ตอนที่ 611: การตายของเซียนผู้คุมกฎตระกูลชิ (1)
หายไปแล้ว ไม่มีพวกมันอีกแล้ว ! เจี้ยนเฉินตอบอย่างตรงไปตรงมา เขาไม่ได้กลัวเซียนผู้คุมกฎตราบเท่าที่เขาอยู่ในเมืองทหารรับจ้าง
อะไรนะ ! ? หายไปแล้ว ! ? ไม่มีพวกมันอีกต่อไปแล้วหรือ ? เซียนผู้คุมกฏจากตระกูลเจียเต๋อพบว่ามันยากที่จะรักษาความสงบไว้ได้ เขาดูสับสน ดวงตาของเขาหรี่แคบลงราวกับว่าเขาจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉิน
ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎเป็นสิ่งที่สำคัญมากสำหรับพวกเขา มันเป็นมากกว่าสมบัติของครอบครัว มันก็เป็นอาวุธที่ทรงพลังมาก
ถูกต้อง ของที่เจ้าต้องการกลับไม่มีอยู่อีกต่อไป เจี้ยนเฉินยิ้ม
อารมณ์ที่ผ่านวูบวาบไปทั่วทั้งสองใบหน้าของเซียนผู้คุมกฎ แต่พวกเขาได้สงบลงอย่างรวดเร็ว พวกเขาไม่เชื่อว่าเจี้ยนเฉินสามารถทำลายยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎได้ เพราะเจี้ยนเฉินนั้นเป็นเพียงเซียนสวรรค์ และเซียนสวรรค์จะไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วนได้แม้จะใช้ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ นอกจากนี้สิ่งของที่เซียนผู้คุมกฎทิ้งไว้ พวกเขาจะสามารถทำลายได้อย่างง่ายดายได้เช่นไร ?
อย่างเยาะเย้ย บรรพชนตระกูลชิกล่าวว่า เจี้ยนเฉิน ข้ารู้ดีว่าเจ้าไม่เต็มใจที่จะส่งคืนสิ่งของให้พวกเรา เช่นนั้นข้าจะบอกเจ้าว่า ผนึกสมบัติภูเขานั้นเป็นสิ่งของที่ถูกผูกมัดให้กับตระกูลชิมาเนิ่นนาน เฉพาะผู้ที่มีสายเลือดของตระกูลชิเท่านั้นที่สามารถใช้มันได้ เจ้าไม่ใช่ครอบครัวของข้าหรือเป็นสืบทอดสายเลือดของข้า แม้ว่าเจ้าจะใช้วิธีการลับบางอย่าง มันก็จะไร้ประโยชน์ สิ่งของนี้ไม่มีประโยชน์สำหรับเจ้าและรังแต่จะสร้างปัญหาให้กับเจ้าเท่านั้น ทำไมไม่มอบมันคืนให้เราและเราจะได้ลบล้างความบาดหมางนี้ ตระกูลชิของข้าจะไม่ส่งคนไปฆ่าเจ้าอีกต่อไป
ถูกต้องแล้ว เจี้ยนเฉิน ข้าต้องการยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎคืน เจ้าคิดให้ดี หากเจ้าส่งคืนยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎมา ตระกูลเจียเต๋อของข้าจะลืมหนี้แค้นระหว่างเราและไม่ก่อปัญหากับเจ้า เจ้าไม่จำเป็นต้องอยู่ภายในเมืองทหารรับจ้างตลอดชีวิตของเจ้า เซียนผู้คุมกฏจากตระกูลเจียเต๋อพูดอย่างรอบคอบ
แม้ว่าเจี้ยนเฉินกำลังนั่งอยู่ตรงหน้าเซียนผู้คุมกฎ 2 คน แม้ว่าพวกเขาจะไม่ขยับนิ้วเพื่อทำร้ายเขาขณะที่เขายังคงอยู่ในเมืองรับจ้าง ถ้าเจี้ยนเฉินอยู่ภายในเมืองโดยไม่ต้องออกไป พวกเขาก็จะไม่มีอำนาจที่จะเอายุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎของพวกเขาได้อีก แทนที่จะรออย่างไร้ผล พวกเขาจะพยายามใช้วิธีเกลี้ยกล่อมและพยายามทวงคืนพวกมันอีกทางหนึ่ง
ข้าขอโทษแต่อย่างที่ข้าเพิ่งบอกไป ข้าควรจะอธิบายทุกอย่าง สิ่งที่ท่านต้องการไม่ได้อยู่กับข้าอีกแล้ว เจี้ยนเฉินพยายามอธิบาย
