ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2688 ผิดหวังมากกว่าปลาบปลื้มใจ

ในตอนที่ซูจือเฟยขับรถกลับไปที่บ้านเก่าตระกูลตู้ และในตอนที่ซูอานซุ้นและออกเดินทางไปสนามบินในชั่วข้ามคืน บ้านเก่าตระกูลตู้ในเวลานี้ กลายเป็นทะเลแห่งความสุขไปแล้ว
พี่น้องของตระกูลตู้ ได้รับการปลูกฝังให้รวมกันเป็นหนึ่งเดียวภายใต้การแนะนำของพ่อตั้งแต่ยังเด็ก
ในความเป็นจริง อย่าเห็นว่าพี่น้องจะสนิทกัน แต่ไม่ว่ายังไง ในครอบครัวส่วนใหญ่ที่มีลูกหลาน ความสัมพันธ์ระหว่างเด็กๆจะมีความสนิทสนมกันโดยสิ้นเชิงได้ยากมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อลูกๆ โตเต็มที่ และหลังจากที่ต่างคนต่างเริ่มทำธุรกิจของตัวเองแล้ว ครอบครัวใหญ่ที่มีพี่น้อง จะมีความสำคัญน้อยกว่าครอบครัวเล็กๆ ที่มีภรรยาและลูกๆอยู่แล้ว
ดังนั้นในชีวิตจริง และในข่าวในทีวี มักจะเห็นพี่น้องแตกคอกันเพราะการแย่งทรัพย์สินของตระกูล หรือการทะเลาะวิวาทกันเพราะปัญหาการเลี้ยงดูพ่อแม่ ถึงขั้นสู้กัน
ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งนี้ไม่เพียงแต่คนจนที่เป็นเท่านั้น คนรวยก็เป็นเช่นกัน

แต่ว่า พี่น้องตระกูลตู้สามัคคีกันจริงๆ
ตู้ไห่ชิงประสบอุบัติเหตุ พี่น้องของเธอทิ้งเรื่องทุกอย่างในมือทั้งหมด โดยไม่คำนึงถึงสิ่งใด เพียงเพื่อตามหาเธอและลูกสาวของเธอ
ตอนนี้ ในที่สุดสองแม่ลูกก็กลับมาอย่างปลอดภัยแล้ว พี่น้องเหล่านี้ก็มีความสุขอย่างเป็นธรรมชาติ!
พี่สาวคนโตตู้ไห่ผิงให้พ่อครัวทำอาหารใหม่แล้ว รอให้น้องสาวและหลานสาวมา ทั้งครอบครัวจะเฉลิมฉลองกัน
แต่พอสองแม่ลูกกลับมา ตู้ไห่ผิงมีอารมณ์กินข้าวสักที่ไหน กอดน้องสาวที่ปลอดภัยดี ร้องไห้หนักมากทันที

ทั้งครอบครัวล้อมสองแม่ลูกและถามไม่หยุด คำถามก็เจาะจงมาก พวกเขาแค่อยากรู้ว่าใครเป็นคนพาพวกเธอไปหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ในอุโมงค์? หลังจากถูกพาตัวไปแล้วไปไหนอีก? และพวกเธอต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ แล้วใครเป็นคนรักษา?
ตู้ไห่ชิงเผชิญกับปัญหาของครอบครัว และโกหกอย่างฝืนใจ:”ที่จริงแล้วจนตอนนี้ฉันกับจือหยูก็ยังไม่รู้ว่าใครช่วยเราไว้ ตอนนั้นหลังจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ พวกเราก็แทบหมดสติกัน พอฟื้นขึ้น เราก็อยู่ในวอร์ดแล้ว และเราไม่เห็นอะไรเกี่ยวกับชื่อโรงพยาบาลในวอร์ดเลย หมอที่มารักษาเรา ก็สวมหน้ากากด้วย ดูไม่ออกเลยว่าเป็นใคร”
ตู้ไห่เฟิงรีบถามเธอ:”แล้วพวกเธอจำสภาพแวดล้อมรอบๆได้ไหม? เช่นนอกหน้าต่างมีอาคารที่โดดเด่นอะไรไหม?”
“ไม่มีเลย”ตู้ไห่ชิงส่ายหัวและพูดว่า:”ในห้องของเรา หน้าต่างถูกเคลือบด้วยฟิล์มกระจกสีดำทึบ มองไม่เห็นอะไรเลย และช่วงนั้นเราสองแม่ลูกอยู่ในห้องตลอดเวลา อีกฝ่ายให้เรากินดื่ม จัดหาสิ่งจำเป็นในชีวิตประจำวันทั้งหมดที่เราต้องการ แต่ไม่ให้เราออกไป”

ตู้เจิ้นหัวถามด้วยความประหลาดใจ:”แล้วตอนนี้พวกเขาปล่อยให้พวกเธอออกมาได้อย่างไร?”
“หนูก็ไม่รู้เหมือนกัน” ตู้ไห่ชิงพูดโกหก:”จู่ๆพวกเขาก็ปิดตาหนูกับจือหยู แล้วพาออกมา จากนั้นให้มือถือหนึ่งเครื่อง ให้หนูโทรหาคนในครอบครัว จากนั้นหนูก็โทรหาพ่อไง”
ตู้เจิ้นหัวขมวดคิ้ว ครุ่นคิดแล้วพูดว่า:”เรื่องนี้มันฟังดูแปลก คนที่ช่วยลูกคงจะมีพลังแข็งแกร่งมาก เขาช่วยพวกเธอสองแม่ลูกไว้ แล้วรักษาพวกเธออีก จนสุดท้ายขนาดตัวตนก็ยังไม่ยอมเปิดเผยเลย และปล่อยพวกเธอกลับโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าเขาทำแบบนี้ไปทำไม?…… ”
ตู้ไห่หยางพูดว่า:”พ่อ ไม่แน่อีกฝ่ายอาจเป็นศัตรูของตระกูลซู พวกเขาไม่ชอบสิ่งที่ตระกูลซูทำ ดังนั้นจึงยื่นมือช่วยชีวิตไห่ชิงและจือหยู”
ตู้เจิ้นหัวถามกลับ:”คู่ต่อสู้ของตระกูลซู? ใคร? ตระกูลเย่? แม้ว่าตระกูลเย่จะอยู่ในอันดับสอง แต่พวกเขามีความสามารถเช่นนี้ที่ไหนกัน?”
ตู้ไห่หยางพยักหน้าเล็กน้อย:”พ่อพูดมีเหตุผล……ตระกูลเย่คงจะไม่มีความสามารถเช่นนี้.…..”