บทที่ 467 เรื่องที่สําคัญสูงสุดของตระกูลจําย
ท่านผู้เฒ่าจํายค่อนข้างประทับใจเจียนอีหลิงอย่างลึกซึ้ง
“ใช่” ลูกน้องเขาตอบยืนยัน
“นี่” ท่านผู้เฒ่าจ่ายตะลึง ก่อนที่เขาจะคืนสติกลับมา นี่เป็นเรื่องที่น่าสงสัย “แต่… ไอ้เด็กเหลือขอนั่นมอบจี้หยกประจําตระกูลของเราให้เด็กหญิงคนนั้นจริงๆเหรอ”
ดูเหมือนว่าท่านผู้เฒ่าจํายสงสัยว่าตนเองกําลังฝันกลางวันอยู่หรือเปล่า
“แต่… นั่นไม่สมเหตุสมผลเลย ตอนนั้น ไอ้เด็กเหลือขอนั่นไม่ยอมให้ฉันชิงตัวเธอมา เจ้า นั่นโกรธฉันด้วยซ้ํา เขาไม่ยอมให้ฉันไต่ถามเธอด้วย ว่าไปแล้ว เจ้านั่นไม่อยากให้ฉันพูดถึงเธอด้วยซ้ํา”
ในเวลานั้นท่านผู้เฒ่าจํายต้องการชิงตัวเจียนอีหลิงเข้ามาอยู่ในตระกูลเขาจริงๆ
เป็นผลให้เขาต้องปะทะกับหลานชายของตนเอง
“ไม่ ไม่ ตรวจสอบเรื่องนี้ให้ฉัน ฉันต้องหาว่าจี้ที่เธอใส่นั้นเป็นจี้จากตระกูลจํายของเราจริงหรือไม่
ท่านผู้เฒ่าจํายรู้สึกเบิกบาน เขาไม่สนใจสิ่งอื่นใดอีก
นี่คือเรื่องสําคัญสูงสุดของตระกูลจําย
หากเป็นจี้หยกมอร์นิ่งฟรอสของตระกูลจ่ายจริงๆ ก็จะมีเพียงจ๋ายหวินเชิ่งคนเดียวเท่านั้นที่จะยกให้คนอื่นได้
และถ้าจ๋ายหวินเชิ่งมอบงี้นี้ให้เธอ นั่นไม่หมายความว่าเธอจะต้องมาเป็นหลานสะใภ้ในอนาคตของตระกูลเหรอ
นั่นหมายความว่าหลานชายเขาจะแต่งงานเร็วๆนี้ เหลนชายของเขาก็ไม่ไกลเกินเอื้อมแล้วเช่นกันคราวนี้
ท่านผู้เฒ่าจ่ายตาเป็นประกาย เขาปรารถนาสิ่งนี้มาหลายปีแล้ว ในที่สุดความปรารถนาเขาก็เป็นจริง
“ไม่ ทําอย่างนี้ไม่ได้ ฉันจะตรวจสอบเรื่องนี้ด้วยตัวเอง” ท่านผู้เฒ่าจํายสรุป มันจะเร็วที่สุดถ้าเขายืนยันเรื่องนี้ด้วยตัวเอง เขาไม่อยากรออีกต่อไปแล้ว
ฉินหยุฝานไม่คิดว่าจะได้เห็นเจี่ยนอีหลิงในสถานที่แบบนี้
ในห้องสุดหรูของ KTV
เจี่ยนอีหลิงนั่งอยู่บนโซฟาในห้องเก็บของ
ฉินหยูฝานหรี่ตาลงครู่หนึ่ง จากนั้น เธอก็เห็นผู้หญิงอีกคนนั่งอยู่ตรงข้ามกับเจียนอีหลิง
เธอรู้จักผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงคนนั้นชื่อต้านหยู่โหรว เธอเป็นหญิงสาวจากตระกูลต้าน
ตระกูลต้านคุ้นเคยกับตระกูลฉิน
อย่างไรก็ตามฉินหยูฝานไม่ได้เป็นเพื่อนกับเธออย่างแท้จริง แม้ว่าทั้งสองคนจะรู้จักกันมาเป็นเวลานาน แต่เธอก็ยังไม่อยากเป็นเพื่อนกับคนแบบนี้
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากพวกเธอทั้งสองอยู่ในแวดวงเดียวกัน พวกเธอทั้งสองจึงรู้จักกัน ปกติจะทักทายกันเมื่อเจอหน้ากัน
มิสหยู่โหรวอยู่ที่งานเลี้ยงตระกูลฉิน
หลังจากนั้นเธอก็ส่งข้อความถึงฉินหยูฝาน เธอต้องการยุยงฉินหยูฝานให้จัดการกับเจี่ยนอีหลิง อย่างไรก็ตาม ฉินหยูฝานปฏิเสธเธออย่างตรงไปตรงมา
อย่างไรก็ตามในตอนนี้ ต้านหยู่โหรวมีคนมากมายอยู่กับเธอ พวกเขารายล้อมเจี่ยนอีหลิง ดูเหมือนว่ามีบางอย่างกําลังจะเกิดขึ้น
ฉินหยฝานรู้ว่าเจียนอีหลิงไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่ดีนัก
อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้ตั้งใจจะเข้าไปยุ่งด้วย พูดตรงๆว่าเจียนอีหลิงค่อนข้างงี่เง่า มิฉะนั้นต้านหยู่โหรวจะจัดการพาเธอมาที่นี่ตั้งแต่แรกได้อย่างไร?
