เทพอสูรสยบโลกา – ตอนที่ 233-234

ตอนที่ 233 ขบวนทัพ

เมื่อพลโล่เข้าประจำการปิดกั้นช่องว่างที่จงใจเปิดช่องโหว่นั้น บัดนี้พวกเขาจึงกลายเป็นป้อมปราการแข็งแกร่งที่ศัตรูอย่างค้างคาวปีกเหล็กมิสามารถตีฝ่าเข้ามาได้ดังเดิม

“เก็บกวาดให้หมด” เมื่อเห็นว่าพวกเขาปิดกั้นช่องโหว่ด้านบนจนปลอดภัยแล้ว หลินหยางให้คำสั่งเพื่อดำเนินการต่อไปทันที

พวกเขาเข้าไปเก็บกวาดร่างกายของเหล่าค้างคาวปีกเหล็กที่นอนกองทับถมกันอยู่ บนร่างของพวกมันล้วนมีลูกศรจากหน้าไม้ปักคาอยู่แทบทุกตัว มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่ถูกโจมตีด้วยคมดาบจากเหล่ามนุษย์หมาป่าที่ทำให้ร่างกายของพวกมันขาดครึ่งไป

เนื่องด้วยการโจมตีจากหน้าไม้นี้มิสามารถโจมตีต่อเนื่องในเวลานานได้ เพราะว่าลูกศรนั้นมีจำกัดไม่ว่าจะโจมตีมากเพียงใดพวกเขาก็ไม่สามารถปลิดชีวิตเหล่าค้างคาวหลายพันตัวนี้ได้ในคราวเดียว

เมื่อเห็นว่าลูกศรใกล้หมดลงหลินหยางจึงให้สัญญาณเปลี่ยนขบวนรบอีกครา กลับมาตั้งแนวป้องกันที่แข็งแกร่งดังเดิม

เขาเดินเข้าไปเก็บกวาดร่างกายของเหล่าค้างคาวปีกเหล็กที่เหลือเพียงร่างไร้วิญญาณเหล่านั้นส่งต่อๆกันไปจนถึงปากถ้ำ

เมื่อแถวสุดท้ายได้รับร่างกายของค้างคาวปีกปีกเหล็กที่ส่งต่อมานั้นพวกเขาก็โยนร่างพวกมันออกไปยังปากถ้ำที่มืดมิด เมื่อมันถูกโยนไปร่างกายของพวกมันราวกับถูกดูดออกไปข้างนอกถ้ำหายลับไปไม่เหลือร่องรอยอันใดอีก

สิ่งที่ยังคงหลงเหลือไว้นั้นมีเพียงกองเหรียญสีดำกองเล็กๆดูจากสายตาคงมีไม่ต่ำกว่าห้าร้อยเหรียญเลยทีเดียว และยังมีหนังสือทักษะสามเล่มวางเรียงกันอยู่

ดูจากจำนวนของค้างคาวปีกเหล็กที่พวกเขาได้คร่าชีวิตไปนั้นนับว่าของที่ตกออกมาจากร่างกายของพวกมันนี้น้อยนิดไม่เหมาะสมยิ่งนัก แม้จะเป็นเช่นนั้นพวกเขาก็มิสามารถกล่าวโทษสิ่งใดได้ หากจะโทษคงต้องโทษดวงของพวกเขาเอง..

แต่ตอนนี้การต่อสู้พึ่งเริ่มต้นเท่านั้นหากดูจากจำนวนค้างคาวภายในถ้ำ พวกเขาพึ่งคร่าชีวิตพวกมันไปยังไม่ถึงหนึ่งส่วนสิบเท่านั้น!

หลินหยางยังมิได้ให้ความสนใจในสิ่งของเหล่านี้มากนัก เนื่องจากการต่อสู้ยังคงมิสิ้นสุด เขาจึงมุ่งความสนใจทั้งหมดไปที่ขบวนรบเสียก่อน

พวกเขามิเพียงเก็บกวาดพื้นที่เท่านั้น ยังรวบรวมลูกศรหน้าไม้ที่ปักคาอยู่บนร่างกายของเหล่าค้างคาวปีกเหล็กอีกด้วย เพื่อนำกลับมาใช้ใหม่นั้นเอง

เมื่อร่างของค้างคาวที่ตกตายไปตัวสุดท้ายถูกโยกย้ายออกไปพวกเขาก็ตั้งขบวนทัพดังเดิม

“เปลี่ยนตัวได้” หลินหยางกล่าว

ไม่นานก็มีคนจากแนวหลังเดินขึ้นมาสิบห้าคนพวกเขาล้วนเป็นมนุษย์ที่เน้นเพิ่มสถานะไปที่พละกำลังทั้งสิ้น พวกเขาทั้งสิบห้าคนที่เข้าไปแทนที่พลโล่ดั้งเดิมโดยสับเปลี่ยนกันที่ละแถว เพื่อให้พลโล่ชุดเดิมที่ใช้พละกำลังต้านแรงโจมตีของเหล่าค้างคาวปีกเหล็กพวกนี้กว่านานนมได้หยุดพัก

จึงทำให้เรี่ยวแรงของพวกเขาตกลงไปมากโขหากปล่อยให้พวกเขาออกแรงต้านทานต่อ คงมิสามารถยื้อเอาไว้ได้จนเสร็จสิ้นการโจมตีระลอกที่สองเป็นแน่ เขาจึงเปลี่ยนตัวพวกเขาให้กลับไปพักผ่อนเสีย

แม้จะเรียกว่าพักผ่อนแต่กระนั้นพลโล่ที่เปลี่ยนตัวมาก็มิได้พักผ่อนแต่อย่างใด พวกเขามาสับเปลี่ยนตัวกับทีมหน้าไม้คนเก่า

