บทที่38: ทำไมถึงเป็นเธอ?
ฉินซูเงยหน้าขึ้นมามอง ทำไมถึงเป็นเธอ?
หวังอี้หลินเห็นฉินซูก็สีหน้าเปลี่ยน หันหน้าจะจากไป
แต่กวาดหางตาไป เห็นในร้านมีแค่ฉินซูคนเดียว อีกอย่างเธอใส่แมสปิดปาก เหมือนพนักงานขายยาของร้านจริงๆ
หวังอี้หลินเปลี่ยนความคิด กลับกันเดินก้าวเท้ายาวเข้ามาและพูดอย่างเย่อหยิ่ง: “ของที่ฉันพูดเมื่อกี๊ ร้านเธอมีหรือเปล่า ทำไมคนต้อนรับก็ไม่มีสักคนเลย?”
ฉินซูลุกขึ้นเดินไปที่ตรงหน้าของเธอ
เมื่อครู่เธอรับปากอาจารย์ซวูว่าจะช่วยเฝ้าร้าน ในเมื่อหวังอี้หลินมาซื้อของ ไม่มีเหตุผลที่จะปิดประตูไม่ให้เข้า
เธอถามด้วยสีหน้าเรียบเฉย: “เธอต้องการอะไร?”
“เมื่อกี๊ฉันบอกแล้วว่าจะเอาของบำรุงสำหรับผู้สูงอายุ!”หวังอี้หลินสีหน้าเย่อหยิ่ง เห็นฉินซูเป็นคนขายยาจริงๆด้วย
ฉินซูไม่ได้โกรธเธอ: “ของบำรุงก็แบ่งออกเป็นหลายอย่างอยู่ ไม่ทราบว่าร่างกายของผู้สูงอายุท่านนั้นเป็นยังไงบ้าง ปกติชอบทานอะไร?”
หวังอี้หลินขมวดคิ้ว เธอรู้แค่ว่าร่างกายของคุณผู้หญิงไม่ดี จะรู้รายละเอียดได้ยังไง
“ถามเยอะขนาดนี้ทำไม เธอเอาของที่ดีที่สุดให้ฉันก็พอ! เอาแพคเกจจิ้งดีดูหรูที่สุด!”เธอพูดอย่างรำคาญ
ฉินซูค่อนข้างหมดคำพูดกับเธอ แต่ก็ได้หันหลังเอากล่องมาจากตู้หลายกล่อง: “พวกนี้เหมาะสำหรับผู้สูงอายุที่มีความดันสูง น้ำตาลในเลือดสูง ไขมันในเลือดสูง ม้ามกับไตบกพร่อง และกระดูกเปราะ”
หวังอี้หลินมองด้วยความรังเกียจทีนึง ของพวกนี้เอาไปที่ตรงหน้าของคุณผู้หญิงดูไม่มีความจริงใจเลยสักนิด!
เธอเงยหน้ามอง ชี้กล่องชาสมุนไพรด้านบนที่ดูมีระดับที่สุด: “ใช่ เอาอันนั้นแหละ!”
ฉินซูมองไปตามนิ้วมือที่เธอชี้แล้วขมวดคิ้ว: “นี่เป็นชาบำรุงชนิดเข้มข้น ผู้สูงอายุโดยทั่วไปไม่จำเป็น……”
หวังอี้หลินหัวเราะฮื้อๆ: “คนที่ฉันจะมอบชาสมุนไพรนี้ให้ไม่ใช่ผู้สูงอายุธรรมดา!”
ฉินซูจึงได้แต่เอาให้เธอ และเตือนด้วยความหวังดี: “ต้องใช้อย่างระมัดระวังนะ โสม ถังเช่าพวกนี้ล้วนเป็นยาบำรุงที่เข้มข้นสูง”
“พวกนี้ใครบ้างไม่รู้ ยังต้องให้เธอมาพูดอีกเหรอ!”หวังอี้หลินมองบนทีนึงแล้วล้วงบัตรเครดิตออกมา: “เท่าไหร่!”
ฉินซูดูป้ายแล้วพูด: “หนึ่งหมื่นแปดพันแปดร้อยหยวน”
หวังอี้หลินจ่ายเงินเสร็จ หิ้วของบำรุงที่ซื้อเสร็จ แล้วทิ้งเงาที่เย่อหยิ่งให้ฉินซู
ฉินซูส่ายหัว กับหวังอี้หลินเธอไม่มีอะไรจะพูดจริงๆ
“คุณนายหญิงฉู่?” เสียงประหลาดใจดังขึ้น
เมื่อกี๊ฉินซูเอาของให้หวังอี้หลิน ไม่ทันสังเกตว่าในร้านมีลูกค้าอีกคนเข้ามา
แถมยังเป็นคนรู้จัก
ฉินซูมองชายวัยกลางคนที่อยู่ตรงหน้า ในเมื่ออีกฝ่ายดูฐานะตัวเองออก งั้นเธอก็ไม่จำเป็นต้องปกปิดแล้ว
เธอเรียกอย่างเรียบเฉยคำนึง: “ประธานหลิน”
คนๆนี้ก็คือหลินเฟิงที่เคยเจอในงานเลี้ยง
หลินเฟิงรู้สึกแปลกใจกับฉินซูมาก: “นี่คือ…….”
