พวกเขากลับถึงทางฝั่งของไวโอเล็ต
“จะชักช้าไม่ได้ รีบเริ่มการผ่าตัดเถอะ ไม่อย่างนั้นล่ะก็ เกรงว่าหว่างเหลี่ยงจะตรวจเจออะไรก่อน ถ้าใช้ประโยชน์จากชิปมาทำอะไรกับไวโอเล็ตล่ะก็แย่แน่ๆ”
ถังเฉาเพิ่งจะกลับมาก็รีบเร่งเรื่องการรักษาทันที แต่ขณะที่พูดถึงตรงนี้นั้น สีหน้าของโซเฟียก็รู้สึกสงสัยไม่น้อย
พอเห็นสีหน้าของโซเฟีย เฟิ่งหวงก็พอจะเดาได้แล้วว่าเพราะอะไร
ถึงยังไงก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยได้ยินว่าใครเคยเอาชิปของหว่างเหลี่ยงออกมาได้มาก่อน ต่อให้มีคนสามารถทำได้จริงๆ ก็น่าจะอันตรายมากๆ
แต่พอเห็นเจียงสือเหนียนที่เพิ่งถูกช่วยออกมายังคงบาดเจ็บอยู่ โซเฟียที่อยู่ข้างๆก็รู้สึกเป็นห่วงไม่น้อย
ร่างกายที่ได้รับบาดเจ็บหนักขนาดนี้ จะทำการผ่าตัดได้ยังไง ดูท่ามือคงสั่นจนหยุดไม่ได้แน่ๆ
แม้ว่าเจียงสือเหนียนยังคงพูดๆหยอกล้ออยู่กับถังเฉา ไม่เหมือนกันคนที่เพิ่งจะได้รับบาดเจ็บสาหัสมาเลยสักนิดก็ตาม แต่เจียงสือเหนียนเพิ่งจะถูกทุบตีจนสภาพกลายเป็นแบบไหน โซเฟียนั้นมองออกอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง
เฟิ่งหวงเดินมาอยู่ข้างๆของโซเฟีย ตบโซเฟียเบาๆ
“ไม่ต้องเป็นห่วง พลังของรองหัวหน้า คุณก็น่าจะรู้ดี แต่ไหนแต่ไรเขาไม่เคยทำเรื่องที่ตัวเองไม่มั่นใจมาก่อน ในเมื่อเขาสามารถสัญญากับเธอแล้ว เรื่องนี้เขาก็น่าจะมีความมั่นใจอยู่ไม่น้อยแน่นอน”
“อีกอย่าง ดูฉันสิ ฉันก็มีชีวิตอยู่ดีไม่ใช่หรือไง ที่ฉันสามารถมีชีวิตอยู่ได้ ก็เพราะว่าเจียงสือเหนียนคนนี้แหละ พลังของเขาไม่ธรรมดาเลยล่ะ”
พอได้ฟังแบบนี้ โซเฟียก็ถือว่าวางความกังวลในใจลงได้
ชื่อของเฟิ่งหวงตนเองนั้นรู้ดี หว่างเหลี่ยงจะปล่อยเฟิ่งหวงไปง่ายๆได้ยังไง ถ้าเธอมาติดตามถังเฉา ก็น่าจะเริ่มใช้ชิปตั้งนานแล้ว
แต่ตอนนี้เฟิ่งหวงยังไม่ตายไป นั่นก็พิสูจน์แล้วว่าเฟิ่งหวงจะต้องได้รับการช่วยเหลือแล้วแน่นอน
โซเฟียพยักหน้า ขจัดความกังวลไปจนหมดสิ้นแล้ว แล้วเป็นลูกมือให้กับถังเฉาและเจียงสือเหนียนอย่างตั้งใจ
“ไม่ต้องเป็นห่วงฉัน พี่ ฉันจะกลับมาเป็นอิสระเร็วๆนี้ จากนั้นพวกเราก็สามารถอยู่ด้วยกันได้สักที”
โซเฟียไม่เหมือนกับเมื่อก่อนแล้ว ราวกับว่ายืนอยู่ที่สูงมองดูแองเจล่า ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความรัก
“ใช่ ดังนั้นเธอจะต้องไม่เป็นอะไร ไม่อย่างนั้นความพยายามของพวกเราสองคนในช่วงหลายปีที่ผ่านมาก็จะสูญเปล่า”
แองเจล่าพยักหน้า โซเฟียก็เดินออกจากห้องไปรออยู่ตรงประตูตามคำสั่งของถังเฉา
เวลาแบบนี้ มันช่างทรมานถึงที่สุด
