ตอนที่ 608: การมาถึงของเซียนผู้คุมกฎทั้งสอง (1)
เมื่อมองเห็นความแปลกใจบนใบหน้าของเจี้ยนเฉิน อู๋เสี่ยวเทียนสามารถสรุปได้ว่าไม่มีใครหนุนหลังเจี้ยนเฉินให้จัดการกับอำนาจเบื้องหลังชายชราทั้งสี่คนได้ ราวกับจะปลอบขวัญเขา เขากล่าวว่า น้องเจี้ยนเฉิน มันไม่ได้แย่นักกับการที่จะอยู่ในเมืองทหารรับจ้าง มันถือว่าเป็นจุดที่ปลอดภัยที่สุดในทวีป ถ้าเจ้าไม่สามารถจัดการกับคนเหล่านั้นได้ ให้พำนักอยู่ในเมือง ข้าแน่ใจว่าคนเหล่านี้ที่นี่จะเต็มใจที่จะช่วยเหลือเจ้าเช่นกัน อู๋เสี่ยวเทียนชี้ไปที่เซียนสวรรค์ซึ่งตั้งใจจะช่วยเจี้ยนเฉินสู้กับเซียนสวรรค์ทั้งสี่คนเมื่อไม่นานมานี้
ฮ่า ฮ่า ฮ่า เจี้ยนเฉิน เจ้ามีพลังที่เหนือความคาดหมายอย่างแท้จริง ข้าไม่ได้คาดว่าจะเห็นเจ้าฆ่าคนทั้งสี่ด้วยกระบวนท่าเดียว ! ตอนนี้ข้าสามารถพูดได้ว่าข้าได้เปิดหูเปิดตาแล้ว ชายผู้ที่สวมเสื้อคลุมสีดำพูด ชายคนนั้นหัวเราะออกมาดัง ๆ แต่คำพูดของเขาได้รับการกล่าวจากใจจริง ๆ พวกเขาทั้งหมดตกใจอย่างแท้จริงเกี่ยวกับความแข็งแกร่งที่เจี้ยนเฉินมี
เจี้ยนเฉิน ตราประทับแห่งความตายคือสิ่งที่ผู้ที่อยู่เบื้องหลังผู้อาวุโสสามสามารถใช้เพื่อค้นหาตำแหน่งของเจ้าได้อย่างรวดเร็ว ถ้าเจ้าไม่สามารถสู้กับพวกเขาได้แล้ว นิกายวัลแคนจะยินดีมากที่จะช่วยเจ้า อย่ากังวลกับตระกูลชิ นิกายวัลแคนของพวกเราไม่ได้กลัวพวกเขา ชายผู้ที่สวมเสื้อสีแดงยิ้มอย่างนุ่มนวล ในขณะที่เขาพยายามที่จะสานไมตรีกับเจี้ยนเฉิน
เจ้ามีตระกูลต้าหยงของข้า ถ้าเจี้ยนเฉินต้องการมันแล้ว ตระกูลของข้าจะมีความสุขมากที่จะช่วยเจ้าจัดการกับตระกูลชิ ชายผิวดำไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้ กับโอกาสที่จะได้สานไมตรีกับเจี้ยนเฉินเช่นกัน
เช็ดโลหิตออกจากปากของเขา เจี้ยนเฉินได้ป้องมือให้ทุกคน ข้ารู้สึกขอบคุณสำหรับความตั้งใจของทุกคนที่จะช่วยข้า แต่ข้าจะจัดการกับเรื่องนี้ด้วยตัวเอง ข้าจะไม่สร้างความลำบากใจให้กับพวกท่านทั้งหมด ไม่มีอะไรที่ได้มาเปล่า ๆ ในโลกนี้และเจี้ยนเฉินรู้ดีว่าทำไมคนเหล่านี้ต้องการช่วยเขา เขาจะไม่ปล่อยให้ตัวเองเป็นหนี้บุญคุณโดยง่าย
ดีแล้ว ไม่มีการใช้พูดคุยกันมากนัก น้องเจี้ยนเฉินได้รับบาดเจ็บสาหัส เราควรจะรักษาบาดแผลของเขาในเมืองทหารรับจ้างก่อน อู๋เสี่ยวเทียนกล่าวขึ้น เอายาเม็ดสีขาวออกจากวงแหวนมิติของเขาและส่งมอบให้กับเจี้ยนเฉิน น้องเจี้ยนเฉินนี่เป็นยาจิตวิญญาณธาตุแสงระดับ 6 มันจะไม่เพียงพอที่จะรักษาบาดแผลของเจ้า แต่มันควรจะเร็วขึ้นเล็กน้อย กินสิ
