ตอนที่ 554 ทำอาหารเช้า
“ได้ คุณบอกว่าคุณละเมอ ตอนนี้ฉันจะเชื่อคุณ ถ้าฉันรู้ว่าคุณหลอกฉัน ดูกันว่าพอถึงเวลานั้น ฉันจะจัดการคุณยังไง”
“ได้ ฮุ่ยซิน ผมเชื่อคุณ คุณเชื่อผมได้เลย ผมไม่ได้โกหก” ผมกลัวคุณไม่ติดต่อกับผมอีกมากกว่า สำหรับเจียงรุ่ยเฉินแล้วการลงโทษเขาก็ถือว่าเป็นเรื่องดีอย่างหนึ่ง
ในใจเจียงรุ่ยเฉินคิดอีกเรื่องหนึ่งปากบอกอีกเรื่องหนึ่ง ตอนนี้หันฮุ่ยซินตื่นแล้ว เตียงนี้ก็คงนอนไม่ได้แล้ว เขาโบกมือบอกว่าตัวเองจะกลับ “ฮุ่ยซิน ในเมื่อไม่มีอะไรแล้ว งั้นผมกลับห้องแล้ว ผมอยากนอนต่ออีกสักหน่อย”
“ได้ คุณกลับห้องเถอะ ฉันจะกลับบ้านแล้วเหมือนกัน”
“หา คุณจะกลับแล้วเหรอ ถ้าอย่างนั้น ฮุ่ยซิน ผมจะไปเตรียมอาหารเช้าให้คุณดีกว่า คุณกินแล้วค่อยไปเถอะ” เจียงรุ่ยเฉินหาข้ออ้างที่ดีกว่านี้ให้เธออยู่ไม่ได้ ทำได้เพียงยื้อเวลาด้วยข้ออ้างนี้
“คุณทำอาหารเป็นด้วยเหรอ” เธอไม่เคยเห็นเขาเข้าครัวมาก่อนเลย
“เพื่อคุณ ถึงจะทำไม่ได้ก็ต้องได้ คุณรอก่อนนะ ผมจะไปเตรียมเดี๋ยวนี้” เมื่อวานดูเหมือนว่าฮุ่ยซินจะบอกว่าในครัวไม่มีอาหารสดแล้ว เมื่อออกจากห้อง เจียงรุ่ยเฉินก็โทรหาเลขาให้รีบเอาอาหารสดมาให้ทันที
ถือโอกาสที่ยังเช้าอยู่ยังสามารถฝึกฝนได้ เจียงรุ่ยเฉินทำกับข้าวไม่เป็น เขาไม่เคยเข้าครัว แต่เขาเชื่อว่ามันไม่ยาก แค่เรียนรู้สักหน่อย ดังนั้นเขาถึงได้พูดออกไปอย่างนั้น
เลขามาส่งอาหารสดอย่างรวดเร็ว อาจเพราะเพื่อให้เจ้านายทำคะแนนกับสาวสวยได้สำเร็จ เมื่อเขาวางสายจากเจียงรุ่ยเฉินแค่ครึ่งชั่วโมงก็มากดกริ่งที่หน้าบ้านแล้ว
เมื่อเจียงรุ่ยเฉินเปิดประตูดูก็พบว่าสองมือของเขาเต็มไปด้วยสิ่งของ เมื่อมองดูก็มี ปลา เนื้อ และผัก “ดี เลขาหลิว ลำบากคุณแล้ว”
“คุณเจียง คุณมีอะไรจะสั่งอีกไหมครับ” เลขาหลิวเอาของเข้าห้องครัวและถามอย่างเคารพ
“ตอนนี้ไม่มีเรื่องอะไร คุณกลับก่อนได้เลย มีเรื่องอะไรผมจะโทรไป”
“ครับ คุณเจียง ผมกลับก่อนนะครับ” เลขาหลิวไม่กล้าถามอะไรมาก และไม่อยากจะรู้ว่าผู้หญิงของเจ้านายเป็นใครด้วย
วันนี้จู่ๆ เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากเจียงรุ่ยเฉินบอกให้เขาซื้อของเข้ามา ตอนนั้นก็ยังง เจ้านายดูรีบร้อน แต่จะซื้ออะไรเขาก็ไม่แน่ใจนัก สุดท้ายเขาก็ซื้อมาทุกอย่าง
