จอมนักรบทรงเกียรติยศ – ตอนที่ 563 ตบหน้า

ตอนที่วัยรุ่นมาถึงด้านหน้าของฟางเหยียน ฟางเหยียนยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาอย่างไม่สนใจ ได้ยินเพียงเสียงเพี่ยะดังขึ้น จากนั้นก็ดังอุดอู้สนั่น เป็นเสียงของร่างกายล้มลงกับพื้นอย่างรุนแรง

วินาทีถัดมา ทุกคนล้วนเห็นเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดอย่างอ้าปากค้าง วัยรุ่นล้มลงที่เท้าของฟางเหยียน แล้วบนหน้ายังทิ้งรอยมือห้านิ้วชัดเจนอีกด้วย เสียงเพี่ยะที่ดังขึ้นเมื่อกี๊คือฟางเหยียนตบไปที่หน้าของวัยรุ่น แล้วเสียงอุดอู้สนั่นนั้นคือเสียงที่ร่างกายของวัยรุ่นล้มกระแทกกับพื้นอย่างรุนแรง

ผู้ชายเกือบจะสลบไป ในหัวทั้งหัวได้ยินแต่เสียงวิ้งๆดังขึ้น

ฟางเหยียนมองด้านล่างอย่างช้าๆ จากนั้นนั่งยองลงไปอย่างชิลล์ๆ วัยรุ่นส่ายหัวที่กำลังเป็นดาวเป็นเดือน เขาไม่รู้เลยเสียด้วยซ้ำว่าเมื่อกี๊เกิดอะไรขึ้น ในตอนที่เขาคิดว่าจะได้เปรียบ จู่ๆก็มีมือมือหนึ่ง“ชน”เข้าบนใบหน้าของเขา นั่นเป็นฝ่ามือที่มากไปด้วยพลัง ตอนที่ชนเข้าไปใบหน้า ทำให้ในหัวของเขาดังวิ้งๆขึ้นไปหมด

จากนั้น ชี่ทั้งหมดของเขาสลายไปในตอนนั้น ทำได้เพียงปล่อยให้ร่างกายล้มลงกับพื้นอย่างแรงเท่านั้น

รอถึงตอนที่สมองของเขามีสติขึ้นมาหน่อยนึง ฟางเหยียนได้ยื่นมือซ้ายไปจับคอเสื้อของวัยรุ่น จากนั้นยกมือขวาตบไปที่หน้าของวัยรุ่นอย่างแรงอีกครั้ง

วัยรุ่นส่งเสียงอ้าออกมา เขาเพิ่งจะเรียกสติกลับมาได้ ก็ถูกตบหน้า

เสียงดังเพี่ยะดังขึ้นอีกครั้ง วัยรุ่นถูกตบจนตาลอยเป็นดาวสีทอง

ฟางเหยียนจับผู้ชายขึ้นมาจากพื้นอย่างสบายๆ จากนั้นยกมือตบอย่างแรงอีกครั้ง วัยรุ่นเตรียมยกมือขึ้นมาโต้ตอบ แต่ถูกฟางเหยียนตบกลับไป

เดิมทีนี่ควรจะเป็นการต่อสู้ที่สูสีกัน เมื่ออยู่ต่อหน้าฟางเหยียนกลายเป็นเด็กน้อยเล่นพ่อแม่ลูกไปเสียอย่างนั้น ราวกับว่าในสายตาของฟางเหยียนวัยรุ่นก็เป็นแค่เด็กที่ยังไม่โต เขาอยากจะตียังไงก็ได้! แต่อีกฝ่ายไร้ซึ่งพลังโต้ตอบใดๆ

ตอนที่รู้ว่าผู้ปกปักรักษาหมาป่าคู่ตาย เขาหนีไปแต่แรกก็จบ! ถ้าหนีไปตอนนั้น! ไม่แน่อาจจะมีโอกาสอยู่บ้าง บางทีเขาอาจจะมีชีวิตรอด

แต่ตอนนี้พูดอะไรก็สายไปหมดแล้ว ทุกอย่างสายไปแล้ว!