มองไปที่ยาเม็ดขนาดเล็กในมือของอู๋เสี่ยวเทียน เจี้ยนเฉินลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะรับมันจากเขา ด้วยคำขอบคุณ เขากลืนกินยา เจี้ยนเฉินประทับใจอู๋เสี่ยวเทียนมากและจะไม่ปฏิเสธยาที่เขาให้ไว้ นั่นจะไม่สุภาพกับอู๋เสี่ยวเทียน
หลังจากกินยาเม็ดแล้ว เจี้ยนเฉินก็รู้สึกว่าบาดแผลของเขาหายเร็วกว่าก่อน ใบหน้าที่บอบบางของเขาเริ่มกลับคืนมามีสีแดงเรื่อ
เจี้ยนเฉินหยิบแหวนมิติออกมาจากชายชราที่เพิ่งถูกสังหารก่อนที่คนอื่น ๆ ที่อยู่รอบตัวเขาจะออกไป พวกเขากลับไปที่เมืองทหารรับจ้างด้วยกัน ทำให้ผู้ชมตกตะลึง ยังยืนอยู่ห่างจากด้านข้างของซากปรักหักพังของสงคราม
ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเจี้ยนเฉินทำให้ทุกคนต้องประหลาดใจ มันไกลเกินกว่าความคาดหมายของพวกเขา ชื่อของเขาเร็ว ๆ นี้จะกระจายไปทั่วทวีปอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วมหาศาล
ผู้ชายคนหนึ่งที่มาถึงขอบขตของเซียนสวรรค์ก่อนอายุ 30 ปี นอกจากนี้บุคคลเดียวกันนี้ยังสามารถอยู่รอดได้จากการถูกโจมตีโดยทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ถึง 4 ครา แม้กระทั่งกลุ่มผู้อาวุโสเหล่านี้ก็ไม่สามารถต่อกรกับเจี้ยนเฉินได้ นี่เป็นข้อมูลที่แผ่ซ่านไปทั่วทวีปด้วยความร้อนแรง
พี่ใหญ่ ท่านได้รับบาดเจ็บ ! ท่านเป็นอะไรมากหรือไม่ ? ช่วงเวลาที่เจี้ยนเฉินก้าวข้ามม่านพลังของเมืองทหารรับจ้าง เสียงของหญิงสาวอาจได้ยินเสียงก้องอยู่ในหูของเขา
ร่างของเจี้ยนเฉินสั่นเล็กน้อย ขณะที่มองไปรอบ ๆ แต่ไม่สามารถมองเห็นวิญญาณน้อยได้
พี่ใหญ่ วิญญาณน้อยอยู่ที่นี่ ! ตามเสียง ร่างของผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นที่หน้าเจี้ยนเฉิน เป็นวิญญาณน้อยที่เคยปรากฏตัวในห้องของเขาในคืนก่อน แต่คราวนี้ร่างของนางโปร่งใสเล็กน้อย ผู้คนจะสามารถมองเห็นอะไรก็ได้ตรงผ่านร่างกายของนาง
พี่ใหญ่ มันดีที่ท่านสามารถเอาชนะโง่ทั้งหลายได้ ! ไม่เช่นนั้น วิญญาณน้อยต้องละเมิดคำสั่งของนายท่านที่ไม่ให้รบกวนโลก ! พี่ใหญ่ทำแผลของท่านหรือยัง ? ท่านเจ็บหรือไม่ ? วิญญาณน้อยถามด้วยความห่วงใยจากที่นั่ง สูงประมาณ 1 เมตรบนท้องฟ้า หน้าตาของนางดูเจ็บปวดราวกับกำลังมองไปที่สมาชิกในครอบครัวที่กำลังเจ็บปวดอยู่
