เศรษฐีผู้ร่ำรวย เริ่มจากการได้รับซองแดง 7 พันล้านซอง – ตอนที่ 164 : คำสัญญา

จากนั้นหลินฟานก็หันไปสนใจระบบลงชื่อเข้าใช้
“ลงชื่อเข้าใช้สำเร็จแล้ว!”
【ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้สำเร็จ ได้รับรางวัลเป็นเงิน 10 ล้านหยวน 】
หลินฟานถอนหายใจออกมาก่อนจะพูดว่า “วันนี้ก็ได้เงิน 10 ล้านอีกแล้ว โชคของฉันยังไม่ดีขึ้นเลยหรอเนี่ย?”
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา หลินฟานได้เงินจากการลงชื่อเข้าใช้ 10 ล้านหยวนต่อวัน
รวมกับเงิน 3 ล้านที่ได้จากการหายใจ เดินและนอน
นั่นคือ… รายได้ต่อวันของเขาจะอยู่ที่ประมาณ 13 ล้าน
ในเวลานี้ เงินในบัญชีของหลินฟานสูงถึง 4,312 ล้านหยวนแล้ว!
แถมนี่คือเงินส่วนตัวเท่านั้น!
“กริ๊ง!”ไอรีนโนเวล
ตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของหลินฟานก็ดังขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
เขามองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ และพบว่ามันเป็นหมายเลขที่เขาไม่คุ้นเคย
หลินฟานรู้สึกสับสนนิดหน่อยก่อนจะกดปุ่มรับสาย
“สวัสดีครับ ใช่คุณหลินหรือเปล่า?” เสียงจากโทรศัพท์ดังออกมา
“ใช่แล้ว คุณคือ?” หลินฟานถามกลับ
“ผมชื่อต้าหม่า จากบริษัทอารีย์ครับ” ต้าหม่ายิ้มพูดกับหลินฟานอย่างสนิทสนมราวเป็นเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมาหลายปี
บริษัทอารีย์มีคนที่ชื่อต้าหม่าเพียงคนเดียวและนั่นคือก็ประธานของอารีย์กรุ๊ป!
สามารถเรียกได้เลยว่า เขาเป็นบุคคลในตำนานอย่างแน่นอน
ถ้าจู่ๆมีคนรู้ว่าคนที่เขาคุยด้วยอยู่คือต้าหม่าละก็ เกรงว่าคนๆนั้นจะต้องรู้สึกแปลกใจและไม่เชื่อไปพร้อมๆกัน
อย่างไรก็ตาม หลินฟานเคยคุยโทรศัพท์กับประธานของหลุยส์วิตตองและประธานของกุชชี่มาก่อน มันทำให้เขามีประสบการณ์ในการพูดคุยกับคนระดับประธานเป็นอย่างดี
มันก็เลยทำให้หลินฟานไม่ได้รู้สึกแปลกใจเท่าไหร่
“ประธานต้าหม่านี่เอง สวัสดีครับ” หลินฟานพูด
“ผมเพิ่งกลับมาจากการเดินทางไปทำธุรกิจเมื่อไม่กี่วันก่อน เลยพึ่งได้รู้ว่าคุณหลินซื้อหุ้น 5% ของอารีย์กรุ๊ปของเรา ผมเลยได้ติดต่อคุณหลินมาตอนนี้ นี่เป็นความผิดของฉัน ขอโทษสำหรับความผิดพลาดและหยาบคายในครั้งนี้ด้วย…” ต้าหม่าพูด
หลินฟานยิ้มก่อนจะพูด “ไม่เป็นไรครับ นี่เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย”
“ฮ่าฮ่าฮ่า! คุณหลินเป็นคนใจกว้างจริงๆ! ถ้าคุณพูดอย่างนั้น ผมก็โล่งใจ!” ต้าหม่าพูดอย่างมีความสุข
หลังจากนั้น ทั้งสองยังคงพูดคุยแลกเปลี่ยนกันอีกสองสามคำ
ในที่สุดต้าหม่าก็พูดถึงจุดประสงค์ที่แท้จริงของการโทรครั้งนี้
“ว่าแต่ คุณหลิน การประชุมทางอินเทอร์เน็ตที่จะจัดขึ้นที่เจียงเป่ยในเช้าวันพรุ่งนี้จะมีบริษัทอินเทอร์เน็ตขนาดใหญ่ในประเทศเข้าร่วมเป็นจำนวนมาก และผมก็จะไปที่นั่นในวันพรุ่งนี้…”
“พรุ่งนี้ผมไม่รู้ว่าคุณหลินว่างไปร่วมงานไหม ตอนนั้น ถ้าสะดวกก็ไปกินข้าวด้วยกันได้ คุณคิดว่าไง”
การประชุมทางอินเทอร์เน็ต?
