การจากไปของลุงเย่ไม่ได้อยู่ข้างๆเย่ชิงหยู่ เดิมเป็นเรื่องที่น่าเสียใจเรื่องใหญ่ภายในจิตใจอยู่แล้ว
และวันนี้ เขาอยากชดเชยความเสียใจ ไม่อยากให้ฟางฟังอยู่กับความหวาดกลัวทั้งวัน มนุษย์เมื่อมีชีวิตอยู่กับความกลัว สิ่งที่แบกรับจะเป็นอารมณ์ด้านลบ ถึงขั้นกระทบต่อชีวิตของเธอในภายภาคหน้า
ฟางเหยียนเป็นตัวอย่าง แน่นอน เขาถือว่าค่อนข้างโชคดี อย่างน้อยเขาเจอครูที่ดีและเพื่อนในยามยาก จึงได้ประสบความสำเร็จอย่างในวันนี้ จะว่าไป ถ้าคนเก่งไม่ได้รับโอกาสก็ไร้ประโยชน์
เขาไม่ใช่พระมหาไถ่ และไม่ยุ่งเรื่องคนอื่น เขาเพียงไม่อยากเห็นความโศกเศร้าของตัวเองอีกครั้ง โดยเฉพาะฟางฟัง เดิมเธอควรที่จะมีชีวิตอย่างมีความสุข
ฟางเหยียนรู้ ว่าน้าของตัวเองฟางไห่อิงไม่อยากเห็น ฟางฟังที่ไร้เดียงสาทรุดลงอย่างไม่มีวันหวนกลับมา ร้องไห้ฟูมฟาย ทุกข์ระทมขมขื่น
ไม่ว่าจะยังไง เขาไม่สามารถปฏิเสธข้อเรียกร้องนี้ของฟางฟังได้
เรื่องของตัวเองพักไว้ก่อนได้ และต้องให้ความสำคัญกับการปลอบประโลมฟางฟัง
เห็นฟางเหยียนไม่ตอบอยู่นาน โดยเฉพาะสีหน้ากลายเป็นเย็นชา รอยยิ้มบนใบหน้าของฟางฟังค่อยๆหุบไปจากใบหน้าสวยงาม เหมือนเธอจะเดาคำตอบออก ฟางเหยียนจะส่งเธอได้อย่างไรกัน? ตนเข้าข้างตัวเองไปแล้ว
เธอฝืนยิ้มแล้วกล่าว “พี่เหยียน ถ้ามีธุระก็ไปจัดการเถอะ ฉันกลับเองก็ได้ค่ะ!”
ไม่โทษเธอที่เป็นแบบนี้ ประเด็นคือเมื่อฟางเหยียนนึกถึงเย่ชิงหยู่เจ็บปวด อารมณ์ของเขาก็เริ่มโมโหและถือโทษขึ้นมา แต่ฟางฟังคิดว่านี่เป็นการทำให้ฟางเหยียนขุ่นเคืองโดยปริยาย เพื่อไม่ให้ทั้งสองรู้สึกไม่ดี เธอจึงอธิบายออกมา
“ได้!”
“หืม?” ฟางฟังคิดว่าตัวเองฟังผิดไป จึงอดที่จะถามไม่ได้ว่า “พี่เหยียน พี่ตอบรับฉันแล้ว?”
ฟางเหยียนไม่ได้เน้นย้ำ แสยะรอยยิ้มที่หาดูได้ยากออกมา “ไปกับแกได้!”
แววตาของฟางฟังไม่เป็นประกาย เธอรู้ว่าพี่ชายคนนี้ของตนลำบากมาก ไม่เคยได้ใช้ชีวิตมหาลัย ไม่เคยรู้ซึ้งถึงความสุขของคนรุ่นเดียวกัน
ด้วยเหตุนี้ เธอจึงตัดสินใจเริ่มจากมหาลัยของเธอ ค่อยๆทำความเข้าใจพี่ชายที่เย็นชาคนนี้
“พี่เหยียน งั้นพี่รอฉันแป๊บนะ” ดูเหมือนฟางฟังจะดีใจมาก วิ่งเข้าบ้านไปอย่างเร็ว!
ไม่นาน ฟางฟังก็วิ่งออกมา ตอนที่มาถึงข้างๆฟางเหยียน เธอพูดเสียงเบาว่า “อ้อ พี่เหยียน พี่บ้าดารามั้ย? ได้ยินมาว่าคืนนี้ เวินหลานดาราดังแนวหน้า จัดงานปาร์ตี้ขอบคุณแฟนคลับที่มหาลัยของฉัน”
พูดพลาง ฟางฟังเกาะแขนของฟางเหยียนทันที ทำให้เขาสั่นไปทั้งตัว จิตใต้สำนึกจะผลักออก แต่หลังจากที่เห็นด้านหน้าคือฟางฟังแล้ว ก็ค่อยๆวางมือลง ท่าทางอับอายเล็กน้อย
บ้าดารา?
