หากเสี่ยอิทธิยังคงไม่ยอม เขาต้องการที่ดินตรงนั้นทั้งหมด เขาส่งคนมาเจรจา ทั้งขอร้อง ทั้งขู่เข็ญ แต่พวกเขาก็ยืนยันเด็ดขาดว่าจะไม่ขาย ไม่ย้ายไปไหนทั้งสิ้น จนเกิดการกระทบกระทั่งกันก็บ่อยครั้ง นายอิทธิและพวกเงียบหายไป ปล่อยให้ชาวบ้านโล่งอกโล่งใจกันอยู่พักหนึ่ง
และแล้ววันหนึ่งหลังจากที่เขาปิดเทอมจากการไปร่ำเรียนวิชาช่างยนต์ที่วิทยาลัยสารพัดช่างในตัวอำเภอไฟกลับมาที่บ้านแล้วพบผู้มาเยือนที่เขาไม่เคยรู้จักมาก่อน
สาวน้อยหน้าหวาน ผิวขาวอมชมพู ที่นั่งหัวเราะเสียงกังวานใสอยู่ข้างหญิงชราซึ่งเป็นยายของไฟ ทั้งคู่คงจะสนทนากันอย่างออกรสออกชาติเลยไม่ได้รับรู้การมาถึงของเขา
เมื่อไฟเอ่ยทักทาย ยายของเขาจึงแนะนำทั้งคู่ให้รู้จักกัน เธอยกมือขึ้นไหว้อย่างนอบน้อมเมื่อรู้ว่าเขาอายุมากกว่า แถมยังส่งยิ้มหวานมาให้อย่างจริงใจ
ชายหนุ่มต้องยอมรับว่า ภาพนั้นมันทำให้เขาประทับเธอลงในใจอย่างปฏิเสธไม่ได้ หมอก สาวน้อยหน้าใสคนนั้น
แม้จะรู้ภายหลังว่าเธอคือลูกของศัตรู ลูกของคนที่พยายามขับไล่พวกเขาออกไปจากผืนแผ่นดินตัวเอง ไอ้เสี่ยอิทธิคนนั้น
ยายใบของไฟสอนว่า บางคนแม้เชื้อสายเดียวกันแต่ก็ใช่ว่าจิตใจจะเหมือนกันเสมอไป อย่างเช่น บัวเรียม แม่ของเขาเองซึ่งเป็นลูกในไส้ของยายแท้ ๆ แต่กลับไม่รักดี หนีตามผู้ชายในตลาด ระหกระเหินเร่ร่อนไปเรื่อยจนกระทั่งจบที่การเป็นโสเภณีที่ภูเก็ต และพลาดท่าตั้งท้องกับแขกต่างชาติคนหนึ่งจนเกิดเป็นเขา เด็กชายไฟของยายใบ
ยายว่าเดิมทีชายคนนั้นก็รับผิดชอบชุบเลี้ยง แต่แม่ของเขาไม่รักดี ริมีชู้ เมื่อรู้ถึงหู ชายคนนั้นก็เลยไม่เลี้ยงดู แม่เลยเอาเขามาทิ้งไว้กับยายตั้งแต่แบเบาะและไม่กลับมาดูดำดูดีอีกเลย สิ่งเดียวที่เป็นเครื่องยืนยันว่าเขาเป็นลูกแม่คือใบเกิดที่มีทั้งชื่อพ่อและแม่
แต่นั่นไม่สำคัญหรอก เขาไม่เคยรู้สึกขาดความอบอุ่นใด ๆ ทั้งนั้น ถึงยายของเขาจะไม่ได้ร่ำรวย แต่ยายรักเขา และเขาก็รักยายที่สุดในโลก
ยายกับแม่แตกต่างกับราวฟ้ากับเหว และยายก็สัมผัสได้ว่าอวัศยาหรือหมอกนั้นแตกต่างจากเสี่ยอิทธิผู้เป็นพ่อ ประกอบกับเธอบอกกับเขาว่า คุณพ่อของเธอบอกว่าเพียงจะมาจัดการเรื่องโฉนดที่ทางที่ซื้อไว้แล้วกับทางกรมที่ดินเขาเลยวางใจลงได้ง่าย ๆ
หญิงสาวพักอยู่กับพ่อของเธอที่โรงแรมในตัวอำเภอ เธอเบื่อที่ต้องอุดอู้อยู่แต่ในห้องพักทั้งวันทั้งคืน จึงให้ลูกน้องของพ่อไปขอเช่ารถจักรยานยนต์มาให้แล้วขับมันออกตระเวนเที่ยวตามสถานที่ใกล้เคียง เธอขับมาที่นี่แล้วบังเอิญเจอกับยายใบที่กำลังทำขนมครกอยู่ในวันหนึ่ง หญิงสาวจึงจอดรถและทักทาย จากวันนั้นเธอจึงกลายเป็นแขกประจำบ้านของยายใบทุกวันโดยปริยาย
และเป็นแขกประจำใจของนายไฟด้วย !
