ทันทีที่สิ้นเสียง ฉินเฉิงก็ยกมือขึ้นแล้ว.”ฉวก” ดึงมันออกมา!
ฝ่ามือที่แข็งแกร่งที่สุดของเค้าและความแข็งแกร่งที่ไม่มีใครเทียบได้ของเค้า มันก็ทะลุร่างของชายแปลกหน้าคนนี้ในทันที!
ในเวลาเพียงแค่ชั่วพริบตา หลุมสีดำก็ปรากฏขึ้นบนหน้าอกของพวกเค้า!
จากนั้นร่างขนาดใหญ่ของพวกเค้าก็ล้มไปที่พื้น
แววตาของเควินที่อยู่ไม่ไกลแทบจะตาค้าง เค้ากัดฟัน ก้มลงแล้วซ่อนตัวอยู่ในรถ
จากนั้นไม่นาน ฉินเฉิงก็เดินไปที่รถแล้วเคาะที่หน้าต่างเพื่อส่งสัญญาณให้เควินออกมา
แต่ในตอนนี้ เควินก็กำลังตกใจมาก เค้าขดตัวอยู่ในรถเพราะกลัวว่าฉินเฉิงจะเห็น
ฉินเฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นเค้าก็ยกมือขึ้นแล้วใช้กำปั้นชกไปที่ประตูรถ
ประตูรถก็พังในทันที! ภายใต้แรงมหาศาล แม้แต่รถทั้งคันก็ยังกระเด็นออกไปไหลหลายเมตร!
“อย่า… อย่าฆ่าฉัน!” เควินคลานออกจากรถอย่างหวาดกลัว
เค้าคุกเข่าลงบนพื้นพร้อมกับเสียง “พัฟ’ และอ้อนวอนอย่างกระอักกระอ่วมว่า: “อย่าฆ่าฉัน อย่าฆ่าฉัน … ”
ฉินเฉิงมองเค้า เมื่อเห็นเค้าที่เป็นแบบนี้ ฉินเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย: “แกเป็นลูกน้องที่ดีที่สุดของประธานไม่ใช่เหรอ? ทำไมไม่หยิ่งในศักดิ์ศรีเอาซะเลย?”
“ฉันไม่มีศักดิ์ศรีอะไรหรอก ฉันมันก็แค่ขยะ ฉันผิดไปแล้ว อย่าฆ่าฉันเลย…” เควินคุกเข่าลงกับพื้นแล้วตบหัวตัวเองไม่หยุด
ฉินเฉิงเยาะเย้ย เค้าก้มลงแล้วพูดว่า: “ฉันไม่ฆ่าแกก็ได้ แต่แกต้องสัญญากับฉันด้วยเงื่อนไขหนึ่งอย่าง”
“อย่าว่าแต่เงื่อนไขเดียวเลย ต่อให้เป็นร้อยเงื่อนไขฉันก็ยอม!” เควินพูดอย่างร้อนใจ
ฉินเฉิงก้มลงแล้วพูดขึ้นมาเบาๆว่า: “สมาคมกลั่นยานานาชาติของพวกแก มีลูกค้าชื่อนามสกุลซูไหม?”
เควินตะลึง เค้าพูดขึ้นมาอย่างกระอักกระอ่วมว่า: “นี่…ฉันจำไม่ได้ มีคนมาเอายาจากเราทุกวัน จำนวนนับไม่ถ้วน นามสกุลอะไรก็มี…”
“เค้าเป็นนายท่านตระกูลซูในเมืองจิงตู แกไม่มีทางไม่รู้จักเค้า” สีหน้าของฉินเฉิงดูเย็นชา แรงกดดันของเค้ามันก็แผ่ขยายออกไปในทันที
ภายใต้แรงกดดันนี้ เควินแทบจะฉี่รดกางเกงของตัวเองด้วยความตกใจ
เค้าพูดอย่างร้อนใจว่า: “ฉัน…ฉันนึกออกแล้ว! มี! ดูเหมือนจะชื่อซูย่าน! เค้ายังมีความสัมพันธ์แบบร่วมมือกับสมาคมกลั่นยานานาชาติของเราด้วย!”
“ซูย่าน…” ฉินเฉิงเอามือลูบไปที่คางของตัวเอง “เหล่าซานตระกูลซู?”