ทุกครั้งที่หลินฟานออกไปข้างนอกหลายวันมานี้ เขามักจะเห็นข่าวที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ที่ป้ายรถเมล์ผ่านหน้าจอแสดงผล LED ตามสถานที่ต่างๆ
เขาเองก็อยากรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้นิดหน่อยอยู่แล้ว
ดังนั้น หลินฟานจึงตอบกลับไปว่า “ฉันจะไปพรุ่งนี้”
“โอเค เจอกันพรุ่งนี้” ต้าหม่าพูดอย่างมีความสุข
ไม่นานหลังจากที่หลินฟานวางสาย โทรศัพท์ของเขาก็มีเสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง
คราวนี้เองก็เป็นเบอร์ที่เขาไม่คุ้นเคยอีกเช่นกัน
“คุณหลิน สวัสดี” เสียงในโทรศัพท์นั้นนุ่มนวลจนทำให้คนฟังรู้สึกผ่อนคลาย
หลินฟานพูดตอบ “สวัสดีครับ”
“ฉันคือเสี่ยวหม่าของเพนกวินกรุ๊ป ขอบคุณที่เชื่อมั่นในเพนกวินกรุ๊ปและซื้อหุ้นมา 5%” เสี่ยวหม่าพูด
ทันทีที่ต้าหม่าวางสาย เสี่ยวหม่าก็โทรมา?
หลินฟานผงะไปครู่หนึ่งก่อนจะพูด “เสี่ยวหม่า มีเรื่องอะไรหรอ?”
เสี่ยวหม่าพูด “คือว่า ฉันจะเข้าร่วมการประชุมทางอินเทอร์เน็ตของเจียงเป่ยในวันพรุ่งนี้ ฉันสงสัยว่าคุณหลินจะมาร่วมงานด้วยหรือไม่? เราจะได้มีโอกาศไปทานอาหารร่วมกันเพื่อพูดคุยเรื่อวต่างๆ”
พูดฟานพูด “ผมจะไป”
หลังจากพูดจบ หลินฟานก็เพิ่งนึกได้ว่าเขาเองก็สัญญากับประธานต้าหม่าไปด้วย
และเมื่อกี้นี้ที่เขาสัญญากับเสี่ยวหม่าไป จะเป็นอะไรไหมเนี่ย?
ส่วนเรื่องสัญญาที่เขาสัญญากับประธานต้าหม่าล่ะจะทำยังไง?
หลินฟานดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างได้ และกำลังจะพูด
ตอนนั้นเอง เขาได้ยินเสียงของเสี่ยวหม่าดังขึ้นมาซะก่อน
เสี่ยวหม่าพูดอย่างเร่งรีบ “ขอบคุณมาก คุณหลิน ฉันยังมีเรื่องต้องจัดการ แล้วพรุ่งนี้เราค่อยเจอกันใหม่”
หลังจากพูดเสร็จ เสี่ยวหม่าก็วางสายไป
ทิ้งหลินฟานที่ลังเลไว้อย่างงั้น
เขาสัญญากับประธานต้าหม่าว่าจะไปกินข้าวด้วยกัน และตอนนี้เขาก็สัญญากับเสี่ยวหม่าไปอีกด้วย?
ลืมไปเถอะ ก็แค่ไปกินข้าวด้วยกันทั้งหมด
เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลินฟานก็ไม่คิดถึงเรื่องนี้อีกต่อไป
เขามองไปรอบๆ และขมวดคิ้วเล็กน้อย
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา หลินฟานอาศัยอยู่ในวิลล่าแห่งนี้เพื่อซื้อขายหุ้น
จนไม่ได้ใส่ใจเรื่องความสะอาด จนทำให้ทั้งวิลล่าเลอะเทอะไปหน่อย
พื้นที่ของวิลล่าปานหลงแต่ละหลังมีเนื้อที่มากกว่า 800 ตารางเมตร
ถ้าจะให้หลินฟานทำความสะอาดด้วยตัวเองทั้งหมด?
มันจะไม่เหนื่อยแน่หรอ?