ฉินซูพูดอย่างเป็นธรรมชาติ: “นี่เป็นร้านของอาจารย์ฉันค่ะ เมื่อกี๊อาจารย์มีธุระออกไปข้างนอก ฉันก็เลยช่วยเฝ้าร้านค่ะ”
“ที่แท้แบบนี้นี่เอง”หลินเฟิงยิ้มอย่างโล่งใจ
แต่ในใจเขาก็ได้มีมุมมองที่แตกต่างไปกับฉินซู
ถ้าคนปกติทั่วไปได้เป็นคุณนายหญิงของตระกูลฉู่ ก็คงมัวแต่เสพสุขแล้ว จะลดตัวมาช่วยอาจารย์เฝ้าร้านได้ยังไง?
“เมื่อกี๊ได้ยินคุณพูดคุยกับคนอื่น ดูเหมือนคุณรู้เรื่องของบำรุงมากเลยนะครับ?”
หลินเฟิงกวาดสายตามองของบำรุงสำหรับผู้สูงอายุต่างๆที่สวยงามและมีค่า แล้วถาม: “แนะนำของบำรุงที่เหมาะสำหรับผู้สูงอายุให้ผมหน่อยได้มั้ยครับ?”
ฉินซูพูดด้วยรอยยิ้ม: “ไม่มีปัญหาอยู่แล้วค่ะ งั้นขอรายละเอียดของผู้สูงอายุท่านนั้นหน่อยค่ะ?”
หลินเฟิงคิดๆแล้วได้บรรยาย: “เพศหญิง อายุประมาณหกเจ็ดสิบ ปกติมีคนรับใช้คอยดูแล คุณภาพชีวิตสามารถบอกได้ว่าดีมากเลยครับ…….”
ฉินซูฟังเขาบรรยายจบอย่างมีความอดทนแล้วมีความมั่นใจ: “อาการป่วยของผู้สูงอายุท่านนี้อยู่ที่หลอดเลือดหัวใจและหลอดเลือดสมอง น่าจะสมัยสาวๆคิดมากเกินไป จิตใจวิตกกังวลเลยก่อให้เป็นแบบนี้ค่ะ คุณภาพชีวิตของเธอดีมาก น่าจะไม่ขาดสารอาหาร เพราะฉะนั้นควรจะงดบำรุงค่ะ”
เห็นฉินซูพูดได้อย่างมีเหตุผล หลินเฟิงได้ถามอย่างไม่มีการสงสัยเลยสักนิด: “ความหมายของคุณคือ ซื้อของบำรุงกลับมีผลเสีย?”
ฉินซูเอาธูปออกมาจากตู้หนึ่งกล่อง: “ที่ผู้สูงอายุต้องการคือการนอนหลับที่ดี ลองอันนี้ดูค่ะ”
หลินเฟิงเห็นแสงสว่างในทันที เขายกนิ้วโป้งให้ฉินซู: “คุณนายหญิงฉู่ คุณเก่งมากเลยครับ!”
ทุกคนต่างก็ไม่เข้าใจทำไมฉู่หลินเฉินถึงได้แต่งงานกับฉินซูที่เกิดมาในฐานะครอบครัวธรรมดา ตอนนี้เขาเหมือนเข้าใจนิดหน่อยแล้ว
ฉินซู ไม่ใช่ผู้หญิงที่ธรรมดาจริงๆ!
……………
ถึงวันที่มาทานข้าวที่ตระกูลฉู่ หวังอี้หลินแต่งตัวได้อย่างประณีต ถือของขวัญเจอหน้ามาถึงตระกูลฉู่
เพิ่งลงจากรถ ก็ถูกความอลังการของตระกูลฉู่ทำเอาช็อก
คฤหาสน์ที่ใหญ่มาก! แซงหน้าความคิดของคฤหาสน์อย่างสิ้นเชิง ต้นสายปลายเหตุความทรงพลังของตระกูลที่ร่ำรวยที่สุด เห็นได้ชัดว่าไม่มีอะไรต้องสงสัยเลย
หวังอี้หลินหายใจลึกๆ นึกถึงตัวเองกำลังจะได้เข้ามาอยู่ที่นี่ อนาคตยิ่งเป็นนายหญิงของที่นี่ ทันใดนั้นเธอก็มีความมั่นใจ และเดินเข้าไปอย่างเชิดหน้าชูตา
เธอเข้ามาในฐานะเพื่อนของฉู่หยุนซี แต่นอกจากคนรับใช้แล้ว คนของตระกูลฉู่ล้วนรู้ว่าเธอถึงเป็นคนที่ฉู่หลินเฉินแต่งงานด้วย และเป็นคุณนายหญิงของตระกูลฉู่ที่แท้จริง
เพราะฉะนั้น เธอจะต้องทำตัวดีๆ!