ซูย่านเป็นลูกชายคนที่สามของนายท่านซู เค้าเป็นคนที่รับผิดชอบธุรกิจของตระกูลซู
ภายใต้การนำของซูย่าน อาณาจักรธุรกิจของตระกูลซูก็มั่งคั่งเป็นงอย่างยิ่ง ไม่เพียงแต่จะใช้เงินเพื่อแข่งขันกับตระกูลชู ตระกูลฮั่นและตระกูลหวังเท่านั้น แต่ยังมีเงินเพิ่มจากการขยับขยายกิจการทุกปีอีกด้วย
นายท่านซูให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่งกับลูกชายคนที่สามที่ควบคุมสามอาณาจักรของธุรกิจ การเมืองและการทหาร ในหมู่พวกเค้า ซูย่านเป็นคนที่สำคัญมากที่สุด!
“คิดไม่ถึงเลยว่า บริษัทยาของซูย่านจะเกี่ยวข้องกับสมาคมกลั่นยานานาชาติด้วย” ฉินเฉิงเอามือลูบไปที่คางของตัวเอง
“นอกเหนือจากการเป็นหุ้นส่วนหละ?” ฉินเฉิงยังคงถามต่อไป
เควินรีบพูดว่า: “นอกจากนี้ ซูย่านจะกินยาชุดหนึ่งจากเราทุกปี ว่ากันว่ายาชุดนี้มีไว้สำหรับสมาชิกในตระกูลของพวกเค้า แต่ฉันไม่สามารถเข้าถึงยาประเภทนี้ได้ อาจารย์ของฉันเค้าเป็นคนปรุงยาด้วยตัวเอง…”
ฉินเฉิงพยักหน้าแล้วพูดว่า: “ฉันเข้าใจแล้ว” เควินถามขึ้นมาอย่างสงสัย
ฉินเฉิงยืนขึ้นแล้วพูดว่า: “เมื่อฉันต้องการแก ฉันจะโทรหาแกเอง”
หลังจากพูดจบ ฉินเฉิงก็ยกนิ้วขึ้นแล้วจุดเพลิงแห่งจิตวิญญาณ จากนั้นก็จี้ลงบนหน้าผากของเควิน
“นี่…นี่มันอะไรกัน?” เควินลูบหัวของตัวเองด้วยความตื่นตระหนก “ฉันบอกแกไปทุกอย่างที่ฉันสามารถบอกแกได้แล้ว ไว้ชีวิตฉันด้วย…”
ฉินเฉิงเยาะเย้ย: “ไม่ต้องกังวลตราบใดที่แกยังเชื่อฟังฉันสัญญาว่าแกจะไม่ตายแล้วจะทำให้แกได้นั่งในตำแหน่งประธานสมาคมกลั่นยา”
เควินตกตะลึง เค้าพูดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นว่า: “จริงเหรอ?””เมื่อถึงเวลาที่ต้องการ ฉันจะบอกแกเองว่าต้องทำยังไง”
“ครับ ครับ!” เควินพยักหน้าอย่างสิ้นหวัง
เกี่ยวกับตำแหน่งของตัวเองในฐานะประธาน เควินก็ไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อนเลย! นอกจากตำแหน่งนี้มันจะมีสถานะที่สูงมากแล้ว มันยังควบคุมเครือข่ายทั่วโลกอีกด้วย!
“แกกลับไปได้แล้ว อย่าลืมเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ” ฉินเฉิงพูด
หลังจากนั้น ฉินเฉิงก็พาหลินชิงชือมาแล้วเตรียมตัวที่จะออกไป
ในตอนนี้เอง จู่ๆเควินก็ตะโกนขึ้นมาว่า: “คุณฉิน เอาวิธีการปรุงยาซวงหลงให้ผมจะได้ไหม?”
ฉินเฉิงขมวดคิ้วแล้วพูดว่า: “อะไรที่ฉันไม่สั่ง ทางที่ดีอย่าทำมันเอง”
หลังจากพูดจบแล้ว ฉินเฉิงก็จากที่นี่ไปพร้อมกับหลินชิงชือ
ระหว่างทางไปสนามบิน ฉินเฉิงในตอนที่นั่งอยู่บนรถมักจะรู้สึกแปลกๆเล็กน้อย ทั้งหมดนี่มันดูเหมือนว่าจะมีการเตรียมการเอาไว้แล้ว
“นายกำลังคิดอะไรอยู่?” หลินชิงชือโน้มตัวเข้ามาแล้วถาม
ในตอนนี้เอง ฉินเฉิงก็ตบหัวของตัวเองแล้วเข้าใจในทันที!
“ดูเหมือนว่าท่านเจ้าสำนักจะให้ฉันเข้าร่วมการแข่งขันนี้ นอกจากฉันจะได้รับโอกาสนี้แล้ว มันยังมีจุดประสงค์อื่นอีก” ฉินเฉิงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา
หากเป็นอย่างที่ฉินเฉิงคิด เจ้าสำนักตำหนักเทพโอสถเป็นคนที่น่ากลัวจริงๆ!
