รู้สึกว่าเวลาใกล้จะถึงแล้ว เธอก็ย้ายไปในที่ที่ปลอดภัย ยังได้ปิดหูของตัวเองโดยไม่รู้ตัว ฮ่าฮ่าฮ่า มุกดา บ้านของแกจะกลายเป็นทะเลเพลิงแล้ว แกรอไปตายได้เลย!
เมธพรมีความสุขมาก เธอรู้สึกว่าการที่จะให้มุกดาหายไปจากบนโลกใบนี้เป็นเรื่องที่ง่ายขนาดนี้ คนบ้านนี้เป็นหมูกันหมดเลยหรอ ถึงได้ไร้ความปลอดภัยขนาดนี้
“บุ้ม!” ดังขึ้นมาทีหนึ่ง หลังจากที่เมธพรฟังเสียงนั้นเสร็จแล้ว เธอถึงจะลืมตาขึ้นมาช้าๆ แต่เธอคิด่ามันแปลกมากในเวลานี้ ทำไมถึงไม่มีทะเลเพลิงตรงหน้า?คฤหาสน์ตระกูลสุวรรณเลิศยังดีๆอยู่เลย ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยสักนิด?
แล้วเสียงที่ดังขึ้นมาเมื่อกี้นั้นมันอะไร?ตอนที่เมธพรโผล่หัวออกไปจากที่มืด ก็ถูกคนจับไว้แล้ว ยังมีคนใส่เธอไปหลายทีในตอนที่เกิดความยุ่งเหยิง แทบจะเตะกระดูกของเธอหักแล้ว
“พวกแกทำอะไร?พวกแกจะทำอะไร?” เมธพรถูกลากออกไปอย่างอนาถ คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอก็คือมุกดาและนารา
“พวกฉันทำอะไร?แกมันเป็นผู้หญิงที่โหดเหี้ยมจริงๆ แกเอาของพวกนั้นไปวางคืออยากจะให้พวกฉันถูกระเบิดตายกันหมดใช่ไหม?พวกฉันมีหลักฐานการก่ออาชญากรรมของแกทั้งหมดแล้ว แกอย่าคิดว่าจะได้ออกมาข้างนอกอีกเป็นอันขาด!” นาราเห็นของที่เมธพรวางในห้องพวกนั้นแล้ว ตัวเองก็รู้สึกกลัวขึ้นมา
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเมื่อวานเธอกลับไปที่บ้านแล้วบังเอิญไปได้ยินบทสนทนาของเมธพรและสิริกรแล้ว ตอนนี้เธอจะเป็นยังไงไปล่ะเนี่ย?
“พวกแกพูดเรื่องอะไร?ฉันไม่รู้เรื่อง!” เมธพรในตอนนี้ก็แกล้งทำเป็นว่าไม่รู้เรื่องอะไรเลย
“แกไม่รู้เรื่อง แกไม่รู้เรื่อง” นาราไม่ได้ใช้เหตุผลเหมือนกับมุกดาขนาดนั้น เธอได้เดินไปตบเมธพรแรงๆ หลายที
หน้าของเมธพรก็ได้บวกขึ้นมาทันที และนาราคนนั้นก็ไม่ใช่คนที่จะรังแกได้ง่ายๆ เธอได้ทำการตบไปที่หน้าด้านเดียว ทำให้หน้าทั้งใบของเมธพรเอียงไปข้างหนึ่ง ดูแล้วตลกมาก
“นารา แกอย่าทำเกินไปนะ แกมีสิทธิ์อะไรมาตีฉัน ฉันเพียงแค่เดินผ่านแถวนี้ไม่ได้หรอ?” เมธพรคิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้นไม่มีใครรู้เรื่องอะไรเลย และไม่รู้ด้วยว่าตั้งแต่ที่เธอมาถึงนี่ก็อยู่ในสายตาของคนอื่นตลอดเวลา
