The King of War – ตอนที่ 726 หญิงโฉดชายชั่ว

แม่ของเสี่ยวจูนพูดด้วยความโกรธ

ฉินต้าหย่งไม่ได้สนใจแม่ของเสี่ยวจูน แต่พูดกับหลีจื้อขวยว่า “ถ้าคุณไม่เชื่อ คุณลองถามคนอื่นๆ สิ เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น ทุกคนก็เห็นกับตา”

“อ้อ? จริงเหรอ?”

หลีจื้อขวยหรี่ตาลงแล้วหันมองคนรอบข้างด้วยสายตาข่มขู่และถามพวกเขาว่า “ไอ้แก่คนนี้พูดจริงไหม?”

ฉินต้าหย่งที่เต็มไปด้วยความหวังจากผู้คนที่อยู่ในสถานการณ์ แต่หลังจากที่เห็นพวกเขาได้แต่ก้มหน้าก้มตาไม่พูดอะไร ความหวังในใจของฉินต้าหย่งก็จางหายไปทันที

“ไอ้แก่ แกเห็นแล้วใช่ไหม? ไม่มีใครเห็นเลยว่าภรรยาข้าทำร้ายแก ตอนนี้ แต่ยังจะแก้ตัวอะไรอีกไหม?”

หลีจื้อขวยพูดด้วยรอยยิ้ม

ฉินต้าหย่งนึกถึงคำพูดของหยางเฉินทันที เขาทำได้แต่อดทน และพูดขึ้นอีกครั้งว่า “คุณต้องการอะไร?”

“หลานสาวแกทำรถของภรรยาข้าเสีย แถมแกยังทำร้ายภรรยากับลูกชายข้าอีกด้วย แต่ข้าจะไม่โกงแกหรอกนะ แกต้องจ่ายค่าเสียหายของรถและค่าเสียขวัญของภรรยากับลูกชายข้าทั้งหมด 100 ล้าน!”

หลีจื้อขวยพูดด้วยรอยยิ้ม “ขอแค่แกยอมจ่ายค่าเสียหาย 100 ล้าน เรื่องนี้ถือว่าจบกัน!”

“ไงนะ? หนึ่งร้อยล้าน?”

ฉินต้าหย่งเบิกตากว้างทันที

ผู้คนรอบๆ ต่างก็ประหลาดใจ แม้ว่ารถคันนี้จะมีมูลค่ามาก แต่ต่อให้เสี้ยวเสี้ยวเป็นคนทำโลโก้รถเสีย ค่าซ่อมก็ไม่น่าจะเกินสองแสนหยวน แต่ประเด็นคือเสี้ยวเสี้ยวไม่ใช่คนทำโลโก้รถเสียเลย

สำหรับค่าเสียขวัญที่ฉินต้าหย่งทำร้ายแม่ของเสี่ยวจูนกับเสี่ยวจูนนั้น มันยิ่งไร้สาระมากกว่า

เพราะตั้งแต่เริ่มจนจบ ฉินต้าหย่งไม่ได้แตะต้องพวกเขาเลยแม้แต่น้อย เขาแค่ปกป้องเสี้ยวเสี้ยวเท่านั้น แต่เขายังถูกแม่ของเสี่ยวจูนทำร้ายด้วยการขีดข่วนจนใบหน้าและแขนเกิดรอยแผลขึ้น

ฉินต้าหย่งรู้สึกไม่พอใจมาก แต่เมื่อนึกถึงคำสั่งของหยางเฉิน เขาจึงได้แต่อดทนไว้

“ผมบอกพ่อเด็กให้มาจัดการปัญหานี้แล้ว รอเขามาถึงก่อน พวกคุณค่อยตกลงกันอีกที!”

ฉินต้าหย่งกัดฟันพูด

“ไอ้แก่ มึงคิดจะผัดวันประกันพรุ่งงั้นใช่ไหม?”

แม่ของเสี่ยวจูนพูดอย่างเยาะเย้ย

“มีอะไรก็มาลงที่ผมสิ ทำไมต้องรังแกเด็กด้วย?”

ฉินต้าหย่งรวบรวมความกล้าและตวาดออกมา

ในเวลาเดียวกัน ฉินต้าหย่งก็วางเสี้ยวเสี้ยวลงบนพื้นและตะโกนออกมาว่า “เสี้ยวเสี้ยว รีบหนีไป!”

ขณะที่ผลักเสี้ยวเสี้ยวออกไปนั้น ฉินต้าหย่งก็พุ่งเข้าหาชายร่างกำยำทั้งสองด้วยดวงตาแดงก่ำ “ข้าจะสู้กับพวกแกเอง!”

“ผั๊วะ!”

ก่อนที่ฉินต้าหย่งจะแตะต้องอีกฝ่ายนั้น เขาก็ถูกชายร่างกำยำคนหนึ่งเตะกระเด็นออกไป

“คุณปู่!”

เมื่อเห็นฉินต้าหย่งถูกเตะ เสี้ยวเสี้ยวก็ตะโกนออกมาและวิ่งเข้าไปหาเขา

“เสี้ยวเสี้ยว ไม่ต้องสนใจปู่ รีบหนีไป!”

ฉินต้าหย่งที่ถูกเตะลงกับพื้น เขารู้สึกว่ากระดูกทั้งหมดในร่างกายของเขาพังทลายไปหมดแล้ว แต่เขาก็พยายามที่จะตะโกนออกมา แค่อยากให้เสี้ยวเสี้ยวหนีไป

แต่เสี้ยวเสี้ยวจะทิ้งปู่ของเธอแล้วหนีไปได้อย่างไร?

“หนูน้อย มานี่!”

เสี้ยวเสี้ยวที่กำลังวิ่งเข้าไปเพื่อจะพยุงฉินต้าหย่งให้ลุกขึ้น แต่ก่อนที่เธอจะไปถึงฉินต้าหย่ง เธอก็ถูกชายร่างกำยำจับตัวเอาไว้

“คุณเป็นคนเลว คุณทำร้ายคุณปู่! คุณเป็นคนเลว!”

เสี้ยวเสี้ยวพยายามดิ้นรนอย่างสุดชีวิต แต่ด้วยหุ่นตัวเล็กๆ ของเธอ แล้วจะหลุดพ้นได้อย่างไร?

เมื่อรู้ตัวว่าไม่สามารถหลุดออกไปได้ เสี้ยวเสี้ยวก็กัดแขนของชายร่างกำยำ และชายคนนั้นก็ตะโกนออกมาทันที “แกอยากตายใช่ไหม!”

ชายร่างกำยำเหยียดมือออกไปเพื่อจะตบหัวเสี้ยวเสี้ยว

“เสี้ยวเสี้ยว!”

ดวงตาของฉินต้าหย่งเบิกกว้าง เขาตะโกนอย่างสุดแรงและพยายามดิ้นรนเพื่อเข้าไปช่วยเด็ก

ผู้คนในที่เกิดเหตุต่างก็ตกตะลึง

เสี้ยวเสี้ยวเป็นเพียงเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่ง และชายร่างกำยำผู้เป็นบอดี้การ์ดของตระกูลหลีนั้นแข็งแรงขนาดไหน ถ้าเขาตบหัวเสี้ยวเสี้ยวจริงๆ แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นกับเด็ก?