ระหว่างทาง เขาโทรหาเฉินจื๋อข่าย สอบถามว่า “เหล่าเฉิน พวกไหม้เฉิงซินเขาออกจากโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงหรือยัง?”
เฉินจื๋อข่ายรีบพูดว่า “คุณชายครับ ตอนนี้พวกเขากำลังทานอาหารเช้าอยู่ที่ห้องอาหาร ผมเห็นว่าพวกเขาอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว คาดว่าเดี๋ยวทานอาหารเสร็จก็คงออกไปเลยครับ”
เย่เฉินพูดว่า “ฉันน่าจะอีกสิบนาทีไปถึง ถ้าหากว่าพวกเขาจะออกไป นายก็ช่วยฉันยื้อพวกเขาไว้”
เฉินจื๋อข่ายถามว่า “คุณชายครับ คุณอยากจะเจอกับพวกเขาที่ไหนครับ? ให้ผมส่งรปภ.พาพวกเขาไปยังห้องทำงานของผมมั้ยครับ?”
เย่เฉินพูดว่า “ไม่ต้อง แบบนี้จะแหวกหญ้าให้งูตื่น เดี๋ยวนายส่งพนักงานให้ใช้บัตรห้องอเนกประสงค์เข้าไปที่ห้องของพวกเขา แล้วค้นสิ่งของของพวกเขา จากนั้นค่อยหยิบอะไรมาก็ได้ สุดท้ายก็ให้เปิดประตูทิ้งไว้ ถ้าหากว่าพวกเขาจะออกไป นายก็ให้คนบอกไปว่าห้องพักของพวกเขาโดนขโมยของ ให้พวกเขารีบไปที่ห้องพักเพื่อยืนยันความเสียหาย”
เฉินจื๋อข่ายพูดยิ้มๆ “คุณชายครับ คุณนี่ความคิดเยอะจริงๆ….ได้ครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้ครับ!คิดไปถ้าทำแบบนี้ จะต้องสามารถยื้อพวกเขาได้ถึงสิบนาทีแน่นอนครับ!”
…….
ในเวลานี้ ไหม้เฉิงซินได้ดื่มกาแฟที่เหลือครึ่งแก้วจนหมด เช็ดปาก แล้วพูดกับไหม้เค่อว่า “พอแล้ว พวกเรารีบเร่งเวลาออกไป ไปบ้านตระกูลตู้สักหน่อย แล้วเฝ้ารอซูจือหยูอยู่แถวนั้น”
ไหม้เค่อรีบถามว่า “ทวดครับ พวกเราจะสะกดรอยตามซูจือหยูนั่นหรอครับ? ถ้ทำเรื่องสะกดรอย พวกเราก็ไม่เชี่ยวชาญนี่ครับ…..”
ไหม้เฉิงซินเอ่ยปากพูด “เรื่องนี้นายไม่ต้องกังวล แค่เพียงพบเจอเธอ หาวิธีเอาเส้นผมของเธอมาเส้นหนึ่ง ฉันก็มีวิธีค่อยๆสืบหาความเคลื่อนไหวก่อนหน้านี้ในเมืองจินหลิงของเธอได้แล้ว อีกอย่างยังมีวิธีหาสถานที่ที่ช่วงนี้เธออยู่นานที่สุดได้”
เงียบสักพัก ไหม้เฉิงซินก็พูดอีกว่า “เธอหายตัวไปช่วงระยะหนึ่งไม่ใช่หรอ แล้วยังได้รับบาดเจ็บหนัก คิดแล้วช่วงเวลานานขนาดนั้นน่าจะอยู่กับคนลึกลับที่ตระกูลซูต้องการจะหา เพราะงั้นเพียงแค่หาสถานที่ที่ช่วงนี้เธออยู่นานที่สุด พวกเราก็จะเข้าใกล้กับคนลึกลับนั่นแล้ว!”
ไหม้เค่อถามอย่างประหลาดใจว่า “ทวดครับ ทวดหมายถึงวิธีอะไรครับ? ทำไมถึงได้มหัศจรรย์อย่างนี้?!”
ไหม้เฉิงซินพูดอย่างจริงจังว่า “พวกนี้ล้วนเป็นฉีเหมินตุ้นเจี่ยในวิชาการติดตามตัว นายฝึกฝนอี้จิงปากั้วให้ดีก่อน ต่อไปปู่และพ่อของนายก็จะสอนวิชาฉีเหมินตุ้นเจี่ยและอื่นๆให้กับนายเอง”
ไหม้เค่อพยักหน้าเบาๆ ในใจเต็มไปด้วยความคาดหวัง
ดังนั้น เขาจึงรีบยัดขนมปังตัดแผ่นอีกครึ่งหนึ่งเข้าปาก จากนั้นก็พูดอย่างคลุมเครือว่า “เสร็จแล้วครับทวด พวกเราไปกันเถอะ!”
ไหม้เฉิงซินพยักหน้า เพิ่งลุกขึ้นยืน จู่ๆก็มีพนักงานหญิงคนหนึ่งวิ่งเข้ามา ถามด้วยสีหน้ากังวลว่า “ไม่ทราบว่าคุณคือแขกห้อง1003หรือเปล่าคะ?”
ไหม้เฉิงซินถามอย่างสงสัยว่า “ฉันเอง ทำไม?”
พนักงานพูดอย่างสำนึกผิดมากว่า “ขออภัยด้วยจริงๆค่ะ!เมื่อกี้ตอนที่แม่บ้านของพวกเราทำความสะอาดห้องพัก พบว่าประตูห้องของคุณปิดไม่สนิทค่ะ เธอเข้าไปดู พบว่าสิ่งของของคุณมีร่องรอยของการถูกค้น มีโอกาสที่จะถูกขโมย ดังนั้นจึงเชิญคุณรีบกลับไปยังห้องพักเพื่อทำการยืนยันว่าทรัพย์สินได้มีการสูญหายหรือไม่ ถ้าหากว่ามี พวกเราจะรีบให้ความร่วมมือกับคุณแจ้งตำรวจทำการตรวจสอบค่ะ!”
ไหม้เฉิงซินไม่เคยคาดคิด ตัวเองพักที่โรงแรมห้าดาวนานาชาติที่โด่งดังจะยังพบเจอกับการปล้นแบบนี้
เมื่อได้ยินคำพูดพวกนี้ของพนักงาน เขาไม่มีความสงสัยอะไรเลยสักนิด แล้วส่งเสียงตกใจออกมา “แย่แล้ว!ไหม้เค่อ รีบพยุงฉันกลับไปดูที่ห้องพักเร็ว!”
ครั้งนี้ที่ไหม้เฉิงซินออกมา นำเอาของดีที่บรรพบุรุษสืบทอดมาให้ไม่น้อย อีกอย่างวันนี้ก็จะแอบไปเข้าใกล้ซูจือหยู ดังนั้นมีของไม่น้อยเลยที่เขาไม่ได้ใช้ ดังนั้นจึงไม่ได้พกออกมา
หนึ่งในนี้ แค่เพียงเข็มทิศฮวงจุ้ยสมัยซ่งตลับเดียว ก็มูลค่ามหาศาลแล้ว!
อีกอย่าง นั่นเป็นถึงบรรพบุรุษของตระกูลไหม้สืบทอดต่อกันมาเกือบพันปี ห้ามมีความเสียหายสักนิด!