ตอนที่ 234 ซ้ำสอง

หลินหยางต้องการให้พวกเขาทุกคนมีส่วนร่วมในการต่อสู้ การเพิ่มระดับพวกเขาจึงจะกระจายไปอย่างทั่วถึงมิใช่เพียงแต่เพิ่มระดับให้แก่ใครคนใดคนหนึ่งเท่านั้น

สำหรับการเอาชีวิตรอดบนสวรรค์แห่งนี้หากมีหลินหยางเพียงคนเดียว เขาคงตกตายลงไปตั้งแต่วันแรกจากการบุกจู่โจมจากมดไฟระดับสองทั้งสองร้อยตัวแล้วก็เป็นได้ ถึงแม้คนเพียงคนเดียวจะแข็งแกร่งมากเพียงใดก็มิสามารถต่อสู้กับกำลังพลเป็นกองทัพได้

หลินหยางให้ทุกคนในขบวนรบปราบปรามถ้ำค้างคาวนี้สับเปลี่ยนหน้าที่กันอยู่ตลอดเวลา เหล่ามนุษย์ทีมระยะใกล้นั้นพวกเขามีพละกำลังเป็นจุดเด่นเพราะงั้นหลินหยางจึงให้พวกเขาประจำการเป็นพลโล่และทีมหน้าไม้

ส่วนมนุษย์หมาป่านั้นในเรื่องการโจมตีจากระยะไกลดังเช่นหน้าไม้และธนูนั้นพวกเขามิมีพรสวรรค์เอาเสียเลย หลินหยางจึงให้พวกเขาเป็นหน่วยโจมตีระยะใกล้ซึ่งโจมตีเหล่าค้างคาวปีกเหล็กที่เล็ดรอดจากทีมหน้าไม้

“เปิดช่องโหว่” หลินหยางตะโกนให้สัญญาณ

เมื่อสิ้นเสียงคำสั่ง พลโล่ทั้งห้าคนพวกมันล้วนลดโล่ในมือตนเองลงพลางก้มตัวลงต่ำเปิดช่องว่างด้านบน เมื่อเปิดช่องว่างแล้วพวกเขาหันตัวกลับพร้อมกับตั้งโล่ป้องกันไปทางทีมหน้าไม้ เพื่อป้องกันลูกหลงจากศรหน้าไม้ทั้งสามสิบคันนี้

ถึงพวกเขาทั้งหมดจะได้รับการฝึกฝนการใช้อาวุธที่หลากหลายแบบ หนึ่งในนั้นก็คือธนูและหน้าไม้ แต่กระนั้นลูกศรที่ถูกยิงออกมาเหล่านี้ก็ไร้ตา พวกมันมิทราบกระทั้งมิตรหรือศัตรู

รวมถึงสภาพแวดล้อมภายในถ้ำที่มิเอื้ออำนวยให้แก่พวกเขาเท่าใดนัก เพราะมิมีแสงสว่างสอดส่องให้มองเห็น จึงนับว่าอันตรายมิน้อย เพื่อความปลอดภัยพวกเขาจึงต้องป้องกันเผื่อเอาไว้เสียก่อน

เมื่อพลโล่ตั้งขบวนรบจนเสร็จสิ้น ตอนนั้นเองเหล่าค้างคาวปีกเหล็กมิรอช้าบุกฝ่าเข้ามารนหาความตายเช่นเดิม

ฟิ้วว~

ฉึก!

มิต้องรอสัญญาณอันใด เมื่อพวกเขาเห็นร่างของค้างคาวตัวโตพวกนี้บินข้ามผ่านมา ทีมหน้าไม้ที่ได้ตระเตรียมรอคอยอยู่แล้วนั้นพวกเขาเหนี่ยวรั้งปลดปล่อยกลไกยิงศรออกจากหน้าไม้ภายในมือ ปลิดชีวิตค้างคาวปีกเหล็กที่โชคร้ายมิรู้ความ

แต่ครานี้เหล่ามนุษย์หมาป่าผู้ใช้ดาบสั้นเพื่อคอยจัดการกับเหล่าค้างคาวปีกเหล็กที่หลุดรอดจากปลายศรหน้าไม้นั้น พวกเขาแทบมิได้กวัดแกว่งดาบในมือเลย

เพราะว่าทีมหน้าไม้ทั้งสามสิบคนนั้นพวกเขาสามารถจัดการกับค้างคาวเหล่านี้ได้จนแทบมิเหลือให้พวกเขาเลยนั่นเอง มีเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้นซึ่งนับว่าน้อยกว่าคราแรกริบลับเลยทีเดียว

เนื่องจากแผนการเดิมที่เคยใช้ออกไปครานึงแล้วแน่นอนประสิทธิภาพย่อมลดต่ำลง เพราะดูจากจำนวนของเหยื่อที่บินฝ่าเล็ดรอดเข้ามาจากช่องโหว่ที่จงใจเปิดขึ้นนั้นพวกมันลดน้อยลงจากคราก่อน

ซึ่งคราแรกนั้นในหนึ่งระลอกมักมีค้างคาวปีกเหล็กบินเข้ามาเป็นกลุ่มก้อนราวสิบห้าถึงยี่สิบตัว แต่เมื่อพวกเขาใช้แผนเดิมซ้ำสองครานี้ในหนึ่งระลอกมีค้างคาวปีกเหล็กเข้ามาเพียงสิบถึงสิบห้าตัวเท่านั้น ราวกับว่าพวกเขาสามารถนึกคิดรู้ตัวแล้ว!