ก่อนอื่นเฮเลนากับลิลิธก็จ้องกันและกัน ต่างฝ่ายต่างประเมินระยะห่างของอีกฝ่าย
ลิลิธซึ่งตัวเล็กกว่าเฮเลนาหนึ่งช่วงศีรษะ ระยะโจมตีของเธอจึงสั้นตามไปด้วย ด้วยระยะห่างปัจจุบันเฮเลนาอาจพอโจมตีถึงได้ แต่สำหรับลิลิธแล้วนี่คงเป็นระยะที่ไกลไปเล็กน้อย
ทว่าจะจู่โจมเข้าไปอย่างหุนหันพลันแล่นก็ไม่ได้ แม้จะมีคำกล่าวว่าการโจมตีคือการป้องกันที่ยอดเยี่ยมที่สุดแต่มันก็ไม่สามารถใช้ได้กับทุกเรื่อง ในชั่วอึดใจที่ทำการโจมตีมนุษย์จะไร้การป้องกันอย่างถึงที่สุด หากถูกเล็งช่วงเวลานั้นเอาไว้แล้วโดนเคาเตอร์เข้าก็เหมือนกับพลังทั้งหมดที่เราได้โจมตีไปมันย้อนกลับมาเล่นงานตัวเอง
ดังนั้นระยะห่างปัจุบันนี้ก็เป็นระยะที่เฮเลนาไม่สามารถบุกได้อย่างมั่นใจเช่นกัน
ถึงกระนั้น แม้อยากจะร่นระยะห่างลงแต่การตั้งท่าของลิลิธก็ไม่มีช่องโหว่เลย
“……”
“……”
ทั้งสองคนจ้องกันโดยไม่เอ่ยคำใด
ตอนนี้ลิลิธเองก็กำลังรอคอยโอกาสที่จะร่นระยะห่างอยู่เหมือนกัน ในการต่อสู้โดยปราศจากอาวุธ ขนาดร่างกายของแต่ละคนจึงกลายมาเป็นระยะการโจมตี เพราะลิลิธด้อยกว่าในเรื่องของขนาดตัวผู้ที่เสียเปรียบจึงเป็นลิลิธ
ดังนั้นลิลิธเองก็ไม่สามารถก้าวเข้ามาได้
เช่นนั้นเอง—ทั้งสองจึงได้แต่จ้องมองกันและกันโดยไม่เคลื่อนไหวแม้แต่น้อย
“……”
“……”
ทว่าผู้ที่ทำลายสมดุลนั้นก่อนก็คือเฮเลนา
เธอเบิกตากว้างและตั้งจิตสมาธิ จากนั้นก็พุ่งเป้าไปที่ลิลิธ
—และคำรามออกไป
“ฆ่ะ!!”
“—!?”
เสียงตะโกน หากปล่อยมันออกไปพร้อมใส่จิตของตนก็สามารถกลายเป็นการกดดันคู่ต่อสู้ได้ และแรงกดดันของเฮเลนาผู้มีชีวิตอยู่ในสมรภูมิมาอย่างยาวนานย่อมไม่สามารถเทียบกับคนธรรมดาทั่วไป
ดังนั้นลิลิธจึงผงะไปครู่หนึ่ง และเฮเลนาก็ไม่มีทางปล่อยให้ช่องโหว่เช่นนั้นหลุดมือไป
เธอย่นระยะในชั่วพริบตาเข้าไปอีกครึ่งก้าว นี่เป็นระยะที่ดีที่สุดสำหรับเฮเลนาแต่ยังขาดไปครึ่งก้าวสำหรับลิลิธ—อาณาเขตของเฮเลนา
‘ฮึบ’ เธอใส่แรงแทงหมัดออกไป
“หึ!”
