ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2375

บทที่ 2375
ช่วงเวลาที่เย่เฉินเปิดเผยตัวตนของเขา ซูโสว่เต๋อเหมือนถูกฟ้าผ่าห้าครั้งในเวลาเดียวกัน!
เขามองไปที่เย่เฉินด้วยความตะลึงงัน และพูดขึ้นด้วยความตื่นตระหนกตกใจ ” คุณ… คุณเป็นลูกชายของเย่ฉางอิงจริงๆ หรือ? ”
หลังจากพูดคำนี้ออกมาแล้ว เขาก็ฬมพำกับตัวเองโดยไม่รอให้เยเฉินตอบกลับ ” หน้าตาคล้ายกันขนาดนี้ มันก็คงไม่มีทางเป็นการเข้าใจ
ผิดไปได้หรอก…
ท้นใดนั้น เขาก็รีบพูดว่า “เสี่ยวเย่ อย่างไรก็ตามฉันกับพ่อของคุณนั้นถือว่าเป็นเพื่อนกัน ตามหลักแล้ว คุณควรเรียกฉันว่าอา…”
เย่เฉินพูดอย่างดูถูก ” ให้ฉันเรียกคุณว่าคุณอางั้นหรือ? คุณคู่ควรกับมันด้วยเหรอ?”
ซูโสว์เต่อรีบพูดทันทีว่า ” ฉันดีรู้ว่า ความรู้สึกที่คุณมีต่อตระกูลนั้นไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ แต่ตระกูลซูกับตระกูลเยนั้นมีข้อตกลงที่จะไม่
ก้าวก่ายและไม่ต่อต้านกันมานานแล้ว ในช่วงสิบถึงยี่สิบปีที่ผ่านมา เราได้ฟัฒนาเศรษฐกิจของตนโดยปฏิบัติตามหลักการที่จะไม่ก้าวก่ายกันและ
กันมาโดยตลอด คุณ… คุณจะฝ่าฝืนข้อตกลงนี้ไม่ได้นะ! ”
เย่เฉินส่งทำเสี่ยงฮึดด “ข้อตกลงระหว่างพวกคุณกับตระกูลเย่เป็นเรื่องระหว่างพวกคุณ มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน”
ซูโสว่เต่อกล่าวด้วยความตื่นตระหนก ” คุณ… คุณก็ใช้นามสกุลเย่เช่นกันนี่ … คุณก็ต้องปฏิบัติตามข้อตกลงระหว่างตระกูลซูกับตระกูล
เย่ด้วย!”
เย่เฉินพูดเยาะเย้ยว่า “ฉันไม่ยอมรับข้อตกลงใดระหว่างพวกคุณกับตระกูลเยทั้งนั้น ฉันยอมรับแค่แปดตัวอักษรเท่านั้น”
“แปดตัวอักขระอะไรอ่ะ?!”
เย่เฉินพูดออกมาทีละคำว่า ” มิอาจร่วมโลกกับผู้ฆ่าพ่อแม่ได้!”
ซูโสว่เต๋อยิ่งตื่นตระหนกกว่าเดิม เขาพูดออกมาทันทีว่า ” แต่ตระกูลซูไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดกับการตายของพ่อแม่คุณเลยนะ!”
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา ” ตระกูลซูเป็นผู้นำในการก่อตั้งพันธมิตรต่อต้านตระกูลเย่ในครั้งนั้น เพียงข้อนี้ข้อเดียวก็เพียงพอที่จะให้พวกคุณ
ชดใช้แล้ว!”
ซูโสว่เต่อรีบอธิบายในทันที “เสี่ยวเย่ …ตอนที่พ่อของคุณเกิดเรื่อง ฉันยังไม่ได้รับหน้าที่ดูแลธุรกิจของตระกูลซูเลย… ฉันไม่มีความ
เกี่ยวข้องใดกับพันธมิตรต่อต้นตระกูลเย่เลยแม้แต่นิดเดียว”
เพียงแค่เห็นสีหน้าของเย่เฉิน เขาก็รู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงกลัวจนสะอื้นขอความเมตตา: “เย่เฉิน ฉันไม่เค่ยทำร้าย
พ่อของคุณจริงๆ พันธมิตรต่อต้านตระกูลเยถูกสร้างขึ้นโดยพ่อและพี่ชายของฉันในตอนนั้น คนทำผิดต้องชดใช้กรรมที่ตัวเองก่อไว้ ถ้าคุณ
ต้องการแก้แค้น คุณควรไปหาพวกเขาสิ…
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เชี่ย! ตระกูลซูมีแต่คนต่ำทรามจริงๆ ทุกครั้งที่เกิดเรื่องมักจะให้คนในครอบครัวตัวเองมาแพะรับบาปเสมอ”
หลังจากพูดจม น้ำเสียงของเขาก็ปรับสูงขึ้นเล็กน้อย เขากล่าวอย่างเฉียบขาดว่า ” แต่คุณไม่ต้องกังวล พ่อและพี่ชายของคุณไม่มีทาง
หนีไปได้หรอก ไม่ช้ก็เร็วมันเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น วันนี้คุณไปกับฉันก่อนแล้วกัน!”
ห้นทีที่พูดจบ เย่เฉินก็ยื่นมือออกมาและตบหน้าผากของเขาอย่างแรง
ซูโสว่เต๋อรู้สึกเวียนห้วและหมดสติไปในทันที
จากนั้นเย่เฉินก็ถามซูรั่วหลีว่า “Steve อยู่ที่ไหน?”
ซูรั่วหลีรีบกล่าวด้วยความเคารพ “กราบเรียนคุณชายเย่ค่ะ teve ถูกมัดตัวไว้หลังจากโดนฉันตีจนหมดสติไป ตอนนี้อยู่ที่ระเบียงค่ะ”
“ดีมาก!”
เย่เฉินพยักหน้าและพูดกับซูรั่วหลี ” รั่วหลี คุณช่วยจัดการสถานที่หน่อย ห้ามทิ้งร่องรอยใดๆ ไว้เด็ดขาด”
ซูรั่วหลีตอบโดยไม่ลังเล ” ได้ค่ะคุณชายเย่ การเคลียร์สถานที่เกิดเหตุเป็นหนึ่งในเรื่องที่ฉันชำนาญที่สุด”
ในอดีต ซูรั่วหลีเคยทำงานให้กับตระกูลซู และมักมีการลอบสังหาอลักพาตัวอยู่บ่อยครั้ง และทุกครั้งซูรั่วหลีก็สามารถกำจัดร่องรอย
ทั้งหมดโดยไม่ทิ้งเบาะแสไว้ ความสามารถในเรื่องนี้ของเธอนั้นยอดเยี่ยมมากเลยทีเดี๋ยว
ย่เฉิมอบการกิจเคลียร์สถานที่ให้กับเธอ แล้วลากซูโสว่เต๋อซึ่งเวลานี้เป็นเหมือนหมูตายตัวหนึ่งไปที่ระเบียงขนาดใหญ่ของห้องชุดเพรส
ซิเดนเชียลสวีท
ในเวลานี้ Steve ซึ่งหมดสติไปแล้ว ถูกมัดมือมัดเท้าด้วยผ้าปูที่นอนอย่างแน่นหนา และร่างกายของเขาม้วนตัวเป็นทรงกลมอยู่ตรงนั้น
หห