The Divine doctor : ชายาข้าคือแพทย์เทวะ – ตอนที่ 1002 แม้ว่าเจ้าต้องการเป็นฮองเฮา เราก็จะมอบให้เจ้า

หมอหลวงก็รู้สึกขมขื่นเช่นกันฮ่องเต้มาถึงขั้นนี้แล้ว แม้ว่าปกติแล้วเขาจะมีสุขภาพที่ดี ร่างกายของเขาก็ไม่สามารถทนสิ่งเหล่านี้ได้ นอกจากนี้เขาไม่ได้มีสุขภาพที่ดี
ใครจะรู้ว่าฮ่องเต้ชราผู้นี้มีความรักลึกซึ้งต่อพระสนมหยวนชูหรือไม่หรือถ้าพระชายาหยุนอยู่ในใจเขามานานกว่า 20 ปีก็สร้างความเสียหายให้เขาบ้าง เมื่อเขาได้ลิ้มรสผู้หญิงแล้วก็ไม่สามารถกลับมาเป็นปกติได้อีกต่อไป ไม่เพียงแต่เขาจะไปที่นั่นทุกคืน แต่เขาจะทำมันทุกคืนจนกระทั่งดวงอาทิตย์ขึ้น จนถึงขั้นที่ว่ามีบางวันที่เขาไม่ออกว่าราชการตอนเช้า และสิ่งนี้ก็ทำให้ขุนนางไม่พอใจ
หมอหลวงได้ให้คำแนะนำแก่เขานับครั้งไม่ถ้วนแต่ใครจะเป็นผู้แนะนำฮ่องเต้ด้วยอารมณ์ของเขา ? ด้วยดวงตาที่ส่องแสงจ้า เขาไม่ใส่ใจสิ่งที่คนอื่นพูดหรือทำ ไม่ว่าด้วยวิธีใด เขาก็จะไม่ฟัง นอกจากนี้แม้ว่าเขาจะร่วมเตียงกับพระสนมหยวนชูทุกคืน แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่มีปัญหากับสุขภาพของเขา นอกจากความเหนื่อยล้าเป็นครั้งคราว และไม่ต้องการออกว่าราชการ เขายังคงมีจิตใจดี
ฮ่องเต้จะไม่ฟังคำแนะนำใดๆ และไม่มีสิ่งอื่นใดที่หมอหลวงสามารถทำได้ จางหยวนเป็นห่วง และจะมีหมอหลวง 2 คนประจำการที่ด้านนอกห้องโถงจาวเหอ หากมีสิ่งใดเกิดขึ้นกับฮ่องเต้ มันสะดวกที่จะดูแลอย่างเร่งด่วน ดังนั้นหมอหลวงจึงอยู่กับพวกบ่าวรับใช้ตลอดทั้งคืน เมื่อได้ยินเสียงที่มาจากข้างในห้อง พวกเขารู้สึกวาบหวามเบา ๆ
หลังจากการคืนสถานะของพระสนมหยวนชูความโปรดปรานที่นางได้รับไม่เคยหยุดนิ่ง นอกจากการออกว่าราชการ ฮ่องเต้ยังใช้เวลาที่เหลือทั้งหมดของเขากับพระสนมหยวนชู แม้แต่ตอนที่อ่านรายงาน พระสนมหยวนชูก็จะไปกับเขาและยกน้ำชาให้เขา เมื่อนางออกไปไกล ฮ่องเต้ก็จะเรียกนางกลับมา มันเป็นเช่นนั้นที่จางหยวนถูกไล่ออกจากห้องโถง แม้แต่เขาก็ไม่สามารถเข้าใกล้ฮ่องเต้ได้
องค์ชายแปดจะเข้ามาในพระราชวังทุกวันและทั้งสามคน พวกเขาจะได้ยินเสียงพูดคุยหรือเสียงหัวเราะในห้องโถงจาวเหอหรือไม่ก็ห้องโถงสวรรค์ เสียงนี้ทำให้บ่าวรับใช้ในพระราชวังรู้สึกมึนงง พวกเขารู้สึกงุนงงเล็กน้อย พวกเขารู้สึกว่าผู้คนที่อยู่ข้างในรู้สึกดีใจอย่างยิ่ง พวกเขาคิดว่าฮ่องเต้เสียเวลายึดติดกับพระชายาหยุนในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา หากเขาสามารถมีความสุขในวันที่สนุกสนานเช่นนี้ สุขภาพของผู้ปกครองจะดีขึ้นเล็กน้อย