ทว่า—ความตัวเล็กและเบาของลิลิธนั้น แม้จะเป็นจุดที่ด้อยกว่าเฮเลนาแต่มันก็ไม่ได้เป็นเพียงจุดอ่อน
การแทงหมัดแย็บออกไปจากท่าเตรียมพร้อมที่ตั้งมือซ้ายไว้ด้านหน้า—การโจมตีที่นับว่ารวดเร็วและแหลมคมที่สุดในบรรดาการโจมตีด้วยหมัดทั้งหมดนั้น
ลิลิธได้หลบมันโดยเฉียดไปเพียงเส้นผม
เฮเลนาเหนือกว่าในด้านขนาดร่างกาย ระยะโจมตี และพละกำลัง
ทว่าความเชี่ยวชาญของเฮเลนาคือสนามรบ การต่อสู้ซึ่งสวมเกราะจับอาวุธเข้าห้ำหั่น เมื่อต้องมาต่อสู้ด้วยมือเปล่าเช่นนี้บางครั้งก็จะตัดสินขอบเขตของการโจมตีพลาดไป
ส่วนความเชี่ยวชาญของลิลิธคือการต่อสู้มือเปล่า
แม้จะเคยฝึกฝนวิชาการต่อสู้มือเปล่าด้วยกันมาตั้งแต่ยังเด็กนับครั้งไม่ถ้วน แต่ยังไงเธอก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าลิลิธเหนือกว่าอยู่ก้าวหนึ่ง
และที่สำคัญที่สุด—ลิลิธนั้นรวดเร็วกว่าเฮเลนา
“ชิ!”
ต่อให้กระเดาะลิ้นไปสภาพการณ์ก็ไม่เปลี่ยน
ลิลิธใช้ช่องโหว่เพียงชั่วพริบตาในการโจมตีของเฮเลนาเพื่อเข้าประชิด นั่นคือระยะที่ลิลิธได้ก้าวเข้ามาอีกครึ่งก้าว เป็นระยะที่ดีที่สุดสำหรับลิลิธ
และ—การโจมตีของเธอนั้นก็ทั้งรวดเร็วและแหลมคม
ในชั่วพริบตา เธอได้โจมตีใส่เฮเลนาถึงสามครั้ง
เฮเลนาไม่อาจตอบสนองความเร็วนั้นได้ทันจึงเลือกป้องกันแทน
กับหมัดที่แทงออกมาด้วยความเร็วอย่างมากนั้น เธอบิดร่างกายช่วงบนใช้หัวไหล่ตั้งรับ ส่วนอีกหมัดที่ง้างไปข้างหลังเพื่อสะสมพลัง เธอก็ใช้มือปัดมันเพื่อหลบเลี่ยง ทว่าเฮเลนาก็ตอบสนองได้ทันถึงแค่ตรงนั้น กับลูกเตะที่หวดเข้ามาเหมือนแส้ เธอได้แต่เผยสีข้างอย่างไร้การป้องกัน
‘พลั่ก’ ลูกเตะทิ่มแทงเข้าเต็มสีข้าง
“อุ……!”
“เอ้า มาต่อกันเลย!”
ทว่าลิลิธก็ยังไม่คิดหยุดสู้เพียงเพราะโจมตีเข้าเป้าแค่ครั้งเดียว
ลิลิธรู้ซึ้งดีถึงจุดอ่อนของตนเองและจุดเด่นของเฮเลนา
เพราะลิลิธตัวเบา การโจมตีของเธอจึงเบาไปด้วย
ร่างกายที่ผ่านการขัดเกลามาของเฮเลนาย่อมไม่สะทกสะท้านกับการโจมตีแค่นี้ของเธอ
เฮเลนาย่นระยะเข้าไปอีก
มันเป็นระยะที่สั้นเข้าไปยิ่งกว่าระยะที่ดีที่สุดของลิลิธเสียอีก
ระยะที่การโจมตีของทั้งสองฝ่ายอาจโดนกันได้แม้ไม่ตั้งใจ ระยะของด็อกไฟต์—
“ฮ่ะ!”
