ตอนที่ 38: การทำลายพันธะที่ไม่มีอยู่จริง
กุสตาฟมุ่งหน้าไปยังสถานีขนส่งที่ใกล้ที่สุดและเดินทางกลับไปบ้านพ่อแม่
ตามที่คาดไว้ใช้เวลาประมาณ 5 นาทีก่อนที่เขาจะไปถึงป้ายที่ใกล้บ้านพ่อแม่ที่สุด
กุสตาฟเดินผ่านถนนที่ 34 และมุ่งหน้าไปยังย่านที่อยู่อาศัย
ในไม่กี่นาทีเขาก็มาถึงบ้านหลังที่ 7 ของบ้านในบริเวณนี้
ความแตกต่างระหว่างถนนสายนี้กับอพาร์ทเมนต์ใหม่ที่เขาตั้งอยู่ คือสถานที่แห่งนี้ได้รับการก่อสร้างให้ดีขึ้น แม้ว่าจะมีเพียงบ้านแบบบังกะโลเท่านั้นที่มองเห็นได้ และเห็นได้ชัดว่าส่วนนี้ของเมืองมีความเป็นเมืองมากกว่า
กุสตาฟไม่เสียเวลาเดินไปที่บ้าน เขามองไปที่สภาพแวดล้อมและสังเกตว่ารถของแม่ไม่ได้จอดอยู่ข้างหน้า ซึ่งหมายความว่าเธอยังไม่ถึงบ้าน
กุสตาฟที่รู้ว่าวางกุญแจไว้ที่ไหนก็ไปรับมัน
เขาเปิดประตูและตรงไปที่ห้องที่เขาใช้เวลาซักพักเพื่อเปิดมัน
เขาไม่เสียเวลาหยิบเสื้อผ้าจากตู้ที่วางไว้หลังอ่าง
เขานำอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลที่คล้ายกับที่เขาเอามาจากฮังโจ
มันคือปุ่มเหมือนกระดุม และเขาได้กำจัดอุปกรณ์เก็บข้อมูลของฮังโจไปแล้ว เมื่อนานมาแล้ว เขาไม่ต้องการให้ใครมาสืบเรื่องนี้กับเขาอีก
กุสตาฟใส่เสื้อผ้าลงในอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลหลังจากเปิดใช้งาน
เขาหันหลังกลับเพื่อออกจากห้อง แต่หยุดชะงักเมื่อเดินไปที่ประตู
เขาหันกลับไปรอบ ๆ และสังเกตห้อง
เขาเดินกลับไปที่อ่างที่เขานอนมาหลายปีแล้ววางมือลงบนอ่าง
เขาถูขอบเล็กน้อย “ฉันจะไม่คิดถึงคุณอีก”
เขาหันกลับมาหลังจากพึมพำคำพูดเหล่านั้นและเดินออกจากห้องไป
กุสตาฟเดินผ่านทางเดินเล็ก ๆ และมุ่งหน้าไปที่ประตูเมื่อเขาสัมผัสได้ถึงบางสิ่ง
กึก! กึก!