แองเจล่าอยู่ในห้องผ่าตัด โซเฟียก็อยู่ตรงประตู ทั้งสองคนอยู่ห่างกันไม่ถึงเมตร แต่ระยะห่างแบบนี้กลับทำให้คนรู้สึกหวาดกลัว
ตลอดทั้งวัน ประตูของห้องผ่าตัดก็ยังไม่มีแว่วเสียงใดๆเล็ดลอดออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว ถึงยังไงนี่มันก็ไม่ใช่การผ่าตัดเล็กๆ
……
ส่วนในเวลานี้ อีกทางด้านหนึ่ง พระอริยมารดรที่สามหนีออกจากเขตคฤหาสน์ได้สำเร็จแล้ว
แต่ความโกรธที่ใบหน้ายังคงไม่ลดน้อยลงไปเลยแม้แต่นิดเดียว กลับยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นไปอีก
“ให้ตายสิ ไม่เป็นไร ลูกชาย ไม่ว่ายังไงแม่จะต้องรักษามือของลูกให้หายให้ได้ ลูกไม่ต้องเป็นกังวล แม่ไม่มีทางละทิ้งลูกแน่นอน”
ในตอนนี้เย่จงซือจะสงบใจเย็นลงได้ยังไง
กว่าจะมีคนที่สามารถรักษาสองมือของตัวเองให้หายได้มันไม่ใช่เรื่องง่าย แต่กลับถูกตนเองแล้วก็แม่ของตนเองทำลายจนพังพินาศ
ถ้ามีโอกาสให้เลือกอีกครั้ง ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เย่จงซือก็จะไม่มีทางโง่เขลาเหมือนกับในครั้งนี้แน่นอน
หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของพระอริยมารดรที่สามแล้ว ก็ทำให้นึกถึงก่อนหน้านี้ที่ความหยิ่งยโสทะนงตัวของพระอริยมารดรที่สามทำให้เจียงสือเหนียนถูกบังคับต้อนจนเป็นหมาจนตรอก เย่จงซือไม่เพียงแต่ไม่ได้รู้สึกซาบซึ้งใจแล้ว กลับยังรู้สึกว่าแม่ของตัวเองเป็นคนทำให้ตัวเองตายด้วยซ้ำ
“แม่ แม่ยังมีหน้ามาพูดอีกเหรอ ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ล่ะก็ ผมก็คงจะไม่เป็นขยะไร้ประโยชน์แบบในตอนนี้หรอก”
พระอริยมารดรที่สามไม่เคยอบรมสั่งสอนลูกของตัวเองเลย ดังนั้นลูกชายของตนเอง เย่จงซือจึงหยิ่งผยองทะนงตัวขนาดนี้ ตนเองก็หมดหนทาง ทำได้แค่ยอมรับอย่างเงียบๆ
พอเห็นพระอริยมารดรที่สามไม่พูดอะไร เย่จงซือก็ไม่อะไรพระอริยมารดรที่สามต่อ แต่สายตากลับเปล่งประกาย
“ใช่แล้ว ก่อนหน้านี้ผมเข้าใจได้ว่า เย่หรูอี้นั่นดูเหมือนอยากจะมาที่ราชวงศ์ต้าเซี่ยอย่างมาก แล้วแม่ก็เป็นถึงพระอริยมารดรที่สามของราชวงศ์ต้าเซี่ยอีกด้วย……”
หลังจากนั้นเย่จงซือก็พูดคุยเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเย่หรูอี้ทั้งหมด
ทั้งสองคนไม่ต้องสื่อสารกันก็มีความคิดแบบเดียวกัน สมแล้วที่เป็นแม่ลูกกัน
ขอแค่เย่หรูอี้มาถึงที่ราชวงศ์ต้าเซี่ยแห่งนี้ ไม่ว่ายังไง พระอริยมารดรที่สามก็มีความสามารถที่จะจับเย่หรูอี้กลับมาได้แน่นอน ไม่ว่ายังไงในตอนนี้ราชวงศ์ต้าเซี่ยแห่งนี้ก็อยู่ภายใต้บังคับบัญชาของตนเอง
ถึงแม้ว่าจะถูกถังเฉาเล่นงานตอนที่อยู่ที่เขตคฤหาสน์ก็ตาม แต่ถ้าเป็นที่ราชวงศ์ต้าเซี่ยล่ะก็ ถังเฉาจะไม่ได้รับมือง่ายๆขนาดนั้นแน่นอน