โชคดีที่บ้านเขาอยู่ใกล้ห้างเลยตรงเข้าไปซื้อของทั้งหมดมาและรีบเอามาส่ง เพราะถือว่าไม่ได้มีเวลามากนัก
หันฮุ่ยซินอาบน้ำเสร็จก็ออกจากห้อง ได้ยินเสียงดังมาจากประตูใหญ่ก็ถาม “ใครมาเหรอ” เธอเห็นเจียงรุ่ยเฉินใส่ผ้ากันเปื้อนลายลูกหมา ดูไม่เข้ากับบุคลิกของเจียงรุ่ยเฉินเป็นอย่างมาก แต่ก็พูดออกมาไม่ได้ ถ้าเจียงรุ่ยเฉินโกรธก็คงไม่ดี
“อ้อ เมื่อกี้เลขาผมมาส่งของ ทำไมคุณออกมาแล้วล่ะ ทำธุระของคุณเสร็จแล้วเหรอ”
“ฉันมีอะไรต้องทำล่ะ เมื่อกี้คุณบอกว่าจะเตรียมอาหารเช้าไม่ใช่เหรอ อาหารเช้าล่ะ” ดูจากท่าทางเขา เหมือนว่าเขาเตรียมเสร็จแล้ว หันฮุ่ยซินยังรู้สึกแปลกๆ ที่มีคนเตรียมอาหารเช้าให้นอกจากแม่
“อาหารเช้าเหรอ ยังไม่ได้ทำเลย ฮุ่ยซิน คุณไม่พักอีกหน่อยเหรอ เดี๋ยวผมก็ทำเสร็จแล้ว” เจียงรุ่ยเฉินหยิบเอาของที่เลขาหลิวซื้อมาวางไว้บนโต๊ะในห้องครัว หลังจากนั้นปิดประตูและเรียนรู้อยู่ข้างใน
รู้งี้เมื่อกี้ให้เลขาหลิวซื้อมาเลยก็ดี ทำไมเมื่อกี้เขาคิดไม่ได้นะ ดันไปบอกว่าเขาจะทำอาหารให้เธอ ตอนนี้อยากจะตีปากตัวเองเหลือเกิน
“โอ๊ย แล้วตอนนี้จะทำยังไงดี” เขาคิดวิธีที่ง่ายที่สุดก่อน เจียงรุ่ยเฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา หาวิธีทำอาหารที่ง่ายๆ อีกมือหนึ่งก็ถือของที่เลขาหลิวซื้อมา
ตอนที่ 555 ไข่ดาว
เมื่อเจียงรุ่ยเฉินนึกไปมาก็ตัดสินใจจะทำไข่เจียว เขาเปิดเตาแก๊ส เทน้ำมัน ไม่รู้ว่าทำผิดไปตรงไหน พอมาดูอีกครั้งก็ได้กลิ่นไหม้แล้ว
“หือ” เขาวางไข่ลงบนจาน สีดำๆ กลิ่นเหม็นไหม้ เจียงรุ่ยเฉินรอจนทอดไข่เสร็จแล้วก็พบว่าเขาไม่ได้ใส่เกลือลงไปในนั้น สามารถจินตนาการได้เลยว่ามันเป็นรสเปรี้ยว
“ทำยังไงดี” อาหารเช้าก็ทำไม่สำเร็จ เดี๋ยวหันฮุ่ยซินจะเข้ามา จะเอาอะไรให้เธอทาน
เจียงรุ่ยเฉินเค้นสมองคิดก็ยังไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี แค่ทำไข่เจียวยังไหม้ อย่างน้อยก็แค่ครั้งแรกเขาจำได้ว่าเขาใส่เกลือ
“ทำแบบนี้ขายไม่ออกแหง” เขาทิ้งลงถังขยะ เตรียมจะทำใหม่อีกครั้ง เขาคิดว่ายังพอทำได้อยู่
หลังจากทำพลาดไปหลายครั้ง ในที่สุดเจียงรุ่ยเฉินก็ทำอาหารเช้าได้สำเร็จ แต่ก็ยังดูไม่น่ากินนัก แต่ก็ถือว่าดีกว่าเดิมมากแล้ว อย่างน้อยก็ดูไม่แย่เกินไป
เขาเอาใส่จานวางไว้ข้างๆ ส่วนหนึ่ง ทอดอีกส่วนที่ดูดีกว่า เมื่อทอดเสร็จ อีกด้านเสียงเครื่องปิ้งขนมปังก็ดังขึ้น ตอนนี้อาหารเช้าก็พร้อมแล้ว
