ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1661 การสั่งสอนของเฮยป้าหวัง

พอฉลามขาวยักษ์เห็นฉลามแมวที่เหมาะกับเป็นอาหารพวกมันมากกว่ามาท้าทายมันแบบนี้ ในใจก็รู้สึกโมโหมาก อ้าปากกว้างอย่างตะกละตะกลาม เตรียมต้อนรับอย่างโหดเหี้ยม!
เมื่อเห็นว่าฉลามแมวเจ็ดพี่น้องตกอยู่ในอันตราย ทั้งสองเผชิญหน้าเข้าหากัน ความเร็วในการว่ายไปมาเป็นความเร็วสูงสุด อีกไม่กี่วินาทีข้างหน้าก็จะต่อสู้กันอย่างดุเดือดแล้ว แต่ฉลามแมวไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉลามขาวยักษ์อย่างแน่นอน!
แต่ฉลามแมวเจ็ดพี่น้องมีความสามารถพิเศษสุดๆ อยู่ นั่นก็คือการหลบหนีทุกรูปแบบ
ก่อนหน้านั้นที่บีนเผชิญหน้ากับฉลามขาวยักษ์แล้วมันมีการบิดตัวเปลี่ยนทิศทาง ซึ่งนั่นถือว่ายอดเยี่ยมแล้ว แต่ตอนนี้ ฉลามแมวเจ็ดพี่น้องแสดงฉากเด็ดให้ฉลามขาวยักษ์ดูทั้งการหมุนบิดตัวไปทางซ้ายและขวา ว่ายวนรอบแล้วเปลี่ยนทิศทางแบบฉับพลัน
เมื่อเห็นว่าปากกว้างของตัวเองกำลังจะงับฉลามแมวที่ว่ายอยู่หน้าสุด แต่พอฉลามขาวยักษ์งับแล้วปิดปาก กลับพบว่ามีแต่น้ำทะเล ไม่มีเกล็ดปลาแม่แต่เกล็ดเดียวด้วยซ้ำ!
ตามกฎของฟิสิกส์ เมื่อฉลามขาวยักษ์ปิดปากแล้วกลืนกินเป้าหมายของมันลงไป ร่างกายของมันจะหยุดนิ่ง และเจ้าสามตัวจึงอาศัยจังหวะนี้ รอจนฉลามขาวยักษ์หยุดนิ่ง บีนพุ่งตัวออกไปเหมือนลูกศรที่แหลมคมในทันที พุ่งชนอย่างแรงจากด้านล่างไปที่ด้านบนตรงส่วนท้องของมัน!
ไอซ์สเกตก็แสดงความกระหายเลือดของฉลามเสือทรายตระกูลของมันออกมาให้เห็น มันเริ่มโจมตีจากฝั่งซ้ายของครีบปลา รูปร่างที่เหมือนหยดน้ำเข้าใกล้ฉลามขาวยักษ์อย่างรวดเร็ว อาศัยจังหวะที่บีนกำลังดึงดูดความสนใจมันอยู่ อ้าปากกว้างเผยให้เห็นฟันที่แหลมคมกัดลงไปที่หลังมันอย่างไร้ความปรานี
นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรง ด้านหลังของฉลามขาวยักษ์มีเลือดสดพุ่งออกมา มันพลิกตัวกระสับกระส่ายไปมาอย่างทรมานอยู่ในน้ำ มันพยายามสะบัดหางเพื่อไล่บีนที่ไล่ตามมันราวกับวิญญาณ ดวงตาทั้งสองของมันจ้องไปที่ไอซ์สเกตอย่างอาฆาตแค้น ไม่สนฉลามแมวหรือว่าบีน ในใจคิดแต่จะฆ่าไอซ์สเกตทิ้ง
