ถ้ำมังกรผีอยู่ไม่ไกล หลิงฮันและเฮ่อเหลียนหลงจึงมุ่งหน้าไปที่นั่น พวกเขาไม่มีเวลาพอให้กลับไปตระกูลเฮ่อเหลียนเพื่อเตรียมตัว
เซียนหยู่ตงไม่ได้เดินทางมากับพวกเขา เพราะเซียนหยู่ตงมีสถานะคือผู้นำตระกูลและต้องคอยนำทีมของตระกูลตนเอง
ผ่านมาห้าวันพวกเขาก็มาถึงเกาะแห่งหนึ่ง จากมุมมองระยะไกลเกาะนี้มีรูปร่างราวกับเป็นมังกรที่กำลังนอนอยู่ เกาะแห่งนี้มีขนาดยาวถึงหนึ่งร้อยไมล์
เกาะแห่งนี้คือที่ตั้งของถ้ำมังกรผี โดยที่ทางเข้าของถ้ำนั้นอยู่ที่ทางตะวันออกของเกาะ
เมื่อพวกหลิงฮันมาถึง เขาก็เห็นผู้คนมากมายอยูที่นี่อยู่ก่อนแล้ว
สายตาของเฮ่อเหลียนหลงกวาดผ่านก่อนที่จะแสดงถ้าทีหวั่นเกรงและเอ่ยขึ้น “เหวินเหรินเจี๋ยมาที่นี่ด้วย!” เขามองไปยังชายร่างสูงที่ออร่ารอบกายเต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม
เหวินเหรินเจี๋ยคือตัวตนที่ทรงพลังที่สุดในมหาสมุทรทางเหนือ เขาคือจอมยุทธระดับทลายมิติที่มีพลังต่อสู้ถึงสิบดาว
หลิงฮันมองไปยังเหวินเหรินเจี๋ย ลักษณะภายนอกของชายคนนี้ไม่มีรูปลักษณ์ของมังกรแม้แต่น้อย แต่เห็นได้ชัดว่าสายเลือดของชายคนนี้บริสุทธิ์เหนือกว่าเฮ่อเหลียนหลงและเซียนหยู่ตง
เฮ่อเหลียนหลงไม่กล้าผลีผลาม พลังต่อสู้ของอีกฝ่ายเหนือกว่าเขาหนึ่งดาว ซึ่งนั่นหมายความว่าอีกฝ่ายมีความสามารถที่จะสังหารเขาได้ เฮ่อเหลียนหลงจึงต้องระมัดระวังตัวอย่างมาก
“ผู้นำเฮ่อเหลียนก็มาที่นี่ด้วย!” เหวินเหรินเจี๋ยยิ้มและมองมายังหลิงฮันก่อนที่จะแสดงท่าทีเหยียดหยาม “ถ้ำมังกรผีคือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ การที่ปล่อยให้มนุษย์ภายนอกเข้ามาได้เจ้าไม่หวั่นเกรงต่อบรรพบุรุษรึ?”
“ข้ามาอย่างสันติทำไมเจ้าต้องกัดข้าด้วย?” หลิงฮันกล่าว
เหวินเหรินเจี๋ยอดที่จะหัวเราะไม่ได้และกล่าว “ผู้นำเฮ่อเหลียน ถ้าข้าจะสังหารมนุษย์ผู้นี้เจ้าจะว่าอะไรรึไม่?”
“แน่นอนอยู่แล้ว” เฮ่อเหลียนหลงเดินขยับมาด้านหน้าและกล่าว “มนุษย์ผู้นี้คือบุตรเขยของข้า!”
“โอ้?” เหวินเหรินเจี๋ยประหลาดใจ แม้เขาจะไม่ค่อยสนิทชนิดเชื้อกับตระกูลเฮ่อเหลียน แต่เขาก็รู้ว่าเฮ่อเหลียนหลงมีบุตรสาวที่ยอดเยี่ยมคนหนึ่ง แต่ทำไมบุตรเขยของเฮ่อเหลียนหลงถึงกลายเป็นเผ่ามนุษย์ไปได้?