“เจียงรุ่ยเฉิน อาหารเช้าของคุณเตรียมไปถึงไหนแล้ว” เธอให้เวลาไม่น้อยแล้ว เธอไม่เชื่อว่าเจียงรุ่ยเฉินจะทำอาหารเช้าออกมาได้แต่เพื่อไม่ให้เขาเสียหน้า เธอเลยไปอยู่รอในห้อง แต่ท้องก็ทนไม่ไหว เธอถึงได้ออกมา
“อ้อ เสร็จแล้วๆ ฮุ่ยซิน คุณทำธุระของคุณเสร็จรึยัง”
“เสร็จแล้ว รออาหารเช้าของคุณอยู่นี่ไง” หันฮุ่ยซินนั่งลงที่โต๊ะอาหาร มองเจียงรุ่ยเฉินถือจานออกมาสองจาน ในจานจะมีขนมปังสองแผ่น และไข่ดาวหนึ่งฟอง
“นี่คืออาหารเช้าของพวกเราวันนี้เหรอ” ทำไมดูง่ายขนาดนี้ เธอเพิ่งเคยกินครั้งแรก นมสักแก้วก็ไม่มีเหรอ
“ใช่ ฮุ่ยซิน คุณไม่ชอบเหรอ หรือให้ผมไปทำให้ใหม่ไหม” เมื่อพูดจบ ใบหน้าของเจียงรุ่ยเฉินก็เครียดขึ้น เขาพูดไปได้ยังไง เห็นๆ อยู่ว่าเขาทำไม่เป็น แต่กลับหาเรื่องให้ตัวเอง หาเรื่องจริงๆ
หันฮุ่ยซินเห็นเขาก็ลำบากใจ จะทำให้เขายุ่งยากอีกได้ยังไง อันนี้ก็ไม่ใช่กินไม่ได้ เพียงแต่เธอแค่ถามมากไปหน่อย “มีนมไหม”
“อ้อ ผมลืมไป คุณรอเดี๋ยว ผมจะไปเอามาให้” เจียงรุ่ยเฉินเลื่อนเก้าอี้ออก และรีบวิ่งไปยังห้องครัว
ในตู้เย็นจะมีนมสดทุกวัน เขาเอานมออกมาอุ่น ใช้เวลาไม่นาน นมทั้งสองแก้วก็อุ่นเสร็จ
“เป็นไงบ้าง รสชาติพอได้ไหม”
“นี่คุณทำครั้งแรกใช่ไหม” หันฮุ่ยซินมองออกว่าดูเหมือนเป็นมือใหม่ ไม่อย่างนั้นก็จะรู้ว่าทอดไข่ควรให้สุกแค่เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์พอ ถ้าสุกหมดก็จะไม่มีรสชาติอะไร
“คุณรู้ได้ไง” เจียงรุ่ยเฉินนั่งลงตรงหน้าเธอ ไอคิวดูลดลงเล็กน้อย ในความเป็นจริงเขาควรจะปฏิเสธสิ
“ง่ายมาก ระดับความสามารถไม่เหมือนคนที่ทำเป็น” หันฮุ่ยซินไม่เกรงใจที่จะติออกไปตรงๆ
“คุณลองทานดูก่อน ถ้าคุณไม่ชอบผมจะเปลี่ยนให้คุณ”
“คุณยังมีเตรียมอย่างอื่นให้ฉันกินอีกเหรอ” แค่ไข่ดาวง่ายๆ เขายังทำไม่ได้เลยจะยังสามารถทำอย่างอื่นได้อีกเหรอ
“คุณลองดูก่อน ถ้าคุณไม่ชอบจริงๆ ผมมีวิธีแน่นอน” เจียงรุ่ยเฉินแค่กลัวว่าหันฮุ่ยซินจะไม่ชอบ
เห็นเธอกัดไข่ดาวเบาๆ เขาก็ถามขึ้นทันที “เป็นยังไง พอได้ไหม”
“อือ ก็ได้อยู่ คุณรีบกินเถอะ ไม่ใช่ว่ายังเจ็บแผลอยู่เหรอ” พูดว่าอร่อยคงไม่ได้ แต่ก็บอกว่าไม่อร่อยก็ไม่ได้ ก็ธรรมดาๆ แต่เจียงรุ่ยเฉินทำครั้งแรก ได้แค่นี้ก็พอแล้ว
Related