ดูเหมือนเธอจะรู้ทุกอย่างเป็นอย่างดีแล้วยังจงใจให้ฉินเฉิงติดต่อกับเควินแล้วได้โอกาสในการจัดการกับซูย่าน
กลอุบายแบบนี้ แน่นอนว่ามันสามารถจินตนาการได้
…
ที่ตำหนักเทพโอสถ
เจ้าสำนักนั่งอยู่บนเตียง ในมือของเธอก็กำลังถือถ้วยชาอยู่
ที่ตรงหน้าเธอมีหนังสืออยู่หนึ่งเล่ม
“ท่านเจ้าสำนัก”
ในตอนนี้เอง ผู้อาวุโสใหญ่ก็เดินเข้ามา
เค้าโค้งคำนับแล้วพูดว่า: “ทุกอย่างเป็นไปตามที่คุณวางแผนไว้ เควินหาคนมาลอบสังหารฉินเฉิง”
“อืม” ท่านเจ้าสำนักจิบชาแล้วโบกมือให้ผู้อาวุโสใหญ่พูดต่อ
ใบหน้าของผู้อาวุโสใหญ่แสดงท่าทีชื่นชมแล้วพูดว่า: “ฉินเฉิงสอบถามเกี่ยวกับตระกูลซูแล้วก็ยอมรับเควินแล้ว!”
หลังจากที่เจ้าสำนักพูดจบแล้ว สีหน้าของเธอก็ไม่มีความผันผวนอะไรมากนัก แต่เธอจิบชานั้น
“ท่านเจ้าสำนัก ขอถามหน่อยครับ แล้วถ้าเกิดว่าฉินเฉิงฆ่าเควินหละ” ผู้อาวุโสใหญ่ถามอย่างไม่แน่ใจ
เมื่อเจ้าสำนักได้ยินแบบนั้น เธอก็พูดขึ้นมาว่า: “นั่นหมายความว่าเค้าจะไม่มีวันเอาชนะตระกูลซูได้”
เมื่อได้ยินแบบนี้ สีหน้าที่โหยหาของเค้าก็ดูจริงจังขึ้นมาเล็กน้อย
“ท่านเจ้าสำนัก ผมคิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าคุณจะคอยช่วยกระตุ้น?” ผู้อาวุโสใหญ่ก็พูดต่อ
ท่านเจ้าสำนักเหลือบมองมาที่เค้าแล้วพูดขึ้นมาอย่างเฉยเมยว่า: “แม้ว่าจะช่วยเค้า แต่มันก็เป็นการช่วยฉันด้วย ตำหนักเทพโอสถนี่ นอกจากฉินเฉิงแล้ว นายคิดว่าใครสามารถเอาชนะเควินได้? ต่อให้มีคนที่สามารถเอาชนะเควินได้ แต่ใครจะมีทักษะสูงแบบนี้หละ?”
เมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว ผู้อาวุโสใหญ่ก็คิดได้ในทันที
เค้าพูดกับตัวเองว่า: “แต่ไหนแต่ไรมาฉินเฉิงก็เป็นศัตรูกับตระกูลซู เค้าจะต้องใช้เควินเพื่อจัดการกับตระกูลซูอย่างลับๆ … และเพียงอาศัยเควิน เท่านั้นเค้าก็จะสามารถเอาชนะประธานสมาคมกลั่นยาได้! สามเงื่อนไขนี้มันไม่ขาดอะไรเลย!”
“ฉินเฉิงเป็นคนเดียวเท่านั้นที่ถูกเลือก!”
ท่านเจ้าสำนักจิบชาแล้วไม่พูดอะไร
ในการวางกลยุทธ์ ชัยชนะเด็ดขาดอยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์! เจ้าสำนักและประธานสมาคมกลั่นยา เดิมทีพวกเค้าก็เป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้วก็มีความบาดหมางกันมาหลายปีแล้ว นี่อาจเป็นโอกาสเดียวของท่านเจ้าสำนักที่จะกำจัดประธานสมาคมกลั่นยา!
“ท่านเจ้าสำนัก ผมยังมีอีกคำถาม คุณรู้ได้อย่างไรว่าเควินจะฆ่าฉินเฉิง” ผู้อาวุโสใหญ่ก็สับสนเล็กน้อย
เจ้าสำนักเหลือบมองเค้าแล้วพูดขึ้นมาอย่างเฉยชาว่า: “เดา แล้วนายก็ถามมากเกินไปแล้วนะ”
