ตอนที่ 85: การมาถึง
[เปิดใช้งานการผ่อนชำระพลังงาน]
‘อะไร?’ กุสตาฟมองไปที่การแจ้งเตือนด้วยท่าทางตื่นตระหนก
เส้นสีเขียวและสีน้ำเงินที่กั้นถนนทั้งสองข้างเริ่มกระตุกและกะพริบในทันใด
ในตอนแรกมันแทบจะสังเกตไม่เห็นก่อนที่เส้นจะเริ่มกะพริบซ้ำแล้วซ้ำอีก
ก่อนจะเดินต่อไปยังรถบัสของพวกเขา
ทุกคนอ้าปากค้าง!
– “ควรทำอย่างนั้นเหรอ?”
“ทำไมดูเหมือนมันจะใกล้เข้ามาล่ะ”
– “มันเคลื่อนไหวได้เหรอ?”
– “อ๊ะ! มันกำลังมา?”
มีความตื่นตระหนกในรถบัส เนื่องจากทุกคนสังเกตเห็นว่าเส้นเรืองแสงที่กั้นทั้งสองข้างเริ่มดึงเข้าหาพวกเขาราวกับยางยืด
เส้นสายทำให้พื้นที่ภายในถนนลดลง
แนวรั้วกั้นขวางกั้นไว้
แม้แต่ครูบนรถบัสก็ยังไม่เข้าใจ พวกเขาพยายามทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“ทำไมสิ่งกีดขวางถึงเคลื่อนที่มาทางรถบัสของเรา” นี่คือความคิดของพวกเขา
ใบหน้าของกุสตาฟบิดเบี้ยวด้วยความรู้สึกไม่สบาย ขณะที่เส้นต่อไปจวนจะถึงรถบัสของพวกเขา
ทุกคนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้ามันทำมาโดนรถ
รถบัสของพวกเขามีแนวโน้มที่จะกลายเป็นขี้เถ้า เนื่องจากพลังงานจำนวนมากที่แผ่ออกมาจากเส้นที่บรรจบกัน
– “เราจะตาย!”
อึกทึก! อึกทึก! อึกทึก!
ความโกลาหลปะทุขึ้นในรถบัส ขณะที่นักเรียนบางคนเริ่มกรีดร้องด้วยความกลัว
“ทุกคนใจเย็นๆ!” ครูคนหนึ่งที่อยู่ข้างหน้าตะโกนออกมา
พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมสิ่งนี้ถึงเกิดขึ้น แต่พวกเขายังคงพยายามทำให้นักเรียนสงบลง
ทันใดนั้นเส้นก็หยุดเข้าหาพวกเขา
พวกเขาเริ่มถอยกลับทันทีก่อนที่จะเคลื่อนกลับไปที่ตำแหน่งเริ่มต้นอย่างสมบูรณ์
พวกครูถอนหายใจด้วยความโล่งอก ขณะที่รถบัสเงียบลงหลังจากเห็นเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น
พวกเขากำลังจะหนี ถ้าเส้นเข้ามาใกล้กว่านี้
ครูให้ความมั่นใจกับนักเรียนอีกครั้งว่าพวกเขาปลอดภัยและอาจมีการทดสอบ ซึ่งเป็นสาเหตุของเรื่องนี้
สักพักรถบัสก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง และสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ก็ถูกลืมไปอย่างรวดเร็ว
ที่มุมซ้ายด้านหลัง กุสตาฟมีเหงื่อไหลลงมาที่หน้าผากแม้ว่าอุณหภูมิในรถบัสจะอยู่ในสภาพดี
เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในขณะที่เขาจ้องไปที่การแจ้งเตือนที่ปรากฏในสายตาของเขา
[การผ่อนชำระพลังงานถูกปิดใช้งาน]
[พลังงานส่วนเกินที่สะสมหายไป]
‘ดีที่ฉันสามารถหยุดมันได้ในครั้งนี้… มันไม่อนุญาตให้ฉันควบคุมปริมาณที่รวบรวมได้… ฉันจะระเบิดตัวเองเป็นชิ้น ๆ อย่างแน่นอน’ กุสตาฟรู้สึกขอบคุณภายในที่เขาสามารถทำได้ หยุดความสามารถก่อนที่เส้นสายนั้นจะสัมผัสกับรถบัส
แม้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้จะอันตรายมาก แต่ก็ทำให้เขาต้องตรวจสอบชายแดนอย่างใกล้ชิดยิ่งขึ้น
เหมือนกับที่เขาสงสัย เส้นขอบนั้นทำมาจากผลึกพลังงาน
เขาจำได้ว่าพลังอันตรายที่เขาสัมผัสได้ภายในสถานที่ใต้ดินนั้นคล้ายกับสิ่งนี้ แต่ไม่เสถียรเท่า
เขารู้สึกว่าสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่า พลังอันตรายคือผลึกพลังงานที่ผสมกัน
ความแตกต่างอีกอย่างคือ เขารู้สึกถึงเสียงสะท้อนบางอย่างกับสายเลือดเฉพาะภายในร่างกายของเขา… สายเลือดการแปลงร่างสัตว์ดุร้าย!