“ถ้าข้าลงมือเจ้าจะช่วยเขาได้?” เหวินเหรินเจี๋ยกล่าวอย่างไม่แยแส แม้เสียงของเขาจะไม่ดังแต่ก็แฝงไปด้วยอำนาจที่น่าสะพรึงกลัว ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เห็นเฮ่อเหลียนหลงอยู่ในสายตาเลย
“ก็ลองดู!” เฮ่อเหลียนหลงไม่อ่อนข้อ ถ้าเขาเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดีเมื่อไหร่เขาจะพาหลิงฮันหนีทันที
เขาไม่กังวลว่าเหวินเหรินเจี๋ยจะลงมือกับตระกูลเฮ่อเหลียนที่เหลือ เพราะแม้จะมีความบาดหมางมันก็เป็นการบาดหมางระหว่างพวกเขาสองคนเท่านั้น แต่ละตระกูลของเผ่าใต้สมุทรเองก็มีกฎเกณฑ์อยู่
“โอ้ นี่ข้าพลาดอะไรบางอย่างไปรึเปล่า?” เสียงหัวเราะดังขึ้นพร้อมกับร่างของเซียนหยู่ตงที่ลอยลงมาอยู่ด้านข้างเหวินเหรินเจี๋ยกับเฮ่อเหลียนหลง
เหวินเหรินเจี๋ยพาดมือไว้ด้านหลังอย่างสงบนิ่ง แม้เขาจะมีความมั่นใจขนาดไหน แต่การที่เฮ่อเหลียนหลงกับเซียนหยู่ตงร่วมมือกันก็น่าหวั่นเกรงอยู่ดี เขาสะบัดแขนเสื้อก่อนที่จะหันหลังเดินจากไป
“หลิงฮัน ข้าต้องการประลองกับเจ้า!” ทันใดนั้นเอง ด้านหลังของเซียนหยู่ตงก็มีชายคนหนึ่งเดินออกมา
หลังของชายคนนี้มีกระดองเต่าประดับเอาไว้ แขนสองข้างของเขามีไม่ใช่แขนธรรมดาแต่เป็นก้ามปูขนาดใหญ่ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของสายเลือดที่บริสุทธิ์สำหรับเผ่าใต้ทะเลชายคนนี้มีชื่อว่าหมางซินจากรูปลักษณ์แล้วเป็นไปได้ว่าชายคนนี้จะมีสายเลือดที่บริสุทธิ์มากถึงห้าในสิบส่วน เขาเป็นหนึ่งในอัจฉริยะที่ยอดเยี่ยมคนหนึ่งของเผ่าใต้สมุทรไม่ผิดแน่
โชคร้ายที่ไม่ว่าจะเป็นสายเลือดของเต่าหรือปูที่เขาได้รับสืบทอดมาก็ไม่สามารถทัดเทียมกับสายเลือดของมังกรที่แท้จริง แต่เรื่องที่ว่าเขามีสายเลือดที่บริสุทธิ์ถึงห้าในสิบส่วนก็ไม่อาจมองข้ามได้ เขาคือจอมยุทธที่มีรูปลักษณ์อยู่ในช่วงอายุสี่สิบปีและมีพลังบ่มเพาะระดับสวรรค์
หลิงฮันมองไปที่อีกฝ่ายและยิ้ม “ทำไมข้าต้องประลองกับเจ้า?”
“ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าแต่งงานกับคุณหนูเซียนหยู่ช่ายเด็ดขาด!” หมางซินคำรามลั่น
หลิงฮันที่จะหัวเราะและกล่าวออกมาไม่ได้ “เมื่อใดกันที่ข้าบอกว่าข้าต้องการแต่งงานกับนาง?”
