ภายใต้ความสงสัย ก็เห็นโห้หลีเฉินถอยหลัง เตรียมพร้อมจะวิ่ง
เย้นหว่านก็เข้าใจความคิดของเขาทันที เขาต้องการจะวิ่งข้ามมา!
แต่ว่าระยะห่างนี้ห่างขึ้นเรื่อยๆ อีกทั้งลมแรงฝนตกหนักอีก ภายใต้สภาพแวดล้อมที่โหดร้ายเช่นนี้ จะวิ่งข้ามมาได้อย่างไร!
ถ้าหากว่าไม่ทันระวังแล้วตกลงไปล่ะ……
เย้นหว่านแทบไม่กล้าจะคิดถึงผลที่ตามมา จึงรีบตะโกนขึ้น “อย่ากระโดด อย่ากระโดดข้ามมา!”
แต่ว่าเสียงตะโกนห้ามของเธอไม่สามารถหยุดเขาได้ โห้หลีเฉินนั้นได้วิ่งพุ่งมาด้านหน้าแล้ว ร่างกระโดดขึ้น
การกระโดดของเขาครั้งนี้มีพลังอย่างมาก ร่างกระโดดพุ่งขึ้น ข้ามผ่านลมที่กังวานและฝนที่ตกกระหน่ำ มุ่งกระโดดมาทางเย้นหว่าน
แค่เพียงพริบตาเดียว แต่เย้นหว่านกลับกระวนกระวายราวกับว่าผ่านไปหลายศตวรรษ
แม้แต่การหายใจเธอก็รู้สึกว่าลำบาก
มองโห้หลีเฉินพุ่งกระโดดข้ามมาด้วยความหวาดกลัว และเข้ามาใกล้เธอทุกที
มือข้างหนึ่งของเธอจับกลอนประตูไว้ อีกข้างหนึ่งยื่นออกไปด้านนอกเพื่อเตรียมพร้อมตลอดเวลา เธอครุ่นคิด หากว่ามีอะไรเกิดขึ้น ก็จะรีบไปดึงเขา
โห้หลีเฉินก็คือโห้หลีเฉิน มักจะไม่เสี่ยงทำในสิ่งที่ตัวเองทำไม่ได้
การกระโดดของเขาครั้งนี้ค่อนข้างแม่นยำ สามารถกระโดดข้ามมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ เย้นหว่านมองดูเขาที่กำลังจะลงมาถึงพื้น จิตใจที่เป็นพะวง ก็ได้เบาใจลงพร้อมกับน้ำตาที่รินไหลจนสายตาพร่ามัว
แต่แล้ว ขณะที่เธอยังไม่ทันจะได้ดีใจ กลับต้องตกใจเมื่อเห็น หนวดเส้นหนึ่งพุ่งเข้ามาราวกับแส้เหล็กฟาดเข้าที่ร่างของโห้หลีเฉิน จนร่างกระเด็นไปตกกระแทกห้องตรงข้ามราวกับก้อนหิน
“ตุ้ม” เสียงดังสนั่นหวั่นไหวขึ้น เศษฝุ่นกระจุยกระจายกลางอากาศ
เย้นหว่านตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ราวกับก้อนหิน ตั้งแต่หัวจรดปลายเท้านั้นเย็นเยือกเป็นน้ำแข็ง
เสียงรอบๆ ทั้งหมดก็ดูเหมือนจะหายไปในบัดดล เวิ้งว้างราวกับฟ้าถล่มดินทลาย ทุกอย่างดูว่างเปล่า
หัวใจของเธอก็ลืมที่จะเต้น
มองไปยังทิศทางที่โห้หลีเฉินกระเด็นไป ตกใจค้างอยู่นานสองนาน สักพักก็ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง
“เสี่ยวหว่าน!”
ถังจุ้ยจับราวจับประตูแล้วเดินมาที่ข้างตัวของเย้นหว่าน จับไหล่ของเธอด้วยความเป็นห่วง “ตรงนี้อันตราย พวกเรารีบไปกันเถอะ”
เห็นได้ชัดว่าหมึกยักษ์ตัวนั้นโมโหโกรธพวกเขาอย่างมาก เป้าหมายคือต้องการจะจับตัวพวกเขาสองคน
ไป?
โห้หลีเฉินอยู่ตรงนั้น จะให้เธอไปที่ไหน
โลกของเย้นหว่านราวกับถล่มทลายลงแล้วในเวลานี้ ในที่สุดเธอก็รู้สึกตัวจากอาการตกใจค้าง แต่สิ่งที่ต้องเผชิญกลับเป็นฟ้าที่ทลายหัวใจที่แตกสลาย
“โห้หลีเฉิน!”
