127 – เหตุการณ์พลิกผัน
มือของโจวเจ๋อยื่นออกไป และเล็บสีดําที่แหลมคมก็แทงเข้าที่ฝ่ามือของน้องภรรยาโดยตรง
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ เล็บที่เคยแหลมคมกลับ “บิดเบี้ยว” ในทันใด ผิวหนังในฝ่ามือของผู้ของภรรยาไม่สามารถแทงทะลุได้ต่อให้เป็นเล็บของโจวเจ๋อก็ตาม
” คุณทําไม่ได้หรอก”
นิ้วของน้องภรรยาเกาะกุมมือของโจวเจ๋อไว้อย่างแน่นหนา
จากนั้นโจวเจ๋อก็รู้สึกเจ็บ สิบนิ้วเกี่ยวกัน
และเปลือกตาของโจวเจ้อที่อยู่ใต้ตาก็ค่อยๆเปลี่ยนไป เหมือนกับว่ามีคนถึงเล็บของเขาออกด้วยคีมเหล็ก
ความเจ็บปวดที่เกี่ยวข้องกับจิตวิญญาณส่วนลึกยิ่งสิ้นหวังและเกินขอบเขตของการทรมานทางกายอย่างสมบูรณ์
น้องภรรยายิ้มกว้างขึ้น
“ฉันมอบสิ่งนี้ให้กับคุณแล้วคุณจะเอามาทําร้ายฉันได้ยังไง”
ในเวลาต่อมานิ้วของน้องภรรยาตัวน้อยก็มีเล็บยาวสีดํางอกออกมา มันเจาะเข้าไปในฝ่ามือของโจวเจ๋อโดยตรง
อย่างแรกคือความเจ็บปวดของเล็บที่ถูกดึงออกจากร่างกาย จากนั้นฝ่ามือของเขาก็ถูกเล็บของน้องภรรยาแทงเข้ามาโดยตรง
การลงโทษลักษณะนี้โจวเจ๋อเคยทํากับคนอื่นมาก่อน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาประสบพบกับเรื่องนี้ด้วยตัวเอง
“วันนี้เป็นวันที่ดีแท้ๆทําไมคุณถึงต้องทําให้ฉันอารมณ์ไม่ดี”
น้องภรรยายังคงพึมพํากับตัวเองแล้วผลักโจวเจ๋อไปข้างหน้า
“อิ่ม!”
ร่างกายของโจวเจ๋อถูกกระแทกออกไปปะทะกับผนั่งนิ้วขวาของเขามีเลือดไหลหยดลงมาและร่างกายก็เต็มไปด้วยบาดแผลมีรูเล็บถึงห้ารูอยู่บนมือของเขา
“ฉันให้โอกาสคุณแล้วนะทําไมคุณถึงต้องรนหาที่”
น้องภรรยากล่าวเบาๆเหมือนเด็กขี้สงสัย แต่ภาพของเธอในเวลานี้ไม่น่ารักเลยจริงๆ
“ คลิก…”
น้องภรรยายกแขนขึ้นเธออยู่ห่างจากโจวเจ๋อครึ่งเมตร
แต่โจวเจ๋อรู้สึกราวกับว่ามีมือมาจับที่คอของเขาและยกตัวเขาขึ้นความเจ็บปวดที่คอของเขาเริ่มมีความชัดเจนมากขึ้นและเขาหายใจไม่ออก
เท้าของเขาอยู่เหนือพื้นดินและเขาเป็นเหมือนนักโทษบนกองไฟรอคอยการตัดสินโชคชะตาที่กําลังจะเกิดขึ้น
น้องภรรยายิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม
“คุณเป็นแค่หุ่นเชิดในมือของฉันใครให้คุณตั้งคําถามใครให้คุณสามารถคิดเองได้”
*แค่กแค่ก. ”
โจวเจ๋อต้องการพูด แต่เนื่องจากคอของเขาติดขัดเขาจึงไม่สามารถออกเสียงพยางค์ที่ชัดเจน
ในฐานะนักโทษประหารแม้แต่คําพูดสุดท้ายเขาก็ไม่อาจพูดออกมาได้
น้องภรรยากําลังถามคําถามเพียงแต่เธอไม่สนใจคําตอบของโจวเจ๋อ
” หลิน ฉันพยายามอย่างเต็มที่แล้วแต่เกมนี้ไม่สนุกเท่าไหร่”
น้องภรรยาพูดกับตัวเอง
“ พี่สาวของเธอไม่มีความสุขพี่สาวของเธอเสียใจมาก”
แล้วเธอก็เอียงศีรษะไปอีกทางหนึ่ง
“หลังจากที่เราฆ่าเขา เราจะฆ่าพี่สาวของเธอด้วยให้พวกเขาไปอยู่ด้วยกันในนรกดีไหม?”
โจวเจอสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของมือที่อยู่ในตําแหน่งคอของเขา เขารู้สึกหายใจไม่ออก และปอดของเขาก็กําลังจะระเบิด
ดวงตาของเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาวและอาการกระตุกของร่างกายก็ต้านทานไม่ได้ มันเป็นสัญญาณของการกําลังจะขาดอากาศหายใจตาย
ศีรษะของน้องภรรยาคอยเปลี่ยนทิศทางไปเรื่อยๆมันแทบจะหมุนจนถึง 90 องศาแล้ว เธอกําลังพูดกับตัวเองแต่ก็เหมือนกําลังสนทนากับคนอื่นด้วย
*แค่ก แค่ก. “
น้องภรรยาเงยหน้าขึ้นและมองขึ้นไปที่โจวเจ๋อดูเหมือนว่าเธอตกตะลึงเล็กน้อยที่เขายังมีชีวิตอยู่?