ส่วนตัวที่ต่อกรกับมันอยู่ด้านหน้าคือบอลหิมะ วาฬเบลูก้า ถือเป็นสมาชิกตัวหนึ่งในตระกูลวาฬ ขนาดอาจจะไม่ได้ใหญ่เท่าฉลามขาวยักษ์แต่ก็ไม่ห่างกันเท่าไร ร่างกายของมันเต็มไปด้วยพละกำลัง กล้าเผชิญกับฉลามขาวยักษ์ตรงๆ เตรียมเอาหัวกลมโตของมันพุ่งชนไปที่ฉลามขาวยักษ์
ฉลามขาวยักษ์โดนทั้งสามตัวรังแกอย่างน่าสมเพช ส่วนฉลามแมวเจ็ดพี่น้องพอเห็นโอกาสที่จะเอาชนะไอ้เลวนี่ รีบเปลี่ยนท่าทางที่เหมือนยอมพลีชีพพร้อมตายเป็นความแข็งแกร่งที่ไม่เกรงกลัวใคร ว่ายวนไปรอบๆ อย่างชำนาญ บางครั้งก็เข้าไปโจมตีเจ้าฉลามขาว พอเป็นแบบนี้มันก็ยิ่งดูน่าสมเพชเข้าไปใหญ่
เวลานี้เอง มีเงาขนาดใหญ่มโหฬารโผล่ออกมาในระยะไกลออกไป และมีเงาเล็กๆ อีกสิบกว่าเงาอยู่ด้านหลังเงาขนาดใหญ่นั้น พวกมันกำลังผนึกกำลังว่ายเวียนอยู่ในทะเล จนทำให้ปลาเล็กปลาน้อยที่อยู่รอบข้างต่างหวาดกลัว
เมื่อเห็นเงาขนาดใหญ่มโหฬารนี้ ฉลามขาวยักษ์ที่ได้รับบาดเจ็บไปทั้งตัวรีบว่ายขึ้นไป ส่วนเจ้าสามตัวกลับถอยไปด้านหลังอย่างระแวดระวัง แต่ฉลามแมวเจ็ดพี่น้องยังโง่เง่า ยังคงตามฉลามขาวยักษ์ไปติดๆ หวังว่าจะรังแกมันอีกสักหน่อย
ในเวลานี้เอง เงามืดที่อยู่ไกลออกไปค่อยๆ คืบคลานใกล้เข้ามา ฉลามขาวยักษ์ที่มีขนาดใหญ่มโหฬารลำตัวยาวถึงสิบกว่าเมตรว่ายเข้ามาราวกับราชา สายตาของมันเหมือนดูแคลน ร่างกายของมันดูแข็งแกร่ง การนำของมันดูน่าเกรงขาม มันก็คือหนึ่งในสี่ฉลามขาวยักษ์มหาอำนาจในฟาร์มปลา เฮยป้าหวัง!
ฉลามแมวเจ็ดพี่น้องเคยได้รับความทุกข์ทรมานจากการกลั่นแกล้งของเฮยป้าหวัง รอจนมันเห็นเงาร่างของเฮยป้าหวังชัดเจน  ความคิดที่จะไล่ตามฉลามขาวยักษ์ลอยหายเข้าไปในกลีบเมฆ ไม่คิดลังเลแม้แต่น้อย พวกมันใช้ความสามารถของพวกมันว่ายหนีไปคนละทิศคนละทางด้วยความเร็วมากจนฉินสือโอวประหลาดใจ
เมื่อมาอยู่ด้านข้างเฮยป้าหวัง ฉลามขาวยักษ์ก็เหมือนมีพรรคพวก เปลี่ยนเป็นกล้าหาญและดุร้ายอีกครั้ง หันลำตัวกลับแล้วจ้องไปที่เจ้าสามตัว ฉินสือโอวคาดว่ามันคงพูดไม่ได้ ไม่เช่นนั้นคงบอกว่า เจ้าเด็กน้อยสามตัว รอปู่เล่นพวกเจ้าตายคาที่แน่!
