ทุกอย่างตรงหน้า จากระดับบางส่วน ก็ทำลายความรู้ความเข้าใจของลี่เฉินซีและเจียงจี้เซิง มันเกินความสามารถในการคิดของทั้งสองคนอย่างแท้จริง
ถ้าแค่เป็นห้องเพาะเลี้ยงดอกไม้ห้องหนึ่ง ก็ช่างมัน ยังไงแล้วอย่างมากที่สุดก็เป็นห้องเล็กๆ ขนาดห้าสิบหกสิบตารางเมตร ถึงจะปลูกมากแค่ไหน ก็มีได้ไม่เท่าไร
สามารถจินตนาการว่ามันเป็นการแสดงออกหลังจากบ้าคลั่งประเภทหนึ่ง ทำวิธีการและการกระทำที่เสื่อมเสียบางอย่างออกมา
แต่ถ้าห้องเพาะเลี้ยงดอกไม้นี้ไม่ธรรมดาแบบนั้นล่ะ?
ถูกต้อง ภายในเวลาอันรวดเร็ว ซูย้าวไม่มีเวลาสนใจมากขนาดนั้น หยิบขวานด้ามหนึ่งออกมาจากกองเครื่องมือบนโต๊ะ ไปที่ห้องเพาะเลี้ยงดอกไม้อื่นโดยตรง ทำลายประตูที่ล็อกไว้ เตะประตูเข้าไป ทุกอย่างที่เข้ามาในสายตา ก็เป็นแบบนี้
ดูเหมือนทุกห้องถูกจัดเรียบร้อยครึ่งเดียว การกระจายสม่ำเสมอมาก มีดอกไม้มีพิษที่หาได้ยากมาก และมีต้นฝิ่นที่ทำให้หายใจไม่ออกและเคลิบเคลิ้มอีกด้วย มากมายหลากหลาย แต่ทุกชนิด แม้กระทั่งทุกดอก ไม่ควรอยู่บนโลกนี้ด้วยซ้ำ และสามารถทำร้ายทุกคนได้!
จากห้องเพาะเลี้ยงดอกไม้หมายเลขยี่สิบเอ็ดจนถึงห้องสุดท้าย เกือบยี่สิบกว่าห้อง แต่ละห้องเป็นแบบนี้ ไม่มีความแตกต่าง
ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้วว่าบิลค่าไฟจำนวนมากนั้นมันมาได้อย่างไร และเข้าใจว่าทำไมลั่วซีแค่พาเธอมาเยี่ยมชมห้องเพาะเลี้ยงดอกไม้เหล่านั้น และจงใจหลีกเลี่ยงสิ่งเหล่านี้
สองคนนี้ ไม่ว่าใครเป็นคนเตรียมให้มาที่นี่ และไม่ว่าตัวตนที่แท้จริงของพวกเขาเป็นใครกันแน่ สามารถปลูกของพวกนี้ที่นี่ได้……
ซูย้าวไม่ค่อยกล้าคิดต่อไป พยายามเก็บความคิดกลับไปอย่างรวดเร็ว หยุดนิ่งเล็กน้อยไม่กี่วินาที จากนั้นก็รีบโยนขวานในมือทิ้งไปอย่างลุกลี้ลุกลน วิ่งไปทางลี่เฉินซีและเจียงจี้เซิงอย่างกังวล
ลี่เฉินซีหันด้านข้างเล็กน้อย ก็เห็นเธอวิ่งมาแต่ไกล ก็ตกตะลึงทันที ในขณะเดียวกันก็กางแขนสองข้างหาเธอ และถามขึ้น “เกิดอะไรขึ้น?”
“มีอันตราย รีบวิ่ง!” ซูย้าวเปล่งเสียงอย่างลุกลี้ลุกลน เสียงแหบพร่ามาก และพูดเสียงดังมาก
ดวงตาเฉียบคมของลี่เฉินซีเปล่งประกาย ทุกอย่างเข้ามาทำให้เข้าใจความกังวลของเธอ รีบกอดเธอที่วิ่งมา ดวงตาลึกลับน่ากลัวมองไปทางเจียงจี้เซิง พวกเขารีบหันตัววิ่งไปที่ริมถนน
ในขณะที่พวกเขาเห็นว่าใกล้จะถึงริมถนน ด้านหลังก็เกิดระเบิดกะทันหัน ตามเวลาที่คาดการณ์ไว้
เสียงดังอย่างกว้างขวาง แรงโจมตีของระเบิดรุนแรง ทำให้ร่างพวกเขาไม่กี่คนกระเด็นออกไปไม่กี่เมตร ล้มลงพื้นอย่างโหดเหี้ยม
ในช่วงเวลาวิกฤต ลี่เฉินซีแทบใช้ทั้งร่างปกป้องซูย้าว กอดเธอไว้ในอ้อมอก ดังนั้นในขณะที่กระเด็นล้มลงไป เธอถูกเขาปกป้องไว้อย่างดี ไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ
แต่ต่างจากเธอที่ไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ ตอนที่ลี่เฉินซีล้มลงไป ร่างกระแทกหินก้อนใหญ่ด้านหลังโดยไม่ได้ตั้งใจ เหมือนบาดเจ็บโดนที่ไหนสักแห่ง ทำให้ใบหน้าหล่อของเขาตึงเครียดอย่างเห็นได้ชัด คิ้วก็กลั้นความเจ็บปวดจนขมวดขึ้นมา
ซูย้าวรีบนั่งขึ้นมา ตรวจสอบเขา “ลี่เฉินซี คุณเป็นยังไงบ้าง?”