ฟางเหยียนหาดาราที่เหมาะสมจะคลั่งไคล้ไม่เจอ! เพราะ เขาเป็นบุคคลที่ระดับสูงสุดไปแล้ว ถ้าจะอิจฉาก็ต้องเป็นคนอื่นที่อิจฉาเขา แหงนมองคนเขา เลื่อมใสเขา!
ส่วนเวินหลาน เขายังคงจำท่าทางที่ตอนนั้นผู้หญิงคนนี้อ้อนวอนเขาได้
จะว่าไปก็นานแล้วที่ไม่เจอกัน ไม่คาดคิดว่าเธอจะได้เป็นดาราระดับแนวหน้าแล้ว สุดท้ายแล้ว นี่ก็เป็นผู้หญิงที่เคยไล่ตามเขาคนหนึ่ง ช่างมัน สิ่งเหล่านี้เป็นอดีตไปแล้ว ตนก็ขี้เกียจจะย้อนกลับไป!
“แกชอบเวินหลานมากเลยเหรอ?” ฟางเหยียนชิลล์ๆ ถามฟางฟังขึ้นมา
ฟางฟังพยักหน้าอืมกล่าว “ใช่ เธอร้องเพลงเพราะมากหน้าตาก็ดี การแสดงก็ไม่เลว” เมื่อฟางฟังพูดถึงเวินหลาน กล่าวด้วยใบหน้าภูมิใจว่า “อ้อ พี่เหยียน พี่ดูอำนาจสะท้านปฐพีหนังที่เธอแสดงในช่วงนี้แล้วยัง? หลั๋วอิงน่านางเอกของเรื่องสร้างขึ้นมาเพื่อเธอโดยเฉพาะเลยนะ”
สำหรับอำนาจสะท้านปฐพีนิยายเรื่องนี้ ฟางเหยียนได้ยินมาแล้วบ้าง ลูกน้องคนหนึ่งของตนกำลังดูอยู่ ตอนนั้นดูไปเล่นๆ เพื่อฆ่าเวลา นิยายเล่มนี้เขียนได้โอเคอยู่ เขียนราบรื่น พล็อตเรื่องไม่จำเจ พล็อตเรื่องน่าติดตาม โดยเฉพาะตอนที่เจิ้งจงบุกไปข้างหน้าไม่กลัวอันตรายเพื่อผู้หญิงที่รัก แม้แต่เขาผู้ชายที่แข็งแกร่งยังประทับใจได้
และหลังจากที่ดูนิยายเรื่องนี้แล้ว ตนก็ยิ่งคิดถึงเย่ชิงหยู่เข้าไปใหญ่!
——
ทางกลับมหาวิทยาลัย ฟางฟังที่นั่งเบาะหลังควบคุมเสียงร้องที่เจ็บปวดไว้ไม่อยู่ และฟางเหยียนปล่อยให้น้ำตาของเธอไหลเต็มบ่า ไม่พูดไม่จา ฟางฟังถือว่าค่อนข้างแข็งแกร่งแล้ว ไม่ว่าใครเจอเข้ากับเรื่องราวร้ายๆที่เกิดขึ้นกับครอบครัว เกรงว่าล้วนร้องไห้โฮด้วยกันทั้งนั้น ร้องไห้จนแทบจะขาดใจ และเธออึดอัดมานานขนาดนี้ ก็ควรจะปลดปล่อย
โดยเฉพาะตอนที่ฟางฟังหันไปมองบ้านที่กลายเป็นซากปรักหักพัง เธอมีความรู้สึกครอบครัวถูกทำลาย! ใครก็ไม่มีทางเข้าใจจิตใจในตอนนี้ของฟางฟังได้
ความเป็นผู้ใหญ่ของฟางฟังทำให้ฟางเหยียนเจ็บปวดใจ เธอคือผู้หญิงที่แข็งแกร่งคนหนึ่ง ไม่อยากให้คนอื่นเห็นความอ่อนแอของตัวเอง แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าฟางเหยียน เธอปลอดวางความแข็งแกร่งทั้งหมด แสดงความอ่อนแอของตัวเองออกมาอย่างไม่กั๊ก
ฟางฟังร้องจนเหลือแค่สะอื้น มองฟางเหยียนด้วยหน้าตาเสียใจ กล่าวอย่างสะอื้นว่า “พี่เหยียน ขอโทษนะ ทำให้เสื้อผ้าพี่สกปรกแล้ว รอให้ถึงในเมือง ฉันจะซื้อชุดให้ดีมั้ย?”