เธอร้องเรียกตะโกนเรียก เรียกอย่างไม่สามารถควบคุมได้ “โห้หลีเฉิน! ออกมาเดี๋ยวนี้นะ คุณอยู่ตรงไหน ออกมาสิ คุณออกมาเดี๋ยวนี้!”
“โห้หลีเฉิน ฉันจะมาหาคุณ คุณรอฉันนะ คุณจงรอฉัน”
เย้นหว่านใช้แรงสะบัดถังจุ้ยทิ้ง แล้วจะพุ่งไปข้างหน้า
ดวงตาของเธอแดงก่ำ และตัวเธอก็ดูบ้าคลั่ง ไร้สติสตัง
ในสมองของเธอมีเพียงความคิดเดียว ไปข้างหน้า ไปหาโห้หลีเฉิน ต่อให้ต้องตาย เธอก็อยากจะตายในสถานที่เดียวกันกับเขา
“เสี่ยวหว่าน คุณใจเย็นหน่อย”
ถังจุ้ยได้แต่พยายามสุดชีวิตดึงเย้นหว่านไว้ นอกจากใจเย็นแล้ว เขากลับพูดอะไรไม่ออก
ในสถานการณ์เมื่อสักครู่นั้น เขารู้ดีว่าการโจมตีของหมึกยักษ์นั้นรุนแรงมาก โห้หลีเฉินถูกฟาดเข้าอย่างจังขนาดนั้น เกรงว่าคงจะเสียชีวิตในที่เกิดเหตุแล้ว
ความหวังที่จะมีชีวิตรอดแทบจะไม่มี
และเป็นเพราะเหตุนี้ เย้นหว่านถึงได้บ้าคลั่งจนเสียสติ ไม่สามารถอธิบายได้
ถ้าเย้นหว่านคือชีวิตของโห้หลีเฉิน โห้หลีเฉินก็คือชีวิตของเธอเช่นกัน
พวกเขาราวกับใช้หัวใจเดียวกันในการดำรงชีวิต คนหนึ่งตาย อีกคนหนึ่งก็ไม่อาจที่จะมีชีวิตต่อไปได้
“เสี่ยวหว่าน คุณยังต้องช่วยแรบบิทอีกนะ คุณใจเย็นก่อน พวกเราไปกันเถอะ”
ถังจุ้ยใช้แรงดึงเธอไว้ และจะพาเธอจากไป
เย้นหว่านถูกดึงบังคับเดิน แต่เมื่อเดินได้เพียงสองก้าว การต่อต้านก็ยิ่งรุนแรงขึ้น ฉับพลันเกิดการระเบิดพลังออกมา แล้วสะบัดถังจุ้ยทิ้ง และเธอก็จะวิ่งไปยังอีกฝั่งหนึ่ง
สายตาจ้องมอง มองเธอที่กำลังจะกระโดดขึ้น——
“เย้นหว่าน คุณกลับไปเดี๋ยวนี้!”
ทันใดนั้นเสียงของชายหนุ่มได้ตะโกนขึ้น
เท้าข้างหนึ่งของเย้นหว่านที่ได้เหยียบออกไปแล้วหยุดชะงักขึ้น เธอเบิกตากว้างมองไปยังชายหนุ่มที่เดินออกมาจากรูโบ๋ที่อยู่ตรงข้าม
ร่างกายโชกไปด้วยเลือด มีเศษแก้วติดอยู่บนไหล่ของเขา ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบฝุ่นดูกระเซอะกระเซิง ช่างเป็นภาพที่น่าสลดใจ แต่กลับกลายเป็นแสงสว่างเจิดจ้าที่สุดในใจของเย้นหว่าน
น้ำตาของเธอคลอเบ้าจนพร่ามัว ตะโกนขึ้นด้วยหัวใจที่แตกสลาย “โห้หลีเฉิน ! คุณทำให้ฉันตกใจแทบแย่!”
เขาไม่เป็นไร
เขายังมีชีวิตอยู่
เขายังมีชีวิตรอด
ความสุขที่ยิ่งใหญ่ดึงเย้นหว่านกลับมาจากหุบเหวนรก ความสุขที่หายไปนั้นได้กลับคืนมาทำให้เธอแทบอยากจะกระโจนเข้าไปในอ้อมกอดของเขา หอมกอดเขาเป็นหมื่นๆ ครั้ง
แต่ เธอก็ได้สติคืนแล้ว ไม่บ้าคลั่งที่จะกระโดดข้ามไปยังฝั่งตรงข้ามราวกับหาที่ราวอีกแล้ว
“เย้นหว่าน คุณฟังผมนะ ผมข้ามไปไม่ได้แล้ว ตอนนี้คุณกับถังจุ้ยรีบไปหาเรือชูชีพ แล้วรีบขับออกไปจากที่นี่ ผมก็จะไปหาเรือชูชีพเช่นกัน พวกเราเจอกันข้างนอก ผมจะต้องไปหาคุณอย่างแน่นอน”
โห้หลีเฉินตะโกนอย่างเสียงดังและหนักแน่น
น้ำเสียงของเขาแหบพร่าเล็กน้อยจากอาการบาดเจ็บ สภาพร่างกายของเขาทำให้จิตใจของเย้นหว่านเหมือนถูกทับด้วยก้อนหินขนาดใหญ่
เธอจะวางใจปล่อยให้เขาอยู่ตกในสภาพที่อันตรายเพียงลำพังได้อย่างไร
เย้นหว่านส่ายหน้าอย่างสุดชีวิต “ฉันสามารถหาเชือกได้ ใช่ เชือกสามารถพาฉันไปได้ โห้หลีเฉิน คุณรอฉันนะ ฉันจะไปหาคุณ”
“เย้นหว่าน!”