แต่น่าเสียดายที่ในความเป็นจริงกลับเย็นชาใส่ ในขณะที่ฉลามขาวยักษ์โอ้อวดอยู่ตรงนั้น เฮยป้าหวังว่ายผ่านตัวมันไป แล้วก็พุ่งลงมาอย่างดุร้าย หางขนาดใหญ่ของมันสะบัดไปโดนหัวของฉลามขาวยักษ์อย่างรุนแรงจนมันกลิ้งไปมาอยู่ในน้ำหลายตลบ
หลังจากนั้น เฮยป้าหวังก็เริ่มให้บทเรียนกับฉลามขาวยักษ์ผู้โชคร้าย ทั้งชน ทั้งตบ ทั้งกดดัน แต่ว่าไม่ได้ใช้ฟันกัดมัน ไม่เช่นนั้นหากยึดแรงพลังกัดของเฮยป้าหวังแล้ว เพียงทีเดียวก็สามารถทำให้ฉลามขาวยักษ์ถึงตายได้
ช่วงเวลานี้ ฉลามขาวยักษ์ตัวอื่นที่ล้อมรอบอยู่ข้างๆ มองไปที่การกระทำของเฮยป้าหวังอย่างนิ่งเฉย ราวกับว่าพวกน้องๆ ฝูงหนึ่งกำลังดูลูกพี่ใหญ่สั่งสอนน้องคนใหม่ที่ไม่รู้เรื่องอะไร
แน่นอนว่า มันก็เหมือนลูกสะใภ้คนโตและลูกสะใภ้คนที่สองกำลังดูแม่สามีสอนลูกสะใภ้คนใหม่ที่เพิ่งเข้ามาในบ้าน สรุปก็คือมีความสะใจเวลาคนอื่นเป็นทุกข์อยู่หน่อยๆ
หลังจากที่สั่งสอนลูกน้องมาสักพักเฮยป้าหวังก็เหลือบมองไปที่เจ้าสามตัว ราวกับว่านี่คือการแลกเปลี่ยน หลังจากนั้นก็ว่ายจากไปไกลออกไปจากน่านน้ำทะเลตรงนั้น  ฉลามขาวตัวอื่นๆ ก็ตามหลังไป ส่วนฉลามขาวตัวนั้นที่ถูกสั่งสอนก็เกาะกลุ่มอยู่ในฝูงนั้นอย่างเศร้าสร้อย เพียงแต่ตอนนี้มันมีฐานะต่ำต้อย จึงทำได้เพียงว่ายอยู่ในจุดต่ำสุดของระดับน้ำ
ฉินสือโอวตอนเห็นฉากนี้แล้วรู้สึกขบขัน เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ราวกับเป็นการต่อสู้ในสังคมมาเฟีย ซึ่งในความเป็นจริงเรื่องนี้ไม่เกินจริงเลยสักนิด เพราะฝูงฉลามในบางครั้งก็จะเกิดเรื่องแบบนี้เช่นกัน
ฉลามหลายตัวอยู่รวมตัวกันเป็นกลุ่มเหมือนหมาป่า มีลำดับชั้นและมีความแตกต่างกัน ถ้ามีฉลามตัวไหนทำผิด ในฐานะที่เป็นฉลามขาวยักษ์ลูกพี่ใหญ่ก็จะจัดการสั่งสอนลูกน้องด้วยการตีโดยสะบัดหางใส่หรือใช้ลำตัวกดดัน ไม่สามารถที่จะต่อต้านได้ ถ้าเกิดต่อต้านขึ้นมา ฉลามตัวอื่นจะรุมและกัดจนตายไปเลย
แน่นอนว่า หากเจ้าฉลามนี่เก่งมากจนฆ่าพี่ใหญ่แล้วกลายเป็นผู้นำคนใหม่ได้ ถ้าเช่นนั้นก็ว่ากันไปอีกเรื่อง
เมื่อฉลามขาวยักษ์จากไป พวกโลมาก็ปลอดภัย บีนโผล่ขึ้นมาเหนือผิวน้ำอีกครั้ง ว่ายวนรอบมาริซ่าแม่ลูก ดูท่าทางมีความสุขมาก
แต่ทว่าสายตาของปลาโลมาตัวอื่นที่มองไปที่มันกลับไม่โอเคแล้ว ซึ่งเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงได้ยาก ปลาโลมาที่นี่ครีบหางหายไปส่วนหนึ่งก็เท่ากับเหมือนคนพิการ จะว่ายยังลำบาก แล้วบีนว่ายน้ำไปมาอย่างบ้าคลั่งเหมือนหลิวเสียงต่อหน้าคนพิการ ก็เท่ากับสร้างความพอใจไม่ใช่เหรอ?
