The Divine doctor : ชายาข้าคือแพทย์เทวะ – ตอนที่ 979 ไม่มีเมตตาอีกต่อไป

ตอนที่ 979 ไม่มีเมตตาอีกต่อไป
ตอนที่979 ไม่มีเมตตาอีกต่อไป
กงซานกลับบ้านเพื่อเข้าร่วมพิธีศพและองค์ชายแปดไม่มีเหตุผลที่จะหยุดนาง เขาเตือนนางก่อนที่นางจะจากไป “จำสถานะของเจ้าไว้ จำอนาคตของเจ้า เจ้าต้องไม่เดินทางเพราะคฤหาสน์จู้ที่เลวทรามนั้น คนตายก็ตายไปแล้ว แค่ร้องไห้ออกมาและกลับมาที่เมืองหลวงหลังจากงานศพ อย่าอยู่ที่เป็งโจวนาน”
กงซานไม่ต้องการฟังเรื่องเหล่านี้นางรู้สึกเกลียดชังองค์ชายแปดเล็กน้อยที่เขาไม่ได้ยื่นมือเข้าไปช่วยในเวลานั้น หากองค์ชายแปดได้ช่วยเหลือนางก่อนหน้านี้ ตระกูลจู้อาจไม่ยอมให้หลิวซื่อตาย แม้ว่านางจะเสียชีวิตด้วยการแขวนคอ แต่ถ้าไม่ใช่เพราะตระกูลจู้ขังนางไว้ในห้องเก็บฟืน หลิวซื่อจะมีโอกาสแขวนคอตัวเองได้อย่างไร
กลับไปที่เป็งโจวมันเป็นบ่าวรับใช้จากตำหนักเซียงที่รู้ศิลปะการต่อสู้ที่ขับรถม้าให้ กงซานนั่งอยู่ในรถม้ากับอาฮวนและอาหรู นางสวมเสื้อผ้าธรรมดา แม้กระนั้นสองบ่าวรับใช้สวมเสื้อผ้าแบบเดียวกับที่พวกเขามักจะสวม บนแขนเสื้อมีสีชมพูเล็กน้อย กงซานจ้องมองพวกนางอย่างเย็นชา แต่ไม่ต้องการกล่าวอะไรเกี่ยวกับสองบ่าวรับใช้ที่กงหยูส่งมา แต่นี่มันเป็นงานศพของมารดาของนาง แต่คนสองคนนี้แต่งตัวสีสันสดใสต่อหน้านาง มันเป็นสิ่งที่นางไม่สามารถปล่อยผ่านไปได้ นางจึงกล่าวว่า “เจ้าขายตัวเองในฐานะบ่าวรับใช้ แต่เจ้าไม่เข้าใจกฎนี้แม้แต่น้อย ที่คฤหาสน์มีงานศพ แต่เจ้าแต่งตัวแบบนี้ ทำไมเจ้าถึงแต่งตัวแบบนี้ ? ”
บ่าวรับใช้ของตำหนักเซียงไม่ได้อยู่ในรถม้าอาฮวนและอาหรูไม่กลัวกงซานที่กำลังจะกลับไปที่เป็งโจว เพราะพวกนางรู้ว่าเมื่อพวกนางออกจากเมืองหลวงแล้ว คุณหนูผู้นี้จะต้องเชื่อฟังคำสั่งของตระกูลจู้ ในการเผชิญหน้ากับคุณหนูของฮูหยินใหญ่ นางก็จะไม่กล้าหืออะไร ยิ่งกว่านั้นมารดาผู้ที่ให้กำเนิดของนางสร้างความวุ่นวายแบบนั้น ใครจะปฏิบัติต่อนางด้วยดี
อาฮวนยักไหล่และหัวเราะขณะถามกงซานว่า“คุณหนูสามลืมกฎของราชวงศ์ต้าชุนหรือเจ้าคะ ? ข้าไม่เคยได้ยินว่ามีครอบครัวใดที่ทำพิธีศพอนุที่ตายแล้ว ถ้าจะพูดอะไรบางอย่างที่ไม่เป็นอันตราย ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับฮูหยินใหญ่ เราคงต้องกตัญญูแน่ ๆ แต่คุณหนูสามต้องไม่ลืมว่าหลิวซื่อเป็นเพียงอนุ แต่คุณหนูต้องการให้บ่าวรับใช้เคารพพิธีศพสำหรับอนุหรือเจ้าคะ ? ”
คำพูดของอาฮวนทำให้กงซานเงียบลงถูกต้องแล้ว ! หลิวซื่อเป็นเพียงอนุและนางก็ก่อเรื่องอื้อฉาวก่อนตาย นางรู้สึกสงสัยเล็กน้อยว่าหลิวซื่อตายได้อย่างไร นางเป็นบุตรสาวของหลิวซื่อ นางเข้าใจมารดาของนางเป็นอย่างดี การฆ่าตัวตายด้วยการแขวนคอ ? เรื่องตลกแบบไหนกันนะ? หลิวซื่อเป็นคนประเภทที่กล้าหาญพอที่จะแขวนคอตัวเองงั้นหรือ ? แต่ถ้าไม่ใช่อย่างนั้น สาเหตุของการเสียชีวิตที่แท้จริงคืออะไร ? ทำไมตระกูลหลิวถึงไม่ตรวจสอบ ?
