจะตะโกนออกมาพร้อมกัน
ศิษย์ดั้งเดิมของปรมาจารย์สามวิถี ศิษย์ลำดับสี่ ก่าวเฟิงแห่งกองกำลังก่าว และศิษย์ลำดับหก ฮวาหยงหนิงแห่งกองกำลังฮวา พวกเขาทั้งสองคนเป็นจอมยุทธระดับดาราขั้นสูง
“สาวน้อย เจ้าทำมากเกินไปแล้ว!” ฮวาหยงหนิงกล่าวอย่างเย็นชา “ที่นี่คือนิกายสวรรค์เยือกแข็ง ไม่ใช่อาณาเขตจักรวรรดิราชวงศ์ดาราหายนะของเจ้า!”
“เจ้าต้องการหยุดข้า?” จักรพรรดินีพูดเสียงเบา แต่ก็แฝงไปด้วยพลังอำนาจ
หลิงฮันเปิดปากพูด “จักรพรรดินี นี่เป็นเรื่องของข้า โปรดอย่าได้เข้ามายุ่ง!” เขากระพริบตาเพื่อเป็นการส่งสัญญาณให้กับจักรพรรดินี อีกฝ่ายก็ทราบมิใช่หรือไม่ว่าเขามีหอคอยทมิฬ แล้วใครจะทำให้เขาบาดเจ็บได้?
จักรพรรดินีหันไปมองหลิงฮัน แล้วพูดต่อว่า “เนื่องจากเขาคนของข้า และข้าได้ยินว่ามีการพิพากษาที่นี่ ดังนั้นข้าแค่มาดูการพิพากษาเท่านั้น”
แค่มาดูบ้านป้าเจ้าสิ แล้วที่เจ้าตบหยางฮ่าวเลือดกรบปากนี่หมายความว่าอย่างไร?
แต่ว่าจอมยุทธระดับดาราสามารถเปลี่ยนดำเป็นขาวได้ แต่ถ้าจะคัดค้านก็ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่ง
ถึงฮวาหยงหนิงและก่าวเฟิงจะไม่หวาดกลัวจักรพรรดินี แต่ก็ไม่อาจประมาทได้ อย่างไรก็ตามพวกเขาแค่กลัวเท่านั้น นั่นเป็นเพราะ
“ถ้าเจ้าต้องการดู ก็ไปนั่งดูซะ!”
หยางฮ่าวลุกขึ้นอย่างช้าๆ แววตาของเขากำลังลุกไหม้
แล้วที่ข้าถูกนางตบหน้าล่ะ? ที่พวกท่านไม่คิดจะทำอะไรเลยรึ?
“ยังไม่เริ่มอีก?” จักรพรรดินีจ้องมองเฉินคั่ว แรงกดดันของนางนั้นน่าสะพรึงกลัวมาก ถึงขั้นเกือบทำให้เฉินคั่วกระอักเลือด
เขาพยายามปั้นหน้ากลับมาเป็นปกติและพูดย้ำคำพิพากษาอีกครั้ง “ความคิดของฮันหลิน ข้าขอประกาศถอนสถานะศิษย์เมล็ดพันธุ์!”
เพี๊ยะ!
ทันทีที่เขาเพิ่งพูดจบ เขาก็ถูกจักรพรรดินีตบหน้าลอยกระเด็นไปด้านหลังและดูเหมือนกระดูกทั้งหมดจะหัก ทำให้เขาไม่สามารถลุกขึ้นมาได้
“ข้าไม่ยอมรับการตัดสินดังกล่าวไหนเจ้าลองตัดสินอีกครั้งสิ!”จักรพรรดินีดูน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก
“เจ้าชักจะมากเกินไปแล้ว!”
ฮวาหยงหนิงและก่าวเฟิงไม่อาจทนได้อีกต่อไป นี่พวกเจ้าคิดว่าที่นี่คือจักรวรรดิราชวงศ์ดาราหายนะอย่างนั้นรึ?
“ฮ่าฮ่าฮ่า สาวน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าเห็นคนที่ทำตัวไร้มารยาทในสถานที่ของข้าและยังทำร้ายศิษย์ของข้าต่อหน้าข้าอีก!” เสียงที่ฟังดูน่าขนลุกดังกังวาลไปทั่ว ทำให้หลายคนหวาดสะพรึงไปทุกขั้วหัวใจ
ปรมาจารย์สามวิถี!