อยู่ที่ราชวงศ์ต้าเซี่ย คนที่แข็งแกร่งกว่าหวังหรูเมิ่งมีจำนวนมากมาย ถึงตอนนั้นต่อให้ถังเฉามีพลังที่แข็งแกร่งขนาดไหน ก็จะถูกจับตัวได้อยู่ดี
เย่หรูอี้ก็จะตกมาอยู่ในกำมือของตัวเอง อย่างที่มันควรจะเป็น
พอคิดถึงตรงนี้ ทั้งสองแม่ลูกก็หัวเราะออกมาทันที
“วางใจเถอะ ลูกชาย ถึงยังไงมือของลูก แม่จะต้องรักษาให้หายให้ได้แน่นอน”
“ถ้าเย่หรูอี้มาที่นี่ตามที่ลูกบอกล่ะก็ ถึงตอนนั้นพวกเราก็จะจัดการกับเธอ แล้วจับตัวของผู้บ้าการแพทย์มา ฉันจะดูซิว่ามันจะช่วยเย่หรูอี้หรือเปล่า”
ในขณะเดียวกัน อีกทางด้านหนึ่ง การผ่าตัดของไวโอเล็ตยังคงดำเนินการอยู่ ส่วนโซเฟียก็รออยู่ที่ประตู
เพื่อความปลอดภัยของการผ่าตัด โซเฟียเตรียมลูกน้องของตัวเอง ให้คอยคุ้มกันประตูโรงพยาบาลเอาไว้ ป้องกันไม่ให้มีใครเข้ามารบกวนการผ่าตัด
เสียง“แกร๊ก”ดังขึ้น ในที่สุดประตูก็เปิดออกสักที
คนที่เดินออกมาก็คือเจียงสือเหนียนนั่นเอง
เจียงสือเหนียนมองโซเฟียที่ตื่นตระหนก แค่ยิ้มนิ่งๆหนึ่งที
แม้ว่าจะยิ้ม แต่โซเฟียก็ยังคงใจร้อนอยากจะรู้สถานการณ์ข้างในนั้น กระโดดจากเก้าอี้ขึ้นมา
ราวกับว่าหาสมบัติล้ำค่าของโลกเจออย่างไรอย่างนั้น
“เป็นอะไรไป พี่น้องผู้บ้าการแพทย์ อาการของน้องสาวฉันไม่เป็นอะไรใช่ไหม ไม่ได้มีปัญหาใหญ่โตอะไรใช่ไหม?”
พอเห็นโซเฟียตื่นตระหนกขนาดนี้ เฟิ่งหวงก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้
“ดูท่าโซเฟีย คุณคงจะไม่รู้จริงๆสินะว่าอะไรเรียกว่าผู้บ้าการแพทย์ เขาเป็นหนึ่งในผู้บ้าเจ็ดเชียวนะ ผู้บ้าการแพทย์ ปัญหาเล็กๆแบบนี้ถ้าเขาจัดการได้ไม่ดีล่ะก็ อย่าว่าแต่คุณเลย แม้แต่ฉันก็จะดูถูกเขาแน่ๆ”
เจียงสือเหนียนยิ้มพลางลูบท้ายทอยของตัวเอง“ไม่ได้สุดยอดแบบที่คุณพูดขนาดนั้นสักหน่อย พวกคนก็แค่ไว้หน้าผม เอาผมไปพูดกันว่าสุดยอดอย่างนู้นอย่างนี้เท่านั้นเอง”
ไม่รู้ว่าไม่ได้ตั้งใจหรือว่าอะไร เจียงสือเหนียนยังไม่ได้พูดว่าแองเจล่าอาการเป็นยังไงบ้าง
โซเฟียรู้สึกลนลานอยู่ไม่น้อย จับเจียงสือเหนียนไว้อย่างแรง
“คุณผู้บ้าการแพทย์ รบกวนคุณช่วยบอกฉันก่อนได้ไหม！”
พูดตะคอกไปหนึ่งประโยค ความกล้าหาญมันสะเทือนส่งมาถึงเจียงสือเหนียน เจียงสือเหนียนจึงตอบสนองกลับมา นึกได้ว่าตนเองยังไม่ได้ตอบคำถามของโซเฟีย
ไม่นานโซเฟียก็รู้สึกได้ว่าตัวเองเสียมารยาทไป รีบขอโทษขอโพยทันที
“ไม่เป็นไรๆ เหตุการณ์แบบนี้มันปกติ ถึงยังไงการที่มีญาติมิตรที่รักอยู่ข้างใน เป็นใครก็กระวนกระวายกดกันดันทั้งนั้น”
“แต่สิ่งที่ผมอยากจะบอกก็คือ ตราบใดที่ถังเฉารับประกันเรื่องของคุณแล้ว นั่นก็แสดงว่าเขาจะต้องทำให้สำเร็จแน่นอน