กงซานมีคำถามในใจมากมายบนถนนจากเมืองหลวงสู่เป็งโจว นางไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนว่าเกิดอะไรขึ้นกับสถานการณ์นี้ นางคาดเดาแต่นางก็ไม่มั่นใจ มันเป็นเพียงหลังจากรถม้าเข้าสู่เป็งโจวและหยุดที่ด้านหน้าทางเข้าคฤหาสน์ของตระกูลจู้ ที่นางเห็นลุงใหญ่ของนางจากตระกูลหลิวพูดคุยกับบ่าวรับใช้อย่างมีความสุข การคาดเดาของนางก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น
กงซานกลับไปที่คฤหาสน์อย่างไรก็ตามไม่มีใครในตระกูลจู้ต้อนรับอย่างอบอุ่น ทุกคนมองนางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรังเกียจ มีบ่าวรับใช้บางคนที่กล่าวอย่างเงียบ ๆ ว่า “แม้ว่านางจะมีองค์ชายและสมาชิกในตำหนักในของฮ่องเต้ให้การสนับสนุน ด้วยมารดาแบบนี้ องค์ชายจะรับนางเป็นพระชายาเอกได้อย่างไร”
ราวกับว่ากงซานถูกฟ้าผ่าและทันใดนั้นก็พบปัญหาใหญ่ สิ่งที่บ่าวรับใช้เหล่านี้พูดถูกต้อง !
สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับราชวงศ์คือภาพลักษณ์ของพวกนางไม่เป็นไรถ้านางเป็นบุตรสาวของอนุ เนื่องจากบุตรสาวของอนุอาจกลายเป็นบุตรสาวของฮูหยินใหญ่ได้ บิดาของนางเป็นขุนนางซึ่งเป็นสิ่งที่ดีเพราะเขาสามารถเลื่อนขั้นได้ อาจกล่าวได้ว่านางและองค์ชายแปดเข้ากันได้ดีมาก องค์ชายแปดไม่ใช่ประเภทที่จะดูสถานะของบุคคลเท่านั้น เมื่อพิจารณาถึงความสัมพันธ์แล้ว มันก็ยิ่งดีสำหรับชื่อเสียงของนาง
แต่ตอนนี้เป็นอย่างไรนางไม่เพียงแต่เป็นบุตรสาวของอนุเท่านั้น แต่มารดาของนางมีความสัมพันธ์กับพ่อบ้านของคฤหาสน์และถูกบิดาของนางจับได้ องค์ชายแปดจะยังต้องการนางด้วยภูมิหลังแบบนั้นได้อย่างไร !
ระลอกคลื่นที่ก่อตัวในหัวใจของนางเมื่อสองสามวันก่อนแข็งตัวทันทีกงซานยืนอยู่กลางลานขณะที่คิดถึงลำดับเหตุการณ์ ยิ่งนางคิดถึงมันมากเท่าไหร่ นางก็ยิ่งรู้สึกตกใจมากขึ้นและยิ่งรู้สึกว่านางถูกองค์ชายแปดหลอก ตำแหน่งฮองเฮาในอนาคตคืออะไร แม้หลังจากเรื่องอื้อฉาวของหลิวซื่อออกมาแล้ว คน ๆ นั้นก็ยังบอกนางต่อไปว่านางจะเป็นฮองเฮาในอนาคต ในเวลานั้นนางรู้สึกสับสนและไม่ได้คิดอย่างรอบคอบ เมื่อคิดถึงตอนนี้ ลูกพี่ลูกน้องของนางเคยปฏิบัติต่อนางด้วยความจริงใจหรือไม่ ?