เมื่อพูดถึงความห่วงใยที่พระสนมหยวนชูมีต่อฮ่องเต้นั้นพิถีพิถันฮ่องเต้ชอบกินเนื้อ และพระชายาหยุนจะจำกัดการกินเนื้อสัตว์ของเขา เขากินมันไม่ได้และเขาจะแอบกัดได้เพียงไม่กี่คำเท่านั้น แต่พระสนมหยวนชูไม่ได้จำกัดเขา เขาสามารถกินอะไรก็ได้ที่เขาต้องการจะกิน ไม่ต้องพูดถึงเนื้อสัตว์ มีสุราให้ทานทุกมื้อด้วย องค์ชายแปดมักจะมาดื่มกับเขา บิดากับบุตรชายใกล้ชิดกันมากขึ้นผ่านการดื่มด้วยกัน
ฮ่องเต้ให้ของกำนัลแก่พระสนมหยวนชูทุกวันและหีบสมบัติที่เต็มไปด้วยสิ่งของที่ดีถูกนำเข้าไปในตำหนักชุนชาน นอกจากนี้เขายังสัญญากับพระสนมหยวนชู “เมื่อถึงปีใหม่ เจ้าจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นพระสนมเอก และตำหนักจางหนิงจะมอบให้เจ้า ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในตำหนักที่งดงาม ? ในพระราชวังแห่งนี้นอกจากตำหนักจิงซี ทุกสิ่งที่ดีที่สุดจะต้องมอบให้กับสนมรักของข้า” หลังจากพูดอย่างนี้เขาก็ดื่มสุราและกล่าวต่อ “เท่าที่เราเห็น มันก็ควรมอบตำหนักจิงซีแก่เจ้า แต่การเปลี่ยนฮองเฮาจะสั่นคลอนอาณาจักรของตัวเอง เรื่องนี้ต้องจัดการช้า ๆ หากสนมรักต้องการเป็นฮองเฮา เราจะคิดหาวิธีที่จะทำให้เจ้าได้เป็นฮองเฮาอย่างแน่นอน”
“ฝ่าบาท”พระสนมหยวนชูย้ายไปนั่งตักของฮ่องเต้ และพูดด้วยความเข้าใจที่ดี “ฮองเฮาเป็นมารดาของทุกคนภายใต้สวรรค์ นางไม่เพียงแต่สนับสนุนตำหนักในขนาดใหญ่แห่งนี้เท่านั้น แต่นางยังช่วยปลอบโยนจิตใจของผู้คน สนมผู้นี้ไม่ได้ใจกว้าง สนมผู้นี้มีเพียงฝ่าบาทที่อยู่ในใจของหม่อมฉัน และหม่อมฉันไม่สามารถที่จะเกี่ยวข้องกับคนของอาณาจักร นั่นเป็นเหตุผลที่ไม่จำเป็นสำหรับฝ่าบาทที่จะให้สนมผู้นี้ดำรงตำแหน่งนั้นเจ้าค่ะ ! ขอให้สนมผู้นี้เพ่งความสนใจไปที่ฝ่าบาท สำหรับตำหนักจางหนิงหม่อมฉันก็ไม่ต้องการเช่นกัน พระสนมหลี่เป็นน้องสาวของหม่อมฉัน หม่อมฉันไม่สามารถไปขโมยสิ่งของน้องสาวได้เพียงเพราะหม่อมฉันชอบ ตำหนักชุนชานเป็นสิ่งที่ดีมาก และสนมผู้นี้ก็มีความสุขกับที่นั่น”
คำพูดเหล่านี้ทำให้ฮ่องเต้มีความสุขมากในขณะที่เขารู้สึกว่าพระสนมหยวนชูนั้นมีหลักการและไม่เหมือนกับสมาชิกคนอื่น ๆ ในตำหนักในของฮ่องเต้ เนื่องจากพวกนางส่วนใหญ่จะได้รับความโปรดปราน พวกนางจะมาขอสิ่งที่เขาเองไม่ต้องการมอบให้ ! สำหรับพระสนมหยวนชูผู้เป็นที่รักของเขา นางปฏิเสธตำแหน่งของมารดาของทุกคนภายใต้สวรรค์ มันยอดเยี่ยมเพียงใด !