–
แม้จะเคลื่นที่ทางด้วยความเร็วสูงก็ตาม การเดินทางผ่านด่านกลางชายแดนยังใช้เวลาถึง 2 ชั่วโมง
มันเป็นระยะทางมากกว่า 3000 ไมล์หลังจากนั้น
เมื่อพวกเขาไปถึงสุดทาง พวกเขามองเห็นถนนข้างหน้าถูกขวางโดยเส้นสีแดงและสีน้ำเงิน
พวกเขายังสามารถเห็นผู้ชายสวมชุดเกราะยืนอยู่ตรงนั้น
มีการสร้างอาคารขนาดเล็กไว้ด้วย
ชายในชุดเครื่องแบบเกราะตรวจสอบรถบัสด้วยเครื่องจักรทรงสามเหลี่ยมที่สูงมากกว่า 2 เมตร มันสแกนรถบัสด้วยแสงสีน้ำเงินก่อนที่จะสร้างช่องเปิดภายในเส้นเหมือนสิ่งกีดขวางที่รถบัสขับผ่าน
หลังจากขับผ่านช่องเปิด พวกเขาก็มาถึงหน้าสะพานที่ยาวและกว้าง
ป่าไม้และชายแดนแรกอยู่ข้างหลัง ข้างหน้าเป็นสะพานขนาดใหญ่ที่มีแหล่งน้ำอยู่ข้างใต้
มีวงแหวนรอบด้านบนสะพานที่รถบัสขับเข้าไป
นับตั้งแต่เหตุการณ์ผ่านไป กุสตาฟกำลังฟังเพลงและมองผ่านหน้าต่างเพื่อตรวจสอบสภาพแวดล้อม
ซูม!
รถบัสเข้าไปในวงแหวนอวกาศและมาถึงถนนกลางทุ่งราบ
ไม่มีอะไรให้เห็นทั้งสองด้านไปเป็นไมล์ๆ
ข้างหน้าจะเห็นป้ายขนาดใหญ่
»ยินดีต้อนรับสู่เมือง เอเทรียม!«
มันลอยอยู่กลางอากาศข้างหน้า เปลวไฟที่คล้ายสีน้ำเงินบางส่วนมีหน้าที่ในการระงับไว้กลางอากาศ
ในที่สุดพวกเขาก็สามารถมองเห็นเมืองใหญ่ข้างหน้าได้
เท่าที่เห็น โครงสร้างคล้ายกับเมืองแพลงก์ตอน
พวกเขาผ่านด่านตรวจเมืองหลังจากผ่านกระบวนการบางอย่าง และตอนนี้กำลังขับรถผ่านเมือง
กุสตาฟรู้สึกประหลาดใจที่มันไม่ค่อยเหมือนเมืองแพลงก์ตอนที่ไม่มีพรมแดนขวางกั้นเพื่อไม่ให้สัตว์เลือดผสมเข้ามา
ซึ่งทำให้เขาสงสัยว่าพวกเขาป้องกันสัตว์เลือดผสมไม่ให้เข้ามาได้อย่างไร เพราะเมื่อพวกเขามาถึงในตัวเมือง เขาก็ไม่เห็นสัตว์พวกนั้นแม้แต่คนเดียว
ถ้าพวกเขาไม่ใช้พรมแดนกั้นสัตว์เลือดผสม เมืองจะเต็มไปด้วยพวกมันไม่ใช่หรือ?