กงซานหันกลับมามองจ้องที่บ่าวรับใช้จากตำหนักเซียงจ้องมองอย่างเฉยเมยถามว่า “พูดมา ท่านแม่ของข้าตายอย่างไร ? ”
บ่าวรับใช้นั้นส่ายหน้าแล้วตอบว่า“ข้าอยู่เมืองหลวงกับคุณหนูและเพิ่งกลับมาที่เป็งโจว ข้าจะทราบได้อย่างไรว่านางตายยังไงเจ้าคะ”
“ฮึ่ม! ” กงซานตะโกนอย่างเย็นชา “เจ้าไม่รู้เพราะเจ้าไม่ได้อยู่เป็งโจวหรือ ? ข้าคิดว่าตำหนักเซียงรู้มากที่สุด ! ” หลังจากกล่าวแบบนี้ นางก็หันหลังกลับและมุ่งหน้าไปยังห้องโถงไว้ทุกข์ในคฤหาสน์จู้
แม้ว่านางจะเป็นอนุโดยได้รับแรงกดดันจากตระกูลหลิวแต่คฤหาสน์จู้ก็ได้สร้างห้องโถงไว้ทุกข์เล็ก ๆ ไม่มีใครนอกจากสมาชิกในครอบครัวที่มาเคารพศพ..Aileen-novel
เมื่อนางมาถึงมีสมาชิกของตระกูลจู้อยู่ในโถงไว้ทุกข์นอกจากนี้ยังมีสมาชิกของตระกูลหลิว เมื่อพวกเขาเห็นนางมาถึง พวกเขาก็เปิดเส้นทางให้กงซานเดินไปข้างหน้าเพื่อไปจุดธูป จากนั้นนางก็เดินไปที่โลงศพและรู้สึกว่ามันมีอารมณ์ซับซ้อน
ในส่วนที่เกี่ยวกับมารดานางไม่สามารถอธิบายสิ่งที่นางรู้สึกได้ แน่นอนมีความรัก แต่ท้ายที่สุดพวกนางก็คือมารดาและบุตรสาว แต่กล่าวถึงความเกลียดชัง มีความเกลียดชังบางอย่างแน่นอน ท้ายที่สุดแล้วมันคือการกระทำที่ไม่เหมาะสมของหลิวซื่อที่ส่งผลกระทบต่อชีวิตของนาง ตอนนี้กงซานรู้ว่าชะตากรรมแบบไหนกันที่กำลังรอนางอยู่ นางจะถูกทอดทิ้งโดยองค์ชายแปดอย่างแท้จริง และมันจะเกิดขึ้นหลังจากองค์ชายแปดใช้งานนางเสร็จแล้ว หรืออาจเป็นได้ว่าลูกพี่ลูกน้องนั้นอาจเพิกเฉยต่อสิ่งเหล่านี้ และพานางไปเป็นพระชายาเอกของเขา ?
ขณะที่นางคิดเรื่องนี้นางก็เริ่มหัวเราะ นางหันกลับไปมองลุงใหญ่จากตระกูลหลิวที่เดินเข้ามา และสังเกตเห็นว่าใบหน้าของเขามีความขุ่นเคือง นางใช้ความคิดริเริ่มและก้าวไปข้างหน้าทักทาย และกล่าวว่า “ท่านลุงใหญ่”
เขาพยักหน้าแต่ไม่พูดอะไรเลยเขากล่าวกับซินจี้ “กงซานกลับมาแล้ว พรุ่งนี้ไปฝังนางกันเถิด”
จู้ซินจี้พยักหน้าด้วยสีหน้าหม่นหมองตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงปัจจุบันเขาไม่เคยพูดอะไรกับกงซานแม้แต่คำเดียว นางรู้สึกว่าบิดาของนางแปลกไปและถามอย่างอ่อนแอ “แม่รองหลิวตายอย่างไร ? ”