ความจริงที่ว่าวิญญาณน้อยนี้เพียงแค่ร้องไห้กับการสูญเสียเจ้านายที่หายสาบสูญของนางไปเมื่อวานนี้ รู้สึกเจ็บปวดอย่างมากกับที่สถานการณ์ปัจจุบันของเขา ทำให้เจี้ยนเฉินรู้สึกแย่เช่นกัน เขาชอบวิญญาณน้อยและรู้สึกราวกับว่าเขาเห็นนางเป็นเด็กกำพร้าที่อยู่คนเดียวในโลก
วิญญาณน้อย เจี้ยนเฉินยิ้มให้วิญญาณน้อย ข้าสบายดี มันเป็นเพียงการบาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้น มันจะใช้เวลาไม่นานก่อนที่ข้าจะรักษาหายดี
ใช่! พี่ใหญ่ ท่านต้องทำให้แน่ใจว่าจะรักษาได้ วิญญาณน้อยรู้สึกไม่ดีจริง ๆ ที่ได้เห็นท่านเป็นแบบนี้ นางตอบด้วยความกังวล
มองเห็นสีหน้าของนาง เจี้ยนเฉินไม่สามารถช่วยอะไรได้ ได้แต่ยิ้มให้กับตัวเอง
เฮ้ น้องเจี้ยนเฉิน เจ้ากำลังคุยกับใครอยู่ ? พูดกับตัวเองแบบนั้นเจ้าแน่ใจหรือว่าเจ้าสบายดี ? อู๋เสี่ยวเทียนถามจากด้านข้างของเจี้ยนเฉิน เขาโบกมืออยู่หน้าใบหน้าของเจี้ยนเฉินด้วยท่าทางแปลก ๆ
เจี้ยนเฉินจ้องมองไปที่เขาอย่างไร้จุดหมาย เมื่อมองไปที่อู๋เสี่ยวเทียนและคนอื่น ๆ เขาก็จะเห็นว่าแต่ละคนกำลังมองเขาแปลก ๆ
ข้าพูดกับวิญญาณน้อย เจ้าไม่สามารถเห็นนางงั้นหรือ ? เจี้ยนเฉินถามออกด้วยท่าทีสงสัย
มองไปรอบ ๆ พื้นที่ อู๋เสี่ยวเทียนตอบว่า น้องเจี้ยนเฉิน เจ้าอาจจะตาบอดในบางที ? ไม่มีวิญญาณน้อยคนใดในที่นี้ ข้านั้นเพียงแค่สามารถเห็นเจ้ายืนอยู่และพูดกับพื้นที่ที่ไม่มีใคร แต่พูดกับตัวเอง ไม่ว่าข้าจะมองที่ไหน ข้าก็ไม่เห็นใคร
พี่ใหญ่ เป็นเพราะวิญญาณน้อยไม่ต้องการให้พวกเขาเห็นวิญญาณน้อย จึงมีเพียงท่านคนเดียวเท่านั้นที่ท่านจะเห็นได้ วิญญาณน้อยได้อธิบายท่ามกลางความวุ่นวายของทุกคน
การฟังคำอธิบายของนาง เจี้ยนเฉินตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น เขายิ้มให้ทุกคนและเดินต่อไป เจี้ยนเฉินยิ้มให้กับตัวเอง ขณะที่พยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อไม่ให้ คุยกับตัวเอง อีกต่อไป
เจี้ยนเฉินมองหาโรงเตี้ยมแห่งหนึ่ง เพื่อพักผ่อนในยามค่ำคืน
ปิดประตูห้องของเขา เจี้ยนเฉินฉีกเสื้อผ้าที่เขาสวมไว้ เขาใช้ผ้าเช็ดทำความสะอาดเพื่อเช็ดเลือดแห้งบนหน้าอกของเขา บาดแผลบนหน้าอกของเขาจะเห็นชัดเจน ในบางส่วนของหน้าอกของเขาสามารถมองเห็นกระดูกได้
โชคดีที่ร่างกายของข้าได้รับการบรรเทาจากพลังบรรพกาล มันทำให้มันแข็งแกร่งกว่าก่อน ถ้าไม่งั้น ข้าก็คงไม่มีความสามารถที่จะยืนต่อไปได้อีกหลังจากนั้น เจี้ยนเฉินพูดพึมพำ เขาวางลูกเสือและปล่อยให้มันนอนหลับอย่างสงบบนเตียง