ฟางเหยียนยิ้มเบาๆ มองออกไปนอกหน้าต่างไม่พูดไม่จา
จากรถของสองข้างทางในท้องถนนยิ่งอยู่ยิ่งเยอะ ฟางฟังไม่ร้องไห้อีก ถามนู่นถามนี่ตลอดทาง พูดไปเรื่อย ฟางเหยียนตอบบ้างไม่ตอบบ้าง ยิ่งกว่านั้นคือปลง เวลาเปลี่ยนไปเร็วมาก เร็วจนทำให้เขาไม่ได้ผ่อนคลายอย่างนี้มานานแล้ว ทุกๆวันอยู่กับสงคราม ไม่ว่าใครก็ค่อนข้างเหนื่อยล้า
เขาฟางเหยียนอายุแค่ยี่สิบเจ็ดยี่สิบแปดปี ทุกสิ่งทุกอย่างของคนรุ่นเดียวกันราวกับไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขาเลย แต่เขาไม่เสียใจ ได้ทำเพื่อประเทศชาติในช่วงที่กำลังเลือดร้อนที่สุด เป็นชายชาติทหารที่แข็งแกร่ง นี่ก็เป็นความทรงจำหนึ่งที่น่าชื่นชมกับความสำเร็จที่ได้มาอย่างยากลำบาก
มองไปยังถนนที่รถราวิ่งขวักไขว่ไปมา เขาก็ควรจะฉวยโอกาสนี้ สังเกตสภาพสังคมบ้าง
เมื่อรถเก๋งหงฉีวิ่งบนท้องถนน ได้ดึงดูดสายตาของคนจำนวนไม่น้อย เพราะนี่เป็นรถของกองทัพ คนที่นั่งบนรถได้ล้วนเป็นบุคคลที่ไม่สูงส่งก็เป็นคนรวย และเมื่อรถคันนี้ปรากฏอยู่ในเมืองอันแสนวุ่นวาย จู่ๆก็เกิดความแตกตื่นไม่น้อย
“ใครแม่งพูดว่ารถเบนซ์บีเอ็มเป็นรถหรู กับกูอีกนะ กูจะต่อยแม่งล่ะ แหกตาดู ว่าอะไรคือรถหรูที่แท้จริง ดูรูปลักษณ์โค้งมนของจักรวาลนี่ก่อน แล้วดูโลโก้หงฉีที่แดงสดอยู่บนรถนั่นต่อ ทอดยาวไปทั้งหงฉี ทำให้รถเก๋งหงฉีแยกออกเป็นสองส่วน ช่างเป็นอัตราส่วนทองจริงๆ ดูรอบเอวรถที่ราบเรียบ ทอดยาวทั้งคัน มั่นคงจนทำให้คนเลื่อมใส”
“ได้ยินมาว่า ไม่กลัวเบนซ์บีเอ็มและเรนจ์โรเวอร์ แต่กลัวโฟล์คสวาเกนที่ด้านล่างมีตัวอักษร แต่พวกแกใครเคยเห็นรถหงฉีที่ป้ายทะเบียนเลขหนึ่งสีแดงบ้าง ถุยถุย……ตำแหน่งนี้สูงศักดิ์ถึงขั้นไม่มีเพื่อน นี่สิจึงจะเป็นคนใหญ่คนโตที่อำนาจค้างฟ้าจริงๆ”
“เหมือนว่าพวกเขาจะมาช็อปปิ้งนะ ดูรถหงฉีคันนั้น ขับไปที่ลานจอดรถใต้ดินของศูนย์การค้านานาชาติหวนไท่โดยตรง เชี่ย นี่แม่งเป็นผู้หญิงที่โชคดีคนไหนกันนะจึงจะมีเกียรติได้ขนาดนี้……”
“แม่ง คนใหญ่คนโตคนนี้ถ่อมตนดีนะ ใครก็รู้ว่าบัตรผ่านประตูศูนย์การค้านานาชาติหวนไท่ แย่สุดก็รถหรูที่ราคาประมาณหลายร้อยล้าน เมื่อเห็นอสังหาริมทรัพย์เป็นแถวๆ ก็เพียงพอสะกิดใจผู้หญิงจำนวนไม่น้อยได้ แต่เขา เข้าไปในลานจอดรถใต้ดินโดยตรง ถ่อมตนชะมัด ถ้าเป็นกูนะขับรถเก๋งหงฉีที่เจ๋งขนาดนี้ จะเข้าไปในลานจอดรถเหรอ?
“หรือฉันไม่สวยงั้นเหรอ?”
“คุณ……”
ผู้คนพากันหัวเราะ หญิงสาวคนนั้นค่อนข้างอับอาย เธอลักษณะไม่เลว แต่แค่หน้าอกแบน ความสวยพอได้ ถ้าฟางฟังอยู่ข้างๆเธอ ต้องรู้จักสาวสวยอกแบนคนนี้แน่นอน เป็นเพื่อนรักของเธอหลิวเจี๋ย