เซียนผู้คุมกฎเปิดเผยความโหดเหี้ยม นี่เป็นสถานการณ์ที่น่าสยดสยอง เนื่องจากตอนนี้พวกเขากังวลว่ายุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎของพวกเขาจะอยู่ในมือของฝ่ายอื่น ถ้าเป็นเช่นนั้น มันก็จะเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะทวงคืน
ผนึกสมบัติภูเขาอยู่ที่ผู้ใด ! บรรพชนตะเบ็งเสียงขึ้นมา
ชี้ขึ้นที่ท้องฟ้า เจี้ยนเฉิน ตอบว่า ไม่มีใครมีมัน มันหายไปแล้วในโลกใบนี้หรือบางทีอาจจะดีกว่าที่จะบอกว่ามันได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของข้าแล้ว ทั้งกระบี่ตันหยวนและผนึกสมบัติภูเขานั้นได้กลายมาเป็นพลังบรรพกาลและอยู่ภายในร่างกายของเขา วิธีการบอกว่ามันเป็นเช่นนั้นก็จะค่อนข้างเหมาะสม
คำพูดของเจี้ยนเฉินเป็นเหมือนเสียงฟ้าผ่าในหูของเซียนผู้คุมกฎ พวกเขาจ้องมองที่เขาอย่างสับสนและตะลึง
อะไรนะ ? ผนึกสมบัติภูเขาได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของเจ้าแล้วหรือ ? เจ้าได้ผสานเข้ากับมันไปงั้นหรือ ? บรรพชนผุดลุกขึ้นจากที่นั่งของเขาและเซียนผู้คุมกฎอีกคนเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อ
หัวใจของเจี้ยนเฉินเต้นไม่เป็นจังหวะ เมื่อเขาเห็นปฏิกิริยาของพวกเขาและได้ยินคำถามของพวกเขา เขาตระหนักว่ามีการใช้งานบางอย่างสำหรับยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎ
อาจเป็นไปได้หรือไม่ว่ายุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎนั้นสามารถผสานเข้ากับร่างกายได้ ? เจี้ยนเฉินคิดกับตัวเอง ข้อมูลชิ้นนี้ค่อนข้างมีค่า เนื่องจากเขาขาดอาวุธในขณะนี้ ถ้าเขาสามารถผสานยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎได้แล้ว ก่อนที่จะสามารถสร้างกระบี่สีม่วง-ฟ้า เขาอาจหายุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎที่สามารถใช้แทนกระบี่วายุโปรยได้
แต่น่าเสียดาย ที่ตอนนี้เขารู้ว่ายุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎสามารถผสานเข้ากับร่างกายได้ เขาไม่ทราบวิธีการเฉพาะ สองเซียนผู้คุมกฎที่อยู่ตรงหน้าเขารู้ แต่เจี้ยนเฉินไม่สามารถถามพวกเขาได้ นอกจากนี้ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าการหายุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎที่เข้ากันได้กับกระบี่วายุโปรยนั้นจะเป็นงานที่ยากมาก ดังนั้นเจี้ยนเฉินรู้ว่าความคิดที่เพิ่งเกิดขึ้นนี้ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถทำได้ในระยะเวลาสั้น ๆ
ไม่ เป็นไปไม่ได้! ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎนั้นเป็นสิ่งที่เซียนผู้คุมกฎผู้ยิ่งใหญ่ทิ้งไว้เบื้องหลัง เพื่อที่จะผสานรวมกับมัน คนผู้นั้นหนึ่งจะต้องเป็นเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 ! เจ้าเป็นแค่เซียนสวรรค์ แล้วเจ้าจะหลอมรวมกับยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎได้อย่างไร ? เจี้ยนเฉิน เจ้าคิดว่าพวกเราเป็นเด็กอายุ 3 ขวบที่ไม่รู้เรื่องงั้นหรือ ? เซียนผู้คุมกฎของตระกูลเจียเต๋อส่ายหน้า ในใจของเขา เขาก็ตกใจอย่างตะลึง ถ้ายุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎของเขาผสานรวมกับตัวเจี้ยนเฉินแล้ว มันจะสูญหายไปตลอดกาล