เฮเลนาโจมตีเข้าใส่ในชั่วพริบตา
หากเป็นการต่อสู้ที่เว้นระยะห่างผู้ที่เร็วกว่าจะได้เปรียบ ทว่าการต่อสู้แบบประชิดถึงตัวเช่นนี้ผู้ที่มีพละกำลังมากกว่าจะได้เปรียบ
จุดเด่นของเฮเลนาก็คือพละกำลังและขนาดร่างกายนั้น
หมายความว่าหากต่อสู้กันแบบประชิดตัวที่สุด เฮเลนาก็สามารถชิงความได้เปรียบมาได้
หมัดที่เฮเลนาได้ปล่อยออกไปแทงเข้าที่หัวไหล่ของลิลิธ
แม้จะสู้ประชิดตัวอยู่แต่ความเร็วในการตอบสนองของเธอก็ยังเป็นเลิศ เมื่อเห็นความเร็วที่ทำให้การโจมตีซึ่งเล็งใส่ขากรรไกรถูกทำให้พลาดเป้าเช่นนั้น เฮเลนาก็ไม่มีคำพูดใดนอกจากคำชม
ทว่ามันไม่จบแค่การโจมตีครั้งเดียวหรอก
เฮเลนาอัดการโจมตีเข้าไปเรื่อย ๆ
“โอ้ววว!”
“อ อึ่ก!”
เฮเลนาโจมตีต่อเนื่องเข้าไปใส่ลิลิธที่ได้แต่ป้องกัน
จุดเด่นของเฮเลนาคือพละกำลัง ซึ่งก็แปลว่าแม้ลิลิธจะป้องกันอยู่แต่มันก็ยังสามารถสร้างความเสียหายได้อย่างเหลือเฟือ
ดังนั้นการจู่โจมต่อเนื่องนี่แหละคือวิธีการโค่นล้มลิลิธที่ดีที่สุด—
ทว่าลิลิธเองก็ไม่ได้ยอมโดนกระทำอยู่ฝ่ายเดียว
“อุ!”
“ยังอ่อนหัดน่ะ!”
หมัดต่อเนื่อง—หนึ่งในนั้นได้ถูกลิลิธปัดออกไปได้
การโจมตีที่ใส่น้ำหนักตัวลงไป เมื่อใดที่ถูกหลบเลี่ยงได้เมื่อนั้นผู้โจมตีก็จะไร้การป้องกันโดยสิ้นเชิง ลิลิธไม่ได้ใจดีขนาดที่จะปล่อยให้ช่องโหว่ของเฮเลนาซึ่งกำลังเสียหลักหลุดมือไป
เธอง้างหมัดเหมือนโก่งคันธนู
กำปั้นขวาของลิลิธปล่อยออกมากระแทกเข้าที่ขากรรไกรของเฮเลนาโดยตรง
‘วูบ’ ความรู้สึกเหมือนกับโลกสั่นไหว
ไม่นึกเลยว่าจะโดนเข้าไปอย่างหมดจดขนาดนี้—แม้จะรู้สึกเสียดายอยู่ในใจแต่ร่างกายของเธอก็ไม่ยอมตอบสนองโดยง่าย ในทางกลับกัน เมื่อโดนการโจมตีเข้าไปที่คางแบบนี้แล้วยังไม่หมดสติไป ก็สมควรกล่าวคำชมกับเฮเลนาแล้ว
ทว่าการโจมตีที่คางนั้นก็ยังทำให้สมองสั่นสะเทือนอย่างแน่นอน ลานสายตาของเฮเลนาพร่ามัวเหมือนมีหมอกเข้าปกคลุม
คราวนี้ถึงตาเฮเลนาเป็นฝ่ายป้องกันอย่างเดียวบ้างแล้ว
“ฮ่าาาาาา!”
“อ อั่ก……!”
ตรงข้ามกับเมื่อครู่โดยสิ้นเชิง เฮเลนาได้แต่ต้านรับการโจมตีต่อเนื่องของลิลิธไปเรื่อย ๆ
และยิ่งลิลิธเหนือกว่าในด้านความเร็ว สภาพที่เปรียบนี้จึงไม่หลุดไปจากมือเธอง่าย ๆ แม้เฮเลนาจะเหนือกว่าในด้านพลังป้องกัน แต่หากเอาแต่ป้องกันก็ไม่สามารถเอาชนะการต่อสู้
ดังนั้นเธอจึงต้องมองหาโอกาส
อ่านการเคลื่อนไหว อ่านเส้นทางของหมัด อ่านทุกอย่างให้ทะลุปรุโปร่ง
“อุ!”
“โอ้ววววว!”