เขาเจ็บจนหน้าซีดนานแล้ว ในขณะนี้ฝืนเปล่งเสียงอันรวยรินออกมา แค่พูดขึ้นว่า “ฉันไม่เป็นไร คุณล่ะ? ได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า?”
“ฉันยังโอเค” ซูย้าวพยายามประคองเขาขึ้นมา เห็นเจียงจี้เซิงที่อยู่ไกลๆ อีกครั้ง ก็ถูกคลื่นโจมตีกระแทกจนสลบไปแล้ว
โชคดีที่โม่หว่านหว่านได้ยินเสียงทันเวลา วิ่งลงมาจากรถ รีบตรวจสอบสภาพเจียงจี้เซิงในตอนนี้ เรียกสองสามที หลังจากเรียกจนเขาตื่นแล้ว ก็ประคองเขาขึ้นรถ
ร่างผอมบางของซูย้าวพยายามประคองลี่เฉินซี ใช้แรงค่อนข้างเยอะ ถึงแม้โม่หว่านหว่านจะมาช่วยอีกครั้ง ทั้งสองก็ใช้เรี่ยวแรงไปมหาศาล ถึงจะกัดฟันเอาลี่เฉินซีขึ้นรถได้
ในที่สุดมีเวลาว่าง ซูย้าวมองไปทางกองเพลิงนั้น หลังจากระเบิดอย่างรุนแรง การระเบิดเบาๆ ก็เกิดขึ้นตามมา ในขณะนี้ ทั้งห้องเพาะเลี้ยงดอกไม้เวินย่วนหลายสิบห้องและตึกเล็กชั้นสอง ถูกฝังอยู่ในกองเพลิงทั้งหมด เพลิงไฟรุนแรง ควันหนาพุ่งเข้ามา ทำให้ทุกอย่างหายไป
ดวงตาลึกลับคู่สวยของเธอค่อยๆ จมลง เมื่อเธอรู้ความลับของห้องเพาะเลี้ยงดอกไม้สิบกว่าห้องนี้ ก็รู้สึกว่ามันมีปัญหา
อานเจียเย้นจะโง่ถึงขนาดอยู่ในที่ส่วนตัวแบบนี้ แต่จัดเตรียมลูกน้องแค่สองคนเหรอ? จะรอให้ซูย้าวมาพบอย่างเปิดเผย จากนั้นก็นั่งรอหน่วยงานที่เกี่ยวข้องประกาศจับกุมตนเองเหรอ?
คำตอบไม่ต้องสงสัยเลย
ถ้าอย่างนั้น การที่ให้เธอค้นพบง่ายๆ แบบนี้ เห็นกับตาตัวเองทั้งหมด ความเป็นไปได้เพียงหนึ่งเดียวก็คือที่นี่ ไม่สำคัญสำหรับอานเจียเย้นแล้ว
ดังนั้นพวกเขาสามคนโชคดีที่วิ่งหนีออกมาทัน ไม่อย่างนั้น คนที่ฝังร่างในกองเพลิงในขณะนี้ นอกจากดอกไม้ที่เป็นพิษถึงตาย ก็คือชีวิตของพวกเขาสามคนยังไงล่ะ
ซูย้าวเงยหน้าขึ้นถอนหายใจยาวๆ อย่างหมดแรง กว่าจะสืบหาหลักฐานได้นิดหน่อย สุดท้ายก็ล้มเหลวอีกครั้ง!
โม่หว่านหว่านเดินไปหาเธอพอดี “ที่นี่เป็นแบบนี้แล้ว ไม่ว่าคุณจะเจออะไร ถ้าเราอยู่ต่อ น่าจะไม่ดีสำหรับพวกเราเอง อีกอย่าง ฉันเห็นลี่เฉินซีเหมือนได้รับบาดเจ็บ ไม่งั้น……”
เธอพูดยังไม่จบ แต่ความหมายชัดเจนมาก ซูย้าวก็หันตัวมายิ้มฝืนๆ ให้กับเธอทันที “เราไปกันก่อนเถอะ ไปโรงพยาบาล”
โม่หว่านหว่านพยักหน้า ทั้งสองขึ้นรถทีละคน ขับรถตรงไปที่โรงพยาบาลหรงเฉิง
การระเบิดของเวินย่วน ต้องมีคนเตรียมการไว้นานแล้ว จุดประสงค์ไม่ใช่เพื่อกำจัดพวกเขาไม่กี่คน แต่ต้องการทำลายหลักฐานทั้งหมด
เหตุการณ์ระเบิด เพลิงไหม้ครั้งใหญ่ต่อเนื่องกัน จะทำลายทุกอย่าง เมื่อตำรวจมาตรวจสอบ ถ้าพวกเขายังอยู่ที่นี่ ก็แค่กระตุ้นความผิดโดยไม่จำเป็น เช่นตรวจสอบการเข้าอย่างผิดกฎหมาย ยังไม่มีหลักฐานอะไรแน่นหนามาแก้ตัวและอธิบายเพื่อคนไม่กี่คน
ดังนั้น การล่าถอยออกไปทันทีนั้น สมเหตุสมผลอย่างมาก
สำหรับลั่วซีและลั่วปินสองคน ถูกฝังอยู่ในกองเพลิงหรือไม่ หรือหนีไปได้ตั้งนานแล้ว ซูย้าวไม่คิดพิจารณาแล้ว
สองคนนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นผู้มาแทนที่สามีภรรยาผู้รับผิดชอบเวินย่วนก่อนหน้านี้ มาแทนที่ได้อย่างไรนั้น ส่วนมากก็คือฆ่าคนและยึดตัวตนมาล่ะมั้ง ดังนั้นพวกเขาล้วนเป็นคนทำชั่ว ถ้าตายไป ก็ถือว่าชดใช้ชีวิตสามีภรรยาคู่นั้นแล้วกัน!