“แกยังจะเถียงอีกใช่ไหม ของที่แกเอามาพวกนั้นก็คือต้องการระเบิดพวกฉันให้ตายทั้งหมดใช่ไหม?พวกฉันได้แจ้งความเรียบร้อยแล้ว หลักฐานทุกอย่างก็ได้เก็บรวบรวมแล้ว แกคิดว่าแกถกเถียงแล้วจะหนีรอดหนอ?” นาราเอาแต่ด่าเมธพรอยู่ตลอดเวลา เธอเองก็ถูกทำให้กลับแทบตาย
มุกดาในตอนนี้ก็ได้ยืนมองดูอยู่ข้างๆ อย่างใจเย็น เธอรู้สึกว่ากระเพาะไม่ค่อยสบาย ก็เลยไม่มีจิตใจไปสนใจและด่าเมธพรเมธพรได้ยินว่าแจ้งความแล้ว เธอถึงเริ่มกลัวขึ้นมา ตอนนี้ไม่มีคนแล้ว เธอเข้าคุกอีก ถ้าอย่างนั้นมุกดาก็จะมีชีวิตที่สุขสบายแล้ว
“ไม่ใช่ฉัน ไม่ใช่ฉัน ฉันไม่ทำอะไรเลยจริงๆ เป็นสิริกร สิริกรให้ฉันทำทั้งหมดเลย” เมธพรเห็นรถตำรวจแล้ว เธอกลัวจนเบ่งความผิดให้สิริกรทั้งหมด
รถตำรวจหยุดลง ก็มีตำรวจลงมาจากรถหลายคน เดินมาถึงตรงหน้าของเมธพร
“คุณตำรวจ คุณตำรวจ พวกมันใส่ร้ายฉัน ใส่ร้ายฉัน ฉันอะไรก็ไม่ได้ทำ ฉันแค่เดินอยู่ตรงนี้ ฉันแค่เดินผ่านตรงนี้ พวกมันก็เริ่มใส่ร้ายฉันแล้ว” เมธพรทำชั่วแล้วฟ้องก่อน เธอก็ได้ไปดึงเสื้อของตำรวจ แล้วชี้ไปทางนาราและมุกดา
“คุณใจเย็นๆ ก่อน พวกผมเน้นตามข้อเท็จจริง ไม่ใช่ใครพูดอะไรก็คืออันนั้น คุณผู้หญิง ขอให้คุณปล่อยมือ ปล่อยมือด้วยครับ” ตำรวจก็เริ่มกลัวเมธพรขึ้นมาแล้วเล็กน้อย ท่าทางบ้าคลั่งเหมือนกับหมาบ้า
เมธพรในเวลานี้เองก็จับมือไว้แน่นไม่ยอมปล่อย เธอรู้สึกเหมือนกับว่าจับฟางที่ช่วยชีวิตไว้ได้
“คุณตำรวจ อันนี้เป็นกล้องวงจรผิดของพวกเราที่นี่ ยังมีปากกาบันทึกเสียงของฉัน หลักฐานทุกอย่างอยู่ตรงนี้หมดแล้ว” นาราเอาถุงกระดาษยื่นให้กับตำรวจ
ตอนที่ตำรวจยังไม่ทันได้รับมา เมธพรก็ได้แย่งกระดาษถุงไปทันทีเลย เธอก็ได้เอาถุงกระดาษนั้นโยนลงพื้นแล้วเหยียบอย่างแรง ตำรวจจะไปห้ามแต่ห้ามไม่ทัน เธอยังได้กระชากของข้างในออกมาแล้วหักทิ้งหมด แล้วเธอก็เผยยิ้มออกมา
“ฮ่าฮ่าฮ่า ฮ่าฮ่าฮ่า ของพวกแกถูกฉันทำเสียหมดแล้ว ตอนนี้พวกแกก็ไม่มีหลักฐานอะไรแล้ว” จากการกระชากอย่างรุนแรงเมื่อกี้ เสื้อของเมธพรก็เลอะเทอะไปหมด แต่ว่าเธอก็รู้สึกมีความสุขมาก ตอนนี้พวกเขาไม่เหลือของอะไรแล้ว และก็ไม่สามารถฟ้องตัวเองด้วย
นาราโกรธมากจนอยากจะพุ่งเข้าไปตีเมธพร เมธพรก็เลยไปหลบอยู่หลังตำรวจ
ทั้งสองคนทำให้ตำรวจทำใจลำบาก ตำรวจทำได้เพียงห้ามทั้งสองคน