อีกอย่างคือเขามองไม่เห็นวงเทเลพอร์ตที่มีอยู่ในแพลงก์ตอนซิตี้ที่นี่
มีโครงสร้างบนถนนที่สร้างขึ้นเพื่อให้คนเดินเท้าเคลื่อนที่ได้ง่าย
มีความแตกต่างหลายประการระหว่างเมืองแพลงก์ตอนและเมืองเอเทรียม เมืองเอเทรียม ดูไม่ค่อยก้าวหน้าในด้านเทคโนโลยี
บางสิ่งที่เขาเห็นขณะเดินทางข้ามถนนเป็นโครงสร้างลอยน้ำ
มีอาคารหลังหนึ่งที่พวกเขาเดินผ่าน ซึ่งจริงๆ แล้วลอยอยู่บนพื้นดิน
เขาสงสัยว่านี่เป็นเรื่องปกติของที่นี่ และเขาก็ไม่ผิด
เมืองแพลงก์ตอนเชี่ยวชาญด้านการก่อสร้างเชิงพื้นที่และเรื่องอื่นๆ ขณะที่เอเทรียม เชี่ยวชาญด้านการบินและยานอวกาศ
ตามประวัติของพวกเขา พวกเขาสามารถทำทุกอย่างที่บินได้ รวมถึงบ้านด้วย
บ้านสามารถเปลี่ยนเป็นเครื่องบินเจ็ทได้
มองเห็นบางสิ่งบนท้องฟ้า ตั้งตระหง่านอยู่กลางเมือง
พวกเขาไม่รู้ว่ามันคืออะไรเนื่องจากระยะห่างจากพื้นดิน แต่พวกเขาสังเกตเห็นว่ามันดูเหมือนยานอวกาศ
หลังจากที่รถบัสวิ่งผ่านไปหลายนาที เลี้ยวซ้ายและขวาซ้ำแล้วซ้ำเล่า พวกเขามองเห็นอาคารสูง 300 ชั้นที่ดูหรูหรามาก
บานกระจกของอาคารนั้นเรียบและเป็นมันเงาจนอาจทำให้เข้าใจผิดว่าเป็นร่างของน้ำสะอาด
โดยเฉพาะบริเวณนี้คึกคักไปด้วยกิจกรรม
ผู้คนเคลื่อนตัวไปมาทั่วพื้นที่
ผู้คนในชุดหรูหราสามารถเห็นได้หลั่งไหลเข้ามาในบริเวณใกล้เคียง
ข้างหน้าบริเวณใกล้เคียงซึ่งถูกกั้นไว้ จะเห็นป้ายบอกว่าเอเทรียมที่พักและรีสอร์ท!
หลังจากรถบัสได้รับการอนุญาตแล้ว ก็อนุญาตให้ขับเข้าไปได้
สิ่งที่ปรากฏในสายตาของพวกเขาเมื่อพวกเขาเข้ามาข้างในคือสภาพแวดล้อมที่เรียบร้อยและสวยงาม
มีบ้านเรือนเล็ก ๆ อยู่หลายส่วนและมีแหล่งน้ำที่คล้ายกับชายหาดซึ่งอยู่ทางทิศตะวันตก
รถบัสส่งนักเรียนไปที่ลานจอดรถและครูขอให้ทุกคนตามพวกเขาหลังจากลงจากรถแล้ว
————————————————————–