เมื่อเห็นลักษณะที่พวกโลมาไม่สนใจบีน ทันใดนั้นฉินสือโอวก็มีความคิดหนึ่งแวบเข้ามา มาริซ่าท้องได้อย่างไร?  คงไม่ใช่ว่าบีนอาศัยโอกาสที่แม่สาวน้อยขยับไปไหนไม่ได้ แล้ว…
พอคิดถึงตรงนี้ ฉินสือโอวก็รู้สึกถึงความหนาวเย็นที่ขมขื่นทั่วร่างกาย แม่งมันช่างเป็นสัตว์ร้ายเกินไปแล้ว บีนดูแล้วไม่น่าใช่โลมาแบบนี้ มันน่าจะยังมีความเป็นธรรมของปลาอยู่ แต่ว่าพอคิดถึงเรื่องที่มันฝืนจะขี่ไอซ์สเกตให้ได้ ฉินสือโอวก็เริ่มกังวลอีกครั้ง
คาดว่าบีนคงทำผิด มันถึงได้รู้สึกตำหนิตัวเอง เจ้าสามตัวล้วนเป็นลูกของมัน มันละเลยการสั่งสอนให้มีระเบียบวินัยไป เพราะอย่างไรแล้วลูกที่ไม่ได้รับการสั่งสอนก็เป็นความผิดของพ่อ
แต่เรื่องนี้ก็ได้เกิดขึ้นไปแล้ว จะเสียใจภายหลังไปก็ไม่มีประโยชน์ ฉินสือโอวจึงทำได้เพียงชดเชยให้มาริซ่าและลูกโดยป้อนพลังโพไซดอนเข้าไป ในขณะเดียวกันในใจเขาก็รู้สึกมีความสุข เหมือนกับหมูที่เขาเลี้ยงรู้วิธีการกินผักกาดแล้วแบบนั้น…
อยู่บนเรือมองดูโลมาน้อยที่เริ่มเรียนรู้การว่ายน้ำ เออร์บักก็ยิ้มและพูดด้วยความพอใจว่า “มาริซ่าให้กำเนิดลูกที่แข็งแรง เชื่อว่าหลังจากมีเด็กน้อยนี้ ชีวิตของพวกโลมาน่าจะมีสีสันขึ้นมาก”
เป็นเรื่องจริงที่ว่า เนื่องจากปลาโลมาปากขวดสูญเสียครีบปลาไปส่วนหนึ่ง พวกมันแม้จะมีชีวิตอยู่แต่ก็อยู่อย่างไม่มีความสุข ซึ่งถ้ามีนักท่องเที่ยวมาแหย่พวกมันเล่น พวกมันถึงมีชีวิตชีวาขึ้นมา
ตอนนี้พอมีโลมาน้อยกำเนิด ฝูงปลาโลมานี้ก็มีสมาชิกเพิ่มขึ้น พวกมันจึงมีชีวิตชีวามากกว่าเมื่อก่อนมาก และมีศรัทธาในการดำรงชีวิตต่อไปมากขึ้น เพราะตามนิสัยของปลาโลมา พวกมันจะต้องอบรมสั่งสอนโลมาน้อยให้ว่ายน้ำเป็น ล่าเหยื่อ และป้องกันตัวเองได้ ซึ่งช่วงเวลาแห่งการเรียนรู้นี้จะกินเวลาเยอะมาก อย่างน้อยก็ต้องสามปี!
…………………………
Related