เนื่องจากเจ้าเสือน้อยกำลังหลับใหลจากสมบัติสวรรค์ที่กินเข้าไปนั้น ขณะที่เจี้ยนเฉินได้ต่อสู้กับชายชราทั้งสี่ มันก็ยังหลับต่อไปและไม่มีท่าทีตื่นตระหนก เจี้ยนเฉินเองไม่มีทางออกในการแก้ไขปัญหานี้
หลังจากได้รับการรักษาบาดแผลของเขาแล้ว เจี้ยนเฉินหยิบยาจิตวิญญาณธาตุแสง 2 เม็ดจากแหวนมิติของเขาและกลืนพวกเขาลง มีผู้เชี่ยวชาญและครอบครัวใหญ่มากมายภายในเมืองทหารรับจ้าง ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าใช้พลังของเขาเพื่อรักษาตัวเอง นอกจากนี้เจี้ยนเฉินจะไม่เปิดเผยความจริงที่ว่าเขาเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงจนกว่าเขาจะเป็นเซียนผู้คุมกฎ
ขณะที่เจี้ยนเฉินหลับตาเพื่อให้ความสำคัญกับการรักษา ดวงจิตของวิญญาณน้อยก็ปรากฏตัวขึ้นภายในห้อง เมื่อนางเห็นแผลที่น่ากลัวบนหน้าอกของเจี้ยนเฉิน ดวงตาของวิญญาณน้อยกระพริบตาด้วยความเจ็บปวด เอื้อมมือออกด้วยนิ้ว การระเบิดพลังงานเล็กน้อยจากนางก่อนที่จะเข้าสู่ร่างกายของเจี้ยนเฉิน
หลังจากที่มันเข้าสู่ร่างกายของเจี้ยนเฉิน บาดแผลมันก็เริ่มฟื้นตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว ความเร็วที่แผลหายเร็วยิ่งกว่าถ้าเขาใช้ธาตุแสงเพื่อรักษาตัว
รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงภายในร่างกายของเขา หัวใจของเจี้ยนเฉินเต้นผิดจังหวะ เปิดตาของเขาเขาตระหนักว่าวิญญาณน้อยอยู่ในห้องกับเขา จากการปรากฏตัวของนาง เขาสามารถสรุปได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
พี่ใหญ่ ! ‘ เมื่อเห็นเจี้ยนเฉินได้เปิดตาของเขา วิญญาณน้อยก็เผยให้เห็นรอยยิ้มอันอ่อนหวานและน่ารัก
วิญญาณน้อย ข้าขอขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของเจ้า ! เจี้ยนเฉินกล่าวขอบคุณนาง
เฮ้ เฮ้ ตราบเท่าที่พี่ใหญ่ยังดีอยู่ล่ะก็ วิญญาณน้อยก็ยินดีช่วยด้วย นางหัวเราะคิกคัก
ด้วยความช่วยเหลือของนาง เจี้ยนเฉินไม่จำเป็นต้องทำอะไรสักอย่าง ร่างกายของเขาฟื้นตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว สิ่งที่จะต้องใช้สองหรือสามวันเต็มในการรักษา มันกลับใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีที่จะฟื้นฟูอย่างเต็มที่ เจี้ยนเฉินตกใจเกินกว่าความเชื่อ
พี่ใหญ่ วิญญาณน้อยต้องการถามคำถาม พี่ใหญ่ ได้โปรดอย่าโกหกวิญญาณน้อยเลย นางจ้องเขม็งไปด้วยความหวาดกลัว
วิญญาณน้อย คำถามคืออะไร ? ตราบเท่าที่ข้ารู้คำตอบข้าจะช่วยให้เจ้าได้ เจี้ยนเฉินถาม
นางลังเลที่จะจ้องมองที่เจี้ยนเฉินว่า พี่ใหญ่ ท่านไม่เคยเห็นนายท่านมาก่อนจริง ๆ หรือ ?