โห้หลีเฉินตะโกนเรียกชื่อของเธอขึ้นอีกครั้ง “หากใช้เชือกหมึกยักษ์ตัวนี้พร้อมจะจู่โจมได้ตลอดเวลา อันตรายมาก และอาจจะไม่สำเร็จด้วย คุณฟังผมนะ ไปหาเรือชูชีพ เช่นนี้พวกเราถึงจะมีชีวิตรอด”
พวกเรา? หรือว่าเฉพาะเธอคนเดียว
เย้นหว่านมองโห้หลีเฉินอย่างคร่ำครวญน้ำตาอาบสองแก้ม จิตใจราวกับแตกสลาย ปล่อยวางไม่ได้ วางใจไม่ลง
เธอมักจะมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีอยู่เสมอ ลางสังหรณ์ที่รุนแรง
รุนแรงจนทำให้เธอรู้สึกกลัว ทำให้เธอไม่อยากจะถอยหลังไปสักก้าว
“เย้นหว่าน ผมรับปากคุณว่าจะต้องไปหาคุณ ไปเจอคุณ บนตัวของคุณยังมีเครื่องติดตามผมอยู่ไม่ใช่เหรอ เมื่อหนีรอดออกไปได้ พวกเราก็จะสามารถตามหาอีกฝ่ายเจอ คุณต้องเชื่อผมนะ”
โห้หลีเฉินกล่าวอย่างหนักแน่น “เชื่อผมนะ พวกเรายังต้องมีชีวิตรอดเพื่อไปจับตัวท่านอาวุโสเจ็ด แล้วตามหาตัวแรบบิท”
คำพูดของเขามักจะโน้มน้าวใจของเธออยู่เสมอ แม้ว่าเธอจะรู้สึกไม่สบายใจ แต่เธอก็ไม่รู้จะตอบโต้เขากลับไปอย่างไร
มองดูแววตาที่มุ่งมั่นของเขา เย้นหว่านเริ่มที่จะพยักหน้า
ถังจุ้ยได้เดินเข้ามา แล้วดึงข้อมือเย้นหว่านอีกครั้ง “ที่นี่ใกล้จะจมแล้ว ถ้ายังเสียเวลาอีกอาจจะทำให้หาเรือชูชีพไม่เจอ ยิ่งไปกว่านั้นหมึกยักษ์ตัวนี้เห็นได้ชัดว่าโกรธเกลียดพวกเราสองคนอย่างมาก พวกเราอยู่กับโห้หลีเฉิน รังแต่จะทำให้เขาลำบาก”
คำพูดนี้เหมือนจะไปจี้โดนใจของเธอ ทำให้เธอได้สติในทันใด
ใช่ หมึกยักษ์อยากกินเธอกับถังจุ้ยที่สุด ตอนนี้โห้หลีเฉินได้รับบาดเจ็บ หากยังตามพวกเขา แล้วถูกหมึกยักษ์ โจมตี โอกาสรอดก็จะมีน้อย
เพื่อเป็นการปกป้องโห้หลีเฉิน เธอต้องแยกทางกับเขา
ถึงแม้ว่าการแยกจากกันจะทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจและพะวงก็ตาม
เย้นหว่านกำหมัดแน่น เล็บมือของเธอแทบจะทิ่มเข้าไปเนื้อ และในที่สุดเธอก็ตัดสินใจอย่างยากลำบาก
“โห้หลีเฉิน คุณจะต้องรับปากฉันว่าจะมาหาฉัน! ไม่เช่นนั้นฉันก็จะตามหาคุณในทะเลตลอดไป!”
![การตอบโต้ของผู้แข็งแกร่ง [Strongest Counterattack]](https://novel00.net/wp-content/uploads/2021/11/22737-193x278-1.jpg "การตอบโต้ของผู้แข็งแกร่ง [Strongest Counterattack]")