เขาได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากข้างนอก
“ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมาถึงแล้ว” กุสตาฟพึมพำ ขณะที่ประตูถูกผลักเปิดออก
คนสองคนเดินเข้ามา
พวกเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากแม่ของกุสตาฟและเอนดริกน้องชายของเขา
พวกเขาจ้องมองไปที่กุสตาฟที่เพิ่งมาจากทางเดินอีกด้านหนึ่ง ก่อนจะมุ่งหน้าไปที่โซฟาเพื่อนั่ง
พวกเขาไม่สนใจกุสตาฟที่เดินไปที่ประตู
“นี่ไอ้ขยะ! แกรู้ว่าน้องชายของแกไม่ได้กลับบ้านตรงเวลาและแกไม่เคยแสดงความกังวลใด ๆ เลยเรอะ!” แม่ของกุสตาฟตะโกนออกมาด้วยหน้าตาที่บิดเบี้ยว
“ แม่ ทำไมแม่ต้องไปคุยกับเขาล่ะ?” เอนดริกไขว้ขาของเขาด้วยความโกรธ ขณะที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
กุสตาฟหยุดก้าวขาของเขาชั่วคราวหลังจากได้ยินพวกเขาพูด
“ ไอ้ถังขยะมันต้องมีประโยชน์เพื่ออะไรบ้างแหละ อย่างน้อย … ก็ควรให้เขาแสดงความห่วงใยบ้างสิลูก!” แม่ของกุสตาฟเปล่งเสียงออกมาอีกครั้ง
“เฮ้ ไอ้ไร้ประโยชน์ ลูกชายคนเดียวของฉันได้รับทุนการศึกษาเพื่อเข้าเรียนในสถาบัน MBO สำหรับเด็กเลือดผสมและตอนนี้กำลังได้รับการฝึกอบรมส่วนตัวจากเอ็คโค่ ที่ติดอันดับเลือดผสม!” แม่ของกุสตาฟกล่าวเสริมด้วยแสงสะท้อนอันภาคภูมิใจ
‘โอ้ นี่คงเป็นเหตุผลที่พวกเขากลับบ้านช้ามาโดยตลอดสินะ?’ กุสตาฟใส่สองและสองเข้าด้วยกันแล้ว
“แกควรมาแสดงความยินดีกับเขา จงทำสิ่งเดียวนั่น แม้ว่าเราทุกคนจะรู้ว่าแกจะไม่มีประโยชน์ก็ตาม!” แม่ของกุสตาฟยังคงกระพือปีกไม่หยุดขณะที่เธอยกย่องเอนดริก
กุสตาฟยืนอยู่ห่างจากพวกเขาไม่กี่ฟุต เขายืนอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายวินาทีด้วยใบหน้าที่มืดมนก่อนที่จะพูดอะไรบางอย่างในที่สุด
“ดีสำหรับเขาแล้วนี่”
กุสตาฟเดินต่อไปที่ประตู
เขาเดินผ่านแผ่นหลังที่พวกเขานั่งอยู่บนโซฟา
รอยยิ้มแขวนบนใบหน้าของเขา ขณะที่เขาพูดอีกครั้ง “ยินดีด้วย”
สีหน้าของกุสตาฟ เมื่อเขาแสดงความยินดีกับเอนดริกนั้นดูไม่เต็มใจ รอยยิ้มมีองค์ประกอบที่น่าขันอยู่ในนั้น
ฉับ! ฉับ! ฉับ! ฉับ!
กุสตาฟเดินไปข้างหน้าอีกครั้งหลังจากพูดแบบนั้น
“เฮ้ แกควรจะคุกเข่า เมื่อบอกฉันเว้ย!” เอนดริกกล่าวด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย
เขารู้สึกขยะแขยงที่กุสตาฟไม่ได้มีท่าทางขี้อิจฉาแบบที่เขาเคยจ้องมองมาที่เอนดริกแบบเคย ลักษณะของความคารวะที่เคยมีนั้นไม่มีอีกแล้ว
กุสตาฟไม่หยุดเดิน เขาทำตัวเหมือนไม่ได้ยินสิ่งที่เอนดริกเรียกร้อง
“เฮ้ ไอ้ถังขยะ แกได้ยินฉันไหม คุกเข่าแสดงความยินดีกับฉันซะ!” เอนดริกมองอย่างโกรธเคือง ขณะลุกขึ้นยืนเพื่อจ้องมองกุสตาฟที่ยังคงมุ่งหน้าไปที่ประตู
“ทำให้ฉันสิ” กุสตาฟพึมพำอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่เขาหันหน้าไปรอบ ๆ เพื่อจ้องไปที่เอนดริก
จ้อง!
เอนดริกสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อเห็นสีหน้าเย็นชาของกุสตาฟ เขาไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งจะมาถึง เมื่อกุสตาฟจ้องเขาแบบนั้น การจ้องมองทำให้กระดูกสันหลังของเขาเย็นลง ‘ทำไมมันถึงดูดุร้ายในทันใด!’ เอนดริกไม่สามารถห่อหัวของเขากลับไปได้ สำหรับการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนั่น
กุสตาฟหันกลับไปที่ประตู เมื่อเขามาถึงก่อนและยื่นมือออกไปเพื่อเปิดประตู
ทันใดนั้นกองกำลังแปลก ๆ ก็พุ่งลงมาที่กุสตาฟทำให้เขาหยุดเคลื่อนไหวชั่วคราว
“ ฉันบอกว่าคุกเข่าไง!” เอนดริกตะโกนออกมาอีกครั้ง
ดูเหมือนว่าเขาจะได้กระดูกสันหลังของเขากลับคืนมา เขากำลังสาปแช่งตัวเองภายในเพราะกลัวกุสตาฟ
‘ฉันจะกลัวขยะได้ยังไง!’ มือขวาของเอนดริกยื่นออกไปตามทิศทางของกุสตาฟ
กุสตาฟรู้สึกได้ถึงแรงประหลาดแบบเดียวกันที่โอบไหล่เขาและบังคับให้เขาลงไปข้างล่าง
เขารับรู้ถึงพลังนี้ว่ามันเป็นของเอนดริก
เข่าของกุสตาฟงอเล็กน้อยเนื่องจากแรงกระทันหัน แต่ในไม่กี่วินาทีเขาก็ยืดตัวกลับขึ้นโดยใช้ไหล่ดันพลังที่มองไม่เห็นขึ้นไป
เอนดริกรู้สึกประหลาดใจที่เห็นว่ากุสตาฟไม่ได้คุกเข่าลงอย่างที่เขาคาดไว้
‘เกิดอะไรขึ้น? ตอนนี้เอนดริกใช้พลังของเขาอยู่ไม่ใช่เหรอ? กุสตาฟยังยืนอยู่ได้อย่างไร? ‘ แม่ของพวกเขาสามารถเห็นเอนดริกที่ยื่นมือออกมา ซึ่งนั่นหมายความว่าเขากำลังใช้พลังของเขา แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงยังคงเห็นท่าทางสบาย ๆ แบบเดิมบนใบหน้าของกุสตาฟเหมือนเขาไม่สะทกสะท้าน
‘เขาจะต้านทานกระแสจิตของฉันได้อย่างไร?’ เอนดริกเริ่มเดินไปหากุสตาฟ ในขณะที่เขาเพิ่มผลลัพธ์ของคำสั่งพลังของเขา
กุสตาฟรู้สึกได้ถึงแรงที่กดลงบนไหล่ของเขาเพิ่มขึ้น พื้นด้านล่างเริ่มดังเอี๊ยดเนื่องจากน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น
‘นี่น่าจะหนักประมาณ 1000 กิโลกรัม … ‘ กุสตาฟคำนวณ ในขณะที่เขาหันกลับมาและเริ่มเดินไปหาเอนดริก
หากนี่เป็นตัวตนเก่าของกุสตาฟพลังจำนวนนั้นที่แบกลงบนไหล่ของเขาจะบดขยี้เขา
ฉับ! ฉับ! ฉับ! ฉับ!
เมื่อกุสตาฟยังคงขยับได้ และก้าวไปหาพวกเขา ทุกย่างก้าวก็แฝงไปด้วยความตกใจของเอนดริกและใบหน้าแม่ของพวกเขา
‘ได้ยังไง?’ เอนดริกถ่ายทอดสายเลือดของเขาแล้วและเขายังคงยิ่งเพิ่มพลังให้มากกว่าที่เคยเป็นมาก่อน
กุสตาฟหยุดชั่วขณะ ในขณะที่มองลงมา และใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีเข้ม เขายกเท้าขวาขึ้นและวางไว้ข้างซ้ายก่อนจะทำเช่นเดียวกันกับทางขวา
“ ฉันทนกับความตะกละของคุณในฐานะน้องชายของฉันมานานแล้ว!” กุสตาฟพูดด้วยน้ำเสียงที่เสียใจ
“ ปล่อยให้นายทำตามใจมาตั้งนาน ตั้งแต่นี้ฉันจะสู้ไม่ถอย!”