เฮเลนาใช้ดวงตาที่ได้การมองเห็นกลับคืนมาชัดเจนแล้วจับสัมผัสการเคลื่อนไหวของลิลิธ
กำปั้นของลิลิธกำลังเล็งไปที่ไหน
ลูกเตะของลิลิธจะถูกส่งเข้ามาที่ไหน
เฮเลนาอ่านทั้งหมดเหล่านั้นอย่างแม่นยำ—ด้วยอาณาเขตของเธอ
สัมผัสที่หกซึ่งผ่านการขัดเกลามาจนแหลมคมถึงขีดสุดช่วยบอกให้รู้ถึงการโจมตีนั้น
เฮเลนาปัดมันออกไปอย่างรวดเร็ว
และแววตาของเธอเห็นได้อย่างชัดเจน ถึงร่างลิลิธซึ่งถูกปัดหมัดไปจนเผยช่องโหว่ที่ลำตัวออกมา—
“ฮ่ะ!”
“คั่…!”
เธอจู่โจมออกไปโดยใส่น้ำหนักเต็มแรง
หมัดนั้นแทงเข้าที่ลำตัวของลิลิธโดยไม่พลาดเป้า จนลิลิธกระเด็นไป
ด้วยพละกำลังที่ขัดเกลามาของเฮเลนา หากลิลิธซึ่งตัวเบาโดนเข้าอย่างจังก็สามารถปิดฉากได้ในการโจมตีครั้งเดียว
ร่างของลิลิธกระแทกเข้ากับกำแพง ‘แค่ก’ เธอไอออกมาเป็นสีแดง
จากแรงสะท้อนที่สัมผัสได้ มันโดนเข้าไปเต็ม ๆ แน่นอน ในเมื่อลิลิธเป็นคู่ต่อสู้เฮเลนาก็ไม่สามารถออมมือได้ เท่าที่สัมผัสได้เกรงว่ากระดูกซี่โครงคงแตกร้าวไปหลายท่อน
ทว่าอย่างไรเสียมันก็เป็นการต่อสู้ที่มีเพียงปีละหนึ่งครั้ง
ต่อให้ได้รับบาดเจ็บขนาดไหน สำหรับลิลิธแล้วช่วงเวลานี้คือช่วงเวลาที่สุขยิ่ง—
“……สมกับเป็นพี่สาว”
“เธอเองก็ฝีมือไม่ตกไปเลยนะ ลิลิธ”
“พี่สาวก็เหมือนกัน ข้าว่านางสนมในวังหลังไม่น่าจะต้องใช้พลังขนาดนั้นหรอกนะ”
“ถึงเวลาคับขันข้าเองก็ต้องต่อสู้เหมือนกันน่ะ เลยฝึกฝนฝีมืออยู่เสมอนั่นแหละ”
เฮเลนายื่นมือไปให้ลิลิธที่นอนล้มอยู่
แล้วก็ดึงขึ้นมา
“เอาล่ะ ลิลิธ”
“ค่ะ พี่สาว”
ทั้งสองคนเว้นระยะห่างกันอีกครั้ง
จากนั้นก็ตั้งท่าเตรียมพร้อม แล้วก็จ้องมองกันและกัน
สิ่งที่แตกต่างไปจากตอนแรก ก็มีเพียงแค่การที่ริมฝีปากของทั้งคู่มีเลือดไหลออกมาเล็กน้อย
“ซี่โครงไม่เป็นไรนะ?”
“ข้าไม่อ่อนหัดขนาดที่การเคลื่อนไหวจะทื่อลงเพราะแค่นี้หรอกนะ”
“งั้นก็เยี่ยม มาลุยกันเลย!”
และแล้ว
การต่อสู้ของพี่น้องก็ยังไม่จบสิ้น แต่กลับดำเนินไปอีกครั้ง—
โดยที่
“……อเลกเซีย นี่ดิฉันกำลังมองดูอะไรอยู่กันแน่คะ”
“ข้าเองก็ไม่รู้ค่ะ แต่คิดว่าหากการต่อสู้ที่ละทิ้งความเป็นมนุษย์ไปแล้วมันมีตัวตนอยู่จริง มันก็คงจะเป็นการต่อสู้แบบนี้แหละค่ะ”
มีนางกำนัลรับใช้สองคนถูกทอดทิ้งให้ยืนอึ้งอยู่