ฮ่องเต้ถอนหายใจด้วยอารมณ์ซ้ำๆ ในขณะที่เขาชี้ไปที่องค์ชายแปดแล้วพูดว่า “มีเพียงพระสนมหยวนชูเท่านั้นที่มีบุตรชายที่ดี ดูเหมือนว่าแผนของเราไม่ถูกต้อง อาณาจักรนี้จะต้องมอบให้กับโมเอ๋อของข้าอย่างแน่นอน”
เมื่อเขาพูดสิ่งนี้จางหยวนก็กำลังยกอาหารจานหนึ่งมา และเขารู้สึกว่าคำพูดเหล่านี้ฟังดูบาดหูมาก เขารู้สึกกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับสภาพจิตใจของฮ่องเต้ ในอดีตฮ่องเต้ทรงโปรดปรานองค์ชายเก้ามาก แต่เขาไม่เคยพูดอะไรเกี่ยวกับการมอบบัลลังก์ให้องค์ชายเก้า ทำไมตอนนี้เขาจึงชอบองค์ชายแปดมากขนาดนี้ ทำไมถึงเป็นอย่างนี้…Aileen-novel
จางหยวนถอยกลับอย่างเงียบๆ และไม่ได้สังเกตเห็นแววตาชั่วร้ายที่พระสนมหยวนชูมีเมื่อมองเขา
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาตำหนักชุนชานมีชีวิตชีวามาก ผู้คนต่างคิดว่าพระสนมหยวนชูจะกลับไปที่ตำหนักชุนชานเมื่อฮ่องเต้ออกว่าราชการ ดังนั้นพวกนางทั้งหมดจึงไปคุยกับนาง
แม้ว่าจะมีการกล่าวว่าพวกนางกำลังพูดคุยกันแต่ส่วนใหญ่เป็นเพียงแค่คนรวมตัวกันเพื่อนินทา สถานการณ์เช่นนี้ที่ไม่อนุญาตให้คนพูดหลายคน เห็นคนจำนวนมากหมดความสนใจอย่างรวดเร็ว แต่ไม่มีอะไรที่พวกเขาสามารถทำได้เกี่ยวกับเรื่องนี้เนื่องจากพระสนมหลี่ปิดประตูและปฏิเสธที่จะพบแขก พวกเขาเพียงแต่นั่งในที่พักของตัวเองและมองคนอื่น ๆ พูด ไม่มีสิ่งอื่นใดที่พวกนางสามารถทำได้ พวกนางสามารถมาเข้าร่วมเท่านั้น
ผู้คนมีแผนที่จะขอความช่วยเหลือจากพระสนมหยวนชูหากพวกนางไม่ได้ยกย่ององค์ชายแปด พวกนางก็จะยกย่องพระสนมหยวนชูที่ดูแลตัวเองอย่างดีและดูยังอ่อนกว่าวัยอีกด้วย ทุกสิ่งทุกอย่างที่กล่าวมานั้นเป็นสิ่งที่พระสนมหยวนชูชอบที่จะได้ยิน ในฐานะที่เป็นพระสนมที่ได้รับความโปรดปราน พระสนมหยวนชูก็มีทักษะในตำแหน่งนี้ นางยังเข้าใจแนวคิดในการชนะผู้คนในตำหนักใน นางพูดกับสมาชิกในตำหนักในของฮ่องเต้ “เมื่อเร็ว ๆ นี้สุขภาพของฝ่าบาทยังไม่ดีนัก ข้าเพิ่งได้รับตำแหน่งกลับคืนมาเมื่อไม่นานมานี้ ตอนนี้ข้ากลัวว่าฝ่าบาทจะคิดมากเกินไปถ้าข้าพูดมาก รอสักครู่แล้วปล่อยให้ฝ่าบาททรงหายดีสักหน่อย เมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึงปีหน้า”
คำพูดของพระสนมหยวนชูทำให้ทุกคนมีความสุขไม่ว่าพวกเขาจะได้รับโอกาสหรือไม่ เมื่อฮ่องเต้เริ่มชอบตำหนักในอีกครั้ง อย่างน้อยที่สุดพวกนางก็มีความหวัง ที่แย่ที่สุดมันจะเป็นเหมือนในอดีต และพวกนางจะแข่งขันด้วยความสามารถของพวกนาง ในระยะสั้น สิ่งต่าง ๆ น่าตื่นเต้นกว่าที่เคยเป็นมาในรอบ 20 ปีที่ผ่านมา ดังนั้นทุกคนจึงได้ขอบคุณพระสนมหยวนชู ในขณะนี้ใจของพวกนางเต็มไปด้วยความกตัญญู
แน่นอนว่ามีกลุ่มส่วนหนึ่งที่ครุ่นคิดอีกเล็กน้อยและพวกนางยังมีข้อร้องเรียนบางอย่างเกี่ยวกับพระสนมหยวนชู นางบอกว่าสุขภาพของฮ่องเต้ไม่ดีมากหรือ ? หากสุขภาพของเขาไม่ดีมาก เขาจะร่วมเตียงกับนางทุกคืนงั้นหรือ ? อย่าคิดว่าไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องโถงจาวเหอ ทุกวันนี้ข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งนั้นแพร่กระจายไปทั่วตำหนักใน เสียงร้องหฤหรรษ์ที่มาจากพระสนมหยวนชูในเวลานั้นดังมากจนขันทีแทบทนไม่ไหว พระสนมหยวนชูกำลังเรียกร้องความโปรดปรานและผลักพวกนางออกไป จนกว่าฤดูใบไม้ผลิจะมาถึง สถานการณ์แบบนี้เป็นแบบไหน ?