จู้ซินจี้ดูน่ารังเกียจเขาโบกมือราวกับว่าจะบินหนีไป “เจ้าไม่ได้ยินหรือ ? หลิวซื่อมีความสัมพันธ์กับพ่อบ้านของคฤหาสน์ และนางก็ฆ่าตัวตายเพราะความผิดนี้”
กงซานไม่ชอบฟังสิ่งนี้และตอบว่า”แต่ข้าก็ได้ยินว่าแม่รองหลิวกรีดนิ้วของนางแล้วเขียนคำว่าบริสุทธิ์ก่อนที่จะแขวนคอตัวเอง ทำไมครอบครัวถึงไม่ตรวจสอบเลย”
“มีอะไรให้ตรวจสอบ? ” ซินจี้อยากจะตบบุตรสาวคนนี้จนตายจริง ๆ “ข้าเห็นมันกับตาของตัวเอง มีอะไรให้ตรวจสอบ ! ”
“ข้าไม่ได้พูดถึงการตรวจสอบเรื่องนั้น”กงซานจ้องมองไปที่สมาชิกของตระกูลหลิว ในขณะที่นางกล่าว “ความหมายของข้าคือทำไมไม่มีการตรวจสอบใด ๆ เห็นได้ชัดว่านางไม่บริสุทธิ์ ดังนั้นทำไมนางถึงเขียนคำว่าบริสุทธิ์ ? แม่รองหลิวกลัวความเจ็บปวดมากที่สุด และให้ความสำคัญกับรูปร่างหน้าตาของนางมากที่สุดเช่นกัน นางจะแขวนคอตัวเองได้อย่างไร ? ในบรรดาคนที่สามารถทำสิ่งนี้ได้ นางไม่ได้เป็นหนึ่งในนั้น”
เมื่อได้ยินนางพูดแบบนี้จู้ซินจี้รู้สึกว่าเรื่องนี้ค่อนข้างแปลก จากนิสัยของหลิวซื่อ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่นางจะฆ่าตัวตาย แต่เขาไม่ต้องการตรวจสอบมันอีกต่อไป ยิ่งเขาคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้สึกเบื่อหน่ายมากเท่านั้น ไม่ว่าหลิวซื่อจะตายอย่างไรนางก็ตายไปแล้ว เขารู้สึกว่ามันสงบสุขและเขารู้สึกว่าคฤหาสน์นั้นสะอาด สำหรับเหตุผลที่แท้จริงสำหรับการตายของนาง มันไม่ใช่ปัญหาของเขา นางเป็นแค่อนุที่ไม่มีความสำคัญ
เมื่อเห็นว่าซินจี้ไม่ได้พูดนานกงซานก็ไม่รออีกต่อไป นางถามสมาชิกตระกูลหลิว “ท่านลุง ท่านลุงจะไม่สนับสนุนแม่รองหรือเจ้าคะ ? ”
หวาเนียนเหลือบมองมาที่นางและกล่าวว่า “ข้าคิดว่าการเดินทางไปที่เมืองหลวงจะทำให้เจ้าก้าวหน้าได้ ใครจะรู้ว่าเจ้ายังเป็นเช่นนี้อยู่ มารดาของเจ้าคืออนุของตระกูลจู้ ทุกอย่างจะถูกตัดสินโดยตระกูลจู้ ตระกูลหลิวของข้าจะเข้ามาแทรกแซงได้อย่างไร ? ”
คำพูดเหล่านี้ทำให้จุดยืนของตระกูลหลิวชัดเจนกงซานพยักหน้าและไม่ถามคำถามต่อไป อย่างไรก็ตามนางได้ครุ่นคิดถึงสถานการณ์ทั้งหมดอย่างคร่าว ๆ
การเสียชีวิตของหลิวซื่อคงไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลหลิวและองค์ชายแปดใช่หรือไม่?
