เย่ไป๋มาที่ลานด้านหน้า และเห็นถังเฉากำลังเดินอยู่กับนายพล
ทันใดนั้น จึงพูดด้วยท่าทางที่เหลือเชื่อ “ท่านนายพล พี่ถัง พวกคุณสองคนรู้จักกันได้ไงล่ะ?”
เย่ไป๋คิดไม่ถึงว่าถังเฉาจะรู้จักนายพล และทั้งสองคนก็มาเยี่ยมเขาด้วยกัน ณ ขณะนั้นเขาไม่เข้าใจเรื่องนี้
ถังเฉายิ้ม “ไม่หรอก ผมเพิ่งไปเจอน้องสาวของคุณที่ถนน เธอพนันอะไรกับผมไว้ แล้วผมก็พาเธอมา”
“อีกอย่าง นายพลก็อยากรู้ว่ามันเป็นยังไง ผมก็เลยพาเขามาที่นี่ด้วย”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่ไป๋ก็มองไปข้างหลังถังเฉา ซึ่งเป็นน้องสาวของเขาจริงด้วย
เย่ไป๋ไม่ได้เจอน้องสาวของเขามาหลายปีแล้ว เขาคิดว่าเขาจะสามารถพบกับน้องสาวของเขาได้อีกครั้งหลังจากที่เขาถูกปล่อยตัวจากคุก แต่คิดไม่ถึงว่าน้องสาวของเขาจะออกจากราชวงศ์ต้าเซี่ยและเดินทางออกไปข้างนอกเพื่อไปท่องเที่ยว
“น้องสาว ทำไมคุณถึงกลับมาล่ะ?”
เย่ไป๋พูดด้วยความดีใจ “ผมได้ยินคนในบ้านบอกว่าคุณไปทำงานที่อื่นแล้ว และคิดว่าผมจะไม่ได้เจอคุณอีก คิดไม่ถึงว่าคุณจะกลับมา”
หลังจากที่เย่โฮ่เอ๋อเห็นพี่ชายของเธอ ใบหน้าของเธอก็ยิ่งตกใจมากขึ้นไปอีก
อย่างแรกคือเพราะเธอไม่คิดว่าพี่ชายของเธอจะถูกปล่อยตัว และอย่างที่สองคือความสุขของพี่ชายที่สุดจะพรรณนาเมื่อได้เจอเธอ
“พี่ชาย ทำไมคุณถึงออกมาล่ะ? คุณถูกขังในคุกออกมาไม่ได้ไม่ใช่เหรอ?หรือคนพวกนั้นปล่อยคุณไปแล้ว?”
เย่โฮ่เอ๋อกล่าวด้วยความสงสัย
เย่ไป๋หัวเราะเสียงดัง ชี้ไปที่ห้องนั่งเล่นแล้วพูดว่า
“กว่าจะกลับมามันไม่ง่าย เข้าไปนั่งข้างในกันเถอะ ผมจะเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นกับผมตลอดหลายปีที่ผ่านมา และทำไมผมถึงออกมา”
“ทั้งนี้เพราะนายพลและพี่ถังต่างก็อยู่ที่นี่ ผมไม่กล้าละเลยพวกเขา ทั้งสองคนเป็นแขกผู้มีเกียรติของผมเชียวนะ!”
จากนั้นทั้งสี่คนก็เดินเข้าไปในห้องรับแขก
พ่อบ้านก็สั่งให้ลูกน้องของเขาเตรียมอาหารที่อร่อยอย่างชาญฉลาด
หอบรรพบุรุษของตระกูลเย่
เย่โฮ่เอ๋อไม่ได้พูดอะไรตลอดทาง
เพราะเธอจำการเดิมพันที่เธอเพิ่งทำกับถังเฉาขึ้นมาได้ เธอจึงอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน
“จบแล้ว เดี๋ยวเขาคงไม่ขอให้ฉันแต่งงานกับเขาจริงๆใช่ไหม?”
เย่โฮ่เอ๋อรู้สึกอยากจะตายเมื่อเธอคิดว่าความสุขทั้งชีวิตของเธอจะตกอยู่ในมือของชายที่เพิ่งพบกัน
แต่……
ดูจากรูปลักษณ์แล้ว เขาดูหล่อมาก
เย่โฮ่เอ๋อมองไปที่หน้าข้างๆของถังเฉา และพึมพำเบาๆในใจ
“โฮ่เอ๋อ?”
ขณะที่เย่โฮ่เอ๋อกำลังคิดไปเรื่อยเปื่อย เสียงของเย่ไป๋ก็ดังขึ้น
“น้องสาว เป็นอะไรไป ทำไมไม่พูดสักคำล่ะ?”