แต่แม้ว่าพวกนางจะมีความคิดในใจพวกนางก็ไม่สามารถปล่อยให้มันแสดงออกมาบนใบหน้าของพวกนาง ท้ายที่สุดพวกนางมีความหวังเล็กน้อย พวกนางแค่คิดว่าพวกนางจะรอจนกว่าฤดูใบไม้ผลิมาถึงอย่างที่พระสนมหยวนชูพูด ! เนื่องจากนางให้ความหวังกับพวกนาง พวกนางจำเป็นต้องประจบประแจงและพยายามเข้าใกล้มากขึ้น ดังนั้นบางคนจึงพูดว่า “ถ้าเป็นน้องสาวของพระสนมหยวนชูที่ได้รับความโปรดปรานกลับมา วันที่รุ่งเรืองของเราคงไม่ยาก พระสนมหยวนชูเป็นคนที่มีเมตตา ไม่เหมือนพระชายาหยุนที่ขี้เหนียว ตัวนางเองไม่ได้พบกับฝ่าบาท แต่นางก็ไม่ให้เราพบกับฝ่าบาท เท่าที่สนมผู้นี้เห็น มันไม่ใช่ฝ่าบาทที่ไม่ต้องการไปเยี่ยมชมตำหนักใน ต้องเป็นอย่างนั้นเลยที่พระชายาหยุนไม่พอใจ แต่ฝ่าบาทก็ยังคงยึดติดกับนางจนผ่านมาถึง 20 ปี ผ่านช่วงที่รุ่งโรจน์ที่สุดในชีวิต”
ระหว่างผู้หญิงก็สามารถนำมารยาทในหัวข้อทั้งหมดมาใช้ได้เมื่อการอภิปรายนี้เริ่มขึ้น คนอื่น ๆ ก็เห็นด้วยทันทีและเริ่มเยาะเย้ยพระชายาหยุน แม้กระทั่งเรื่องของพระสนมที่ถูกฆ่าก็ถูกขุดขึ้นมา แน่นอนว่าในขณะที่การล้อเลียนพระชายาหยุน พวกนางยังเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการยกระดับพระสนมหยวนชู คนเหล่านี้ยกย่องพระสนมหยวนชู กล่าวว่าควรมีคนอย่างเช่นพระสนมหยวนชูอยู่ในสวรรค์เท่านั้น และฮ่องเต้ทรงโชคดี
มีแม้แต่ที่พูดว่า“ตอนนี้ตำหนักในเป็นโลกของพระสนมหยวนชู เราจำเป็นต้องไว้หน้าฮองเฮาและเราก็ต้องหลีกเลี่ยงการทำให้นางขุ่นเคือง แต่การที่พระชายาหยุนยังคงซ่อนตัวอยู่ในตำหนักศศิเหมันต์นั้นหมายความเช่นไร ? องค์ชายเก้าไม่ได้รับการสนับสนุนอีกต่อไปแล้ว นางไม่ควรจะออกจากตำหนักศศิเหมันต์ ? ”
“ใช่ถูกต้องแล้ว นางควรจะมอบมันให้กับพระสนมหยวนชู แม้ว่าเราจะไม่เคยอยู่ในสถานที่นั้น หลังจากผ่านไปหลายปี ไม่มีใครในพระราชวังฮ่องเต้ที่ไม่รู้ว่ามันเป็นสถานที่ซึ่งพิเศษที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่มันถูกไฟไหม้ ฮ่องเต้ส่งทองคำ เงิน และผลึกจำนวนมากไปให้ เพื่อที่จะพบนางอีกครั้ง ! พระสนมหยวนชูควรไล่พระชายาหยุนออกจากตำหนักศศิเหมันต์ สถานที่ซึ่งสวยงามเช่นนี้ควรเป็นของท่านพี่ ท่านพี่จะอนุญาตให้พระชายาหยุนเชิดหน้าชูตาอยู่ได้อย่างไรเจ้าคะ”