ฉู่หยุนซีรับหวังอี้หลินมาที่ห้องรับแขก คุณผู้หญิงกับหลิ่วเหวยลู่ได้นั่งรอแล้ว
“แม่คะ แม่ดูสิคะว่าอี้หลินดีแค่ไหน ได้เตรียมของขวัญมาให้พวกเราทุกคนด้วยค่ะ!”
ฉู่หยุนซีพูดชมสุดฤทธิ์
ถึงแม้ของขวัญพวกนี้ในสายตาที่หยิ่งผยองตั้งแต่เด็กของเธอ จะดูแสนธรรมดามาก
เธอยิ่งชมหวังอี้หลินดีเลิศเท่าไหร่ ยิ่งเปรียบเทียบให้เห็นว่าฉินซูตัวปลอมคนนั้นแย่มากเท่านั้น
ซ่งจิ่นหรงมองดูหวังอี้หลิน ทั้งเนื้อทั้งตัวไม่พบว่ามีปัญหาอะไร แต่สายตาที่เธอดูคนมานานหลายปี รู้สึกเด็กผู้หญิงขาดอะไรไป
แต่ว่า ในเมื่อเป็นผู้หญิงที่หลานรักชอบ ซ่งจิ่นหรงย่อมยอมรับอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้เธอเอาหลานสะใภ้เข้าบ้านผิดคน ทำให้เด็กผู้หญิงคนนี้ได้รับความกล้ำกลืน
“ไม่เลวจริงๆ เสี่ยวหมิง เอาของมา”ซ่งจิ่นหรงพยักหน้าและยิ้มเหอะๆ
หัวหน้าพ่อบ้านหมิงซูเดินมาข้างหน้า: “คุณหวัง นี่เป็นของขวัญที่คุณผู้หญิงมอบให้คุณ คุณผู้หญิงเป็นคนทำเองกับมือครับ”
หวังอี้หลินรับมา พอเปิดดูคือกระเป๋าผ้าที่เย็บปักถักร้อย
นอกจากตะลึงงันแล้วยังผิดหวังอย่างห้ามใจไม่ได้ ยัยแก่คนนี้ทำไมให้ของขวัญขี้เหนียวแบบนี้? อีกอย่าง สมัยนี้ใครยังใช้ของแบบนี้อีก?
แต่เธอไม่ได้แสดงออกมา แต่ได้รับกระเป๋าผ้ามาอย่างดีใจ: “ขอบคุณค่ะ คุณผู้หญิง!”
ซ่งจิ่นหรงผายมือ มองดูกระเป๋าผ้านั้นแล้วอดถอนหายใจไม่ได้: “สะใภ้ของตระกูลซินเป็นคนสอนฉัน ฝีมือการเย็บปักถักร้อยของเธอ ครองอันดับหนึ่งในเมืองไห่เฉิงจริงๆ…….”
หวังอี้หลินไม่เข้าใจ เธอรีบเอาของฝากที่ตัวเองซื้อออกมา และยื่นออกไปด้วยความเคารพ
“คุณผู้หญิงนี่เป็นชาที่หนูเอามาฝากค่ะ ดื่มแล้วดีต่อสุขภาพมากค่ะ”
ฉู่หยุนซีสบโอกาสแล้วพูด: “คุณย่าคะ อี้หลินเรียนด้านการแพทย์ เข้าใจพวกนี้ดีมาก ของบำรุงที่เธอตั้งใจซื้อให้คุณย่าโดยเฉพาะ ต้องดีแน่ๆค่ะ!”
“เด็กดี มีน้ำใจ”ซ่งจิ่นหรงพยักหน้า และให้หมิงซูรับของฝากมา
ในใจของหวังอี้หลินโล่งอกไปที ใบหน้าเผยรอยยิ้มออกมา สบตากับฉู่หยุนซีอย่างเข้าใจโดยปริยายทีนึง
ฉู่หยุนซีมานั่งที่ข้างกายของซ่งจิ่นหรงแกล้งทำเป็นโกรธ และพูดเตือน: “คุณย่าคะ คุณหมอบอกว่าช่วงนี้ให้คุณย่าพักรักษาตัวและสังเกตการณ์ที่บ้านไม่ใช่เหรอคะ? ความหมายของพี่คือจ้างพยาบาลผู้เชี่ยวชาญมาที่บ้าน แต่หนูเคยไปดูแล้วไม่มีที่เหมาะสมเลย หนูว่าสู้ให้อี้หลินอยู่ดูแลคุณย่าดีกว่า เธอมีความรู้ด้านการแพทย์ ต้องดูแลคุณย่าได้ดีแน่นอนค่ะ!”