ถ้าเธอไม่โง่ แล้วทําไมเธอถึงตามต้านหยู่โหรวมายังสถานที่แบบนี้?
ยิ่งไปกว่านั้น เธออยู่ที่นี่คนเดียว
เธอพาตัวเองเข้ามาอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น ตอนนี้เธอต้องเผชิญกับกลุ่มที่ไม่เป็นมิตรต่อหน้าเธอ
ฉินหยุฝานมีความประทับต่อเจียนอีหลิงน้อยมาก เป็นผลให้เธอไม่คิดว่าตัวเองจะมีหน้าที่ต้องช่วยเหลืออีกฝ่าย
ต้านหยู่โหรวก้าวมายังตรงหน้า เธอพูดราวกับว่าเธอกําลังวางแผนที่จะเอาชนะใจฉินหยูฝาน “พี่ฝาน โปรดวางใจ ฉันผิดที่ถามคําถามแบบนั้นเมื่อครั้งนั้น ฉันจะรับผิดชอบในสิ่งที่ทํา ฉันแค่ขอให้เธอมาชมดูความสนุก”
“สนุกเหรอ? นี่ไม่สนุกเลย อย่างไรก็ตามมันค่อนข้างชวนขบขัน ฉันอยากรู้ว่าใครกันที่มอบความกล้าให้เธอทําเรื่องแบบนี้” ฉินหยูฝานถาม ดวงตาของเธอมีแววดูถูกเหยียดหยามและน้ําเสียงเธอก็เต็มไปด้วยความรังเกียจ
“ไม่… พี่ฝาน เรา” ต้านหยู่โหรวพยายามอธิบายอย่างกระวนกระวาย
“พวกเธอต้องการย่ํายีชื่อเสียงหรือร่างกายเธอเหรอ? ฉันจะบอกเธอว่าถ้านายท่านเชิงชอบใครซักคน เขาคงไม่สนเรื่องพวกนี้หรอก”
บทที่ 468 แผนซ้อนแผน
ฉินหยูผ่านเข้าใจจ๋ายหวินเชิ่งเพราะพวกเขาเป็นคนประเภทเดียวกัน
จากนั้นฉันหยุฝานก็ล้อเลียนต้านหยู่โหรวต่อไปว่า “นอกจากนี้ เธอกําลังทําเช่นนี้ในพื้นที่ของนายท่านเชิง เธอต้องการให้นายท่านเชิงสนใจเธอหรืออะไรประเภทนั้นเหรอ? หรือเธอต้องการให้โอกาสเด็กหญิงคนนี้ได้รับการเอาอกเอาใจ?”
“ไม่ใช่ พี่ฝาน เรามีพี่ชายของเธออยู่ในกํามือของเรา เธอจะต้องร่วมมือกับเราในการบันทึกวิดีโอหลังจากนี้ เมื่อเราบันทึกวิดีโอแล้ว เราจะเผยแพร่มันบนอินเทอร์เน็ต เราจะทําลายชื่อเสียงของเธอทั้งหมด ต่อให้นายท่านเชิงจะไม่ถึงกับไม่ชอบเธอในตอนนั้น แต่เธอก็จะไม่สามารถเงยหน้าในเปยจิงได้”
ต้านหยู่โหรวอธิบายสถานการณ์ให้ฉินหยูฝานฟังอย่างอดทน
เมื่อได้ยินดังนั้น ฉินหยูฝานก็ขมวดคิ้ว ตอนแรกเธอคิดว่าเจี่ยนอีหลิงโง่ที่ตามต้านหยู่โหรวเข้ามาใน KTV ด้วยตัวเองอย่างโง่เง่า
แต่ดูเหมือนว่าเธอถูกแบล็กเมล์
“พวกเธอไม่กลัวนายท่านเชิงเหรอ” ฉินหยูฝานถาม เธอรู้สึกขบขันเล็กน้อย
“พี่ฝาน ไม่ต้องห่วง ฉันได้วางแผนเรื่องนี้อย่างละเอียดถี่ถ้วน จะไม่มีปัญหาอะไร”
ต้านหยู่โหรวกล่าวด้วยความมั่นใจ ราวกับว่าเธอได้วางแผนทุกอย่างไว้จริงๆ
ฉินหยูฝานมองไปยังเจี่ยนอีหลิงที่กําลังนั่งอยู่บนโซฟาอีกครั้ง คิ้วของเธอก็ต้องขมวดอีกครั้ง
ใบหน้าของสาวน้อยค่อนข้างเยือกเย็น ดวงตาเธอไม่หวาดหวั่นหรือหวาดกลัว ที่จริงแล้วเธอใจเย็นอย่างมาก