เย่เป๋ถามด้วยความสงสัย
เย่โฮ่เอ๋อดึงสติกลับมาได้ และมองไปที่พี่ชายของเธอด้วยความไม่พอใจ
“เอ่อ เปล่า แค่คิดอะไรนิดหน่อย…”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่โฮ่เอ๋อคิดว่าถังเฉาลืมเรื่องนี้ไปแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าถังเฉาจะพูดขึ้นมาทันที
“คุณเย่ เมื่อกี้คุณได้สัญญากับผมไว้อย่างหนึ่ง ตอนนี้ได้เห็นพี่ชายของคุณแล้ว คุณไม่ควรพูดมันออกมาหรือ?”
“ฮ่าๆๆๆ……”
นายพลที่อยู่ด้านข้างอดหัวเราะไม่ได้ มองไปที่เย่ไป๋และพูด
“ถังเฉาพูดถูก เมื่อกี้น้องสาวของคุณเพิ่งสัญญาสิ่งหนึ่งกับถังเฉา หรืออยากผิดสัญญาเหรอ?”
ทันทีที่นายพลพูดแบบนี้ เย่ไป๋ยิ่งสับสนมากขึ้น มองดูน้องสาวของเขาแล้วถาม
“คุณสัญญาอะไรกับพี่ถัง ในฐานะตระกูลเย่ คุณต้องทำตามที่สัญญากับคนอื่น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงนี่คือพี่ถัง”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่โฮ่เอ๋อก็ตื่นตระหนก
“พี่ เรื่องนี้มันคนละเรื่องกัน ถ้าเป็นอย่างอื่น ฉันจะไม่ผิดสัญญาเด็ดขาด มีเพียงเรื่องนี้ที่ฉันต้องขอคิดดูก่อน”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น การแสดงออกของเย่ไป๋ก็แปลกมากยิ่งขึ้น
“มันเป็นเรื่องอะไรกันแน่?”
เย่โฮ่เอ๋อกัดริมฝีปากด้วยท่าทางไม่เต็มใจ
แต่เมื่อมองไปที่ใบหน้าของเย่ไป๋ที่จริงจัง เย่โฮ่เอ๋อก็กัดฟัน
“ฉันตอบตกลงก็ได้”
หลังจากพูดเช่นนี้ เย่โฮ่เอ๋อก็จากไปด้วยความโกรธ
เหลือสามคนนั่งอยู่ในห้องรับแขก และเย่ไป๋ก็งงไปหมด
อดไม่ได้ที่จะถามถังเฉา“เกิดอะไรขึ้น? ท่านทั้งสอง ทำไมจู่ๆน้องสาวของผมถึงโมโหอย่างนี้?”
หลังจากที่นายพลได้ยินสิ่งที่เย่ไป๋พูด เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มและส่ายหัว แล้วพูดกับเย่ไป๋
“แน่นอน เพราะคราวนี้เป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดา”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่ไป่สีหน้าดูเคร่งขรึมและพูดอย่างกล้าหาญ “ไม่เป็นไร สิ่งที่น้องสาวของผมสัญญา แม้ว่าเธอจะทำไม่ได้ ผมก็จะทำแทนเธออย่างแน่นอน”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ถังเฉาก็อดหัวเราะไม่ได้
“คุณทำไม่ได้”
เย่ไป๋ไม่เชื่อ “เป็นไปได้ยังไง? แม้ว่าน้องสาวของผมจะเป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นอัจฉริยะ แต่ทุกอย่างที่เธอทำได้ ผมก็ทำได้เช่นกัน เว้นแต่เธอจะแต่งงานกับคุณ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของนายพลก็เริ่มแปลกและเขาก็หัวเราะออกมาตรงๆ
ทันใดนั้น เย่ไป๋ก็ตื่นตระหนกเล็กน้อย มองถังเฉาด้วยความประหลาดใจ
“พี่ถัง น้องสาวผมไม่ได้สัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณจริงๆใช่ไหม?”
ในเวลานี้ ถังเฉาพยักหน้าช้าๆ ยิ้มให้เย่ไป๋ตรงหน้าเขา
หลังจากนั้น เย่ไป๋ก็เงียบไป และใบหน้าของเขาก็ดูจริงจังมาก
เป็นเวลานานเขาก็กล่าวว่า
“ไม่มีทางอื่นละ เงินทองไม่รั่วไหลออกนอก ในเมื่อน้องสาวของผมสัญญาจะแต่งงานกับคุณ งั้นก็ให้เธอแต่งงานกับคุณเถอะ!”