เจี้ยนเฉินส่ายหัวโดยไม่ลังเลเลย วิญญาณน้อย ข้าจะไม่โกหกเจ้า ข้าไม่เคยเห็นนายท่านของเจ้ามาก่อนเลย เขาถอนหายใจด้วยความเสียใจ
วิญญาณน้อยเริ่มเศร้าหมอง เมื่อนางฟังคำปฏิเสธของเจี้ยนเฉินและศีรษะของนางก็ก้มลง นางรู้ดีว่านายท่านของนางได้หายตัวไปนานหลายปี แต่นางก็อยากจะพบนายท่านอีกครั้ง เพราะเขาเป็นเหมือนพ่อแม่ของนาง เขาเป็นคนสำคัญที่นางอยากเห็น
พี่ชายใหญ่ วิญญาณน้อยจะไปแล้ว นางพูด ขณะที่ร่างของนางเริ่มจางหายไปจากห้อง
มองไปที่วิญญาณน้อยอยู่ก่อนหน้านี้ เจี้ยนเฉินถอนหายใจยาวอีก 1 ครั้ง ก่อนที่จะล้างส่วนที่เหลือของเลือดบนร่างเขา หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่แล้ว เขาก็นั่งลงบนเตียงและเริ่มคิดถึงตราประทับแห่งความตายซึ่งผู้อาวุโสสามได้ประทับลงบนตัวเขา
ตราประทับแห่งความตายดูเหมือนจะเป็นรูปแบบที่ซับซ้อนมาก ๆ ซึ่งประทับบนตัวของเขาราวกับว่ามันถูกฝังลึกเข้าไปในผิวหนังของเขา เจี้ยนเฉินไม่รู้สึกอะไรจากสิ่งที่เกิดจากมัน
ความจริงที่ว่า ร่องรอยเหล่านี้ฝังอยู่ในตัวเขาทำให้เขารู้สึกกังวล แม้ว่าเขาจะฆ่าผู้อาวุโสสามแล้ว แต่หนี้เลือดนี้ก็ไม่ได้ทำให้เขามีความสุข
เนื่องจากตราประทับแห่งความตายประทับลงบนร่างเขา เจี้ยนเฉินจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากเลื่อนการไปที่หุบเขายั่งยืน ไม่เช่นนั้น เขาต้องอยู่ในขอบเขตของเมืองทหารรับจ้าง เพื่อหลบเลี่ยงการถูกสังหารโดยเซียนผู้คุมกฎจากตระกูลชิ ในขณะที่เซียนผู้คุมกฎในหุบเขายั่งยืนนั้น เจี้ยนเฉินไม่ทราบว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหน ในกรณีที่ผู้เฒ่าเซี่ยวไม่อาจรับมือศัตรูได้ เจี้ยนเฉินก็ไม่อาจยอมให้เกิดอันตรายต่อหุบเขายั่งยืน
นอกจากนี้ยังรับประกันไม่ได้ว่าผู้เฒ่าเซี่ยวจะช่วยเจี้ยนเฉินต่อสู้กับเซียนผู้คุมกฎ การกลายเป็นศัตรูกับเซียนผู้คุมกฎนั้น เขาต้องมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับผู้เฒ่าเซี่ยวก่อนจึงจะขอคำแนะนำได้
Related