ฉินหยูฝานได้เห็นการแข่งขันของเจี่ยนอีหลิง เธอรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ที่ดูอ่อนแอและอ่อนโยนนั้นไม่ใช่ว่าไม่มีการป้องกันเสียเลยทีเดียว
ความจริงที่ว่าเธอเยือกเย็นขนาดนี้ไม่ใช่สิ่งที่เด็กสาวในวัยเดียวกันกับเธอจะทําได้
หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพักฉินหยูฝานก็เลือกที่จะนั่ง เธอต้องการเห็นว่าต้านหยู่โหรวกําลังวางแผนจะทําอะไรกับเจียนอีหลิง
เธอยังต้องการดูว่าเจี่ยนอีหลิงจะมีปฏิกิริยาอย่างไรเมื่อต้องเผชิญกับการกลั่นแกล้งของพวกเขา
หากมันเลยเถิดเกินไป เธอจะขอให้พวกเขาหยุด
แม้ว่าเธอจะไม่ได้ชอบเจียนอีหลิง แต่เธอก็จะไม่โทษเจี่ยนอีหลิงกับความผิดหวังในชีวิตรักของเธอ
ต้านหยู่โหรวโล่งใจเมื่อเห็นฉินหยูฝานนั่งลง
ต้านหยู่โหรวโง่งั้นเหรอ? ไม่ เธอไม่ เธอรู้ดีว่าการลงมือกับเจี่ยนอีหลิงนั้นทําให้เธอมีแนวโน้มที่จะเป็นการยั่วยุจ๋ายหวินเชิ่งอย่างมาก
อย่างไรก็ตาม เธอก็ต้องการยั่วยุจ๋ายหวินเชิ่ง
เป้าหมายที่แท้จริงเธอไม่ใช่เจี่ยนอีหลิงแต่คือฉินหยูฝาน
เจี่ยนอีหลิงเป็นเพียงตัวเบี้ยที่เธอจะใช้เบี้ยที่เธอจะทําลาย
ฉันหยุฝานไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะเป็นคนที่ติดกับดัก
ดูเหมือนกับว่าฉันหยุฝานกําลังหัวเราะเยาะความโง่เขลาของพวกเขา
อย่างไรก็ตาม เธอไม่รู้ว่าเธอเป็นคนที่โง่ที่สุด
ต้านหยู่โหรวพยายามใช้ประโยชน์จากความรู้สึกของฉันหยุฝานที่มีต่อจ๋ายหวินเชิ่งซ้ําแล้วซ้ําเล่า เธอต้องการใช้ความหึงหวงของผู้หญิงเพื่อโน้มน้าวฉินหยูฝานให้ดําเนินการต่อเจี่ยนอีหลิง
ดังนั้นเธอจึงได้เตรียมการก่อนที่จะเชิญฉินหยูผ่านมา
ไม่ว่าฉินหยูฝานจะมีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรงกับแผนเธอหรือไม่ก็ตาม ตราบใดที่เธออยู่ด้วย เธอก็ไม่สามารถปฏิเสธการมีส่วนร่วมได้
เธอเชื่อว่าตราบใดที่ฉินหยูฝานมีจ๋ายหวินเชิ่งอยู่ในใจ ส่วนที่เป็นมารร้ายในหัวใจของมนุษย์จะผลักดันให้อีกฝ่ายนั้นเกลียดเจี่ยนอีหลิง และด้วยเหตุนั้นอีกฝ่ายย่อมอยากดูเจี่ยนอีหลิงตกลงไปในเหวลึก
รูปลักษณ์ที่โง่เขลาและงุ่มง่ามของต้านหยู่โหรว เป็นเพียงการเสแสร้งในส่วนของเธอ
เธอเกลียดฉินหยุฝาน
เธอใช้ชีวิตเป็นเหมือนเงามากว่ายี่สิบปีก็เพราะฉินหยูฝาน
เธอเกลียดฉินหยูฝานมากจนถึงกับยินดีที่จะให้ฉันหยุฝานได้รับความทุกข์ทรมานแม้จะต้องแลกด้วยตัวเธอเองก็ตาม
จากนั้นต้านหยู่โหรวก็มองไปที่เจี่ยนอีหลิง เธอเป็นผู้หญิงที่ช่างธรรมดาและเรียบง่ายเหลือเกิน อย่างไรก็ตาม เธอกลับสามารถกระตุ้นความขัดแย้งระหว่างตระกูลฉินและตระกูลจํายได้ เป็นผลให้เธอมีคุณค่าในตัวเองประดุจทองคํา