แล้วรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็ค่อยๆฟื้นคืนกลับมา
เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?
ดวงตาของโจวเจ๋อเริ่มเรืองแสงเป็นสีเขียวประกายทองแดงโอบล้อมร่างกายของเขาช้าๆและเล็บของเขาซึ่งถูกฉีกออกก่อนหน้านี้ก็งอกขึ้นอีกครั้ง
คราวนี้มันไม่เหมือนแต่ก่อนแต่มันแสดงให้เห็นถึงสีต่างๆที่เต็มไปด้วยความผันผวน
ริมฝีปากของโจวเจ๋อเปิดออกเขี้ยวสองอันงอกออกมาอย่างช้าๆ
เขี้ยวเป็นสีน้ําเงินมืดมนและน่าสะพรึงกลัว ด้วยกลิ่นของสิ่งที่น่ารังเกียจ
ในเวลานี้แรงที่บีบคอของโจวเจ๋อก็สลายไปในทันใดโจวเจ๋อค่อยๆล้มลงกับพื้น เขาลุกขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับจ้องไปที่น้องภรรยาด้วยสายตามุ่งร้าย
ดวงตาสีเขียวที่น่าขนลุกคู่นั้นจ้องไปที่น้องสาวคนเล็กที่อยู่ข้างหน้า
“นั่นหมายความว่าอย่างไร? เกิดอะไรขึ้น?”
เธอรู้สึกมึนงงเล็กน้อย
เพราะของเล่นที่เธอมอบให้เป็นของขวัญกับพี่สาวเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันมันเป็นความเปลี่ยนแปลงที่เธอคาดไม่ถึง
“อา…”
เสียงแหบแห้งมาจากโจวเจ๋อ
น้องภรรยามองโจวเจ๋อที่กําลังเดินเข้าหาเธอทีละก้าวเธอสับสนเล็กน้อย
คราวนี้น้องภรรยาต้องการคําตอบจากโจวเจ๋อแต่ตอนนี้โจวเจ๋อขี้เกียจจะให้คําตอบกับเธอ
น้องภรรยายื่นมือผลักโจวเจ๋อออกไปแต่คราวนี้โจวเจ๋อไม่ได้กระเด็นกลับหลังเขายังคงเดินหน้าไปเรื่อยๆ
เล็บของน้องภรรยาแทงเข้าใส่ร่างกายของโจวเจ๋ออีกครั้ง
เล็บของเธอเจาะเข้าไปในร่างกายของเขาได้แต่เล็บเจาะเข้าสู่ผิวเท่านั้น ในทันทีที่นิ้วของเธอทะลุเข้าไปกล้ามเนื้อที่ตําแหน่งบาดแผลก็เริ่มหดตัวทันที่มันทําให้นิ้วของน้องภรรยาติดอยู่ในร่างกายของโจวเจ้อ
เธออยากจะดึงมันออกแต่เธอทําไม่ได้ดูเหมือนว่ามีปากเล็กๆ นับไม่ถ้วนที่ดูดเล็บของเธอไว้
เมื่อมองไปที่โจวเจ๋อและดวงตาสีเขียวของเขาน้องภรรยาก็กล่าวว่า
“คุณเป็นตัวอะไร… “
โจวเจ๋อเอื้อมมือออกไปและคว้าศีรษะของเธอเธอต้องการที่จะต่อต้าน แต่เธอไม่สามารถทําได้
“คลิก คลิ้ก…”
ราวกับเสียงกระดูกขยับช้าๆมือของโจวเจ่อดึงศีรษะของเธอเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
ทั้งสองมองหน้ากัน น้องภรรยาต้องการต่อต้านแต่ใบหน้าของเธออยู่ใต้ฝ่ามือของโจวเจ๋อและไม่มีที่ว่างสําหรับการดิ้นรน
ในเวลานี้เธอสัมผัสได้ถึงความรู้สึกสิ้นหวังอย่างแท้จริง
ผีดิบเป็นสิ่งมีชีวิตที่เกิดจากความตายพวกเขาไม่ได้อยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ของสวรรค์และปฐพีดังนั้นสวรรค์จึงไม่อาจควบคุมการดํารงอยู่ของพวกเขาได้
โจวเจ๋อค่อยๆเปิดปากของเขาและเขี้ยวคู่นั้นก็ปรากฏขึ้นซึ่งทําให้เกิดแรงกดดันอย่างมหาศาล น้องภรรยาขมวดคิ้ว ร่างกายสั่นเทาและหวาดกลัว
เดิมที่นี่เป็นเกมของเธอ แต่ฉับพลันเธอกลับไม่สามารถควบคุมเกมนี้ได้เธอไม่สามารถปกป้องชีวิตของตัวเองได้ด้วยซ้ํา ถ้ามันเป็นเกมจริงๆสิ่งที่เธอต้องการที่สุดก็คือถอดปลั้กไฟอออก
เธอไม่รู้ว่าเธอปล่อยตัวประหลาดแบบไหนออกมาแต่เธอก็ยังมั่นใจว่าโจวเจ๋อก็ยังไม่รู้ตัวในเรื่องนี้
