จอมนักรบท้าโลก – ตอนที่ 615 ช่วยพี่ชายผมด้วย

เป็น ‘ชื่อ’ คำเดียวที่ฟังแล้วเสียวไส้และเสียวเข้าถึงกระดูกจริงๆ
เมื่อเห็นซินยุ่นที่ถือแก้วน้ำชาไปตักน้ำ ติงเมิ่งเหยนก็โกรธจนแทบอาเจียนออกมา สามีของเธอถูกผู้หญิงคนอื่นเรียกอย่างสนิทสนมต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ ทำให้เธอโมโหจริงๆ!
“ฉันไม่หิวน้ำแล้ว!”
“งั้น ฉันก็ไม่ต้องตักน้ำแล้วนะ”
ผู้หญิงสองคนเผชิญหน้ากัน และสามารถเห็นถึงความหึงหวงในสายตาของกันและกันได้
ในเวลาเดียวกัน เพื่อแสดงให้เห็นถึงความดีของตน พวกเธอต่างก็เชิดหน้าชูตาและแสดงความหยิ่งทะนงในตัวของผู้หญิงออกมา ทำให้เปลวไฟแห่งสงครามลามไปทั่วทั้งบ้านและสามารถปะทุขึ้นได้ตลอดเวลา
เจียงชื่อผู้เป็นเทพแห่งสงครามชูร่า เขาแข็งแกร่งในทุกๆ ด้าน เว้นแต่เรื่องการจัดการกับผู้หญิง เพราะเรื่องนี้เขาถือเป็นคนซื่อในหมู่คนซื่อจริงๆ
แม้เขาจะรู้ว่าเกิดปัญหาแล้ว แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย
เมื่อสถานการณ์อยู่ในภาวะจนมุม สิ่งที่นอกเหนือความคาดหมายก็ได้เข้ามาทำลายบรรยากาศที่น่าตึงเครียดในนี้
ชายสองคนเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ
ซึ่งก็คือตู้คุนกับตู้เฉียนที่เพิ่งออกไปจากที่นี่ยังไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงและได้ย้อนกลับมาอีกครั้งแล้ว
เมื่อมองสีหน้าของตู้คุน เขาไม่ต่างอะไรกับคนตายเลย
เจียงชื่อให้ทุกคนถอยออกไปก่อน จากนั้นถามอย่างจงใจว่า “พวกคุณกลับมาทำไมครับ? ทำไม เงินยังไม่พอเหรอ?”
ตู้เฉียนพูดอย่างเร่งรีบ “คุณหมอ ช่วยพี่ชายผมที เขาใกล้จะตายแล้ว!”
เจียงชื่อหันหน้าหนี
“ขอโทษ ผมช่วยไม่ได้”
“พวกคุณทำตัวเอง ก็รับผิดชอบเองเลย”
จากนั้นเขาหันหลังแล้วเดินจากไปโดยที่ไม่หันมองสองพี่น้องคู่นั้นเลย พวกคุณอยากกินยาสวนกับที่หมอสั่งเองไม่ใช่หรือ? งั้นรับผิดชอบเองเลย
เงินห้าแสนให้พวกคุณไปแล้ว
ถ้าพวกคุณเลือกเงิน งั้นก็สละชีวิตไปซะ
เมื่อเห็นเจียงชื่อหันเดินหนีไป ตู้เฉียนวุ่นวายสับสนจนทำอะไรไม่ถูก เขาจึงรีบวิ่งไปด้านหน้าเจียงชื่อแล้วคุกเข่าลงต่อหน้าเขา
“คุณหมอครับ พวกเราผิดไปแล้วจริงๆ ครับ ได้โปรดช่วยพี่ชายผมด้วยครับ”
“เงินหน้าแสนนี้ผมจะคืนให้ทั้งหมดครับ”
“ขอแค่คุณยอมช่วยพี่ชายผม ผมยอมทำตามทุกอย่างครับ”
เจียงชื่อฮึดฮัดไม่พอใจ “คุณบอกเราเป็นหมอเถื่อนไม่ใช่เหรอ? งั้นคุณไปหาหมอดีๆ เลยสิ”
ตู้เฉียนก้มหน้าลงด้วยความละอายใจ “พวกผมไปหาหมอคนอื่นแล้วครับ แต่พวกเขาช่วยไม่ได้จริงๆ ได้แต่สั่งให้ผมเตรียมงานศพของพี่ชาย หมอเจียงครับ ผมยอมรับผิดแล้วจริงๆ ครับ ได้โปรดอย่าถือสาผมเลยนะครับ ช่วยชีวิตพี่ชายผมได้ไหมครับ?”
เจียงชื่อสะบัดแขนเสื้อแล้วพูดว่า “ถ้าเป็นการกระทำที่ไม่ตั้งใจ บางทีอาจมีโอกาสที่จะอยู่รอดได้ แต่เมื่อเป็นการกระทำที่ตั้งใจแล้ว คุณก็ไม่สมควรที่จะมีชีวิตอยู่ต่ออีก แล้วโรคของคุณ ผมจะไม่รักษาด้วย”
เป็นการพูดที่เด็ดขาดมาก
เจียงชื่อเดินหนีไปและทำเป็นหยิบของที่อยู่บนตู้ด้านข้างโดยแสดงสีหน้าที่ไม่สนใจสองพี่น้องคู่นั้นเลย
จนกระทั่งตอนนี้ ตู้เฉียนจึงตระหนักถึงความร้ายแรงของปัญหานี้
พี่ชายของเขา ต้องตายแบบนี้จริงๆ หรือ?
ตู้เฉียนหันไปที่เจียงชื่อแล้วคุกเข่าคำนับอย่างไม่หยุด จากนั้นพูดด้วยน้ำตาว่า “หมอเจียง ช่วยพี่ชายผมทีเถอะครับ!”
แต่เจียงชื่อยังคงนิ่งเฉยอยู่
ตู้เฉียนเอาหัวโขกพื้นอย่างไม่หยุด จนกระทั่งเลือดไหลออกมาจากหน้าผาก แต่เจียงชื่อก็ยังไม่สนใจเขา
ติงเมิ่งเหยนและซินยุ่นที่อยู่ด้านข้างดูแล้วรู้สึกทุกข์ใจมาก
แม้ว่าสองพี่น้องตู้เฉียนกับตู้คุนจะทำตัวน่าเกลียด แต่ความผิดที่พวกเขาทำอาจไม่ถึงขั้นต้องตาย ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังเป็นหมอ แล้วหมอจะดูผู้ป่วยตายต่อหน้าได้อย่างไร?
อีกอย่าง เจียงชื่อที่ดูเหมือนภายนอกเย็นชาแต่ในใจอบอุ่นคนนี้ แล้วเขาจะเห็นความตายแต่ไม่ยื่นมือช่วยได้อย่างไร?
แม้สองสาวยังกังวลมาก แต่ทั้งสองไม่ได้พูดอะไรเลย ในทางกลับกัน ทั้งสองเลือกที่จะเชื่อใจเจียงชื่อโดยที่ไม่ได้นัดหมายกัน ทั้งสองเชื่อว่าทุกสิ่งที่เขาทำล้วนมีจุดประสงค์ของเขาอยู่แล้ว
หลังจากนั้นสักพัก ตู้เฉียนร้องไห้จนหน้าตาอาบแก้ม
และเลือดที่หน้าผากก็ไหลลงมาปะปนกับน้ำตา