“ไม่เป็นอะไร อันนั้นเป็นของที่ฉันไม่เอาใส่ลงๆ เมื่อกี้ นี่ถึงจะเป็นหลักฐาน” มุกดาเห็นว่าเมธพรเหนื่อยจนไม่มีแรงแล้ว เธอถึงได้รับหลักฐานของจริงมาจากมือของนัทธ์แล้วส่งมอบให้ตำรวจ
“ฉันมีตัวสำรอง คุณตำรวจ นี่ก็คือความเป็นมาของผู้หญิงคนนี้หลังจากที่เข้าไปในบ้านของฉันแล้ววางระเบิด” มุกดาพูดจบ ตำรวจก็ได้จับกุมตัวเมธพรไว้อย่างรวดเร็ว เมื่อกี้นี้เป็นเพราะว่ายังไม่เข้าสถานการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้น
ในเมื่อตอนนี้บอกแล้วว่าเมธพรเป็นคนวางระเบิด ตำรวจก็ได้ควบคุมเธอไว้ทันที
“ฮ่าฮ่าฮ่า ฮ่าฮ่าฮ่า ของที่แกทำพังไปเมื่อกี้เป็นของที่ไม่ใช้อยู่แล้ว นี่ต่างหากหลักฐานของจริง แกเสียแรงไปซะเปล่า” ขณะนี้เองนาราถึงรู้แล้วว่ามุกดาทำไมถึงมีความสามารถมากกว่าคนอื่นๆ ถ้าเป็นเธอ หลักฐานนี้ก็คงไม่มีแล้ว
เมธพรถูกตำรวจควบคุมตัวแล้ว ก็ได้พาเธอไปขึ้นรถ ตอนที่เธอขึ้นรถยังตะโกนอยู่เลยว่า
“มุกดา แกรอไว้เลยนะ ขอแค่ฉันไม่ตาย ฉันต้องกลับมาสร้างปัญหาให้แกแน่ๆ ”
แต่ว่าเธอก็ถูกยัดเข้าไปในรถตำรวจ ตำรวจเอาหลักฐานแล้ว นัทธ์ก็ได้ตามไปบันทึกพยานปากคำ
นาราในตอนนี้ก็เงียบมาก เมื่อกี้เธอตกใจหนักมากจริงๆ คิดว่าหลักฐานถูกเมธพรทำลายไปแล้วจริงๆ ซะอีก
“มุก เมื่อกี้ยังดีนะที่มีเธอ ฉันคิดว่าหลักฐานถูกทำลายไปแล้วจริงๆ ” นาราเห็นมุกดาไม่ค่อยสบาย เธอก็เลยไปพยุงมุกดาไว้
“ของแบบนี้ก็ต้องเตรียมไว้หลายชุด ของเธออันนั้นก็เป็นของจริง เพียงแต่ว่าฉันเตรียมไว้หลายชุด พูดออกมาเพื่อทำให้เมธพรโกรธเท่านั้นเอง” มุกดารู้สึกว่ามึนหัวมาก กระเพาะก็รู้สึกไม่ค่อยสบาย นาราก็เลยพยุงเธอเข้าไปในบ้าน
“ยังดีนะที่ครั้งนี้มีเธอ นารา ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเมื่อคืนเธอกลับมาพูดเรื่องนี้ พวกเราอาจจะต้องลำบากกันหน่อยแล้ว”
มุกดาเห็นนารากลับใจใหม่แล้ว เธอเองก็ไม่อยากจะเกิดความขัดแย้งกับนาราแล้ว ต่อไปยังต้องใช้ชีวิตอยู่ในบ้านหลังเดียวกันอีก นีรชาเองก็ชอบการอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
“ฮิฮิฮิ มันก็เป็นเพราะว่าบังเอิญกลับไปเอาของ ก็เลยได้ยินบทสนทนาของมันและสิริกร พวกมันไม่เห็นฉัน” นารารู้สึกว่าถึงแม้สามีของตัวเองจะขี้ขลาด แต่อย่างนี้ก็ดีเหมือนกัน การระวังนั้นยอมปลอดภัย การต่อกรกับมุกดานั้นไม่มีผลประโยชน์อะไรเลยจริงๆ !