นับตั้งแต่นางกลับมาที่คฤหาสน์อาฮวนและอาหรูกลับไปอยู่ที่ด้านของกงหยู กงซานมีแต่บ่าวรับใช้จากตำหนักเซียงเท่านั้น แต่บ่าวรับใช้นั้นอยู่ข้างนอกและไม่สามารถดูแลนางได้ ข้าง ๆ นางมีบ่าวรับใช้ที่คอยดูแลนางในคฤหาสน์จู้
คืนนั้นฮูหยินใหญ่ไปที่ห้องของกงซานแล้วบอกนางว่า “ท่านพ่อกับข้าได้ตัดสินใจให้เจ้าแต่งงานแล้ว เขาเป็นบัณฑิตจากเป็งโจว ผู้ผ่านการสอบจอหงวนระดับเขต เจ้าจะแต่งงานในฐานะฮูหยินของเขา เมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้ว เจ้าก็แต่งงานแล้ว เพียงแค่เตรียมตัว เจ้าจะแต่งงานในครึ่งเดือน สินเดิมในครอบครัวของเจ้าจะไม่ขาด”
กงซานไม่ได้พูดอะไรเลยนางพยักหน้าเหมือนยอมรับเรื่องนี้ สิ่งนี้ทำให้ฮูหบยินใหญ่พอใจมาก เมื่อนางออกจากห้อง นางไม่สังเกตเห็นสีหน้าเหมือนหมาป่าของกงซาน
ในเวลานี้บ่าวรับใช้ที่ดูแลนางส่งจดหมายมาพร้อมบอกนางว่า“เช้านี้ก่อนที่คุณหนูเข้าเมือง ข้าออกไปซื้อเสบียงและเด็กคนหนึ่งยื่นให้ข้ามา พวกเขาบอกว่ามีใครบางคนส่งจดหมายฉบับหนึ่งสำหรับครอบครัวคุณหนูสามตระกูลจู้ และต้องอ่านหลังจากกลับไปที่คฤหาสน์”
กงซานงงงวยแต่รับจดหมายอย่างรวดเร็วในการส่งจดหมายโดยใช้วิธีการแบบนี้หมายความว่าเนื้อหาของจดหมายลับมาก เมื่อเห็นว่าตราประทับนั้นไม่ได้ถูกสัมผัส นางจึงไล่บ่าวรับใช้ส่วนตัวออกก่อนที่จะเปิดจดหมาย
เนื้อหาของจดหมายนั้นง่ายมากนายท่านคนโตของตระกูลหลิวไปที่เมืองหลวงและกลับมาที่เป็งโจวหลังจากคุยเรื่องธุระกับองค์ชายแปด จากนั้นเขาส่งยามลับมาฆ่าหลิวซื่อโดยให้ทำให้เหมือนกับการฆ่าตัวตาย คุณหนูสามของตระกูลจู้ได้โปรดตรวจสอบอย่างระมัดระวัง
มันเป็นอย่างที่นางสงสัย!
กงซานถือจดหมายฉบับนั้นไว้ในมือของนางแน่นนางไม่มีเวลาคิดว่าผู้ที่ส่งจดหมาย นางแค่คิดว่านางช่วยองค์ชายแปดในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาอย่างไร และนางใช้ความพยายามมากเพียงใด ในท้ายที่สุดองค์ชายแปดได้ร่วมมือกับลุงใหญ่ของนางเพื่อฆ่ามารดาของนาง ข้อตกลงแบบนี้คืออะไร ?
ความจริงมักจะทำใจยอมรับได้ยากอย่างไรก็ตามกงซานเข้าใจว่าแม้ว่านางไม่ต้องการยอมรับ นางก็ต้องทำ สิ่งต่าง ๆ กลายเป็นเช่นนี้ไปแล้ว ครึ่งหลังของชีวิตของนางถูกทำลายด้วยเหตุการณ์นี้ นางไม่สามารถกลับไปสู่อดีตได้อีกต่อไป แม้แต่บิดาของนางและฮูหยินใหญ่ก็เลือกที่จะให้นางแต่งงานแล้ว นางจะแต่งงานอีกครึ่งเดือน เมื่อมันรีบร้อน มันก็ชัดเจนว่าพวกเขาไม่ต้องการให้นางกลับไปที่เมืองหลวง สำหรับท่าทีของตระกูลหลิว เป็นที่ชัดเจนว่าพวกเขาไม่ต้องการยุ่งเรื่องของมารดาและนางแล้ว
ตระกูลจู้รีบทำตัวเหินห่างและตระกูลหลิวก็ทำเช่นเดียวกันเมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้นางประทับใจมาก ตอนนี้นางกลับมาที่เป็งโจว ราวกับว่านางเข้าคุกที่มนุษย์สร้างขึ้น ซึ่งทุกคนเบื่อนาง
กงซานรู้สึกว่านางไม่สามารถอยู่ต่อในครอบครัวนี้ได้ไม่ว่าจะเป็นตระกูลจู้ หรือตระกูลหลิวทั้งคู่ต่างก็เป็นอันตรายต่อนาง ชีวิตนี้อาจสูญหายได้ในทุกช่วงเวลา ตั้งแต่นั้นมานางก็ไม่ได้วางแผนที่จะทำตัวดีต่อไป ความรุ่งโรจน์ที่นางมอบให้พวกเขา ตอนนี้นางจะทวงคืนจากพวกเขาทีละคน !