คำพูดของเซียนผู้คุมกฎแห่งตระกูลเจียเต๋อ ทำให้เขาถอนหายใจ ถ้าเขาต้องการที่จะผสานรวมกับยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎ เขาจะต้องเป็นเซียนผู้คุมกฎในชั้นสวรรค์ที่ 9 และมันยังคงอยู่ห่างออกไป
ข้าเคยพูดมาก่อนแล้ว ถ้าเจ้าสองคนไม่เชื่อ ข้าก็ต้องขออภัย ผู้เยาว์ยังคงมีเรื่องสำคัญที่ต้องดูแลและไม่สามารถสนทนากับท่านได้อีกต่อไป ลาก่อน เจี้ยนเฉินไม่ได้รู้สึกอยากคุยกับพวกเขาอีกต่อไป เขาลุกขึ้นยืนจากโต๊ะเพื่อเดินกลับไปที่ห้องของเขา ในเวลาไม่นานเขาก็หายตัวไปจากสายตาของเซียนผู้คุมกฎทั้งสอง
เซียนผู้คุมกฎทั้งสองจ้องมองที่ด้านหลังของเจี้ยนเฉิน จนกระทั่งเขาหายตัวไปจากสายตา หลังจากพูดคุย นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้พบกับเซียนสวรรค์ซึ่งไม่ได้แสดงความสุภาพกับพวกเขา นับตั้งแต่ที่พวกเขากลายเป็นเซียนผู้คุมกฎ
ในที่สุด บรรพชนตระกูลชิก็กำหมัดของเขาแน่น ขณะที่เขาจ้องมองที่จุดที่เจี้ยนเฉินเคยอยู่มาก่อนที่จะหายตัวไป เขากล่าวออก เจี้ยนเฉิน ถ้าเจ้าปฏิเสธความหวังดี เจ้าจะไม่ได้รับอะไรเลย อย่าโทษเราเลย
เซียนผู้คุมกฎอีกคนก็ถอนหายใจด้วยคำพูดของเขาว่า โชคร้ายที่นี่เป็นเมืองทหารรับจ้าง เราไม่มีทางที่จะแตะต้องเขาได้และเราไม่รู้ว่ายุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎอยู่ที่ไหน ทำไมเราไม่สามารถรู้สึกถึงพวกมัน หากพวกมันอยู่ใกล้ ๆ ?
พวกมันต้องอยู่ในร่างกายของเขา เขาต้องใช้วิธีการลับบางอย่างเพื่อตัดการเชื่อมโยงระหว่างยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎกับเรา แต่เราสามารถทำอะไรได้บ้าง ? หืม เขายังมีตราประทับแห่งความตายอยู่ในร่างของเขา ไม่ว่าเขาจะวิ่งไปที่ไหน เราก็จะสามารถหาเขาได้ นั่นคือเว้นเสียแต่ว่าเขาจะอยู่ในเมืองทหารรับจ้างไปตลอดชีวิตของเขา บรรพชนตระกูลชิพูดพร้อมถอนหายใจออกมา ก่อนที่จะออกจากโรงเตี้ยมกับคนอื่น ๆ
ไม่นานหลังจากที่เซียนผู้คุมกฎทั้งสองจากไป ผู้คนก็ออกจากโรงเตี้ยมเช่นกัน ทุกคนที่จากไปมาจากฝ่ายต่าง ๆ และเคยไปสอดแนมที่ประชุม พวกเขาออกไปรายงานกลับไปยังกลุ่มของตน
ในมุมหนึ่งของโรงเตี้ยม อู๋เสี่ยวเทียนกำลังรับประทานอาหารปิ้งย่างด้วยตัวเอง แม้พวกเขาจะพูดคุยกันเสียงดัง แต่กลับไม่ได้ยินเสียงเล็ดรอดออกมาให้ได้ยินแม้แต่น้อย ต้องเป็นพลังในการควบคุมมิติแน่นอน มีแต่เซียนผู้คุมกฏเท่านั้นที่สามารถทำเรื่องเช่นนี้ได้ ดูเหมือนว่าศัตรูของเจี้ยนเฉินไม่ได้เป็นคนธรรมดา ข้าควรจะช่วยเขาหรือไม่ ? ข้าสงสัยจริง ๆ
หลังจากได้รับการพิจารณาแล้ว อู๋เสี่ยวเทียนก็ถอนหายใจว่า ตระกูลไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับกิจการของทวีปนี้มาก่อน และข้าก็ไม่มีกำลังที่จะช่วย ด้วยพลังของข้าในฐานะเซียนสวรรค์
……
เจี้ยนเฉินใช้ชีวิตวันต่อไปภายในห้องของเขา เนื่องจากจิตวิญญาณกระบี่พยายามทำลายตราประทับแห่งความตาย เขาก็ไม่เคยก้าวออกจากโรงเตี้ยม