“ ฉันเป็นพี่ใหญ่ที่น่าสมเพชไม่ใช่เหรอ?”
“เอาล่ะวันนี้ทุกอย่างจะจบลง!” เขาเปล่งเสียงออกมา เมื่อเขามาถึงต่อหน้าเอนดริกที่ยังคงกางแขนออก
“ในฐานะพี่ชายของคุณ ฉันจะให้สิ่งที่คุณสมควรได้รับ เมื่อคุณดูหมิ่นผู้อาวุโสกว่า!” กุสตาฟกล่าวเสริม ในขณะที่เขาจ้องไปที่เอนดริกด้วยสายตาเย็นชา
เอนดริกเบิกตากว้างจากความตกใจ แต่ก่อนที่เขาจะอ้าปากพูด เขาสังเกตเห็นฝ่ามือของกุสตาฟเหวี่ยงไปที่แก้มซ้ายของเขา
มันเร็วเกินไปสำหรับเขาที่จะทำตามและก่อนที่เขาจะตอบสนองต่อความเร็วได้ก็โดนสัมผัสที่ใบหน้าแล้ว
ป๊ะ!
เสียงตบดังก้องในห้องนั่งเล่น ขณะที่เอนดริคถูกส่งตัวไปที่ปลายสุดของห้องนั่งเล่น
ปัง
หลังของเขากระแทกเข้ากับผนังอีกด้าน ในขณะที่ปากของเขาอ้าค้างโดยที่หลังของเขาโค้งเข้า
ร่างกายของเขาอยู่ในท่านั้นสักพัก ขณะที่ใบหน้าของเขาแสดงความเจ็บปวดและสับสนก่อนที่ร่างของเขาจะไถลไปที่พื้น
“เนื่องจากคุณต้องการให้พ่อแม่ที่ไร้ประโยชน์เหล่านี้ เลวร้ายใส่ฉัน คุณก็มีมันได้ทั้งหมดด้วยตัวของคุณเอง!” กุสตาฟเปล่งเสียงออกมาขณะที่เขาหันกลับมา
แม่ของเขายังคงนั่งอยู่บนโซฟาโดยอ้าปากกว้าง ราวกับว่าภาพยนตร์กำลังฉายต่อหน้าเธอ
‘เขาสามารถต้านทานเทเลคิเนซิสของเอนดริกได้ยังไง? เขาเอาความแข็งแกร่งมาจากไหนในการแสดงความสามารถเช่นนี้? ‘
จิตใจของเธอไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นได้ เธอรู้สึกว่าได้เห็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อที่สุดเพิ่งเกิดขึ้นต่อหน้าเธอ
‘เป็นไปได้ยังไง? นี่ไม่ใช่ถังขยะเดียวกับที่ฉันให้กำเนิดเหรอ? ‘ เธอไม่สามารถตอบสนองต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้อย่างถูกต้องและเธอก็จ้องมองไปที่กุสตาฟด้วยความสงสัยว่าเขาเป็นบุคคลอื่นที่ปลอมตัวมา
กุสตาฟเริ่มเดินไปที่ประตูอีกครั้ง“ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เราไม่ใช่ครอบครัวเดียวกันอีก! หากมีการข้ามเส้นมาในอนาคต ฉันจะปฏิบัติต่อพวกคุณเหมือนที่ฉันปฏิบัติต่อคนอื่น ๆ !” กุสตาฟพูด ขณะที่เขาไปที่ประตู
“เราไม่เคยแบ่งปันความผูกพันธ์หรือความสัมพันธ์และมันจะยังคงเป็นเช่นนั้นเว้ย!”