“ ทำไมขับมอเตอร์ไซค์เป็น พ่อคุณไม่ว่าหรือไง ” เขาเคยถามเมื่อแรกเจอ เพราะท่าทางที่ดูเป็นคุณหนูเหลือเกิน มันดูราวกับเธอไม่สามารถลงมาเหยียบย่างบนพื้นดินอย่างเขาได้
“ ฉันก็เป็นคนนะ คนปกติทั่วไปนั่นแหละ บางทีพ่อก็ห้ามนั่นแหละแต่ฉันก็ยังรั้นทำ ครอบครัวเราก็เคยจนมาก่อน แม่ฉันสอนอยู่เสมอว่าอย่าเป็นวัวลืมตีน ไอ้เรื่องมอเตอร์ไซค์เนี่ยฉันก็ขอให้พี่คนงานในบ้านที่ใช้มันไว้คอยซื้อกับข้าวหัดให้อีกทีหนึ่ง ฉันชอบนะ ไปไหนมาไหนสะดวกดี ”
หนุ่มสาวแรกแย้มราวดอกไม้กำลังผลิบาน ความสดใสและความรุ่มร้อนแห่งวัยกำลังเต้นเร่า ยิ่งใกล้ชิดกันก็ไม่ต่างกับเชื้อเพลิงที่ใกล้ไฟ นับวันยิ่งจะหลวมรวมร้อนเร่าจนเกินจะต้านทาน
อวัศยา สาวน้อยผู้ไม่เคยพานพบกับความรัก ลูกสาวคนเดียวของเสี่ยอิทธิที่ถูกเลี้ยงราวไข่ในหินเมื่อยามอยู่ในเมือง แปลกที่เมื่อออกนอกสถานที่มาอยู่ในชนบทเสี่ยอิทธิกลับปล่อยให้เธอได้ออกไปท่องโลกภายนอกบ้าง อาจเป็นเพราะเขาชะล่าใจว่าบ้านนอกบ้านนาคงไม่มีสิ่งใดยั่วยุ ทั้งสถานที่และตัวบุคคลก็เป็นได้
เธอไม่เคยชิดใกล้กับผู้ชายหน้าไหนในเชิงชู้สาว เมื่อได้มาพบชายหนุ่มสูงใหญ่หน้าตาหล่อเหลาด้วยมีเชื้อสายตะวันตกอยู่ในกายครึ่งหนึ่ง ประกอบกับความทะลึ่งทะเล้นถึงเนื้อถึงตัว ทำให้เธอหลอมละลายยอมมอบใจให้เขาหมดสิ้น แม้จะยังมีสติพอที่จะห้ามปรามไม่ให้เขาล่วงเกินภายใน ทว่าความงดงามภายนอกนั้นได้ถูกนายไฟสัมผัสสูดดมโลมลูบทั้งทางสายตาและเรือนกายหลายครั้งหลายครา