ในช่วงเวลานี้ผู้คนจำนวนมากจากหลายกลุ่มมาหาเจี้ยนเฉิน ด้วยคำทักทายและสัญญาว่าจะช่วยเขาแก้ปัญหาของเขา การร้องขอแต่ละครั้งมาพร้อมกับเงื่อนไขที่ว่าเจี้ยนเฉินจะเข้าร่วมกลุ่มของพวกเขาและบางส่วนของกลุ่มต่าง ๆ ได้ใจกว้างอย่างมากเพื่อให้เจี้ยนเฉินถูกล่อลวง อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินไม่มีความปรารถนาที่จะมาร่วมงานกับพวกเขา เพราะเขาไม่ต้องการเป็นหนี้บุญคุณใคร
ในขณะที่ฝ่ายต่าง ๆ พยายามที่จะรับตัวเจี้ยนเฉินเข้าสู่ฝ่ายของพวกเขา ตระกูลชิและตระกูลเจียเต๋อก็เริ่มกังวลมากขึ้น กลุ่มที่ต้องการรับสมัครเจี้ยนเฉินไม่อ่อนแอเกินกว่ากลุ่มของตนเอง และบางคนก็เป็นฝ่ายที่ทั้งสองคนกลัว กับสถานการณ์ร้ายแรงนี้ ทั้งสองไม่มีทางออกอื่น ได้แต่ต้องเฝ้าดูอยู่ในความเงียบ
แม้ว่าทั้งสองคนจะร่วมมือกัน แต่ทั้งคู่ต่างก็รู้ดีว่าจะไม่เป็นประโยชน์ ถ้าพวกเขาพยายามจะร่วมมือกันสู้กับเจี้ยนเฉิน
หลายวันต่อมา องค์ชายสามของอาณาจักรฉินหวง ฉินจี๋และที่ปรึกษาจักรพรรดิมาถึงเมืองทหารรับจ้างเพื่อหาเจี้ยนเฉิน เขาและอีก 4 คนมาหาเจี้ยนเฉินพร้อมข้อความที่บอกว่า ให้เจี้ยนเฉินอยู่ในเมืองทหารรับจ้าง และไม่ก่อให้เกิดศัตรูมากขึ้นสำหรับอาณาจักรฉินหวง
ฉินจี๋ไม่ได้อยู่ในเมืองนาน เขาและเจี้ยนเฉินได้พูดคุยกันเพียงเล็กน้อย ก่อนที่องค์ชายจะจากไป เขารีบร้อน ทำให้เจี้ยนเฉินรู้สึกว่ามีบางสิ่งกำลังจะเกิดขึ้นกับอาณาจักร
ในพริบตาสองเดือนผ่านไป ในช่วงสองเดือนที่ผ่านมาเจี้ยนเฉินใช้เวลาทั้งวันทั้งคืนพยายามจะขจัดตราประทับแห่งความตาย สองในสามของตราประทับแห่งความตาย ได้รับการลบออกเรียบร้อยแล้วหลังจาก 2 เดือนแห่งความพยายาม เขาจะไม่ต้องกังวลมากนัก หากตราประทับถูกลบออกจนหมด เขาเริ่มคิดหาวิธีที่จะหลบหนีตระกูลชิและตระกูลเจียเต๋อและไปสู่อิสระอีกครั้ง
ในโรงเตี้ยมที่อยู่ไม่ไกลเกินไป เซียนผู้คุมกฎทั้งสองกำลังเฝ้าดูหน้าต่างที่นำไปสู่ห้องของเจี้ยนเฉิน ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎมีความสำคัญมากเกินไปสำหรับพวกเขาที่จะยอมแพ้ ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถใช้เวลาของพวกเขาในการสังเกตการณ์เขาเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้หนีไปไหน
เป็นเวลาที่ดีกว่าครึ่งเดือน นับตั้งแต่ก้าวออกไปจากห้องของเขา ข้าได้ยินมาว่าเขาเคยหลบหนีการจับตามองอย่างใกล้ชิดจากชิฉิง เจี้ยนเฉินนั้นมีตราประทับแห่งความตาย นั่นต้องขอบคุณตระกูลของเจ้า ดังนั้นทำไมเจ้าไม่ลองตรวจสอบดูเล่า ? เราควรหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่เขาจะหลบหนีออกมาจากใต้จมูกของเรา เซียนผู้คุมกฏแนะนำ
บรรพชนตระกูลชิยกศีรษะและหลับตาเพื่อสัมผัสตราประทับแห่งความตาย แต่ทันใดนั้น ตาของเขาก็กลายเป็นความไม่เชื่อ ตราประทับแห่งความตายมันจางไป ! มันเกือบจะหายไปแล้ว! เขาสามารถกำจัดมันได้ในระยะเวลาสั้น ๆ !
แม้แต่เซียนผู้คุมกฎตระกูลเจียเต๋อเองก็รู้สึกประหลาดใจ อะไรนะ ? เขามีวิธีที่จะลบตราประทับแห่งความตาย ? เราต้องรีบแล้ว ไม่เช่นนั้นเขาจะต้องพยายามหลบหนีเป็นแน่
Related