”แน่นอน!ตอนนี้ตำหนักในไม่ได้เห็นพระชายาหยุนอีกต่อไปแล้ว ! ”
ผู้คนหัวเราะอย่างร่าเริงยิ่งขึ้นเมื่อมีคนนึกถึงบางสิ่งบางอย่าง “เมื่อพระชายาหยุนกับองค์ชายเก้าสูญเสียความโปรดปราน องค์ชายเก้าจะไม่หยิ่งเหมือนในอดีตใช่หรือไม่ ? พระองค์ต้องไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้แส้ของพระองค์ตามที่พระองค์พอใจ”
ในที่สุดพระสนมหยวนชูก็พูดออกมาเมื่อได้ยินเรื่องนี้ในขณะที่นางถอนหายใจ “ฮะ! องค์ชายเก้าคือบุตรชายคนสุดท้องของพระองค์ คงหนีไม่พ้นว่าพระองค์จะได้รับความโปรดปรานเล็กน้อย แต่ตอนนี้พระองค์มีอายุมากแล้วและมีครอบครัว เป็นเรื่องธรรมดาที่พระองค์ไม่สามารถเป็นอย่างที่เคยเป็นมาในอดีตอีกต่อไป ฝ่าบาทบอกว่าบุตรชายทุกคนจะได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกัน นับจากวันนี้เป็นต้นไป ฝ่าบาทจะไม่ลำเอียงอีกต่อไป ไม่ว่าจะเป็นบุตรคนไหน พวกเขาจะได้รับการจัดการโดยกฎของราชวงศ์ต้าชุน”
ความมีชีวิตชีวาในตำหนักชุนชานดำเนินต่อไปจนถึงเวลาอาหารเย็นเมื่อฮ่องเต้ส่งคนมาเชิญนาง ภายใต้สายตาที่อิจฉาของทุกคน พระสนมหยวนชูปีนขึ้นไปบนเกี้ยวอย่างนุ่มนวลและถูกส่งไปยังห้องโถงจาวเหอ
ในเวลานี้จางหยวนยืนอยู่ที่นั่นและมองไปรอบๆ ซ้ำ ๆ เมื่อเห็นเกี้ยวของพระสนมหยวนชูมาถึง เขาก็รีบไปทักทายอย่างเคารพนับถือ “บ่าวรับใช้ผู้นี้คารวะพระสนมหยวนชูขอรับ”
เกี้ยวนั้นถูกหยุดโดยจางหยวนและพระสนมหยวนชูขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจอย่างมาก นางถามว่า “ใครกันที่หยุดเกี้ยวของข้า ? ” ในความเป็นจริงนางจำเสียงของจางหยวนได้แล้ว มันเป็นเพียงว่านางอารมณ์ไม่ดีเมื่อได้ยินเสียงคนสนิทของฮ่องเต้ แต่ยังคงอยู่ในความโปรดปรานขององค์ชายเก้า
จางหยวนให้ความสนใจกับคำพูดของเขาในพระราชวังฮ่องเต้เป็นเวลาหลายปีมันเป็นเรื่องธรรมดาที่เขารู้ว่าพระสนมหยวนชูไม่ชอบหน้าเขา แต่ไม่มีอะไรที่เขาจะทำได้ เขากัดฟันและกล่าวว่า “บ่าวรับใช้ผู้นี้คือจางหยวนและหยุดพระสนมหยวนชูกะทันหัน ข้าขอให้ท่านยกโทษให้ข้าด้วยขอรับ” จางหยวนพูดอย่างนี้แล้วคุกเข่าลง “ไม่มีอะไรที่ข้าทำได้ มีบางอย่างที่ข้าต้องขอจากพระสนมหยวนชู ดังนั้นข้าจึงเสี่ยงที่จะหยุดเกี้ยว ขอพระสนมหยวนชูโปรดรับฟังคำขอของบ่าวรับใช้ผู้นี้ได้หรือไม่ขอรับ ? ”