สิ่งที่เหลือไว้ให้เขาไม่ใช่โอกาส แต่เป็นความสิ้นหวัง!

ตอนนี้เขาได้สูญเสียโอกาสที่จะคุกเข่าขอโทษไปแล้ว!

และแล้วจากการตบหน้าอีกครั้ง ฟางเหยียนได้หยุดการกระทำในมือลง ใบหน้าของวัยรุ่นได้กลายเป็นเลือดเนื้อและหนังที่ไม่ชัดเจน แยกแยะประสาทสัมผัสทั้งห้าไม่ออกแล้ว สติของวัยรุ่นค่อยๆฟื้นกลับมาเล็กน้อย เขาอ้าปากอยากจะพูดอะไร แต่ฟางเหยียนไม่ให้โอกาสเขาพูดแล้ว ตอนที่เขาพูดว่าจะสวมรอยเป็นตัวเอง เขาก็ไม่ใช่คนที่มีชีวิตแล้ว

เขาตั้งมือขึ้นอย่างไม่ลังเล แล้วกล่าวอย่างเย็นชาว่า “กระหายเลือด สังเวย!” เพิ่งพูดจบ ฝ่ามือของเขาพาดผ่านคอหอยของวัยรุ่นไป เห็นเพียงเลือดกระฉูดออกมาจากคอหอยของวัยรุ่นเท่านั้น มีหลายหยดที่กระฉูดไปที่ข้างมุมปากของเขาโดยตรง เขาแลบลิ้นออกมาชิมเลือดนั้น จากนั้นโยนร่างกายของผู้ชายลงไปกับพื้น เหมือนกับโยนสุนัขที่ตายแล้วตัวหนึ่ง

สงครามจบแล้ว ฟางเหยียนฆ่าคนนั้นตายในห้องโถงอย่างไม่สนใจแต่อย่างใด

ผู้คนมองเหตุการณ์จนหวาดกลัวมาก เมื่อมองไปที่ฟางเหยียน พวกเขามีความหวาดกลัวลึกๆ เหมือนกับเห็นยมราชในนรก ถึงแม้คนที่นั่งอยู่ล้วนเคยผ่านร้อนผ่านหนาวมา แต่ถ้าการฆ่าคนด้วยวิธีนี้ พวกเขาเพิ่งจะเคยเห็นเป็นครั้งแรก

ฟางเหยียนที่อยู่ตรงหน้าไม่รู้ว่าเป็นคนดีหรือคนเลว ถ้าเขาเป็นคนดี ไม่มีทางตัดหัวคนๆหนึ่งอย่างง่ายดายอย่างนั้น ถ้าเขาเป็นคนเลว งั้นคนที่อยู่ในเหตุการณ์ทุกคนอาจจะตายได้!

เขาแข็งแกร่งเกินไป เมื่อก่อนผู้คนของดินแดนตะวันตกคิดว่าคุณชายของตระกูลโจวแข็งแกร่งที่สุด เขาชนะแชมป์ของประเทศได้อย่างง่ายดาย จนกระทั่งถึงตอนที่วัยรุ่นลงมือเมื่อกี๊ พวกเขาเพิ่งจะรู้ว่าคุณชายของตระกูลโจวไม่ได้แข็งแกร่งที่สุด วัยรุ่นคนนั้นสิถึงจะใช่ แต่ตอนนี้ วัยรุ่นนั่นถูกฆ่าแล้ว จนถึงขั้นแม้แต่ความสามารถในการหลบเลี่ยงยังไม่มีเลย พวกเขาเพิ่งจะรู้ว่าในความแข็งแกร่งยังมีความแข็งแกร่งอยู่อีก

คนที่ถูกขนานนามว่าเทพแห่งสงครามของประเทศหวา จึงจะเป็นผู้แข็งแกร่งที่สมคำร่ำลือ!

และสไตล์ของเขายิ่งทำให้คนตกตะลึงอ้าปากค้างทำอะไรไม่ถูก!