ในขณะเดียวกันเซียนหยู่ช่ายที่ได้ยินก็แสดงท่าทีโกรธเคืองออกมา นางเองก็ไม่ได้ต้องการแต่งงานกับหลิงฮันเช่นกัน แต่การที่หลิงฮันเลือกที่จะตามหาเขี้ยวมังกรในถ้ำมังกรผีแห่งนนี้แทนที่จะเลือกแต่งงานกับนางนั้นทำให้นางไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก!
ในฐานะที่เป็นอัจฉริยะและสตรีที่งดงาม ความภูมิใจในตัวนางย่อมไม่อาจรับการถูกกระทำเช่นนี้ได้
แต่แน่นอนว่าถึงแม้หลิงฮันเลือกที่จะแต่งงานกับนาง นางก็จะปฏิเสธอยู่ดี
“เผ่ามนุษย์ชั้นต่ำไม่มีทางเหมาะสมกับคุณหนูช่าย!” หมางซินใช้ก้ามปูชี้มาที่หลิงฮัน “วันนี้ข้าจะโค่นล้มเจ้าเพื่อให้เจ้ารู้ตัวว่าเจ้าเทียบไม่ได้แม้แต่หนึ่งในหมื่นส่วนของคุณหนูช่าย”
หลิงฮันส่ายหัว “ข้าขี้เกียจจะเสวนากับคนบ้าบอเช่นเจ้าแล้ว!”
หมางซินยังอยากพูดต่อ แต่จู่ๆเขาก็ตัดสินใจอะไรบางอย่างได้ในใจ นั่นคือหลังจากเข้าไปในถ้ำมังกรผีแล้ว เขาจะใช้ช่วงโอกาสนั้นในการสังหารหลิงฮันซะ เมื่อสังหารหลิงฮันได้คู่แข่งด้านความรักที่แข็งแกร่งที่สุดก็จะหายไป
เขาต่างหากที่เป็นคนที่เหมาะสมกับคุณหนูช่าย
ถ้ำมังกงผีจะเปิดเพียงแค่สองวัน ทุกคนต่างเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ ถึงแม้ตระกูลสามตระกูลจะมาอยู่ด้วยกันก็ไม่มีการปะทะใดๆเกิดขึ้น เหตุผลก็เพราะหากสู้กันที่นี่ไปก็มีแต่จะเกิดความสูญเสียอย่างเปล่าประโยชน์ ภายในถ้ำมังกรผีต่างหากที่เป็นสนามรบที่แท้จริง
สองวันต่อมา จู่ๆก็มีคลื่นสั่นสะเทือนที่น่าสะพรึงกลัวเกิดขึ้นที่หน้าทางเข้าถ้ำ ผืนปฐพีบนเกาะเกิดรอยแตกร้าว แม้แต่ทะเลโดยรอบก็กลายเป็นน้ำวน แรงสั่นสะเทือนที่เกิดขึ้นคาดว่าสามารถบดขยี้จอมยุทธระดับตัวอ่อนวิญญาณได้ภายในพริบตา
“ฮ่าๆ โอกาสดีๆเช่นนี้ไม่ควรพลาดเป็นอย่างยิ่ง” แต่ทันใดนั้นเสียงหัวเราะหนึ่งก็ดังขึ้นจากบนท้องฟ้าพร้อมกับเรือเหาะลำหนึ่งที่บินเข้ามาด้วยความเร็วสูง บนหัวเรือมีธงลายมังกรทมิฬที่น่าเกรงขรามปักเอาไว้
“ตระกูลหมั่วแห่งมหาสมุทรทางตะวันตก!” เฮ่อเหลียนหลงและเซียนหยู่ตงขมวดคิ้วในขณะที่เหวินเหรินเจี๋ยแสดงท่าทีรังเกียจออกมา
ถ้ำมังกรผีคือวาสนาของมหาสมุทรทางเหนือ เช่นนั้นแล้วมหาสมุทรทางตะวันตกจะมาปรากฏตัวที่นี่ทำไม?