ในโรงพยาบาล ลี่เฉินซีมาถึงก็ถูกแพทย์ส่งเข้าไปห้องฉุกเฉิน เพราะเจียงจี้เซิงบริเวณศีรษะแค่เกิดแผลถลอก ดังนั้นหลังจากทำแผลง่ายๆ พยาบาลก็ให้น้ำเกลือ
โม่หว่านหว่านก็ซื้อกาแฟสองสามแก้วกลับมาในช่วงเวลานี้เช่นกัน เห็นซูย้าวที่นั่งกุมหน้าผากอยู่บนเก้าอี้ทางเดิน ดวงตามืดลงอย่างหมดหนทาง ก็เดินไปหา
“อย่าคิดเลย” โม่หว่านหว่านนั่งลง ส่งกาแฟแก้วหนึ่งให้เธอ “ไม่ว่าพวกคุณจะเจออะไรมา ตอนนี้ก็ไม่มีหลักฐานแล้ว ถึงแม้มันจะไร้ประโยชน์ไปหน่อย แต่……พิจารณาทั้งหมดในทางที่ดีเถอะ!”
โม่หว่านหว่านก็ดื่มกาแฟสองสามคำ หายใจเข้าลึกๆ “ย้าวย้าว คุณไม่เคยคิดจะให้เฉินซีจัดการทุกอย่างเหรอ?”
ซูย้าวถือกาแฟอยู่ หันหน้ามองไปทางเธอเล็กน้อย ดวงตาสวยขยับนิดหน่อย ขนตายาวหนาสั่นระริก แต่ไม่พูดอะไร
โม่หว่านหว่านพูดอีกครั้ง “อานเจียเย้นลึกๆ เป็นคนยังไง ฉันไม่รู้เลย แค่มองตรงๆ เขาเป็นคนเลว ชั่วร้ายมาก แต่ก็เป็นนักธุรกิจ หลายๆ เรื่องถ้าไม่สามารถพิจารณาปกติได้ แค่เปลี่ยนมัน ในวงการธุรกิจ เฉินซี และประธานเจียง รวมถึงส้าวหลิงจะไม่ปล่อยเขาไป”
“คุณหมายความว่า พวกเขาจะร่วมมือกันจัดการเขา สุดท้ายก็ส่งเขาให้ตำรวจ นำเข้าคุก ใช่ไหม?” ซูย้าวสรุป สรุปออกมาด้วยวิธีง่ายๆ
โม่หว่านหว่านพยักหน้า “อืม เหตุผลประมาณนี้แหละ”
“งั้นที่เฉินซีต้องการประมูลโครงการเหมืองแร่คาลาเวอไรต์ ทั้งๆ ที่รู้ว่าโครงการนี้คือกับดักที่อานเจียเย้นจงใจวางไว้ แต่ก็อยากแผนซ้อนแผน เจาะลึกลงไป ใช้วิธีการของเขาหาหลักฐาน นำไปลงโทษตามกฎหมาย ฉันพูดถูกใช่ไหม?” ซูย้าวพูด
ในชั่วขณะหนึ่ง โม่หว่านหว่านไม่พูดแล้ว
เธอรู้ว่าไม่มีทางปิดบังซูย้าวได้นาน แต่ไม่คิดว่าเวลาจะสั้นแบบนี้ ถูกซูย้าวรู้เสียแล้ว!
เห็นโม่หว่านหว่านไม่พูด ใบหน้าค่อนข้างซีดเซียวของซูย้าวก็เต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า พยายามยกปากยิ้ม “ดูเหมือนฉันจะพูดถูกแล้ว เฉินซีต้องการยืมมืออีกฝ่าย และต้องการยืมกับดักของเขา ให้อานเจียเย้นทำความชั่วได้รับผลกรรม นี่ดูแล้วก็ไม่เลวจริงๆ นะ แต่ถ้ามันง่ายแบบนี้จริงๆ ทำไมฉันไม่ยอมร่วมมือล่ะ?”