ดังนั้นหลินฟานจึงหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมา แล้วค้นหาบริษัททำความสะอาดที่ได้รับคะแนนดีๆหน่อนย ก่อนจะโทรออกไป
“สวัสดีค่ะ บริษัทเอไอทำความสะอาดบ้านพร้อมให้บริการคุณ” เสียงใสหวานดังออกมาจากโทรศัพท์
หลังจากคุยกันสักพัก หลินฟานก็วางสาย
“ติ๊งตอง!”
ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง กริ่งหน้าบ้านก็ดังขึ้น
หลังจากที่หลินฟานเปิดประตูออก หญิงสาวผู้มีดวงตาสีพีช คิ้วเหมือนกับใบหลิว ริมฝีปากเชอร์รี่ ผิวขาว หุ่นดี มือเรียวคู่หนึ่งอุ้มตะกร้าพลาสติกอยู่ในอ้อมแขนของเธอ ก่อนจะเดินเข้ามาช้าๆ
“บริษัทเอไอทำความสะอาดบ้านมาให้บริการคุณแล้ว” คนสวยพูดเสียงเบา
เสียงของเธอทั้งชัดเจนและหวานละมุน
หลินฟานอดไม่ได้ที่แสดงท่าทีตกตะลึงออกมา เขาใช้ดวงตาแห่งความจริงทันที
[คะแนนหน้าตา: 95]
[คะแนนความชื่นชอบ: 40]
คะแนนหน้าตาอยู่ที่ 95 คะแนน? !
เขากำลังเห็นผู้หญิงที่มีคะแนนหน้าตาสูงขนาดนี้ทำงานเรื่องทำความสะอาดบ้านอยู่หรอเนี่ย?
เขาควรจะทำอย่างไรดี?
เมื่อเห็นว่าหลินฟานจ้องมาที่ตัวเองตาไม่กระพริบ ใบหน้าที่บอบบางของหญิงสาวก็แดงขึ้นเล็กน้อย เธอค่อยๆก้มศีรษะลงอย่างช้าๆ
จากนั้นเธอก็ถามว่า “คุณใช่คุณหลินหรือเปล่าค่ะ?”
“เอ่อ…เป็นฉันเอง คุณแม่บ้าน เข้ามาทำความสะอาดสิ” หลินฟานพูด
เมื่อสาวงามได้ยินดังนั้น เธอก็เดินเข้าไปก่อนจะเริ่มสวมผ้าคลุม รองเท้าและผ้ากันเปื้อน
ในตอนแรก หลินฟานคิดว่าคนที่สวยงามถึงระดับนี้ จะไม่มีความสามารถในการทำความสะอาดที่ดีมากนัก
อย่างไรก็ตาม เมื่อหลินฟานสังเกตอย่างเงียบๆไปชั่วขณะหนึ่ง เขาก็ตระหนักได้ในทันทีว่าเขาคิดผิด
ไม่ว่าจะเป็นการทำความสะอาดโต๊ะ ถูพื้น หรือจัดเสื้อผ้า…เธอล้วนพิถีพิถันและทำมันอย่างมีระเบียบ
ผ่านไปสักพัก โต๊ะและพื้นก็เริ่มใสเหมือนกระจก
เสื้อผ้าถูกพับเป็นสี่เหลี่ยม ดูเรียบร้อยมาก
หลังจากเวลาผ่านไปประมาณ 3 ชั่วโมง วิลล่าทั้งหลังก็เหมือนกับได้ย้อนไปในตอนที่มันพึ่งถูกสร้างขึ้นมาใหม่ มันราวกับว่าไม่เคยมีใครอาศัยอยู่ที่นี้มาก่อน
นี่…
ใบหน้าของหลินฟานเต็มไปด้วยความพึงพอใจ
การใช้ชีวิตในบ้านที่สะอาดเอี่ยมอ่องเป็นความรู้สึกที่ดีมาก
ตอนนั้นเอง คนสวยก็ถามขึ้น “คุณหลิน คุณต้องการให้ทำความสะอาดที่ไหนอีกรึเปล่าค่ะ?”
หลินฟานส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่แล้ว คุณทำความสะอาดได้ดีมาก”
“ขอบคุณคุณหลินสำหรับคำชมของคุณ” หลังจากหญิงงามพูดจบ เธอก็กำลังจะถอดผ้ากันเปื้อนแล้วจากไป
ทันใดนนั้น หลินฟานก็พูดขึ้นอีกครั้ง “อย่ารีบออกไป คุณทำอาหารได้ไหม?”
“ฮะ?” คนสวยอุทานอย่างตกใจ
วันนี้ลงหนึ่งตอนนะครับ พรุ่งนี้ถึงจะกลับไปลงสองตอนเหมือนปกติ